Bazylika katedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kielcach: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne, WP:SK |
m Usunięto kategorię "Architektura barokowa w Polsce"; Dodano kategorię "Architektura barokowa w województwie świętokrzyskim" za pomocą HotCat |
||
Linia 135: | Linia 135: | ||
[[Kategoria:Świątynie pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny]] |
[[Kategoria:Świątynie pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny]] |
||
[[Kategoria:Zabytkowe kościoły Kielc|Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny]] |
[[Kategoria:Zabytkowe kościoły Kielc|Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny]] |
||
[[Kategoria:Architektura barokowa w |
[[Kategoria:Architektura barokowa w województwie świętokrzyskim]] |
Wersja z 23:23, 17 lis 2015
Ten artykuł od 2012-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
pierwotnie kolegiata, obecnie bazylika mniejsza, katedra | |||||||||||
Katedra w Kielcach | |||||||||||
Państwo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość |
Kielce | ||||||||||
Adres |
{{{adres}}} | ||||||||||
Wyznanie | |||||||||||
Kościół | |||||||||||
Parafia | |||||||||||
Wezwanie | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Kielc Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||||||||
Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||||||||
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||||||||
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} | |||||||||||
Strona internetowa |
Bazylika katedralna Wniebowzięcia NMP w Kielcach – barokowa świątynia, z pozostałościami stylu romańskiego, zlokalizowana w samym centrum na "Wzgórzu Zamkowym", jeden z najcenniejszych zabytków miasta. Obecnie kościół, dzwonnica oraz wieże sąsiedniego Pałacu Biskupów Krakowskich górują nad niską zabudową śródmieścia (obok katedry ciągnie się czerwony szlak miejski prowadzący przez zabytkowe i ciekawe turystycznie miejsca Kielc.
Świątynia, kaplica ogrójcowa z 1760 r. oraz dzwonnica z połowy XVII w. jako zespół katedralny zostały wpisane do rejestru zabytków nieruchomych[1].
Historia
- 1171 – bp krakowski Gedeon ufundował niewielki kościół w stylu romańskim. Według Jana Długosza świątynia wzniesiona z ciosów kamiennych posiadała dwie przylegające do prezbiterium wieże.
- 1213 – bp krakowski Wincenty Kadłubek przeniósł istniejącą od XI wieku parafię z kościoła św. Wojciecha do kolegiaty przy jednoczesnym poświęceniu świątyni.
- 1244 – przypuszczalne spalenie kolegiaty przez księcia Konrada mazowieckiego.
- po 1244 – odbudowa świątyni i prawdopodobnie wymiana posadzki z ornamentowanych płytek ceramicznych.
- 1260 – zniszczenie kolegiaty przez Tatarów.
- 1295 – po odbudowie ze zniszczeń, Kielce otrzymały przywilej na obwarowanie miasta (także kolegiaty).
- 1514 - bp Jan Konarski dobudował kamienną zakrystię
- 1583 – bp krakowski Piotr Myszkowski ukończył przedłużanie nawy w kierunku zachodnim. Kościół zaczął przybierać formę krzyża, którego ramię poprzeczne stanowiły wieże z małymi nawami bocznymi.
- ok. 1600 – Wojciech Piotrowski, audytor sądu biskupiego (krakowskiego) ofiarował kościołowi obraz z wizerunkiem Matki Boskiej Łaskawej.
- 1632-1635 – okres prac budowlanych przy prezbiterium i przedłużaniu naw. Zbudowano nawy boczne. Utworzenie nowego wejścia do budynku od strony północnej oraz wykonano marmurowe portale. Portal zachodni ufundował Jan Albrecht Waza.
- 1636 – ks. Stanisław Pancerius ufundował sukienkę z klejnotami, zdobiącą obraz Matki Boskiej Łaskawej.
- 1642 – erygowano Arcybractwo Różańcowe.
- 1647 – sprowadzono z katedry wawelskiej w Krakowie renesansowy ołtarz, który w XVIII wieku został przeniesiony z Kielc do Bodzentyna (znajduje się tam do dziś).
- 1710 – budowa ołtarzy św. Jana Kantego i św. Antoniego.
- 1719 – bp krakowski Kazimierz Łubieński wydał polecenie rozbiórki dwóch średniowiecznych wież i rozpoczęcie prac nad przebudową kościoła. Jego ideę kontynuował brat Bogusław wraz z ks. kanonikiem Weysem. Wyrównano wysokość sklepień, ujednolicono wygląd naw bocznych, poszerzono i wydłużono prezbiterium dobudowując od południa zakrystię, a od północy kapitularz ze skarbcem; obłożono część zewnętrznych murów ciosem kamiennym ze starego romańskiego kościoła.
- 10 kwietnia 1728 – konsekracja kolegiaty oraz połączenie jej krytym przejściem z Pałacem Biskupów Krakowskich i kościołem św. Trójcy.
- 1730 – Szymon Czechowicz, artysta malarz, namalował obraz Matki Boskiej Wniebowziętej – centralną część ołtarza głównego.
- 1726-1765 – krakowscy rzeźbiarze wykonali ołtarz główny oraz większość ołtarzy bocznych, ławki, ambony i loże biskupie.
- 1793 – pierwsze, a zarazem ostatnie przed rozbiorami obrady Sejmiku Ziemskiego woj. Sandomierskiego, które wcześniej odbywały się w opatowskiej kolegiacie.
- 1805 – kolegiata podniesiona do godności katedry.
- 1818 – powrót do tytułu kolegiaty z dodatkiem "insignis"
- 1827 – Jan Paweł Woronicz, bp krakowski rozebrał okalające kościół mury oraz kryty korytarz prowadzący do pałacu.
- 1850 – ks. Majerczak zarządził wyzłocenie kościelnych ołtarzy.
- 1869-1872 – bp krakowski Majerczak i jego następca Tomasz Kuliński (od 1882 r. bp kielecki) przeprowadzili gruntowne prace budowlane według projektu Franciszka Ksawerego Kowalskiego. Przebudowie uległy dzwonnice, wzniesiono nową sygnaturkę oraz elewację zachodnią i szczyt wschodni kościoła, dzięki czemu nabrał barokowego wyglądu. We wnętrzu dotychczasową kaplicę chrzcielną zamieniono na kruchtę, oddzielając ją od nawy północnej przepierzeniem oraz położono nową posadzkę z marmurów słopieckich i brudzkowskich.
- 1870 – rozebranie dalszej części krytego korytarza, prowadzącej do kościoła św. Trójcy.
- 1873 – wydzielenie z diecezji krakowskiej nowej diecezji kieleckiej, której centrum była kielecka kolegiata.
- 1883 – kolegiata ponownie podniesiona do godności katedry.
- 1892 – Tomasz Kuliński (bp kielecki) przeprowadził gruntowny remont katedry. Usunięto zewnętrzne tynki, zstępując je nowymi o szlachetnej fakturze, przebudowano gzymsy i ozdobiono metodą sztukateryjną sklepienia w pierwszych trzech przęsłach naw. Podwyższono poziom ołtarza głównego. Antoni Strzałecki wraz z braćmi ozdobił świątynię polichromią.
- 1894-1895 – na przedłużeniu nawy północnej, wzniesienie kaplicy Pana Jezusa kosztem kapitularza.
- 1898 – krakowscy artyści Stefan Matejko, Franciszek Bruzdowicz, Kacper Żelechowski, Leonard Strojnowski i kierujący pracami Piotr Niziński pokryli wnętrza katedry polichromią.
- 1912-1914 – zainstalowano nowe organy, przebudowano chór muzyczny, sklepienia prezbiterium oraz położono w nim nową polichromię. Przemalowanie kaplicy Pana Jezusa (P. Nowakowski).
- 1939 – pokryto część dachu świątyni blachą miedzianą.
- 1945-1948 – pokryto resztę dachu oraz wybito od południa nowe wejście i przyozdobiono go marmurowym portalem.
- 1949 – wzmocnienie absydy prezbiterium
- 1950-1951 – konserwacja polichromii
- 1953 – odnowiono ambonę i odnowiono ołtarz św. Jana Kantego.
- 1955 – przyozdobienie świątyni Tryptykiem Łagiewnickim.
- 28 września 1971 – uroczyste obchody 800-lecia świątyni. Nadanie jej honorowego tytułu bazyliki mniejszej oraz udostępnienie turystom skarbca i podziemia katedralnego.
- 1982 – bazylika katedralna uznana za Ogólnodiecezjalne Sanktuarium Maryjne.
- 1984-1986 – umieszczenie pamiątkowych tablic poświęconych ofiarom i uczestnikom ostatnich zmagań o utrzymanie i odzyskanie wolności w latach 1939-1945.
- 1990-1991- rozpoczęto prace przy urządzaniu pl. Jana Pawła II oraz odnowiono zewnętrzne lice ścian bazyliki katedralnej.
- 3 czerwca 1991 – koronacja obrazu Matki Boskiej Łaskawej przez papieża Jana Pawła II.
- 2007 – modernizacja pl. Jana Pawła II oraz budowa nowego ołtarza na tym placu; wymiana pokrycia dachowego świątyni.
- ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 16 [dostęp 2015-10-26] .