Przejdź do zawartości

6 Batalion Celny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
6 Batalion Celny
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1921

Rozformowanie

1922

Tradycje
Rodowód

1/V batalion wartowniczy

Kontynuacja

6 batalion SG

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Aleksander Potrykowski

Organizacja
Dyslokacja

Sanok (od IX 1922)[1]
Dederkały[1]

Formacja

Bataliony Celne

Podległość

Główna Komenda Batalionów Celnych
3 Brygada Celna
Ministerstwo Skarbu

6 Batalion Celny – jednostka organizacyjna formacji granicznych II Rzeczypospolitej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie rozkazu Ministra Spraw Wojskowych nr 3046/Org z dnia 24 marca 1921 w miejsce batalionów wartowniczych i batalionów etapowych utworzone zostały bataliony celne. 6 batalion celny powstał w granicach DOG Kraków, a zorganizowano go na bazie 1/V batalionu wartowniczego[2]. Etat batalionu wynosił 14 oficerów i 600 szeregowych[3]. Podlegał Komendzie Głównej Batalionów Celnych, a pod względem politycznym Ministrowi Spraw Wewnętrznych[4].

Mimo że batalion był w całym tego słowa znaczeniu oddziałem wojskowym, nie wchodził on w skład pokojowego etatu armii. Uniemożliwiało to uzupełnianie z normalnego poboru rekruta. Ministerstwo Spraw Wojskowych zarówno przy ich formowaniu, jak i uzupełnianiu przydzielało mu często żołnierzy podlegających zwolnieniu, oficerów rezerwy oraz szeregowców i oficerów zakwalifikowanych przez dowództwa okręgów generalnych jako nie nadających się do dalszej służby wojskowej[5]. Rozkazem tajnym nr 10 z 7 października 1921 Komendant Główny Batalionów Celnych nakazał likwidację batalionów nr 14., 17. i 18[6]. W myśl tego rozkazu 18 batalion celny miał przekazać swoją 4 kompanię do 6 batalionu celnego w Sanoku[7]. W dniu 28 października wszystkie kompanie rozformowywanych batalionów winny odejść do miejsc nowego przeznaczenia[8].

W listopadzie 1921 Ministerstwo Spraw Wewnętrznych postanowiło powołać brygady celne. 6 batalion celny wszedł w struktury 3 Brygady Celnej[9].

Uchwałą Rady Ministrów z dnia 23 maja 1922 bataliony celne zostały rozformowane, a na ich miejsce powołano jednostki graniczne Straży Granicznej[4]. 6 batalion celny został zluzowany i zakończył służbę graniczną na granicy południowej 30 lipca 1922 o godzinie 12:00[10]. W sierpniu został przeznaczony do wzmocnienia granicy wschodniej i przegrupowany z Sanoka do Szumska (stacja wyładowania Krzemieniec[11]) do dyspozycji Wojewody Wołyńskiego[10]. Po przybyciu na miejsce obsadził część powiatu krzemienieckiego[11]. Wykonując rozkaz Głównej Komendy Straży Granicznej L.dz.6917/tj./org. z 11 września 1922, w dniu 28 września komenda 6 batalionu SG przybyła do Dederkał[12].

W połowie 1922 batalion został zluzowany przez jednostki Straży Celnej i przedyslokowany na wschodnią granicę[13].

Wykonując postanowienia uchwały Rady Ministrów z 23 maja 1922, Minister Spraw Wewnętrznych rozkazem z 9 listopada 1922 zmienił nazwę „Baony Celne” na „Straż Graniczna”[4]. Wprowadził jednocześnie w formacji nową organizację wewnętrzną[14]. 6 batalion celny przemianowany został na 6 batalion Straży Granicznej.

 Osobny artykuł: 6 batalion Straży Granicznej.

Służba celna

[edytuj | edytuj kod]

Odcinek batalionowy podzielony był na cztery pododcinki, które obsadzały kompanie wystawiające posterunki i patrole. Posterunki wystawiano wzdłuż linii granicznej w taki sposób, by mogły się nawzajem widzieć w dzień[15]. W tym zakresie batalion współpracował z posterunkami i patrolami Policji Państwowej. Współpraca polegała na tym, że te pierwsze wystawiały wzdłuż linii granicznej stale posterunki i patrole, natomiast policja tworzyła je w głębi strefy, poza linią graniczną. W zakresie ochrony granicy batalion podlegał staroście[16].

Sąsiednie bataliony

Kadra batalionu

[edytuj | edytuj kod]
Dowódcy batalionu
stopień imię i nazwisko okres pełnienia służby kolejne stanowisko
mjr / ppłk piech. Aleksander Potrykowski V 1921 – VII 1922[13]
mjr Emanuel Broszkiewicz VIII – IX 1922[13]

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]
Szkic rozmieszczenia 6 batalionu celnego „Sanok”
Ordre de Bataille 6 batalionu celnego w Sanoku na dzień 1 czerwca 1921[13]
kompania 1. Sanok 2. Dukla 3. Komańcza 4. Lutowiska
dowódcy ppor. Grzegorz Staszkiewicz por. Robert Rubitzki por. Szymon Chylaszek por. Marian Niedźwiecki
placówki kompania w odwodzie Ożenna-Grab Mikłaszki Wetlina
Huta Polańska Wisłok Berechy Górne
Olchowice Czystochorb Ustrzyki Górne
Barwinek Osławica Wołosate
Jaśliska Radoszyce
Czeremcha Łupków
Jasiel Wola Michowa
Wola Wyżna Balnica
Solinka
Strubowiska
Roztoki Górne
Ordre de Bataille 6 batalionu celnego w Sanoku na dzień 31 grudnia 1921[13]
kompania 1. Sanok 2. Dukla 3. Komańcza 4. Stuposiany
dowódcy ppor. Grzegorz Staszkiewicz kpt. Jakub Malcz kpt. Józef Czyżewski por. Marian Niedźwiecki
placówki kompania w odwodzie Huta Polańska Wisłok Wetlina
Olchowiec Czystohorl Berechy Górne
Barwinek Radoszyce Ustrzyki Górne
Łącznik w Trzcianie Osławica Wołosate
Czeremcha Łupków
Jaśliska Wola Michowa
Wola Wyżna Balnica
Jasiel Solinka
Cisna
Roztoki
Strubowiska
Miklaszki
Ordre de Bataille 6 batalionu celnego w Sanoku na dzień 31 lipca 1922[13]
kompania 1. Sanok 2. Dukla 3. Komańcza 4. Tylicz
dowódcy por.Wacław Żukowski kpt. Jakub Malcz kpt. Józef Czyżewski por. Marian Niedźwiecki
placówki kompania w odwodzie Ciechanie Wisłok Folwark
Huta Polańska Czystochorb Leluchów
Baranie Dołżyca Dubne
Wilsznia Radoszyce Wojkowa
Barwinek Osławica Tylicz
Zyndranowa Łupków Muszynka
Trzciana Miklaszki Izby
Czeremcha Bieliczna
Jaśliska Huta Wysowska
Wola Wyżna Wysowa
Jasiel Blechniarka
Regietów
Zdynia
Konieczna
Radocyna
Grab
Ożenna

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Hubert Bereza, Kajetan Szczepański: Centralna Szkoła Podoficerska KOP. Grajewo: Towarzystwo Przyjaciół 9 PSK, 2014. ISBN 978-83-938921-7-4.
  • Henryk Dominiczak: Granica polsko-niemiecka 1919–1939. Z dziejów formacji granicznych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
  • Henryk Dominiczak: Granica wschodnia Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919–1939. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-10202-0.
  • Bogusław Polak: Z dziejów polskich formacji granicznych 1918−1839. Studia i materiały. T. I. Koszalin: Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909484-0-0.
  • Teresa Prengel-Boczkowska, Wstęp do inwentarza zespołu archiwalnego „Bataliony Celne”, Szczecin: Archiwum Straży Granicznej, 2009.
  • Ordre de bataille batalionów celnych od numeru 1 do 19 i od numeru 20 do 44 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.110/350 i 110/351)
  • Zarządzenia i wytyczne Ministerstwa Skarbu, Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Głównej Komendy Batalionów Celnych dotyczące organizacji, reorganizacji i luzowania Batalionów Celnych → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
  • Materiały dotyczące dyslokacji Inspektoratu Wojskowego Granicy Wschodniej Województwa Poleskiego, 1921–1922 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin
  • Materiały dotyczące spraw dyslokacyjnych:przeniesienia siedzib komend, baonów, obszary odcinków granicznych, 1922–1923 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.