64 Dywizja Strzelecka (ZSRR)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1925 |
| Rozformowanie |
1941 |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa agresja ZSRR na Polskę front wschodni | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
64 Dywizja Strzelecka (ros. 64-я стрелковая дивизия) – związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej.
Dywizja Strzelców – sformowana w Zachodnim Specjalnym Wojennym Okręgu. W czerwcu 1941 roku razem ze 108 Dywizją Piechoty należała do 44 Korpusu Strzeleckiego, 13 Armii Frontu Zachodniego[1], i prowadziła działania bojowe w rejonie Mińska[2].
I- sformowania przekształcona w 7 Dywizję Strzelecką Gwardii.
Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
W jej skład wchodziły:
- 30 Pułk Strzelecki
- 159 Pułk Strzelecki
- 288 Pułk Strzelecki
- 163 Pułk Artylerii
- 219 pułk artylerii haubic
- 332 samodzielny batalion czołgów[4]
- batalion przeciwpancerny,
- batalion artylerii przeciwlotniczej,
- batalion zwiadu,
- batalion saperów
- inne służby.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Fiszer i Gruszczyński 2009 ↓, s. 47.
- ↑ a b Jakubowski 1976 ↓, s. 52.
- ↑ Zarzycki 2014 ↓, s. 274.
- ↑ Zarzycki 2014 ↓, s. 275.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński: Operacja Barbarossa 1941. Hitler uderza na ZSRR. Poznań: 2009. ISBN 978-83-261-0286-8.
- Iwan Jakubowski: Ziemia w ogniu. Warszawa: 1976.
- Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Księgarnia Historyczna, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- RKKA - 64-я стрелковая дивизия (ф. 19??)/64-я стрелковая дивизия (ф. 1942). [dostęp 2010-12-18]. (ros.).
Dywizje strzeleckie Armii Czerwonej w II wojnie światowej
