Giovanni Battista Re

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	7 listopada 1987
Miejscowość	Watykan
Miejsce	bazylika św. Piotra
Konsekrator	Jan Paweł II
Współkonsekratorzy	Eduardo Martínez Somalo; Bruno Foresti
Konsekrowani biskupi
Francescantonio Nolè	10 grudnia 2000
Carlo Ghidelli	14 stycznia 2001
Bernardo Fabio D’Onorio	16 maja 2004
Michele Castoro	25 czerwca 2005
Víctor Manuel Ochoa Cadavid	1 kwietnia 2006
Gianfranco De Luca	23 czerwca 2006
Arturo Aiello	30 czerwca 2006
Armando Martín Gutiérrez	5 stycznia 2007
Salvatore Visco	2 czerwca 2007
Współkonsekrowani biskupi
Michel Sabbah	6 stycznia 1988
Marian Oleś	6 stycznia 1988
Emery Kabongo Kanundowi	6 stycznia 1988
Luís d’Andrea	6 stycznia 1988
Victor Adibe Chikwe	6 stycznia 1988
Athanasius Usuh	6 stycznia 1988
José Raúl Vera López	6 stycznia 1988
Srecko Badurina	6 stycznia 1988
Luigi Belloli	6 stycznia 1988
John Gavin Nolan	6 stycznia 1988
José Saraiva Martins	2 lipca 1988
Giuseppe Matarrese	16 grudnia 1989
Giovanni Tonucci	6 stycznia 1990
Ignazio Bedini	6 stycznia 1990
Mario Milano	6 stycznia 1990
Giovanni Ceirano	6 stycznia 1990
Oscar Rizzato	6 stycznia 1990
Ignacio Velasco	6 stycznia 1990
Paul Ruzoka	6 stycznia 1990
Marian Błażej Kruszyłowicz	6 stycznia 1990
Pierre François Marie Joseph Duprey	6 stycznia 1990
Domenico Umberto D’Ambrosio	6 stycznia 1990
Edward Dajczak	6 stycznia 1990
Benjamin Almoneda	6 stycznia 1990
Francesco Gioia	5 kwietnia 1990
Edward Nowak	5 kwietnia 1990
Giacinto Berloco	5 kwietnia 1990
Erwin Josef Ender	5 kwietnia 1990
Jean-Louis Tauran	6 stycznia 1991
Vinko Puljić	6 stycznia 1991
Marcello Costalunga	6 stycznia 1991
Osvaldo Padilla	6 stycznia 1991
Francisco Javier Errázuriz Ossa	6 stycznia 1991
Bruno Pius Ngonyani	6 stycznia 1991
Francis Emmanuel Ogbonna Okobo	6 stycznia 1991
Andrea Gemma	6 stycznia 1991
Joseph Habib Hitti	6 stycznia 1991
Jacinto Guerrero Torres	6 stycznia 1991
Álvaro del Portillo	6 stycznia 1991
Julián Herranz Casado	6 stycznia 1991
Bruno Bertagna	6 stycznia 1991
Ernesto Maria Fiore	6 stycznia 1992
Rino Passigato	6 stycznia 1992
Juan Matogo Oyana	6 stycznia 1992
Gastone Simoni	6 stycznia 1992
Iñaki Mallona Txertudi	6 stycznia 1992
Philippe Nkiere Keana	6 stycznia 1992
Benjamin David de Jesus	6 stycznia 1992
John Joseph Glynn	6 stycznia 1992
Petar Šolic	6 stycznia 1992
Michael Fitzgerald	6 stycznia 1992
Henri Salina	6 stycznia 1992
Diego Causero	6 stycznia 1993
Charles Palmer-Buckle	6 stycznia 1993
Elio Sgreccia	6 stycznia 1993
Henryk Tomasik	6 stycznia 1993
Henry Mansell	6 stycznia 1993
Jan Kopiec	6 stycznia 1993
Alojzij Uran	6 stycznia 1993
Luigi Sposito	6 stycznia 1993
Norbert Strotmann	6 stycznia 1993
Elmo Noel Joseph Perera	6 stycznia 1993
Csaba Ternyák	6 stycznia 1993
Domenico De Luca	3 lipca 1993
Peter Prabhu	6 stycznia 1994
Peter Zurbriggen	6 stycznia 1994
Jean-Paul Gobel	6 stycznia 1994
Julien Mawule Kouto	6 stycznia 1994
Edward James Slattery	6 stycznia 1994
Uriah Ashley	6 stycznia 1994
Emiliano Antonio Cisneros Martínez	6 stycznia 1994
Américo do Couto Oliveira	6 stycznia 1994
Christo Projkow	6 stycznia 1994
Ramon Cabrera Argüelles	6 stycznia 1994
Ricardo Jorge Valenzuela Rios	6 stycznia 1994
Paolo Gillet	6 stycznia 1994
Antoni Józef Długosz	6 stycznia 1994
Bruno Musarò	6 stycznia 1995
Petko Jordanov Christov	6 stycznia 1995
Antonio Napoletano	6 stycznia 1995
Zacharias Jimenez	6 stycznia 1995
Raymond Leo Burke	6 stycznia 1995
Javier Echevarría Rodríguez	6 stycznia 1995
Pierfranco Pastore	6 stycznia 1995
Stanisław Szyrokoradiuk	6 stycznia 1995
Paweł Cieślik	6 stycznia 1995
Stefan Regmunt	6 stycznia 1995
Charles Asa Schleck	1 kwietnia 1995
Luigi Ventura	29 kwietnia 1995
Carlo Caffarra	21 października 1995
José Paulino Ríos Reynoso	6 stycznia 1996
Riccardo Fontana	6 stycznia 1996
Claudio Maria Celli	6 stycznia 1996
Jaime Vieira Rocha	6 stycznia 1996
Kurt Koch	6 stycznia 1996
Ārvaldis Andrejs Brumanis	6 stycznia 1996
Antons Justs	6 stycznia 1996
Francisco Pérez González	6 stycznia 1996
Richard Anthony Burke	6 stycznia 1996
Mark Sopi	6 stycznia 1996
Rafael Ramón Conde Alfonzo	6 stycznia 1996
Riccardo Ruotolo	6 stycznia 1996
Antal Majnek	6 stycznia 1996
Stanisław Ryłko	6 stycznia 1996
Francisco Gil Hellín	1 czerwca 1996
Luigi Conti	21 września 1996
Luigi Pezzuto	6 stycznia 1997
Paolo Sardi	6 stycznia 1997
Varkey Vithayathil	6 stycznia 1997
Delio Lucarelli	6 stycznia 1997
Ignace Baguibassa Sambar-Talkena	6 stycznia 1997
Luciano Pacomio	6 stycznia 1997
Angelo Massafra	6 stycznia 1997
Florentin Crihalmeanu	6 stycznia 1997
Jean-Claude Périsset	6 stycznia 1997
Piotr Libera	6 stycznia 1997
Basilio do Nascimento	6 stycznia 1997
Hil Kabashi	6 stycznia 1997
Leonardo Sandri	11 października 1997
Mario Francesco Pompedda	6 stycznia 1998
Marco Dino Brogi	6 stycznia 1998
Peter Kwaku Atuahene	6 stycznia 1998
Filippo Strofaldi	6 stycznia 1998
Wiktor Skworc	6 stycznia 1998
Franco Dalla Valle	6 stycznia 1998
Angelito Lampon	6 stycznia 1998
Tomislav Koljatic Maroevic	6 stycznia 1998
Francesco Saverio Salerno	6 stycznia 1998
Alessandro D’Errico	6 stycznia 1999
Salvatore Pennacchio	6 stycznia 1999
Alain Lebeaupin	6 stycznia 1999
Cesare Mazzolari	6 stycznia 1999
Pierre Trân Ðinh Tu	6 stycznia 1999
Rafael Cob García	6 stycznia 1999
Mathew Moolakkattu	6 stycznia 1999
Diarmuid Martin	6 stycznia 1999
José Luis Redrado Marchite	6 stycznia 1999
Józef Wesołowski	6 stycznia 2000
Giacomo Guido Ottonello	6 stycznia 2000
George Panikulam	6 stycznia 2000
Alberto Bottari de Castello	6 stycznia 2000
Ivo Baldi Gaburri	6 stycznia 2000
Gabriel Mbilingi	6 stycznia 2000
David Ricken	6 stycznia 2000
Anton Coșa	6 stycznia 2000
András Veres	6 stycznia 2000
Péter Erdő	6 stycznia 2000
Giuseppe Pasotto	6 stycznia 2000
Franco Croci	6 stycznia 2000
Vincenzo Paglia	2 kwietnia 2000
Fernando Filoni	19 marca 2001
Henryk Józef Nowacki	19 marca 2001
Timothy Broglio	19 marca 2001
Domenico Sorrentino	19 marca 2001
Tomasz Peta	19 marca 2001
Marcelo Sánchez Sorondo	19 marca 2001
Marc Ouellet	19 marca 2001
Giampaolo Crepaldi	19 marca 2001
Fabio Fabene	30 maja 2014

Giovanni Battista Re
	Kardynał biskup
	; Giovanni Battista Re (2023)
	Virtus ex alto; Moc z wysoka
Kraj działania	Watykan
Data i miejsce urodzenia	30 stycznia 1934 ; Borno
	Dziekan Kolegium Kardynalskiego
Okres sprawowania	od 2020
	Prefekt Kongregacji ds. Biskupów i; Przewodniczący Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej
Okres sprawowania	2000–2010
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	3 marca 1957
Nominacja biskupia	9 października 1987
Sakra biskupia	7 listopada 1987
Kreacja kardynalska	21 lutego 2001; Jan Paweł II
Kościół tytularny	bazylika świętych Dwunastu Apostołów
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Giovanni Battista Re (ur. 30 stycznia 1934 w Borno) – włoski duchowny rzymskokatolicki, doktor prawa kanonicznego, arcybiskup, sekretarz Kongregacji ds. Biskupów w latach 1987–1989, substytut do spraw ogólnych w Sekretariacie Stanu w latach 1989–2000, prefekt Kongregacji ds. Biskupów i przewodniczący Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej w latach 2000–2010, kardynał od 2001 (najpierw w stopniu prezbitera, w 2002 promowany do stopnia biskupa), subdziekan Kolegium Kardynalskiego w latach 2017–2020, dziekan Kolegium Kardynalskiego od 2020.

Życiorys

Studiował w seminarium w Brescii i tam 3 marca 1957 przyjął święcenia kapłańskie. Później studiował prawo kanoniczne w Rzymie na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim (obronił doktorat) oraz uzyskał przygotowanie dyplomatyczne w Papieskiej Akademii Kościelnej. Na początku lat 60. pracował jako duszpasterz i wykładowca seminarium w Brescii. Od lipca 1963 pozostawał w służbie dyplomatycznej Stolicy Apostolskiej. Był sekretarzem w nuncjaturach w Panamie i Iranie. W styczniu 1964 otrzymał tytuł „Nadzwyczajnego tajnego szambelana” (w 1968 zmieniony na „kapelana Jego Świątobliwości”). W 1971 powrócił do Rzymu i pracował jako sekretarz substytuta w Sekretariacie Stanu, arcybiskupa Giovanniego Benelli (późniejszego kardynała).

9 października 1987 został powołany na stanowisko sekretarza Kongregacji ds. Biskupów. Święcenia biskupie otrzymał 7 listopada 1987 – jako arcybiskup tytularny Forum Novum – z rąk papieża Jana Pawła II. 12 grudnia 1989 mianowany substytutem w Sekretariacie Stanu (w sekcji spraw ogólnych). Od 16 września 2000 pełnił funkcję prefekta Kongregacji ds. Biskupów i przewodniczącego Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej. 21 lutego 2001 podniesiony do godności kardynała przez Jana Pawła II, otrzymał tytuł prezbitera Bazyliki świętych Dwunastu Apostołów w Rzymie. W październiku 2002 został promowany do rangi kardynała biskupa, ze stolicą tytularną Sabina-Poggio Mirteto. Brał udział w X sesji zwykłej Światowego Synodu Biskupów w Watykanie jesienią 2001 w charakterze jednego z prezydentów-delegatów.

Wraz ze śmiercią Jana Pawła II (2 kwietnia 2005) dalsze pełnienie przez kardynała Re funkcji prefekta Kongregacji ds. Biskupów i przewodniczącego Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej uległo zawieszeniu; kardynał, wymieniany w gronie faworytów do następstwa po Janie Pawle II (papabili) na konklawe 2005, został zatwierdzony na dotychczasowych stanowiskach przez nowego papieża Benedykta XVI.

30 czerwca 2010 papież Benedykt XVI przyjął jego rezygnację z zajmowanych stanowisk w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego^[1].

Jako najstarszy rangą kardynał biskup wśród elektorów przewodniczył konklawe 2013. 30 stycznia 2014 w związku z ukończeniem 80 lat utracił prawo udziału w konklawe.

10 czerwca 2017 został subdziekanem (wicedziekanem) Kolegium Kardynalskiego^[2].

18 stycznia 2020 został wybrany dziekanem Kolegium Kardynalskiego^[3]^[4]. W związku z objęciem tego stanowiska uzyskał dodatkowo tytuł kardynała biskupa Ostii.

Odznaczenia

Wielki Oficer Królewskiego Orderu Rycerzy Pana Naszego Jezusa Chrystusa (1981, Portugalia)^[5]
Wielki Oficer Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (1985)
Krzyż Wielki Orderu Chrystusa (1990, Portugalia)^[5]
Krzyż Wielki Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (1992)
Xirka Ġieħ ir-Repubblika (1995, Malta)
Krzyż Wielki Orderu Izabeli Katolickiej (1997, Hiszpania)^[6]
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi Republiki Węgierskiej (1999)
Wielka Złota Odznaka Honorowa na Wstędze za Zasługi dla Republiki Austrii (1999)^[7]
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (2010)^[8]
Święty Konstantyński Order Wojskowy Świętego Jerzego (2012)^[9]

Przypisy

↑ Watykan: nowy prefekt Kongregacji ds. Biskupów. radiovaticana.va, 30 czerwca 2010. [dostęp 2016-04-21].
↑ Nowy wicedziekan Kolegium Kardynalskiego. niedziela.pl. [dostęp 2017-06-11].
↑ Approvazione dell’elezione del Decano e del Vice-Decano del Collegio Cardinalizio. press.vatican.va. [dostęp 2020-01-25].
↑ Kard. Giovanni Battista Re nowym dziekanem Kolegium Kardynalskiego. ekai.pl, 2020-01-25. [dostęp 2020-01-25]. (pol.).
↑ ^a ^b Ordens Honoríficas Portuguesas (port.) [dostęp 2012-10-02].
↑ www.boe.es – Odznaczeni Orderem Izabeli Katolickiej (hiszp.) [dostęp 2012-10-02].
↑ parlament.gv.at – Lista odznaczonych Odznaką Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii od 1952 (niem.) [dostęp 2012-10-02].
↑ M.P. z 2010 r. nr 40, poz. 578.
↑ Investiture of His Eminence Giovanni Battista Cardinal Re, as a Bailiff Grand Cross of Justice of the Order. constantinianorder.org, 2012-04-21. [dostęp 2016-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-08)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Nota biograficzna Giovanniego Battisty Re na stronie Stolicy Apostolskiej. [dostęp 2024-06-03]. (wł.).
Giovanni Battista Re w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy [dostęp 2023-06-29] (ang.)
Giovanni Battista Re [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2017-06-10] (ang.).
Kardynał Giovanni Battista Re – informacje w serwisie Kosciol.pl

[1] Watykan: nowy prefekt Kongregacji ds. Biskupów. radiovaticana.va, 30 czerwca 2010. [dostęp 2016-04-21].

[2] Nowy wicedziekan Kolegium Kardynalskiego. niedziela.pl. [dostęp 2017-06-11].

[3] Approvazione dell’elezione del Decano e del Vice-Decano del Collegio Cardinalizio. press.vatican.va. [dostęp 2020-01-25].

[Kard._Giovanni_Battista_Re_nowym_dziekanem_Kolegium_Kardynalskiego-4] Kard. Giovanni Battista Re nowym dziekanem Kolegium Kardynalskiego. ekai.pl, 2020-01-25. [dostęp 2020-01-25]. (pol.).

[OHP-5] Ordens Honoríficas Portuguesas (port.) [dostęp 2012-10-02].

[6] www.boe.es – Odznaczeni Orderem Izabeli Katolickiej (hiszp.) [dostęp 2012-10-02].

[7] rlament.gv.at – Lista odznaczonych Odznaką Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii od 1952 (niem.) [dostęp 2012-10-02].

[8] M.P. z 2010 r. nr 40, poz. 578.

[9] Investiture of His Eminence Giovanni Battista Cardinal Re, as a Bailiff Grand Cross of Justice of the Order. constantinianorder.org, 2012-04-21. [dostęp 2016-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-08)]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

Lata 1130–1378	Wilhelm (1130–1137) Corrado Demetri (1137–1138) Gilles (1138–1139) Corrado Demetri (1139–1153) Imar (1153–1159) Gregorio Centu (1159–1162) Ubaldo de Lucca (1162–1181) Konrad von Wittelsbach (1181–1200) Ottaviano di Paoli (1200–1206) Pietro Gallocia (1206–1211) Giovanni di San Paolo (1211–1214) Niccolò de Romanis (1214–1218) Guido Papareschi (1218–1221) Ugolino Conti di Segni (1221–1227) Pelagio Galvani (1227–1230) Jean d’Abbeville (1230–1237) Jacques de Vitry (1237–1240) Romano Bonaventura (1240–1243) Rinaldo Conti di Jenne (1243–1254) Odon de Châteauroux (1254–1273) Jan z Toledo (1273–1275) Pedro Julião Reboli (1275–1276) Bertrand de Saint-Martin (1276–1278) Ordoño Alvares (1278–1285) Bentivenga da Bentivengi (1285–1289) Latino Malabranca Orsini (1289–1294) Gerardo Bianchi (1294–1302) Giovanni Boccamazza (1302–1309) Leonardo Patrasso (1309–1311) Giovanni Minio da Morrovalle (1311–1313) Niccolò Alberti (1313–1321) Berenger Fredol (1321–1323) Berenguer Fredol (1323) Guillaume Godin (1323–1336) Pierre Desprès (1336–1361) Élie Talleyrand de Périgord (1361–1364) Guy de Boulogne (1364–1373) Angelic de Grimoard (1373–1378)
Obediencja „rzymska”	Pietro Corsini (1378–1381) Philippe d’Alençon (1381–1397) Pileo di Prata (1397–1400) Angelo Acciaioli (1405–1408) Enrico Minutoli (1408) Antonio Correr (1408–1415)
Obediencja „awiniońska”	Angelic de Grimoard (1373–1388) Pietro Corsini (1388–1405) Gui de Malsec (1405–1408) Jean Flandrin (1408–1415)
Obediencja „pizańska”	Gui de Malsec (1409–1412) Jean de Brogny (1412–1415)
Lata 1415–1503	Angelo Correr (1415–1417) Jean de Brogny (1417–1419) Baldassare Cossa (1419) Jean de Brogny (1419–1426) Angelo d’Anna de Sommariva (1426–1428) Giordano Orsini (1428–1438) Antonio Correr (1438–1445) Pierre de Foix (1445–1449) Amadeusz Sabaudzki (1449–1451) Pierre de Foix (1451–1464) Bessarion (1464–1472) Guillaume d’Estouteville (1472–1483) Rodrigo Borgia (1483–1492) Oliviero Carafa (od 1492)
Lata od 1503	Oliviero Carafa (do 1511) Raffaele Sansoni Riario (1511–1521) Bernardino Lopez de Carvajal (1521–1523) Francesco Soderini (1523–1524) Niccolò Fieschi (1524) Alessandro Farnese (1524–1534) Giovanni Piccolomini (1535–1537) Giovanni Domenico de Cupis (1537–1553) Gian Pietro Carafa (1553–1555) Jean du Bellay (1555–1560) François de Tournon (1560–1562) Rodolfo Pio di Carpi (1562–1564) Francesco Pisani (1564–1570) Giovanni Girolamo Morone (1570–1580) Alessandro Farnese (1580–1589) Giovanni Antonio Serbelloni (1589–1591) Alfonso Gesualdo (1591–1603) Tolomeo Gallio (1603–1607) Domenico Pinelli (1607–1611) François de Joyeuse (1611–1615) Antonio Maria Galli (1615–1620) Antonio Maria Sauli (1620–1623) Francesco Maria Bourbon del Monte (1623–1626) Ottavio Bandini (1626–1629) Giovanni Battista Deti (1629–1630) Domenico Ginnasi (1630–1639) Carlo Emmanuele Pio (1639–1641) Marcello Lante della Rovere (1641–1652) Giulio Roma (1652) Carlo de’ Medici (1652–1666) Francesco Barberini (1666–1679) Cesare Facchinetti (1680–1683) Niccolò Albergati-Ludovisi (1683–1687) Alderano Cibo (1687–1700) Emmanuel–Theodose de la Tour d'Auvergne de Bouillon (1700–1715) Nicolò Acciaioli (1715–1719) Fulvio Astalli (1719–1721) Sebastiano Antonio Tanara (1721–1724) Francesco del Giudice (1724–1725) Fabrizio Paolucci (1725–1726) Francesco Pignatelli (1726–1734) Francesco Barberini (1734–1738) Pietro Ottoboni (1738–1740) Tommaso Ruffo (1740–1753) Pietro Luigi Carafa (1753–1755) Raniero d’Elci (1756–1761) Giuseppe Spinelli (1761–1763) Carlo Alberto Guidoboni Cavalchini (1763–1774) Giovanni Francesco Albani (1774–1803) Henry Benedict Stuart (1803–1807) Leonardo Antonelli (1807–1811) Alessandro Mattei (1814–1820) Giulio Maria della Somaglia (1820–1830) Bartolomeo Pacca (1830–1844) Lodovico Micara (1844–1847) Vincenzo Macchi (1847–1860) Mario Mattei (1860–1870) Costantino Patrizi Naro (1870–1876) Luigi Amat di San Filippo e Sorso (1877–1878) Camillo di Pietro (1878–1884) Carlo Sacconi (1884–1889) Raffaele Monaco La Valletta (1889–1896) Luigi Oreglia di Santo Stefano (1896–1913) Serafino Vannutelli (1914–1915) Vincenzo Vannutelli (1915–1930) Gennaro Granito Pignatelli di Belmonte (1930–1948) Francesco Marchetti Selvaggiani (1948–1951) Eugène Tisserant (1951–1972) Amleto Giovanni Cicognani (1972–1973) Luigi Traglia (1974–1977) Carlo Confalonieri (1977–1986) Agnelo Rossi (1986–1993) Bernardin Gantin (1993–2002) Joseph Ratzinger (2002–2005) Angelo Sodano (2005–2019) Giovanni Battista Re (od 2020)

Kongregacja Konsystorialna
Prefekci	Innico d’Avalos d’Aragona (1592–1600) Domenico Ginnasi (1621–1639) Innocenty XIII (1721–1724) Benedykt XIII (1724–1730) Klemens XII (1730–1740) Benedykt XIV (1740–1758) Klemens XIII (1758–1769) Klemens XIV (1769–1774) Pius VI (1775–1799) Pius VII (1800–1823) Leon XII (1823–1829) Pius VIII (1829–1830) Grzegorz XVI (1831–1846) Pius IX (1846–1878) Leon XIII (1878–1903) Pius X (1903–1914) Benedykt XV (1914–1922) Pius XI (1922–1939) Pius XII (1939–1958) Jan XXIII (1958–1963) Paweł VI (1963–1967)
Kardynałowie sekretarze (1908–1967)	Gaetano de Lai (1908–1928) Carlo Perosi (1928–1930) Raffaele Carlo Rossi OCD (1930–1948) Adeodato Giovanni Piazza OCD (1948–1957) Carlo Confalonieri (1961–1967)
Prefekci Kongregacji ds. Biskupów (od 1968)	Carlo Confalonieri (1968–1973) Sebastiano Baggio (1973–1984) Bernardin Gantin (1984–1998) Lucas Moreira Neves O.P. (1998–2000) Giovanni Battista Re (2000–2010) Marc Ouellet (2010–2023) Robert Prevost OSA (od 2023)