Bell UH-1Y Venom
_in_March_2014.JPG)
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
półskorupowa |
| Załoga |
4 |
| Historia | |
| Data oblotu |
20 grudnia 2001 |
| Lata produkcji |
2001 - obecnie |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 × General Electric T700-GE-401C |
| Moc |
1360 kW każdy |
| Wymiary | |
| Średnica wirnika |
14,88 m |
| Długość |
17,78 m |
| Wysokość |
4,5 m |
| Masa | |
| Własna |
5370 kg |
| Startowa |
8390 kg |
| Uzbrojenia |
990 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
304 km/h |
| Prędkość przelotowa |
293 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
12,8 m/s |
| Pułap |
6100 m |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 × podwieszane zasobniki na pociski niekierowane Hydra 70 lub APKWS 2 × karabiny maszynowe Browning M2 lub M134 Minigun | |
| Liczba miejsc | |
| 4 członków załogi + 8 pasażerów | |
Bell UH-1Y Venom – dwusilnikowy, średniej wielkości śmigłowiec wielozadaniowy, zbudowany przez firmę Bell Helicopter Textron. Jeden z ostatnich członków licznej rodziny śmigłowców UH-1[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1996 roku, US Marine Corps uruchomiła program modernizacji H-1, podpisując kontrakt z firmą Bell Helicopter Textron na modernizację 100 maszyn UH-1NS Twin Huey do standardu UH-1Y i modernizacji 180 śmigłowców szturmowych AH-1WS Cobra do wersji AH-1Z Viper. UH-1Y i AH-1Z mają wspólną między innymi belkę ogonową, silniki, wirnik, układ napędowy oraz awionikę, w sumie śmigłowce posiadają w 85% identyczne komponenty. Bell przekazał pierwsze UH-1Y do US Marine Corps w lutym 2008 roku, a produkcję śmigłowca na pełną skalę rozpoczęto we wrześniu 2009 roku[2][3].
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
Wariant UH-1Y jest głęboką modernizacją maszyn z rodziny UH-1. Najbardziej zauważalną różnicą w stosunku do poprzednich wariantów jest zastosowanie czterołopatowego, kompozytowego wirnika głównego. UH-1Y wyposażony został w zmodernizowane silniki i przekładnie oraz cyfrowy kokpit. W porównaniu z modelem UH-1N, Venom posiada większą ładowność, prawie o 50% większy zasięg oraz wyższą prędkość przelotową[4].
Użytkownicy[edytuj | edytuj kod]
Stany Zjednoczone – Korpus Piechoty Morskiej[5].
Czechy – zamówiono 8 UH-1Y oraz 4 AH-1Z[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Bell UH-1Y - The Ultimate Utility Helicopter [online], Bell Flight [dostęp 2020-08-29] (ang.).
- ↑ Od UH-1N do UH-1Y - Magnum-x [online], www.magnum-x.pl [dostęp 2020-08-29].
- ↑ Porozumienie PGZ S.A. z Bell Helicopter ws. śmigłowców UH-1Y Venom [online], Nowa Strategia [dostęp 2020-08-29] (pol.).
- ↑ UH-1Y Venom [online], Military.com [dostęp 2020-08-29] (ang.).
- ↑ "World Air Forces 2015 str. 33", „Flightglobal Insight”, 24 marca 2015.
- ↑ Zbiam, Bell z kontraktem na produkcję śmigłowców dla Republiki Czeskiej [online], Wydawnictwo militarne ZBIAM, 5 września 2020 [dostęp 2020-09-05] (pol.).
