52 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
52 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1919

Rozformowanie

1939

Nazwa wyróżniająca

Strzelców Kresowych

Tradycje
Święto

28 czerwca

Nadanie sztandaru

1919; 1924

Rodowód

10 Pułk Strzelców Polskich

Kontynuacja

12 Brygada Zmechanizowana

Dowódcy
Ostatni

ppłk dypl. Jan Gabryś

Działania zbrojne
wojna polsko-bolszewicka
bitwa pod Barem (27 IV 1920)
bitwa pod Wołoczyskami (11–24 VII 1920)
bitwa pod Rohatynem (9–12 IX 1920)
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

Złoczów

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

12 Dywizja Piechoty

Marsze i boje 52 pp[1]

52 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych (52 pp) – oddział piechoty Armii Polskiej we Francji i Wojska Polskiego II RP.

Pułk w walce o granice[edytuj | edytuj kod]

W grudniu 1919 batalion zapasowy pułku stacjonował we Lwowie[2].

25 kwietnia 1920 12 Dywizja Piechoty przerwała front sowiecki pod Bucniami. Jednak grupa płk. Leona Silickiego została zatrzymana pod Wasiutyńcami i nie zdołała obejść Baru od północnego wschodu. Dlatego dowódca dywizji płk Marian Żegota-Januszajtis zdecydował się na atak frontalny i skierował pod Bar 52 pułk piechoty, wzmocniony III dywizjonem 12 pułku artylerii polowej[3].

Dowódca pułku kpt. Piotr Kończyc zdecydował się na natarcie nocne. Na most zachodni miały uderzyć 6 i 8 kompania z plutonem saperów i plutonem działek piechoty, pod ogólnym dowództwem por. Jana Witowskiego, a na wschodni 5 i 7 kompania z plutonem karabinów maszynowych ppor. Tomasika, pod ogólnym dowództwem por. Dyby. 10 kompania stanowiła odwód pierwszej grupy[4]. 27 kwietnia około 0.30, po krótkim przygotowaniu artyleryjskim, kompanie ruszyły do natarcia[5]. 6 kompania ppor. Marcina Nawrockiego, wzmocniona saperami, podeszła do samego mostu. Osłonę ogniową swoimi karabinami maszynowymi zapewnił por. Baran. Mimo silnego oddziaływania sowieckiej broni maszynowej, most został zdobyty, ale dalszy atak okazał się niemożliwy. Celem wzmocnienia natarcia, do walki weszła 8 kompania. W wyniku krwawych i zażartych walk udało się pierwszej grupie wejść do miasta[6]. W tym samym czasie 7 kompania ppor. Budryka szturmowała wschodni most, a 5 kompania usiłowała kilkakrotnie uderzyć na miasto. W tej sytuacji dowódca grupy por. Dyba nakazał ponowne przygotowanie szturmu z wykorzystaniem ognia granatów karabinowych. W walce na bagnety i granaty ręczne udało się ostatecznie przejście przez most. Nad ranem rozpoczęto walki uliczne. Nieprzyjaciel stawiał silny opór, a polskie kompanie walczyły o każdy dom[7]. Walki uliczne trwały do wczesnych godzin południowych. Po południu oddziały 45 Dywizji Strzelców wycofały się z miasta[8].

 Osobny artykuł: bitwa pod Barem.

Nocą z 11 na 12 września dwa bataliony 52 pułku piechoty zluzowały w rejonie Rohatyna odchodzące do odwodu pododdziały 37 pułku piechoty[9]. W obronie Rohatyna pozostał też II/37 pp. Rano 12 września artyleria sowiecka otworzyła ogień na polskie stanowiska. Po przygotowaniu artyleryjskim do ataku ruszyła piechota 41 Dywizji Strzelców wspierane przez kozaków 8 Dywizji Kawalerii. Sowieckie uderzenie wyparło Polaków z Putiatyńców i Babuchów, a następnie także z Czartowej Góry i zagroziło Rohatynowi. Kontratakujący na Babuchów odwodowy batalion 52 pp został otoczony przez oddziały 8 DK i poniósł wysokie straty. Towarzyszące mu 6 i 7 baterie 4 pułku artylerii polowej ogniem „na wprost” odrzuciły szarżę kawalerii i umożliwiły piechocie wycofanie się. Kontynuując uderzenie, oddziały sowieckich 41 DS i 8 DK wdarły się do Rohatyna. Dopiero kontratak II/37 pp i I/52 pp wyrzucił je z miasta[10].

 Osobny artykuł: bitwa pod Rohatynem.
Obsada personalna pułku[11][12]
Stanowisko Stopień, imię i nazwisko Czasokres
Dowódca pułku mjr. Władysław Obast XI 1919−
p.o. kpt. Piotr Kończyc 26 XI−12 XII 1919
płk Konstanty Oświęcimski ranny 2 VI
kpt. Piotr Kończyc 3–26 VI
mjr Anatol Laudański 27 VI– 22 VII
ppłk Konstanty Oświęcimski 23 VII–1 VIII
kpt. Piotr Kończyc od 2 VIII
Adiutant por. Tadeusz Pawlik XI 1919−
Kapelan ks. Józef Krupa
Lekarz ppor. lek. dr Dawid Balter
por. lek. dr Zygmunt Perzanowski
kpt. lek. Adolf Narkiewicz od 30 VII
por. lek. Herman Wasserman
Oficer łączności por. Jan Grabowski
Oficer broni i gazowy ppor. Stanisław Matuszczyk
ppor. Piotr Ilkowski
Dowódca plutonu dział piechoty ppor. Kazimierz Olszański
Dowódca I batalionu w.z. por. Franciszek Capała XI 1919−
por. Piotr Kaczała (IV, V)
kpt. Lucjan Trzebiński
mjr szt. gen. Bogusław Szul-Skjóldkrona †29 V
kpt. Władysław Bartosik
kpt. Czesław Bereza VI-VII
kpt. Julian Kownacki od 12 VII
Adiutant ppor. Augustyn Lewkowicz XI 1919−
Oficer prowiantowy ppor. Jerzy Przybylski
Lekarz ppor. podlek. Marian Śmietański
Dowódca 1 kompanii ppor. Albin Budryk XI 1919−
por. Franciszek Capała
Dowódca plutonu por. Jerzy Przybylski
Dowódca plutonu ppor. Alfred Podolak
ppor. Stanisław Młyński XI 1919−29 VI
Dowódca 2 kompanii ppor. Alojzy Mazurkiewicz
  ppor. Władysław Grochola
Dowódca 3 kompanii por. Jan Stec XI 1919−
ppor. Stanisław Kochański do 19 VI
ppor. Jan Markiewicz do 30 VII
por. Franciszek Słabicki
Dowódca 4 kompanii por, Tadeusz Ryczel od 29 V
ppor. Edward Jasiński ranny 29 VII
ppor. Mieczysław Rozmus
Dowódca 1 kompanii km por. Mieczysław Matyja XI 1919−
Dowódca plutonu ppor. Karol Broźyna
Dowódca II batalionu kpt. Piotr Kończyc XI 1919−VI 1920
por. Jan Witowski VII
por. Piotr Kaczała
Adiutant ppor. Leszek Bielczyk XI 1919−
Oficer gospodarczy ppor. Romuald Brzeziński
Oficer gazowy pchor./ppor. Stanisław Matuszczyk
Lekarz por. lek, dr Dawid Balter
Dowódca 5 kompanii por. Józef Dyba XI 1919−
Dowódca 6 kompanii ppor./por. Marcin Nawrocki XI 1919−† 13 VII
ppor. Leon Bochenek
Dowódca plutonu ppor. Józef Rojecki
Dowódca plutonu pchor. Witold Zakrzewski
Dowódca 7 kompanii por. Jan Witowski XI 1919−do 3 IX
ppor,. Albin Budzyk
ppor. Adam Krzywicki
Dowódca 8 kompanii por. Józef Kiczka ranny 27 IV
ppor. Józef Pałac
Dowódca 2 kompanii km ppor. Stanisław Baran XI 1919−
Dowódca plutonu ppor. Mikołaj Tomasik
Dowódca III batalionu kpt. Czesław Bereza XI 1919−
kpt. Henryk Serwaczyński V
por. Piotr Kaczała VI VII
kpt. Czesław Bereza (VIII IX)
por. Jan Karlijet
Adiutant ppor. Józef Stojek XI 1919−
Lekarz ppor. podlek. Andrzej Harasimowicz
Oficer prowiantowy por. Adolf Dziedzina
Dowódca 9 kompanii por. Antoni Wojnar XI 1919−
ppor. Jan Ślisz
Dowódca 10 kompanii ppor. Czesław Hoflmokl XI 1919−
Dowódca plutonu ppor. Mieczysław Terlikowski
Dowódca 11 kompanii por. Jan Karlijet XI 1919−
Dowódca plutonu ppor. Kazimierz Burtowy
Dowódca 12 kompanii por. Paweł Kornaus
Dowódca plutonu ppor. Tomasz Lichota
Dowódca 3 kompanii km por, Władysław Kordecki XI 1919−
Dowódca plutonu ppor. Mieczysław Sawicki
Dowódca kompanii technicznej ppor. Stanisław Ilkowski od 28 IV
Dowódca plutonu ppor. Tadeusz Ryczel
Oficer pułku por. Michał Czernysz- Czernichowski ranny 2 V
Oficer pułku por. Jan Wiktorski
Oficer pułku por. Antoni Wojrak
Oficer pułku ppor. Franciszek Drahokopil
Oficer pułku ppor. Hliwicz ? od 29 IX
Oficer pułku ppor. Bronisław Kłus
Oficer pułku ppor. Kazimierz Konopka od 29 IX
Oficer pułku ppor. Różecki ?
Oficer pułku ppor. Zygmunt Wiśniowski
Lekarz ppor. lek. dr Emanuel Halpern
Oficer sanitarny pchor. san. Kazimierz Eckstein

Mapy walk pułku w 1920[edytuj | edytuj kod]

Kawalerowie Virtuti Militari[edytuj | edytuj kod]

Order Virtuti Militari
Order Virtuti Militari
Żołnierze pułku odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari za wojnę 1918–1920[13]
mjr SG Bogusław Szul-Skjöldkrona[a] kpt. Piotr Kończyc ś.p. kpt. Julian Kownacki
por. Piotr Kaczała por. Jan Karlijet ppor. Stanisław Ilkowski
por. Józef Kiczka ś.p. ppor. Marcin Nawrocki chor. Józef Korzonek
st. sierż. Leon Cieśla nr 1217[14] st. sierż. Michał Góreczny st. sierż. Julian Lis
sierż. Władysław Królewicz sierż. Emil Nowak sierż. Stanisław Nowak († 7 VIII 1920 Petryków)
plut. Andrzej Głód plut. Stanisław Janas plut. Jan Malina
plut. Szczepan Marcinkowski plut. Stanisław Stawarz plut. Tabisz
st. szer. Józef Kutlewicz szer. Franciszek Błach szer. Józef Mazur

Pułk w okresie pokoju[edytuj | edytuj kod]

12 Dywizja Piechoty w 1938

Pułk stacjonował w garnizonie Złoczów[15]. Wchodził w skład 12 Dywizji Piechoty[16].

7 września 1924 do miasta przybył Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Stanisław Wojciechowski, który uczestniczył w uroczystości poświęcenia sztandaru pułkowego[17].

Na podstawie rozkazu wykonawczego Ministerstwa Spraw Wojskowych do Departamentu Piechoty o wprowadzeniu organizacji piechoty na stopie pokojowej PS 10-50 z 1930 roku, w Wojsku Polskim wprowadzono trzy typy pułków piechoty. 52 pułk piechoty zaliczony został do typu II pułków piechoty (tzw. wzmocnionych). W każdym roku otrzymywał około 845 rekrutów. Stan osobowy pułku wynosił 68 oficerów oraz 1900 podoficerów i szeregowców. Na czas wojny przewidywany był do pierwszego rzutu mobilizacyjnego. W okresie zimowym posiadał dwa bataliony starszego rocznika i batalion szkolny, w okresie letnim zaś trzy bataliony strzeleckie. Jego stany były wyższe od pułku „normalnego” (typ I) o ok. 400–700 żołnierzy[18].

19 maja 1927 roku Minister Spraw Wojskowych marszałek Polski Józef Piłsudski ustalił i zatwierdził dzień 28 czerwca, jako datę święta pułkowego[19]. Pułk obchodził swoje święto w rocznicę chrztu bojowego w roku 1919. Po raz pierwszy święto obchodzono w roku 1922[20].

 Osobny artykuł: Święta wojskowe w Polsce.
Obsada personalna i struktura organizacyjna w marcu 1939[21][b]
Stanowisko Stopień, imię i nazwisko
Dowództwo
dowódca pułku płk piech. Stanisław II Dąbek
I zastępca dowódcy ppłk Witold Ciechanowicz
adiutant por. Romuald Konarzewski
starszy lekarz ppłk lek. dr Stanisław Kublin
młodszy lekarz ppor. lek. Lucjan Ludwik Witkowski
II zastępca dowódcy (kwatermistrz) mjr Antoni Tobiasiewicz
oficer mobilizacyjny kpt. Stanisław Antoni Kański
zastępca oficera mobilizacyjnego kpt. adm. (piech.) Józef Jan Senkowski
oficer administracyjno-materiałowy kpt. adm. (piech.) Teodor Grzęda
oficer gospodarczy por. int. Józef Strycki
oficer żywnościowy por. Zygmunt Mauthe
oficer taborowy[c] kpt. tab. Władysław Sładki
kapelmistrz por. adm. (kapelm.) Antoni Płóciennik
dowódca plutonu łączności por. Ryszard Kolm
dowódca plutonu pionierów por. Wiesław Tymoteusz Górski
dowódca plutonu artylerii piechoty por art. Franciszek Garwol
dowódca plutonu ppanc. por. Władysław Franciszek Zawadowicz
dowódca oddziału zwiadu ppor. Bolesław Ścigacz
I batalion
dowódca batalionu mjr dypl. Wacław Spława-Neyman
dowódca 1 kompanii kpt. Adolf Kowarsch
dowódca plutonu por Adolf Szawel
dowódca plutonu ppor. Eugeniusz Gniewek
dowódca 2 kompanii kpt. Zygmunt Piotrowski
dowódca plutonu ppor. Aleksander Kapis
dowódca 3 kompanii por. Jerzy Jan Kassube
dowódca plutonu ppor. Władysław Włodarczyk
dowódca 1 kompanii km kpt. Adam Józef Królikowski
dowódca plutonu por. Kazimierz Rudolf Loster
II batalion
dowódca batalionu mjr dypl. Stanisław Kramar
dowódca 4 kompanii kpt. Emil Józef Świdziński
dowódca plutonu por. Stefan Józef Drożak
dowódca 5 kompanii kpt. Izydor Adolf Gwoźdź
dowódca plutonu por. Stanisław Merian
dowódca 6 kompanii kpt. Antoni Żochowski
dowódca plutonu ppor. Szczepan Boczek
dowódca 2 kompanii km por. Bronisław Żeglin
dowódca plutonu ppor. Michał Juchnicki
III batalion
dowódca batalionu mjr Jan IV Jaworski
dowódca 7 kompanii por. Stanisław Zygmunt Czernicki
dowódca plutonu ppor. Marian Michał Pracel
dowódca 8 kompanii kpt. Zygmunt Aleksander Marten
dowódca plutonu ppor. Stefan Siwiec
dowódca plutonu ppor. Zdzisław Antoni Orkisz
dowódca 9 kompanii kpt. Marian Jerzy Kuźniewicz
dowódca plutonu ppor. Kazimierz Siedlecki
dowódca 3 kompanii km kpt. Michał Józef Trondowski
dowódca plutonu ppor. Konrad Henryk Perlik
na kursie kpt. Jan Cichowski
na kursie por. Jan Jasko
na kursie ppor. Aleksander Jan Jastrzębski
na kursie por. Edward Gąsior
Dywizyjny Kurs Dla Podoficerów Nadterminowych 12 DP
dowódca kpt. Paweł Kornaus
dowódca plutonu por. Stefan Adamowicz
dowódca plutonu ppor. Zdzisław Kazimierz Klepacki

Pułk w kampanii wrześniowej[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Kampania wrześniowa.

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku pułk walczył w składzie 12 Dywizji Piechoty należącej do Armii „Prusy”[16].

Struktura organizacyjna i obsada personalna we wrześniu 1939[23]
Stanowisko Stopień, imię i nazwisko
Dowództwo
dowódca pułku ppłk dypl. piech. Jan Rudolf Gabryś
I adiutant por. Romuald Konarzewski
II adiutant ppor. rez. Michał Skórski
oficer informacyjny N.N.
oficer łączności por. Ryszard Kohn
kwatermistrz kpt. Zygmunt Aleksander Marten
oficer płatnik ppor. rez. Aleksander Macedoński
oficer żywnościowy ppor. rez. Wojciech Żurkowski
naczelny lekarz ppor. lek. Longin Witkowski
kapelan kpl. rez. ks. Antoni Józef Czwaczka
dowódca kompanii gospodarczej ppor. rez. inż. Włodzimierz Szepczyński
I batalion
dowódca batalionu kpt. Adolf Kowarsz
adiutant ppor. rez. Michał Hewałło
dowódca 1 kompanii strzeleckiej ppor. rez. Karol Jaskólski
dowódca 2 kompanii strzeleckiej ppor. Aleksander Kapis
dowódca 3 kompanii strzeleckiej kpt. Zygmunt Piotrowski
dowódca 1 kompanii ckm kpt. Adam Józef Królikowski
II batalion
dowódca batalionu kpt. Antoni Żochowski
adiutant ppor. rez. Marian Hieronim Kratochwil
dowódca 4 kompanii strzeleckiej kpt. Emil Józef Świdziński
dowódca 5 kompanii strzeleckiej por. Stanisław Merian
dowódca 6 kompanii strzeleckiej por. rez. Stanisław Filip Jaworowicz
dowódca 2 kompanii ckm por. Bronisław Żeglin
III batalion
dowódca batalionu mjr Józef Załęski
adiutant NN
dowódca 7 kompanii strzeleckiej por. Stanisław Czarniecki
dowódca 8 kompanii strzeleckiej kpt. Antoni Kwiatkowski
dowódca 9 kompanii strzeleckiej kpt. Marian Jerzy Kuźniewicz
dowódca 3 kompanii ckm kpt. Michał Józef Trondowski
Pododdziały specjalne
dowódca kompanii przeciwpancernej kpt. Władysław Franciszek Gładysz
dowódca plutonu artylerii piechoty por. Franciszek Garwol
dowódca kompanii zwiadowców ppor. Bolesław Ścigacz
dowódca plutonu pionierów por. Wiesław Tymoteusz Górski
dowódca plutonu przeciwgazowego por. Stefan Józef Drożak

Symbole pułkowe[edytuj | edytuj kod]

Poświęcenie sztandaru 52 pp w Złoczowie 7 września 1924; widoczny prezydent Stanisław Wojciechowski.

Sztandar[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Polskie sztandary wojskowe.

31 sierpnia 1919 roku pułk otrzymał chorągiew ufundowaną przez towarzystwo „Pro Polonia” z Turynu[24].

29 lutego 1924 roku Prezydent RP zatwierdził wzór chorągwi 52 pp[25]. 7 września 1924 Prezydent RP Stanisław Wojciechowski wręczył pułkowi chorągiew ufundowaną przez społeczeństwo powiatów: złoczowskiego, zborowskiego, przemyślańskiego[24][26].

Odznaka pamiątkowa[edytuj | edytuj kod]

7 listopada 1929 roku Minister Spraw Wojskowych marszałek Polski Józef Piłsudski zatwierdził wzór i regulamin odznaki pamiątkowej 52 pp[27]. Odznaka o wymiarach 38x38 mm ma kształt krzyża kawalerskiego, którego ramiona emaliowane są w kolorze granatowym. Na środku krzyża na czerwonym tle nałożony srebrny orzeł wz. 1927, okolony złotym wieńcem laurowym. Między ramionami krzyża umieszczone są trójzębne proporczyki w barwach francuskich i włoskich, rozmieszczonych po przekątnej. Na ramionach krzyża wpisano numer „52”. Odznaka oficerska, dwuczęściowa, wykonana w srebrze, emaliowana. Na rewersie próba srebra i imiennik grawera AN – Adam Nagalski z Warszawy. Autorem projektu odznaki był kpt. Józef Stojek[15].

52 pułk piechoty Strzelców Kresowych Armii Krajowej[edytuj | edytuj kod]

W obwodzie złoczowskim odtwarzano 52 pułk piechoty Strzelców Kresowych. Komendant obwodu był jednocześnie dowódcą pułku. Odtworzony pułk wszedł w skład 12 Dywizji Piechoty AK.

Strzelcy kresowi[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: oficerowie 52 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych.
Dowódcy pułku[28][d]
Zastępcy dowódcy pułku[g]

Obsada personalna i rozmieszczenie pułku w 1944[edytuj | edytuj kod]

  • dowódca – por. Pius Szuster ps. „Dolina”, „Bug”, „Grom”, „Orkan”
  • zastępca dowódcy – por. Michał Horwath
  • adiutant - ppor. Mieczysław Obertyński
  • oficer sztabu – ppor. Edward Kisielewski ps. „Kowalski”
  • 1 kompania – st. sierż Michał Dąbrowski (miasto Złoczów, wsie Jelechowice i Bieniów)
  • 2 kompania – st. sierż. Ignacy Kruk (Woroniaki, Jasieniowce i Boniszyn)
  • 3 kompania – st. sierż. Kotów (Folwarki, Hrutyn, Zarwanicę i Kozaki)
  • 4 kompania – st. sierż. Marcin Barabasz „Soplica” (Wicyń z uciekinierami sąsiednich wiosek[h])
  • 5 kompania – st. sierż. Jan Mazurczak ps. „Kot” (Kondratów, Gołogóry, Gołogórki, Ścianka)
  • 6 kompania (Krasne, Pietrycze)
  • 7 kompania – sierż Kazimierz Klaub[i], potem plutonowy Gorbaczewski (Koltów, Kruhów, Opaki i Ruda Koltowska).
  • 8 kompania – st. sierż. Marcin Sierociuk (Huta Pieniacka, Huta Werchobuska i Majdan)[j]
  • 9 kompania – st. sierż. Stanisław Czeredark "Rum" (Usznia, Gowareczyzna, Hucisko Oleskie, Podhorce i Olesko)

Żołnierze 52 pułku piechoty – ofiary zbrodni katyńskiej[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Zbrodnia katyńska.

Biogramy zamordowanych oficerów znajdują się na stronie internetowej Muzeum Katyńskiego[47]

Nazwisko i imię stopień zawód miejsce pracy przed mobilizacją zamordowany
Bury Dominik ppor. rez. Katyń
Dżugan Włodzimierz ppor. rez. urzędnik Urząd Miejski we Lwowie Katyń
Halarewicz Stanisław ppor. rez. nauczyciel Szkoła Powszechna w Załoźcach Katyń
Jaworowski Zygmunt ppor. rez. urzędnik Urząd Skarbowy w Zborowie Katyń
Kassube Jerzy Jan[48] porucznik żołnierz zawodowy dowódca 3/52 pp Katyń
Kiczka Józef major żołnierz zawodowy komendant KRU Tarnowskie Góry Katyń
Kisielewicz Julian plut. pchor. rez. student UJK Katyń
Klepacki Zdzisław[49] podporucznik żołnierz zawodowy dca pl kursu dla podoficerów12 DP Katyń
Kondzierski Włodzimierz ppor. rez. mgr Katyń
Krawiec Tadeusz ppor. rez. Kuratorium we Lwowie Katyń
Kromer Tadeusz Jan ppor. rez. Starostwo w Zbarażu Katyń
Krzywoszański Józef por. rez. nauczyciel szkoła w Hodorówce Katyń
Kudelski Kazimierz ppor. rez. urzędnik Urząd Skarbowy w Zborowie Katyń
Mauthe Zygmunt[50] porucznik żołnierz zawodowy Charków
Nawarowski Józef ppor. rez. prawnik Katyń
Pieniążek Romuald ppor. rez. inżynier budownictwa Katyń
Rybczyński Jan ppor. rez. handlowiec Katyń
Schneider Tadeusz ppor. rez. Huta „Baildon” Katyń
Siwiec Stefan[51] podporucznik żołnierz zawodowy dowódca plutonu 8/52 pp Katyń
Tarnawski Julian por. rez. prawnik Sąd w Rudkach k. Lwowa Katyń
Walczak Stanisław ppor. rez. Katyń
Włodarczyk Władysław podporucznik ? Katyń
Włodarski Mieczysław porucznik żołnierz zawodowy komendant PW Siedlce (przy 22 pp) Katyń
Wojakowski Zenon Baltazar ppor. piech. rez. nauczyciel gimnazjum w Orłowej Katyń
Wojciechowski Zygmunt pchor. rez. urząd Gminy w Wiśniowczyku Katyń
Zajączkowski Tadeusz ppor. rez. technik mierniczy Zarząd Dróg w Zborowie Katyń
Zaleski Jan por. rez. prawnik, dr Sąd Okręgowy w Złoczowie Katyń
Zawadowicz Władysław[52] porucznik żołnierz zawodowy dowódca plutonu ppanc. Katyń
Bezuhły Jerzy ppor. rez. prawnik Starostwo w Złoczowie Charków
Boczek Szczepan[53] podporucznik żołnierz zawodowy dowódca plutonu 6/52 pp Charków
Broniewski Jerzy ppor. rez. urzędnik Urząd Skarbowy w Złoczowie Charków
Byra Jan kpt. rez. filolog, mgr inspektor szkolny w Złoczowie Charków
Cichowski Jan[54] kapitan żołnierz zawodowy „na kursie” Charków
Cybyk Aleksander ppor. rez. urzędnik Urząd Skarbowy w Tarnopolu Charków
Czekoński Kazimierz por. rez. prawnik Inspektorat Szkolny we Lwowie Charków
Foryst Ferdynand por. rez. prawnik ZUS we Lwowie Charków
Gabryś Jan Rudolf płk dypl. żołnierz zawodowy dowódca pułku (IX 39) Charków
Herman Władysław ppor. rez. nauczyciel kier. szkoły w Mitelinie Charków
Hrab Jan por. rez. nauczyciel szkoła w Daniłowicach Charków
Iwanowski Bogdan ppor. rez. prawnik, mgr Charków
Jawniak Augustyn ppor. rez. inżynier rolnik Charków
Kornaus Paweł[55] kapitan żołnierz zawodowy dca Kursu Podoficerów Nadterminowych 12 DP Charków
Kral Mieczysław kpt. rez. publicysta (e) Charków
Lax Leonard ppor. rez. urzędnik Charków
Macedoński Józef ppor. rez. handlowiec Charków
Malinowski Tadeusz ppor. rez. prawnik Charków
Marks Jakub[56] ppor. rez. urzędnik bank Charków
Niesłuchowski Michał ppor. rez. urzędnik Charków
Nowak Adam Antoni ppor. rez. architekt Charków
Ryszkiewicz Michał ppor. rez. urzędnik pracował we Lwowie Charków
Sładki Władysław[57] kapitan żołnierz zawodowy dowódca kompanii gospodarczej 52 pp Charków
Świdziński Emil[58] kapitan żołnierz zawodowy dowódca 4/52 pp Charków
Tarnawski Antoni por. piech. rez. nauczyciel Charków
Thron Fryderyk ppor. rez. Charków
Borczyk Wacław ppor. rez. prawnik sędzia Sądu Grodzkiego w Olesku ULK
Foltyk Kazimierz ppor. rez. urzędnik działacz Związku Strzeleckiego ULK
Górski Wiesław plut. pchor. urzędnik Wydział Leśny Starostwa w Bóbrce ULK
Ścigacz Bolesław podporucznik żołnierz zawodowy dowódca plutonu zwiadu ULK

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Bogusław Szul-Skjöldkrona, jako kawaler VM figuruje także wśród żołnierzy 3 pułku piechoty Legionów
  2. Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[22].
  3. Oficer taborowy był jednocześnie dowódcą kompanii gospodarczej.
  4. Dowódca pułku kierował osobiście szkoleniem oficerów i był odpowiedzialny za gotowość bojową, całokształt wyszkolenia, służbę gospodarczą i wewnętrzną pułku[29].
  5. Nazwisko z „Chodźko-Zojko” sprostowano na „Chodźko-Zajko”[36].
  6. Oficer rezerwy armii francuskiej Jan Chodźko został z dniem 16 sierpnia 1920 roku przyjęty do Wojska Polskiego, w charakterze oficera kontraktowego, a 26 listopada 1920 roku, w stopniu kapitana, przydzielony do 45 p. Strz. Kres. z równoczesnym odkomenderowaniem do pociągu pancernego Nr 8 „Wilk”[37]
  7. 13 czerwca 1922 roku Minister Spraw Wojskowych zniósł dotychczasowe stanowisko referenta wyszkolenia pułku piechoty i ustanowił etatowe stanowisko zastępcy dowódcy pułku zaszeregowanego do stopnia podpułkownika, wyznaczanego przez Ministra Spraw Wojskowych. Zakres działania zastępcy dowódcy określał dowódca pułku, przed którym był on całkowicie odpowiedzialny[38]. W 1938 roku zmieniona została nazwa stanowiska na „I zastępca dowódcy”. W organizacji wojennej pułku nie było stanowiska zastępcy dowódcy.
  8. Uciekinierom groziła śmierć z rąk UPA
  9. Zginął w obronie wsi Kołtów 24 grudnia 1943 w czasie napadu UPA.
  10. Kompania liczyła 320 uzbrojonych partyzantów.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pawlik 1928 ↓, s. 4.
  2. Odziemkowski 2010 ↓, s. 226.
  3. Odziemkowski 1998 ↓, s. 17.
  4. Pawlik 1928 ↓, s. 13.
  5. Odziemkowski 2004 ↓, s. 23.
  6. Pawlik 1928 ↓, s. 13-14.
  7. Pawlik 1928 ↓, s. 14.
  8. Wysocki (red.) 2005 ↓, s. 23.
  9. Pawlik 1928 ↓, s. 21.
  10. Odziemkowski 2004 ↓, s. 346.
  11. Tuliński 2020 ↓, s. 893.
  12. Pawlik 1925 ↓, s. 56.
  13. Pawlik 1928 ↓, s. 27.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 30 kwietnia 1922, s. 333, awiza: unieważnienie zagubionej legitymacji na prawo noszenia orderu VM.
  15. a b Sawicki i Wielechowski 2007 ↓, s. 94.
  16. a b Satora 1990 ↓, s. 103.
  17. Państwowe Gimnazjum im. Króla Jana Sobieskiego w Złoczowie. Sprawozdanie jubileuszowe oraz za lata szkolne 1922/25, Złoczów, 1925, s. 54.
  18. Jagiełło 2007 ↓, s. 63-65.
  19. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 16 z 19 maja 1927 roku, poz. 174.
  20. Pawlik 1928 ↓, s. 8, 9, 23.
  21. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 608-609 i 677.
  22. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
  23. Olczak 2017 ↓, s. 68.
  24. a b Pawlik 1928 ↓, s. 23.
  25. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 11 z 18 marca 1924 roku, poz. 159.
  26. Satora 1990 ↓, s. 103-104.
  27. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 35 z 7 listopada 1929 roku, poz. 347.
  28. a b c d e f g h Prugar-Ketling (red.) 1992 ↓, metryka.
  29. Almanach 1923 ↓, s. 49.
  30. Prugar-Ketling (red.) 1992 ↓, tu, jako Konstanty Oświęcimski.
  31. Pawlik 1928 ↓, s. 7, 16 tu, jako Konstanty Oświenciński.
  32. Prugar-Ketling (red.) 1992 ↓, tu, jako Anatol Laudoński.
  33. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 28 lutego 1925 roku, s. 98.
  34. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 17 marca 1927 roku, s. 71.
  35. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 381.
  36. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 3 sierpnia 1931 roku, s. 256.
  37. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 50 z 29 grudnia 1920 roku, s. 1442..
  38. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 24 z 13 czerwca 1922 roku, poz. 357.
  39. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 544.
  40. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 marca 1927 roku, s. 98.
  41. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 3 kwietnia 1929 roku, s. 100.
  42. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 120.
  43. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 232.
  44. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 18 kwietnia 1935 roku, s. 40.
  45. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 95.
  46. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 13, 608.
  47. Księgi Cmentarne – biogramy oficerów.
  48. Księgi Cmentarne – wpis 1496.
  49. Księgi Cmentarne – wpis 1573.
  50. Księgi Cmentarne – wpis 6406.
  51. Księgi Cmentarne – wpis 3342.
  52. Księgi Cmentarne – wpis 4294.
  53. Księgi Cmentarne – wpis 4616.
  54. Księgi Cmentarne – wpis 4816.
  55. Księgi Cmentarne – wpis 5848.
  56. Księgi Cmentarne – wpis 6379.
  57. Księgi Cmentarne – wpis 7331.
  58. Księgi Cmentarne – wpis 7677.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]