3 Pułk Strzelców im. Józefa Poniatowskiego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
3 Pułk Strzelców
im. Józefa Poniatowskiego
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1918

Rozformowanie

1919

Patron

Józef Poniatowski

Tradycje
Kontynuacja

1 instrukcyjny pułk Grenadierów–Woltyżerów
42 pp

Organizacja
Rodzaj wojsk

piechota

3 Pułk Strzelców im. Józefa Poniatowskiego – oddział piechoty sformowany we Włoszech w 1918 roku, w ramach Armii Polskiej we Francji, z jeńców armii austro-węgierskiej i Armii Cesarstwa Niemieckiego narodowości polskiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

W ostatnich dniach grudnia 1918 i na początku stycznia 1919 w obozie Santa Maria Capua Vetere zorganizowano 12 kompanijny 3 Pułk Strzelców im. Józefa Poniatowskiego[1][2][a].

Żołnierze pułku[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy pułku
stopień imię i nazwisko okres pełnienia służby kolejne stanowisko
kpt. Witold Wartha XI 1918[2]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Zakrzewski pisze: J. Żołna (Zarys historii wojennej 42 pułku piechoty, Warszawa 1929, s. 5) przypisuje mu nazwę 3 Pułku Strzelców im. ks. Józefa Poniatowskiego; jednakże w wykazie jednostek Armii Polskiej podległych dowództwu gen. Józefa Hallera, sporządzonym przez D. Radziwiłłowicza (op.cit., s. 85-86) pułk o takiej nazwie nie figuruje[2]. Jest jednak przy tym niekonsekwentny, gdyż na s.42 tej samej pozycji pisze:W miarę napływania ochotników w grudniu rozpoczęto organizację Pułku Strzelców im. Bartosza Głowackiego - dowódca por. Walenty Górski, a na s. 45: W grudniu 1918 r. w obozie Santa Maria Capua Vetere, pojawił się rozkaz zarządzający sformowanie pułku strzelców. Jego efektem było utworzenie Pułku Strzelców Polskich im. Bartosza Głowackiego. Dowódcą pułku został kpt. Witold Wartha.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Żołna 1929 ↓, s. 5.
  2. a b c Zakrzewski 2016 ↓, s. 45.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]