Henri Cochet: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m Dodano kategorię "Ludzie urodzeni w Lyonie" za pomocą HotCat
WP:SK+ToS+mSK+Bn, źródła/przypisy
Linia 42: Linia 42:


W 1924 roku Cochet wziął udział w [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1924|igrzyskach olimpijskich w Paryżu]], podczas których zdobył dwa srebrne medale, w [[Gra pojedyncza mężczyzn w tenisie ziemnym na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1924|singlu]] oraz w [[Gra podwójna mężczyzn w tenisie ziemnym na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1924|deblu]].
W 1924 roku Cochet wziął udział w [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1924|igrzyskach olimpijskich w Paryżu]], podczas których zdobył dwa srebrne medale, w [[Gra pojedyncza mężczyzn w tenisie ziemnym na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1924|singlu]] oraz w [[Gra podwójna mężczyzn w tenisie ziemnym na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1924|deblu]].

W półfinale Wimbledonu z 1927 roku pokonał w pięciu setach uznawanego za jednego z najlepszych zawodników i strategów w historii tenisa, [[William Tilden|Williama Tildena]], mimo że ten prowadził już 6:2, 6:4, 5:1 i 15:0. Od tego momentu Francuz zdobył siedemnaście punktów z rzędu{{odn|Dutkowski|1979|loc=„Mister Tennis”|s=66–69}}.


W 1928 roku Cochet został uznany za lidera światowego tenisa, zastępując [[Stany Zjednoczone|amerykańskiego]] mistrza [[William Tilden|Williama Tildena]].
W 1928 roku Cochet został uznany za lidera światowego tenisa, zastępując [[Stany Zjednoczone|amerykańskiego]] mistrza [[William Tilden|Williama Tildena]].
Linia 47: Linia 49:
Wspólnie z drużyną narodową, [[Jean Borotra|Jeanem Borotrą]], [[René Lacoste|Reném Lacostem]] i [[Jacques Brugnon|Jacquesem Brugnonem]] zdobył sześciokrotnie [[Puchar Davisa]], latach 1927–1932. Reprezentował Francję w tych rozgrywkach w latach 1922–1933, występując łącznie w 58 meczach, z których 44 wygrał.
Wspólnie z drużyną narodową, [[Jean Borotra|Jeanem Borotrą]], [[René Lacoste|Reném Lacostem]] i [[Jacques Brugnon|Jacquesem Brugnonem]] zdobył sześciokrotnie [[Puchar Davisa]], latach 1927–1932. Reprezentował Francję w tych rozgrywkach w latach 1922–1933, występując łącznie w 58 meczach, z których 44 wygrał.


Do legendy polskiego tenisa przeszło jego spotkanie z [[Maksymilian Stolarow]]em w 1931, kiedy to na korcie [[CWKS Legia Warszawa|Legii Warszawa]] wygrał z nim pojedynek singlowy w towarzyskim spotkaniu jako reprezentant paryskiego Racing Club. Po czterech meczach stan spotkania brzmiał 2:2. W ostatnim meczu przy stanie 2:2 w setach i 5:4 w piątym secie, według niektórych nieprawidłowo, nie zaliczono Stolarowowi piłki meczowej<ref>''Tragiczny aut na korcie „Legii”''. Z dawnych wspomnień; [w:] „Głos Robotniczy”, wyd. A, 12 VII 1965, nr 163, s. 4</ref>.
Do legendy polskiego tenisa przeszło jego spotkanie z [[Maksymilian Stolarow]]em w 1931, kiedy to na korcie [[CWKS Legia Warszawa|Legii Warszawa]] wygrał z nim pojedynek singlowy w towarzyskim spotkaniu jako reprezentant paryskiego Racing Club. Po czterech meczach stan spotkania brzmiał 2:2. W ostatnim meczu przy stanie 2:2 w setach i 5:4 w piątym secie, według niektórych nieprawidłowo, nie zaliczono Stolarowowi piłki meczowej<ref>''Tragiczny aut na korcie „Legii”''. Z dawnych wspomnień; [w:] „Głos Robotniczy”, wyd. A, 12 VII 1965, nr 163, s. 4.</ref>.


W 1976 roku Cochet został przyjęty do [[Międzynarodowa Tenisowa Galeria Sławy|międzynarodowej tenisowej galerii sławy]].
W 1976 roku Cochet został przyjęty do [[Międzynarodowa Tenisowa Galeria Sławy|międzynarodowej tenisowej galerii sławy]].
Linia 98: Linia 100:
== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* {{Profile tenisowe|m|data=26 października 2013}}
* {{Profile tenisowe|m|data=26 października 2013}}
* {{Cytuj |odn = tak |autor = [[Zbigniew Dutkowski]] |tytuł = T – jak tenis |redaktor = Jan Lis |wydanie = I |miejsce = Warszawa |wydawca = [[Krajowa Agencja Wydawnicza]] |data = 1979}}
* [https://www.tennisfame.com/hall-of-famers/inductees/henri-cochet Profil na stronie International Tennis Hall of Fame]
* [https://www.tennisfame.com/hall-of-famers/inductees/henri-cochet Profil na stronie International Tennis Hall of Fame]


Wersja z 18:49, 23 wrz 2018

{{{imię i nazwisko}}}
Ilustracja
Henri Cochet (1922)
Państwo

 Francja

Data i miejsce urodzenia

14 grudnia 1901
Lyon

Data i miejsce śmierci

1 kwietnia 1987
Paryż

Gra

praworęczna, jednoręczny backhand

Gra pojedyncza
Roland Garros

W (1926, 1928, 1930, 1932)

Wimbledon

W (1927, 1929)

US Open

W (1928)

Gra podwójna
Roland Garros

W (1927, 1930, 1932)

Wimbledon

W (1926, 1928)

ilustracja
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
Reprezentacja  Francja
srebro Paryż 1924 tenis ziemny
(gra pojedyncza)
srebro Paryż 1924 tenis ziemny
(gra podwójna)

Henri Cochet (ur. 14 grudnia 1901 w Lyonie, zm. 1 kwietnia 1987 w Paryżu) – francuski tenisista, jeden z „Czterech Muszkieterów Tenisa”.

Kariera tenisowa

W grze pojedynczej Cochet zwyciężył w siedmiu turniejach wielkoszlemowych i trzy razu awansował do finału[a]. W grze podwójnej Cochet odniósł pięć wielkoszlemowych triumfów, a także sześciokrotnie awansował do finału. W grze mieszanej tenisista francuski wywalczył trzy wielkoszlemowe tytuły oraz osiągnął dwa finały.

W 1924 roku Cochet wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Paryżu, podczas których zdobył dwa srebrne medale, w singlu oraz w deblu.

W półfinale Wimbledonu z 1927 roku pokonał w pięciu setach uznawanego za jednego z najlepszych zawodników i strategów w historii tenisa, Williama Tildena, mimo że ten prowadził już 6:2, 6:4, 5:1 i 15:0. Od tego momentu Francuz zdobył siedemnaście punktów z rzędu[1].

W 1928 roku Cochet został uznany za lidera światowego tenisa, zastępując amerykańskiego mistrza Williama Tildena.

Wspólnie z drużyną narodową, Jeanem Borotrą, Reném Lacostem i Jacquesem Brugnonem zdobył sześciokrotnie Puchar Davisa, latach 1927–1932. Reprezentował Francję w tych rozgrywkach w latach 1922–1933, występując łącznie w 58 meczach, z których 44 wygrał.

Do legendy polskiego tenisa przeszło jego spotkanie z Maksymilian Stolarowem w 1931, kiedy to na korcie Legii Warszawa wygrał z nim pojedynek singlowy w towarzyskim spotkaniu jako reprezentant paryskiego Racing Club. Po czterech meczach stan spotkania brzmiał 2:2. W ostatnim meczu przy stanie 2:2 w setach i 5:4 w piątym secie, według niektórych nieprawidłowo, nie zaliczono Stolarowowi piłki meczowej[2].

W 1976 roku Cochet został przyjęty do międzynarodowej tenisowej galerii sławy.

Finały w turniejach wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (7–3)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 1926 French Championships, Paryż Ceglana Francja René Lacoste 6:2, 6:4, 6:3
Zwycięzca 2. 1927 Wimbledon, Londyn Trawiasta Francja Jean Borotra 4:6, 4:6, 6:3, 6:4, 7:5
Zwycięzca 3. 1928 French Championships, Paryż Ceglana Francja René Lacoste 5:7, 6:3, 6:1, 6:3
Finalista 1. 1928 Wimbledon, Londyn Trawiasta Francja René Lacoste 1:6, 6:4, 4:6, 2:6
Zwycięzca 4. 1928 U.S. National Championships, Forest Hills Trawiasta Stany Zjednoczone Francis Hunter 4:6, 6:4, 3:6, 7:5, 6:3
Zwycięzca 5. 1929 Wimbledon, Londyn Trawiasta Francja Jean Borotra 6:4, 6:3, 6:4
Zwycięzca 6. 1930 French Championships, Paryż Ceglana Stany Zjednoczone William Tilden 3:6, 8:6, 6:3, 6:1
Zwycięzca 7. 1932 French Championships, Paryż Ceglana Włochy Giorgio de Stefani 6:0, 6:4, 4:6, 6:3
Finalista 2. 1932 U.S. National Championships, Forest Hills Trawiasta Stany Zjednoczone Ellsworth Vines 4:6, 4:6, 4:6
Finalista 3. 1933 French Championships, Paryż Ceglana Australia Jack Crawford 6:8, 1:6, 3:6

Gra podwójna (5–6)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 1925 French Championships, Paryż Ceglana Francja Jacques Brugnon Francja Jean Borotra
Francja René Lacoste 		5:7, 6:4, 3:6, 6:2, 3:6
Finalista 2. 1926 French Championships, Paryż Ceglana Francja Jacques Brugnon Stany Zjednoczone Howard Kinsey
Stany Zjednoczone Vincent Richards 		4:6, 1:6, 6:4, 4:6
Zwycięzca 1. 1926 Wimbledon, Londyn Trawiasta Francja Jacques Brugnon Stany Zjednoczone Howard Kinsey
Stany Zjednoczone Vincent Richards 		7:5, 4:6, 6:3, 6:2
Zwycięzca 2. 1927 French Championships, Paryż Ceglana Francja Jacques Brugnon Francja Jean Borotra
Francja René Lacoste 		2:6, 6:2, 6:0, 1:6, 6:4
Finalista 3. 1927 Wimbledon, Londyn Trawiasta Francja Jacques Brugnon Stany Zjednoczone Francis Hunter
Stany Zjednoczone William Tilden 		6:1, 6:4, 6:8, 3:6, 4:6
Finalista 4. 1928 French Championships, Paryż Ceglana Francja Ren de Buzelet Francja Jacques Brugnon
Francja Jean Borotra 		4:6, 6:3, 2:6, 6:3, 4:6
Zwycięzca 3. 1928 Wimbledon, Londyn Trawiasta Francja Jacques Brugnon Australia Gerald Patterson
Australia John Hawkes 		13:11, 6:4, 6:4
Finalista 5. 1929 French Championships, Paryż Ceglana Francja Jacques Brugnon Francja Jean Borotra
Francja René Lacoste 		3:6, 6:3, 3:6, 6:3, 6:8
Zwycięzca 4. 1930 French Championships, Paryż Ceglana Francja Jacques Brugnon Australia Harry Hopman
Australia James Willard 		6:3, 9:7, 6:3
Finalista 6. 1931 Wimbledon, Londyn Trawiasta Francja Jacques Brugnon Stany Zjednoczone George Lott
Stany Zjednoczone John Van Ryn 		2:6, 8:10, 11:9, 6:3, 3:6
Zwycięzca 5. 1932 French Championships, Paryż Ceglana Francja Jacques Brugnon Francja Christian Boussus
Francja Marcel Bernard 		6:4, 3:6, 7:5, 6:3

Gra mieszana (3–2)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 1925 French Championships, Paryż Ceglana Francja Didi Vlasto Francja Suzanne Lenglen
Francja Jacques Brugnon 		2:6, 2:6
Zwycięzca 1. 1927 U.S. National Championships, Forest Hills Trawiasta Wielka Brytania Eileen Bennett Stany Zjednoczone Hazel Hotchkiss Wightman
Francja René Lacoste 		6:2, 6:0, 6:3
Zwycięzca 2. 1928 French Championships, Paryż Ceglana Wielka Brytania Eileen Bennett Stany Zjednoczone Helen Wills Moody
Stany Zjednoczone Francis Hunter 		3:6, 6:3, 6:3
Zwycięzca 3. 1929 French Championships, Paryż Ceglana Wielka Brytania Eileen Bennett Stany Zjednoczone Helen Wills Moody
Stany Zjednoczone Francis Hunter 		6:3, 6:2
Finalista 2. 1930 French Championships, Paryż Ceglana Wielka Brytania Eileen Bennett Niemcy Cilly Aussem
Stany Zjednoczone William Tilden 		4:6, 4:6

Uwagi

  1. ↑ W 1922 roku wygrał Mistrzostwa Francji (obecnie French Open), ale wówczas zawody te miały charakter krajowy.

Przypisy

  1. ↑ Dutkowski 1979 ↓, „Mister Tennis”, s. 66–69.
  2. ↑ Tragiczny aut na korcie „Legii”. Z dawnych wspomnień; [w:] „Głos Robotniczy”, wyd. A, 12 VII 1965, nr 163, s. 4.

Bibliografia

Medaliści igrzysk olimpijskich w tenisie ziemnym w grze pojedynczej
Złoci medaliści
Srebrni medaliści
Brązowi medaliści
Medaliści igrzysk olimpijskich w tenisie ziemnym w grze podwójnej
Złoci medaliści
Srebrni medaliści
Brązowi medaliści
Zwycięstwa w turniejach wielkoszlemowych
Triumfatorzy French Open w grze pojedynczej (XX wiek)
1901–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1939
1940–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
Triumfatorzy US Open w grze pojedynczej (XX wiek)
1901–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1940
1941–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
Triumfatorzy Wimbledonu w grze pojedynczej (XX wiek)
1901–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1939
1940–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
Triumfatorzy French Open w grze podwójnej (XX wiek)
1901–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1939
1940–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
Triumfatorzy Wimbledonu w grze podwójnej (XX wiek)
1901–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1939
1940–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
Triumfatorzy French Open w grze mieszanej (XX wiek)
1902–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1939
1940–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
Triumfatorzy US Open w grze mieszanej (XX wiek)
1901–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1940
1941–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Henri_Cochet&oldid=54549593”