Focke-Wulf Fw 58

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Focke-Wulf Fw 58 Weihe
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Producent

Focke-Wulf

Typ

samolot wielozdaniowy: pasażerski, kurierski, sanitarny, szkolny i rolniczy

Konstrukcja

dwusilnikowy dolnopłat o konstrukcji mieszanej, podwozie – wciągane w locie

Załoga

2 (pilot, nawigator)

Historia
Data oblotu

1935

Lata produkcji

1935–1943[1]

Wycofanie ze służby

1954

Dane techniczne
Napęd

2 silniki rzędowe Argus As 10c

Moc

240 KM każdy

Wymiary
Rozpiętość

21,00 m

Długość

14,10 m
(w niektórych źródłach[2] - 14,00 m)

Wysokość

4,30 m

Powierzchnia nośna

47,00 m²

Masa
Własna

2 000 kg

Startowa

2 800 kg
(w niektórych źródłach[2] - 3 600 kg)

Osiągi
Prędkość maks.

255 km/h
(w niektórych źródłach[2] - 273 km/h)

Pułap

5 200 m

Zasięg

670 km
(w niektórych źródłach – 800 km)

Dane operacyjne
Uzbrojenie
do 3 karabinów maszynowych MG 15 (w wersjach wojskowych)
Liczba miejsc
6
Użytkownicy
Niemcy, Rumunia, Węgry, Bułgaria, Chorwacja, Turcja, Holandia, Szwecja, Czechosłowacja, ZSRR, Polska
Rzuty
Rzuty samolotu

Focke-Wulf Fw 58 Weihe (pol. Kania) – niemiecki wielozadaniowy samolot z okresu II wojny światowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Silnik Argus As-10 eksponowany w MLP w Krakowie.

Na początku lat trzydziestych XX wieku w niemieckiej wytwórni Focke-Wulf rozpoczęto pracę konstrukcyjne nad samolotem wielozadaniowym, który miał się stać odpowiednikiem brytyjskich samolotów Avro Anson i Airspeed Oxford.

W 1935 roku zbudowano pierwszy prototyp tego samolotu, który oznaczono jako Focke Wulf Fw 58 Weihe. Prototyp ten był zbudowany jako samolot pasażerski z dwuosobową załogą i zabierający 6 pasażerów. Samolotem tym zainteresowało się dowództwo Luftwaffe, które zamówiło jego wersję wojskową. Miał to być lekki samolot bombowy.

Równocześnie rozpoczęto produkcję seryjną. Samolot ten po uzbrojeniu w karabiny maszynowe wszedł na uzbrojenie Luftwaffe. Z uwagi na niewielki udźwig bomb, zaniechano jego dalszego rozwoju jako samolotu bombowego.

W trakcie produkcji seryjnej samolot ten był modyfikowany do różnych zadań. Powstały wersje różniące się wyposażeniem i uzbrojeniem: samolotu kurierskiego, do transportu pilnych przesyłek, treningowego (do szkolenia pilotów i nawigatorów samolotów bombowych), samolotu sanitarnego.

Łącznie w latach 1935 - 1943 wyprodukowano 1668 samolotów tego typu w różnych wersjach[1]

Wersje samolotu Focke-Wulf Fw 58

Służba w lotnictwie[edytuj | edytuj kod]

FW 58, styczeń 1942 r.

Samoloty Fw 58 zostały wprowadzone do Luftwaffe w 1937 roku jako samoloty kurierskie i łącznikowe i były używane w lotnictwie do końca II wojny światowej.

Były również użytkowane przez lotnictwo państw – sojuszników Niemiec: Rumunii, Węgier, Bułgarii, Chorwacji. Zostały również sprzedane do Turcji, Holandii i Szwecji. 25 sztuk wyprodukowano na licencji w Brazylii[3].

Samolot tego typu użytkowany był również w lotnictwie czechosłowackim pod oznaczeniem D-58.

Jeden taki samolot w wersji Fw 58C po II wojnie światowej znalazł się również w 9 Samodzielnej Eskadrze Łącznikowej Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, gdzie był użytkowany do 1954 roku, a następnie został przekazany do lotnictwa sanitarnego gdzie użytkowano go do 1959 roku[4].

Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]

Fw 58 Weihe to dwusilnikowy samolot o konstrukcji mieszanej. Podwozie główne – chowane w locie. Kabiny zakryte. Napęd – dwa silniki rzędowe

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Ferenc A. Vajda, Peter G. Dancey: German aircraft industry and production, 1933-1945. Shreswbury: Airlife Publishing Ltd., 1998, s. 148. ISBN 1-85310-864-2. (ang.).
  2. a b c Ketley Barry Luftwaffe Fledglings 1935-1945 dla wersji Fw 58C
  3. Ketley Barry Luftwaffe Fledglings 1935-1945, strona 68
  4. Tadeusz Królikiewicz: Polski samolot i barwa. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1990, s. 179-180. ISBN 83-11-07238-8.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]