Bartel BM-6

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bartel BM-6
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Producent

WWS „Samolot”

Konstruktor

Ryszard Bartel

Typ

samolot szkolno-myśliwski

Konstrukcja

jednomiejscowy dwupłat o konstrukcji mieszanej

Załoga

1

Historia
Data oblotu

8 kwietnia 1930

Dane techniczne
Napęd

BM-6a: Hispano-Suiza 8Be
BM-6b: Wright Whirlwind J5

Moc

BM-6a: 180 KM
BM-6b: 220 KM

Wymiary
Rozpiętość

8,1 m

Długość

6,35 m

Wysokość

2,76 m

Powierzchnia nośna

17,6 m²

Masa
Własna

697 kg

Użyteczna

288 kg

Osiągi
Prędkość maks.

192 km/h

Prędkość przelotowa

165 km/h

Prędkość minimalna

85 km/h

Prędkość wznoszenia

4 m/s

Pułap

3800 m

Zasięg

550 km

Dane operacyjne

Bartel BM-6 – polski samolot szkolno-myśliwski, zaprojektowany przez Ryszarda Bartla w 1929 r. w Wielkopolskiej Wytwórni Samolotów „Samolot”.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W drugiej połowie lat dwudziestych powstała w Polsce koncepcja jednomiejscowego samolotu szkolno-myśliwskiego. Na początku zaproponowano przebudowanie niemieckiego samolotu Fokker D.VII, jednak krajowi producenci opracowali własne projekty: Bartel BM-6 i PWS-11[1].

Projekt BM-6 opracował inż. Ryszard Bartel w roku 1929 w Wielkopolskiej Wytwórni Samolotów „Samolot”. Samolot ten, podobnie jak poprzednie konstrukcje Bartla, był wykonany z krajowych surowców, był prosty w konstrukcji i w obsłudze, miał jednakowe płaty górny i dolny. Oblot pierwszego prototypu, BM-6a1, odbył się 8 kwietnia 1930 r. Próby lotnicze wykazały, że należy przeprowadzić pewne modyfikacje konstrukcji. Zmodyfikowany BM-6a2 został oblatany 23 lipca tego samego roku i wykazał dobre właściwości pilotażowe. Jeszcze w tym samym roku samolot został wypróbowany przez mjr. Stefana Pawlikowskiego i wykazał przydatność do akrobacji. We wrześniu samolot był demonstrowany przez tego pilota w Bukareszcie, podczas konkursu samolotów myśliwskich, w których brał udział samolot PZL P.1. W 1931 r. BM-6a2 przeszedł próby w locie w IBTL w Warszawie, po czym został przekazany do użytkowania do Wyższej Szkoły Pilotażu w Grudziądzu, a następnie do Centrum Wyszkolenia Lotnictwa w Dęblinie[1].

Wytwórnia otrzymała zamówienie na następną wersję BM-6b, wyposażoną w silnik gwiazdowy Wright Whirlwind J-5 o mocy 220 KM. Departament Lotnictwa zamierzał kupić 23 samoloty (wg innych źródeł 30[2]) i rozdysponować je razem z prototypami następująco: 18 do szkół i 5 do Eskadry Treningowej (po 1 na pułk). Pożar w wytwórni, a następnie jej upadek, uniemożliwiły jednak realizację zamierzenia. Wytwórnia PWS, która przejęła częściowo produkcję wytwórni WWS „Samolot”, nie podjęła prac nad BM-6b, gdyż miała w tym czasie własny prototyp samolotu tej klasy, PWS-12, który wszedł do produkcji seryjnej jako PWS-14[1].

Oba prototypy zostały przydzielone do LSSiB, gdzie w eskadrze ćwiczeń służyły do treningu kadry instruktorskiej. Prawdopodobnie były używane jeszcze w 1933 roku[1].

W latach 1974-78 Ryszard Bartel opracował projekt samolotu akrobacyjnego Bartel BM-7 stanowiący pomniejszoną kopię BM-6[1].

Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]

Jednomiejscowy dwupłat o konstrukcji mieszanej. Płaty prostokątne z zaokrąglonymi końcami, dwudźwigarowe, wsparte między sobą słupkami tworzącymi literę N oraz pojedynczymi zastrzałami. Płaty górny i dolny jednakowe. Płat górny mocowany do piramidki z oprofilowanych rur stalowych, zamontowanej na kadłubie. Dźwigary skrzynkowe. Płaty kryte sklejką od spodu do tylnego dźwigara, a od góry do przedniego dźwigara; reszta pokrycia płata płócienna. Końcówki skrzydeł oraz lotki kryte sklejką. Kadłub o przekroju prostokątnym, kratownicowy, spawany z rur stalowych, kryty płótnem. Przód oraz góra kadłuba kryte blachą aluminiową. Kabina odkryta. Usterzenie spawane z rur stalowych, kryte płótnem. Usterzenie poziome dzielone, podparte zastrzałami z rury stalowej. Statecznik pionowy, usztywniony cięgnami z rurki profilowej. Podwozie klasyczne stałe[1].

Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]

Dane z: Bartel BM-6, 1930[1], Polskie konstrukcje lotnicze do 1939[3] (w nawiasach dane z Samoloty wojskowe w Polsce: 1924-1939[4])

Charakterystyki ogólne

  • Załoga: 1
  • Długość: 6,35 (6,8) m
  • Wysokość: 2,76 (2,8) m
  • Rozpiętość: 8,1 (8,09) m
  • Powierzchnia skrzydeł: 17,6 m²
  • Masa własna: 697 (687) kg
  • Masa użyteczna: 288 (263) kg
  • Masa całkowita: 985 (950) kg
  • Napęd: BM-6a: 1 × silnik rzędowy o układzie V Hispano-Suiza 8Be (Hispano-Suiza 8Ab) o mocy 180 KM
BM-6b: 1 × silnik gwiazdowy Wright Whirlwind J5 o mocy 220 KM

Osiągi

  • Prędkość maksymalna: 192 km/h
  • Prędkość przelotowa: 165 km/h
  • Prędkość minimalna: 85 km/h
  • Prędkość lądowania: 90 km/h
  • Zasięg: 550 (450) km
  • Pułap: 3800 m
  • Prędkość wznoszenia: 4 m/s
  • Obciążenie powierzchni: 56 kg/m²

Uzbrojenie

  • 1 × zsynchronizowany karabin Vickers kal. 7,7 mm w kadłubie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bartel BM-6, 1930. samolotypolskie.pl. [dostęp 2016-07-21].
  • Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze do 1939. T. 1. Sandomierz: Stratus, 1 kwietnia 2004. ISBN 83-916327-8-4.
  • Andrzej Morgała: Samoloty wojskowe w Polsce: 1924-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2003. ISBN 83-1109-319-9.
  • Andrzej Morgała. Ostatni Bartel BM-7. „Lotnictwo z szachownicą”. Wydawnictwo Sanko.