Stanisław Stroński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Stanisław Stroński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia 18 sierpnia 1882
Nisko
Data i miejsce śmierci 20 października 1955
Londyn
Poseł na Sejm Krajowy Galicji X kadencji
Okres od 5 grudnia 1913
do 14 marca 1914
Poseł na Sejm RP I kadencji
Okres od 1 grudnia 1922
do 27 listopada 1927
Przynależność polityczna Stronnictwo Chrześcijańsko-Narodowe
Poseł na Sejm RP II kadencji
Okres od 27 marca 1928
do 30 sierpnia 1930
Przynależność polityczna Związek Ludowo-Narodowy
Poseł na Sejm RP III kadencji
Okres od 9 grudnia 1930
do 10 lipca 1935
Przynależność polityczna Stronnictwo Narodowe
Wiceprezes Rady Ministrów RP na uchodźstwie
Okres od 30 września 1939
do 26 grudnia 1939
Przynależność polityczna Stronnictwo Narodowe
Minister bez teki RP na uchodźstwie
Okres od 30 września 1939
do 18 lipca 1940
Przynależność polityczna Stronnictwo Narodowe
Minister informacji RP na uchodźstwie
Okres od 20 lipca 1940
do 14 lipca 1943
Przynależność polityczna Stronnictwo Narodowe
Następca Stanisław Kot
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach

Stanisław Stroński (ur. 18 sierpnia 1882 w Nisku, zm. 20 października 1955 w Londynie) – polski filolog-romanista, publicysta i polityk związany z ruchem narodowym.

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Był synem Kajetana (1854–1931; inżynier drogowy) i Emilii Loevy (1856–1915; córka żydowskiego lekarza w Nisku). Miał sześcioro rodzeństwa.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jego zainteresowania naukowe koncentrowały się wokół literatury prowansalskiej, a zwłaszcza wokół trubadurów. W tej dziedzinie jest uważany za jednego z najważniejszych uczonych XX wieku, a jego prace są do tej pory cytowane we współczesnej, polskiej i zagranicznej, literaturze przedmiotu[2].

Stroński był też autorem wielu tekstów historycznych i publicystycznych. Jest twórcą sformułowania Cud nad Wisłą[3], powstałego przez analogię do Cudu nad Marną. Endecja rozpowszechniała ten tytuł, aby zminimalizować rolę Piłsudskiego w zwycięstwie nad bolszewikami w 1920, do czasu kiedy wyszło na jaw, że gen. Tadeusz Rozwadowski miał poważny udział w opracowaniu planu bitwy, która zapoczątkowała klęskę armii sowieckiej.

Autor artykułu prasowego „Zawada”, który stał się zaczątkiem kampanii nienawiści przeciwko pierwszemu prezydentowi RP Gabrielowi Narutowiczowi, zakończonej jego zamordowaniem. Po tym fakcie Stroński opublikował w „Rzeczpospolitej” artykuł „Ciszej nad tą trumną…”, w którym próbował zrzucić z prawicy odpowiedzialność za zabójstwo prezydenta. Był powszechnie uważany za moralnego sprawcę zabójstwa.

Stanisław Stroński w 1939 w rozmowie z Adamem Pragierem stwierdził, że to co robił w 1922 roku, uznać należy za najcięższy błąd jego życia[4].


W Wikimedia Commons znajdują się multimedia związane z tematem:
Stanisław Stroński

 

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Konstanty Srokowski, N.K.N. Zarys historii Naczelnego Komitetu Narodowego, Kraków 1923, s. 146.
  2. ↑ S. Stroński, Le Troubadour Elias de Barjols, Toulouse, Privat, 1906; S. Stroński, Le Troubadour Folquet de Marseille, Cracovie, Académie des Sciences-Éditions du Fonds Osławski 1910; S. Stroński, La Légende amoureuse de Bertran de Born, Paris, Champion, 1914.
  3. ↑ Sławomir Z. Frątczak. Cud nad Wisłą. „Tygodnik Katolicko-Narodowy Głos”. Nr 32-33, 2005. 
  4. ↑ Adam Pragier, Ciszej nad tą trumną!, Wiadomości 14 (1410), 8 kwietnia 1973, Londyn

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

p • d • e
Drugi rząd Władysława Sikorskiego (1939–1940)
W dniu zaprzysiężeniaWladyslaw Sikorski 2.jpg
Późniejsi członkowie rządu
kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
p • d • e
Trzeci rząd Władysława Sikorskiego (1940–1943)
W dniu zaprzysiężeniaWladyslaw Sikorski 2.jpg
Późniejsi członkowie rządu
p • d • e
Wicepremierzy Polski
II Rzeczpospolita
Wiceprezydenci Ministrów
Józef Mikułowski-Pomorski (1917–1918) • Stanisław Dzierzbicki (1918–1919) • Bohdan Broniewski (1918) • Tomasz Nocznicki (1918–1919) • Ignacy Daszyński (1920–1921)
Stanisław Głąbiński (1923) • Wojciech Korfanty (1923) • Stanisław Thugutt (1925) • Kazimierz Bartel (1926–1928) • Józef Beck (1930) • Bronisław Pieracki (1930–1931) • Eugeniusz Kwiatkowski (1935–1939)
Rząd RP na uchodźstwie (1939–1990)
Stanisław Stroński (1941–1943) • Stanisław Mikołajczyk (1941–1943) • Jan Kwapiński (1943–1944) • Jan Stanisław Jankowski (1944–1945) • Jerzy Gawenda (1972–1976) • Stanisław Borczyk (1978–1990)
RP/Polska Rzeczpospolita Ludowa
(1944–1989)
Wanda Wasilewska (1944) • Andrzej Witos (1944) • Stanisław Janusz (1944–1945) • Władysław Gomułka (1944–1949) • Stanisław Mikołajczyk (1945–1947) • Antoni Korzycki (1947–1952) • Aleksander Zawadzki (1949) • Hilary Minc (1949–1957) • Aleksander Zawadzki (1950–1952) • Hilary Chełchowski (1950–1952) • Stefan Jędrychowski (1951–1956) • Tadeusz Gede (1952) • Józef Cyrankiewicz (1952–1954) • Władysław Dworakowski (1952–1954) • Piotr Jaroszewicz (1952–1970) • Zenon Nowak (1952–1954) • Konstanty Rokossowski (1952–1954) • Jakub Berman (1954–1956) • Stanisław Łapot (1954–1957) • Franciszek Jóźwiak (1955–1956) • Eugeniusz Stawiński (1956) • Stefan Ignar (1956–1969) • Eugeniusz Szyr (1959–1972) • Julian Tokarski (1959–1965) • Franciszek Waniołka (1962–1968) • Stanisław Majewski (1969–1971) • Marian Olewiński (1969–1970) • Zdzisław Tomal (1969–1976) • Józef Kulesza (1970–1972) • Mieczysław Jagielski (1970–1981) • Wincenty Kraśko (1971–1972) • Józef Tejchma (1972–1979) • Franciszek Szlachcic (1974–1976) • Franciszek Kaim (1970–1979) • Alojzy Karkoszka (1975–1976) • Tadeusz Wrzaszczyk (1975–1980) • Jan Mitręga (1970–1975) • Tadeusz Pyka (1975–1976) • Kazimierz Olszewski (1972–1977) • Longin Cegielski (1976–1980) • Jan Szydlak (1976–1980) • Józef Kępa (1976–1979) • Kazimierz Secomski (1976–1980) • Roman Malinowski (1980–1985) • Kazimierz Barcikowski (1980) • Aleksander Kopeć (1980–1981) • Stanisław Mach (1980–1981) • Jerzy Ozdowski (1980–1981) • Stanisław Kowalczyk (1980–1981) • Tadeusz Grabski (1980) • Henryk Kisiel (1980–1981) • Józef Pińkowski (1980) • Andrzej Jedynak (1981–1982) • Zbigniew Madej (1981–1982) • Zbigniew Szałajda (1982–1988) • Manfred Gorywoda (1983–1988) • Zenon Komender (1982–1985) • Edward Kowalczyk (1981–1985) • Mieczysław Rakowski (1981–1985) • Janusz Obodowski (1981–1985) • Zbigniew Messner (1983–1985) • Józef Kozioł (1985–1988) • Zdzisław Sadowski (1987–1988) • Władysław Gwiazda (1985–1987) • Zbigniew Gertych (1985–1987) • Janusz Patorski (1988–1989) • Kazimierz Olesiak (1988–1989) • Ireneusz Sekuła (1988–1989)
III Rzeczpospolita
(od 1989)
Leszek Balcerowicz (1989–1991) • Czesław Kiszczak (1989–1990) • Jan Janowski (1989–1991) • Czesław Janicki (1989–1990) • Henryk Goryszewski (1992–1993) • Paweł Łączkowski (1992–1993) • Marek Borowski (1993–1994) • Włodzimierz Cimoszewicz (1993–1995) • Aleksander Łuczak (1993–1996) • Grzegorz Kołodko (1994–1997) • Roman Jagieliński (1995–1997) • Mirosław Pietrewicz (1996–1997) • Marek Belka (1997) • Jarosław Kalinowski (1997) • Janusz Tomaszewski (1997–1999) • Leszek Balcerowicz (1997–2000) • Longin Komołowski (1999–2001) • Janusz Steinhoff (2000–2001) • Marek Belka (2001–2002) • Jarosław Kalinowski (2001–2003) • Marek Pol (2001–2004) • Grzegorz Kołodko (2002–2003) • Jerzy Hausner (2003–2005) • Józef Oleksy (2004) • Izabela Jaruga-Nowacka (2004–2005) • Ludwik Dorn (2005–2007) • Zyta Gilowska (2006–2007) • Roman Giertych (2006–2007) • Andrzej Lepper (2006–2007) • Przemysław Gosiewski (2007) • Zyta Gilowska (2007) • Przemysław Gosiewski (2007) • Waldemar Pawlak (2007–2012) • Grzegorz Schetyna (2007–2009) • Janusz Piechociński (2012–2015) • Elżbieta Bieńkowska (2013–2014) • Jacek Rostowski (2013) • Tomasz Siemoniak (2014–2015) • Mateusz Morawiecki (2015–2017) • Piotr Gliński (od 2015) • Jarosław Gowin (od 2015) • Beata Szydło (od 2017)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanisław_Stroński&oldid=53506155”