Arado Ar 80

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arado Ar 80
Ilustracja
Ar 80V-2
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Producent

Arado Flugzeugwerke GmbH

Typ

samolot myśliwski

Konstrukcja

dolnopłat o konstrukcja metalowej, podwozie klasyczne – stałe

Załoga

1

Historia
Data oblotu

1935

Dane techniczne
Napęd

1 silnik rzędowy, 12-cylindrowy Junkers Jumo 210C

Moc

600 KM (411 kW)

Wymiary
Rozpiętość

10,82 m

Długość

10,30 m

Wysokość

2,65 m

Powierzchnia nośna

20,34 m²

Masa
Własna

1 643 kg

Startowa

2 126 kg

Osiągi
Prędkość maks.

415 km/h

Prędkość wznoszenia

9,5 m/s

Pułap

10 000 m

Zasięg

800 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
Planowane
2 karabiny maszynowe MG 17 kal. 7,92 mm
Użytkownicy
Niemcy

Arado Ar 80niemiecki prototypowy samolot myśliwski z lat 30. XX w.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Na początku 1934 roku dowództwo Luftwaffe ogłosiło konkurs na budowę jednopłatowego, jednomiejscowego samolotu myśliwskiego o konstrukcji metalowej, który miał zastąpić dotychczas używane Heinkel He 51 i Arado Ar 68. Do konkursu na tego typu samolot przystąpiła również wytwórnia lotnicza Arado Flugzeugwerke GmbH[1].

W wytwórni opracowano projekt samolotu oznaczony jako Ar 80. Był to dolnopłat o konstrukcji całkowicie metalowej z charakterystycznym układem skrzydeł w kształcie spłaszczonej litery W. Pierwszy prototyp został zbudowany i oblatany na początku 1935 roku. Został wyposażony w brytyjskie silniki Rolls-Royce Kestrel VI o mocy 695 KM (511 kW)[2]. W czasie jednego z pierwszych lotów doszło do wypadku i uległ on całkowitemu zniszczeniu[1].

W tym czasie budowano kolejny prototyp samolotu Ar 80, który został wyposażony w niemieckie silniki Junkers Jumo 210C o mocy 600 KM (411 kW). Zastosowanie tego silnika spowodowało nieznaczny wzrost masy samolotu, lecz dzięki niemu poprawiły się nieco osiągi. Nie spełniał on zakładanych warunków, w związku z tym przystąpiono do budowy trzeciego prototypu, w którym zmieniono kształt skrzydła na proste z niewielkim wzniosem dodatnim. Próby trwały do 1938 roku, kiedy to zaniechano dalszych prac rozwojowych tego samolotu[3].

W 1938 roku w trzecim prototypie zainstalowano drugą kabinę obserwatora. Samolot ten był używany jako samolot łącznikowy; mógł przewozić jednego pasażera. Ostatecznie zbudowano tylko 3 prototypy samolotu Ar 80[3].

Użycie[edytuj | edytuj kod]

Dwa pierwsze prototypy samolotu Ar 80 używane były wyłącznie do prób, natomiast trzeci prototyp po zainstalowaniu drugiej kabiny, był używany jako samolot łącznikowy[3].

Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]

Samolot Ar 80 był dolnopłatem o skrzydłach w kształcie spłaszczonej litery W. Konstrukcja całkowicie metalowa. Kabina zakryta. Podwozie klasyczne, chowane w locie, kółka osłonięte owiewkami. Napęd stanowił 1 silnik rzędowy. Uzbrojenie miało składać się z 2 karabinów maszynowych MG 17 kal. 7,92 mm. Zbudowane prototypy nie posiadały uzbrojenia[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Murawski 1996 ↓, s. 16.
  2. a b Nowarra, t.1 1993 ↓, s. 48.
  3. a b c Murawski 1996 ↓, s. 17.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]