RWD-25

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
RWD-25
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Producent

DWL

Typ

samolot jednosilnikowy, lekki myśliwiec przechwytujący dolnopłat

Konstrukcja

mieszana (kadłub spawany z rur stalowych), kryta blachą, sklejką oraz płótnem

Załoga

1 pilot

Dane techniczne
Napęd

Gnôme Rhône 14 M05 Mars

Moc

660/730 KM przy 3135 obr./min

Wymiary
Rozpiętość

10,50 m

Długość

7 m

Wysokość

2,3 m

Powierzchnia nośna

14 m²

Masa
Własna

1350 kg

Użyteczna

450 kg

Startowa

1800 kg

Osiągi
Prędkość maks.

460 km/h

Prędkość wznoszenia

12 m/s

Pułap

8000 m

Zasięg

750 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
4 karabiny maszynowe wz. 36

RWD-25 – projekt polskiego samolotu myśliwskiego konstrukcji RWD.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Jednym z ostatnich projektów jakim zajęło się biuro konstrukcyjne DWL-RWD przed wybuchem wojny, był myśliwiec przechwytujący RWD-25. Samolot RWD-25 był projektowany jako konkurencja dla PZL-45 i PWS-42. Wszystkie trzy wymienione były to tzw. „lekkie samoloty myśliwskie”. Miały one chronić obiekty przemysłowe oraz miasta znajdujące się wewnątrz Polski. RWD podobnie jak PZL i PWS dostały zlecenie na projekty tych samolotów od Dowództwa Lotnictwa po tym, gdy zostały zapewnione dostawy silnika Gnome Rhone 14 M. Zlecenie zostało podpisane przez nowo mianowanego 23 marca 1939 r. dowódcę polskiego lotnictwa generała Józefa Zająca. O ile w konstrukcji PZL-45 postawiono przede wszystkim na zwrotność, a w PWS-42 na prędkość, to RWD-25 miało połączyć w sobie samolot myśliwski i pościgowy, czyli być zwrotnym i stosunkowo szybkim. Do zespołu konstruktorskiego RWD-25 należeli: inż. Jerzy Drzewiecki, inż. Tadeusz Chyliński, Henryk Millicer i inż. Jan Idzikowski. Prace nad tym samolotem były najmniej zaawansowane. Zdołano jedynie zbudować drewniany model przewidziany do badań w tunelu aerodynamicznym. Planowany oblot samolotu miał nastąpić około połowy 1940 roku.

Lotniczy silnik gwiazdowy Gnôme Rhône 14 M05 Mars,w układzie podwójnej gwiazdy, 14 cylindrowy

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

Jednosilnikowy, jednoosobowy dolnopłat myśliwski o podwoziu stałym (w wariancie seryjnym przewidywano zastosowanie podwozia chowanego typu Avia). Płatowiec miał konstrukcje właściwą dla technologii DWL, a więc mieszaną, z kadłubem spawanym z rur stalowych. Kadłub w części przedniej był pokryty blachą, natomiast w części środkowej sklejką, a tylnej płótnem na drewnianych listwach. Silnik – Gnome Rhone 14 M05 Mars o mocy 660/730 KM osłonięty pierścieniem NACA. Śmigło trójpłatowe o dwuskoku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Rafał Chyliński: Moja pasja lotnictwo.Życie i działalność Tadeusza Chylińskiego dla Polskiego Lotnictwa w świetle dokumentów. Warszawa: Agencja Wydawnicza CB, 2017, s. 852. ISBN 978-83-7339-166-6 oraz Tom 2 ISBN 978-83-7339-167-3

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]