Jerzy Trela

Jerzy Trela
Data i miejsce urodzenia	14 marca 1942 Leńcze
Zawód	aktor
Współmałżonek	Georgeta Trela († 2015)
Lata aktywności	od 1969
Zespół artystyczny
Stary Teatr w Krakowie
Nagrody Nagroda im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego 1978: za rolę Jaśka w „Weselu” w Starym Teatrze w Krakowie Orzeł Najlepsza drugoplanowa rola męska 2002: Quo vadis Nagroda na FPFF w Gdyni Najlepsza drugoplanowa rola męska 1996: Autoportret z kochanką
Odznaczenia

Jerzy Trela
Data i miejsce urodzenia	14 marca 1942 Leńcze
Poseł IX kadencji Sejmu PRL
Okres	od 13 października 1985 do 3 czerwca 1989
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Jerzy Józef Trela (ur. 14 marca 1942 w Leńczach) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, profesor i rektor Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, poseł na Sejm IX kadencji (1985–1989).

Życiorys

Jerzy Trela urodził się i wychował we wsi Leńcze w powiecie wadowickim. Ukończył naukę w liceum plastycznym w Krakowie, po czym podjął studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie (ukończone w 1969). Był jednym ze współtwórców Krakowskiego Teatru Scena STU. Jest na stałe związany z Krakowem. Występował w tamtejszym Teatrze Rozmaitości, od 1969 do stycznia 2014 w Starym Teatrze. Był członkiem podstawowego zespołu Starego Teatru, aktorem wielu przedstawień wyreżyserowanych przez Konrada Swinarskiego. Stworzył wybitne kreacje aktorskie, m.in. w Dziadach, czy Wyzwoleniu. Zespół teatru opuścił na znak protestu przeciw zmianom, jakie wprowadzał nowy dyrektor sceny − Jan Klata. Trela podkreślał, że bezpośrednią przyczyną były dwa performance'y firmowane przez nową dyrekcję, w których wykpiwany był Swinarski. Wraz z Trelą zespół opuściła Anna Polony.

W latach 1984–1990 Trela był rektorem krakowskiej PWST. Obecnie pełni funkcję profesora tejże uczelni.

Z ramienia Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej pełnił mandat posła na Sejm PRL IX kadencji (1985–1989). W latach 1986–1989 był członkiem Narodowej Rady Kultury i Rady Konsultacyjnej przy Przewodniczącym Rady Państwa PRL Wojciechu Jaruzelskim.

Laureat Nagrody im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego w 1978 oraz dwukrotny laureat Nagrody im. Aleksandra Zelwerowicza – przyznawanej przez redakcję miesięcznika „Teatr” za sezon 1990/1991 i 1998/1999. W 1998 podczas III Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach odcisnął dłoń na Promenadzie Gwiazd.

Był członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w 2015.

Odznaczenia i nagrody

• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2011)
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2000)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1981)
• Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005)
• Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (1989)
• Nagroda główna na XVI Kaliskich Spotkaniach Teatralnych w Kaliszu za rolę Konrada w Wyzwoleniu Stanisława Wyspiańskiego w Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie (1976)
• Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia za osiągnięcia aktorskie (1977)
• Nagroda im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego (1978)
• Nagroda na IV Opolskich Konfrontacjach Teatralnych w Opolu za rolę Jaśka w Weselu Stanisława Wyspiańskiego w reż. Jerzego Grzegorzewskiego w Starym Teatrze w Krakowie (1978)
• Nagroda na XIX Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu za rolę Gralaka w spektaklu Życiorys według Krzysztofa Kieślowskiego w Starym Teatrze w Krakowie (1978)
• Wielka Nagroda Publiczności, Nagroda Ministra Kultury i Sztuki na XIV Ogólnopolskim Przeglądzie Teatrów Małych Form w Szczecinie za reżyserię spektaklu Przeszłość to dziś, tylko cokolwiek dalej według Cypriana Kamila Norwida (1979)
• Nagroda miasta Krakowa (1979)
• „Złoty Ekran” za rolę Konrada w Wyzwoleniu Stanisława Wyspiańskiego w Starym Teatrze w Krakowie (1980)
• Nagroda Przewodniczącego Komitetu do Spraw Radia i Telewizji I stopnia za osiągnięcia aktorskie w Teatrze Telewizji (1982)
• Nagroda Ministra Kultury i Sztuki I stopnia za całokształt dorobku artystycznego (1983)
• Nagroda na X Opolskich Konfrontacjach Teatralnych w Opolu za rolę Masynissy w Irydionie Zygmunta Krasińskiego graną gościnnie w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1984)
• Odznaka Honorowa Gryfa Pomorskiego oraz List Gratulacyjny od wojewody szczecińskiego (1984)
• Nagroda Ministra Obrony Narodowej I stopnia za wybitne kreacje filmowe, telewizyjne i teatralne (1985)
• Nagroda na XXVII Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu za rolę Anatola w spektaklu Portret Sławomira Mrożka w Starym Teatrze w Krakowie (1988)
• Nagroda na XXIX FPSW we Wrocławiu za rolę Ojca w spektaklu Ślub Witolda Gombrowicza w Starym Teatrze w Krakowie (1991)
• Nagroda im. Aleksandra Zelwerowicza za rolę Ojca w Ślubie Witolda Gombrowicza w Starym Teatrze w Krakowie (1991)
• Złoty Wawrzyn Grzymały przyznany w Bydgoszczy (1992)
• Nagroda na I Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej (OKNWPSW) w Warszawie za rolę Zachedryńskiego w spektaklu Miłość na Krymie Sławomira Mrożka w Starym Teatrze w Krakowie (1995)
• „Złoty Laur” „Przekroju” (1995)
• Nagroda na XXI Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku w kategorii: drugoplanowa rola męska za rolę ojca Kuby w filmie Autoportret z kochanką w reż. Radosława Piwowarskiego (1996)
• Nagroda wojewody krakowskiego w dziedzinie kultury (1997)
• Krakowska Złota Maska w plebiscycie publiczności teatrów krakowskich za rolę Mefistofelesa w Fauście Johanna Goethego w Starym Teatrze w Krakowie (1998)
• Feliks Warszawski za rolę Samuela w Sędziach Stanisława Wyspiańskiego w Teatrze Narodowym w Warszawie (1999)
• Nagroda im. Aleksandra Zelwerowicza za rolę Samuela w Sędziach Stanisława Wyspiańskiego w Teatrze Narodowym w Warszawie (2000)
• Honorowa Nagroda Ludwik 2000 przyznawana przez krakowskie środowisko teatralne za całokształt twórczości (2001)
• Polska Nagroda Filmowa – Orzeł za najlepszą drugoplanową rolę męską w filmie Quo vadis w reż. Jerzego Kawalerowicza (2002)
• Nagroda Ministra Kultury w dziedzinie teatru (2005)
• Nagroda na V Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” w Sopocie za rolę Ericha Honeckera w słuchowisku Chrystus z Lobetal Leszka Wołosiuka (2005)
• Wielka Nagroda Aktorska na II Ogólnopolskim Konkursie na teatralną inscenizację dawnych dzieł literatury europejskiej za rolę tytułową w spektaklu Wielkie kazanie księdza Bernarda w Krakowskim Teatrze Scena STU (2007)
• Nagroda Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa w kategorii kultura i sztuka (2008)
• Grand Prix na XLIX Kaliskich Spotkaniach Teatralnych w Kaliszu za rolę Króla w spektaklu Król umiera, czyli ceremonie w reż. Piotra Cieplaka z Narodowego Starego Teatru w Krakowie (2009)
• Honorowa Nagroda „Kowadła” za wielkość sztuki wyznaczającej rangę polskiego aktorstwa (2010)
• Wielka Nagroda Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry – Sopot 2011” za wybitne kreacje aktorskie w Teatrze PR i Teatrze TVP (2011)
• Nagroda Prezesa Rady Ministrów „Za osiągnięcia naukowe lub artystyczne w tym za wybitny dorobek naukowy lub artystyczny” (przyznana w 2013 za rok 2012)

Filmografia

Stawka większa niż życie (serial telewizyjny) (1968) – Romek (odc. 10. W imieniu Rzeczypospolitej) Dzień oczyszczenia (1969) – Kuba, członek oddziału majora „Dziadka” Sól ziemi czarnej (1969) – powstaniec Kolumbowie (serial telewizyjny) (1970) – bracia Władysław i Jerzy Jagiełło (odc. 4. Oto dziś i odc. 5. Śmierć po raz drugi) Kocie ślady (1971) – porucznik Gerhard Złote Koło (1971) – porucznik Prałat Kopernik (1972) – dworzanin Kopernik (1972) – dworzanin Janosik (serial telewizyjny) (1973) – zbójnik Bacuś (odc. 2. Zbójnickie prawa, odc. 6. Worek talarów, odc. 7. Beczka okowity i odc. 9. Pobór) Sanatorium pod Klepsydrą (1973) – wesołek Sędziowie (1974) – Natan, syn Samuela Strach (1975) – porucznik MO Węglewski W środku lata (1975) – nieznajomy Znikąd donikąd (1975) – porucznik Jerzy „Groźny”, dowódca oddziału Spokój (1976) – Zenek, kierownik budowy Układ krążenia (serial telewizyjny) (1978) – kapitan MO prowadzący śledztwo w sprawie śmierci Tomala (odc. 2. Obwiniony. odc. 3. Proszę czekać, odc. 6. Huśtawka i odc. 7. Doktor Bognar) Do krwi ostatniej... (1978) – Zygmunt Gawlik, brat Ani Do krwi ostatniej (serial) (1979) – Zygmunt Gawlik, brat Ani Ćma (1980) – redaktor Sołtys Królowa Bona (serial telewizyjny) (1980) – Mikołaj Radziwiłł „Czarny”, brat Barbary Radziwiłłówny W biały dzień (1980) – malarz, przyjaciel „Koraba” Wizja lokalna 1901 (1980) – Winkler, ojciec Antka Z biegiem lat, z biegiem dni... (serial telewizyjny) (1980) – socjalista Marcin Człowiek z żelaza (1981) – Antoniak, działacz opozycji Kobieta samotna (1981) – mąż Ireny, ojciec Bogusia Znachor (1981) – Samuel Obiedziński „Anna” i wampir (1981) – porucznik Szłapowicz, członek grupy dochodzeniowej Blisko, coraz bliżej (serial telewizyjny) (1982) – Wojciech Korfanty (odc. 8. Niepokój i gniew. Rok 1919, odc. 9. Stąd mój ród. Rok 1920 i odc. 10. Witajcie w domu. Rok 1921/22) Danton (1982) – Varenne Billaud Epitafium dla Barbary Radziwiłłówny (1982) – Mikołaj Radziwiłł „Czarny”, brat Barbary Radziwiłłówny Karate po polsku (1982) – „Kapitan”, wuj Romana Matka Królów (1982) – „Hiszpan” Na odsiecz Wiedniowi (1983) – Kara Mustafa Nie było słońca tej wiosny (1983) – ksiądz Przeznaczenie (1983) – Tężel Wedle wyroków twoich... (1983) – kolejarz Ochalski Rycerze i rabusie (serial telewizyjny) (1984) – Kilian Boratyński (odc. 4. Uczeń mistrza Rumianka) Ga, ga. Chwała bohaterom (1985) – dyrektor więzienia Przyłbice i kaptury (serial telewizyjny) (1985) – brat Erazm (odc. 3. Pożoga, odc. 5. W gnieździe wroga, odc. 6. W cudzej skórze, odc. 7. Zemsta Boga Kurho i odc. 9. Jutro bitwa) Sam pośród swoich (1985) – kapitan, oficer polityczny pułku

Sceny dziecięce z życia prowincji (1985) – burmistrz R. Tanie pieniądze (1985) – „Winko” Biała wizytówka (serial telewizyjny) (1986) – sztygar Grela Magnat (1986) – sztygar Grela Prywatne śledztwo (1986) – kapitan Anioł w szafie (1987) – Jan Na srebrnym globie (1988) – Jerzy Dekalog IX (1988) – lekarz Mikołaj, kolega Romana Nocny gość (1989) – Thevenin Trzy kolory. Biały (1993) – pan Bronek, kierowca Karola Tylko strach (1993) – Karol, szef Katarzyny Legenda Tatr (1994) – Mudroń Śmierć jak kromka chleba (1994) – górnik Skarga Opowieść o Józefie Szwejku i jego najjaśniejszej epoce (1995) – tajniak Bretschneider Autoportret z kochanką (1996) – Józef Mitura, ojciec Kuby Ekstradycja 2 (serial telewizyjny) (1996) – Gundis, szef mafii łotewskiej Opowieść o Józefie Szwejku i jego drodze na front (1996) – audytor Bernis Historie miłosne (1997) – generał Kochaj i rób co chcesz (1997) – Zenek Nowak, ojciec Agnieszki Krugerandy (1999) – ojciec Arka Pan Tadeusz (1999) – Podkomorzy Przygody dobrego wojaka Szwejka (1999) – audytor Bernis Prymas. Trzy lata z tysiąca (2000) – ojciec księdza Stanisława Quo vadis (2001) – Chilonides Chilon Anioł w Krakowie (2002) – kloszard „Szajbusek”, „tatko” Hanki Stara baśń. Kiedy słońce było bogiem (2003) – Wizun Ubu Król (2003) – car Aleksy Cud w Krakowie (2004) – Grzegorz, ojciec Aurela Stacyjka (serial telewizyjny) (2004) – Szczapek Stara baśń (serial telewizyjny) (2004) – Wizun Lawstorant (2005) – notariusz Z odzysku (2005) – dziadek Wojtka Zakochany Anioł (2005) – kloszard „Szajbusek” Fundacja (2006) – prokurator Wacław Jasne błękitne okna (2006) – Józef, ojciec Sygity Wyzwolenie (2007) – Reżyser Sędziowie (2007) – Samuel Glina (2008) – ksiądz na pogrzebie Romów (odc. 17) Skorumpowani (2008) „Cygaro” Długi tydzień (2008) – dr Leśniewski Psie głowy (2009) – Kulawiec Trick (2010) – Bąk Cudowne lato (2010) – dziadek Kitki Zniknięcie (2011) – Kulawiec Trzy siostry (2012) – Fierapont Wszystkie kobiety Mateusza (2012) – stary taksówkarz Być jak Kazimierz Deyna (2012) – dziadek Kazika Ida (2013) – Szymon Skiba Lekarze (2013) – Kazimierz Potocki (odc. 21) Bezdech (2013) – ojciec Ziarno prawdy (2014) – Leon Wilczur Karolina (2014) – dziadek Tadeusz

Bibliografia

• Jerzy Trela w bazie filmpolski.pl
• Jerzy Trela w bazie Filmweb
• Jerzy Trela w bazie e-teatr.pl
• Jerzy Trela na culture.pl

Linki zewnętrzne

• Jerzy Trela w bazie Internet Movie Database (ang.)
• Jerzy Trela w bazie e-teatr.pl
• Jerzy Trela na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”