Grumman F8F Bearcat

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grumman F8F Bearcat
Ilustracja
F8F Bearcat w Haywardzie
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Grumman

Typ

pokładowy samolot myśliwski

Konstrukcja

metalowa

Załoga

1 pilot

Historia
Data oblotu

21 sierpnia 1944

Wycofanie ze służby

1963

Dane techniczne
Napęd

1 × Pratt & Whitney R-2800-34W Double Wasp

Moc

1,600 kW

Wymiary
Rozpiętość

10,9 m (skrzydła)

Długość

8,6 m

Wysokość

4,2 m

Masa
Własna

3210 kg

Startowa

5870 kg

Osiągi
Prędkość maks.

680 km/h

Prędkość wznoszenia

23,2 m/s

Pułap

11 800 m

Zasięg

1780 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
4 działka 20 mm w skrzydłach
Użytkownicy
Stany Zjednoczone, Francja, Tajlandia, Wietnam Południowy

Grumman F8F Bearcatamerykański myśliwski samolot pokładowy z końcowego okresu II wojny światowej, był to ostatni myśliwiec produkcji Grummana napędzany silnikiem tłokowym. „Bearcat” to binturong, niewielki ssak z rodziny łaszowatych.

Został zaprojektowany jako myśliwiec przechwytujący. Od początku planowano wykorzystanie silnika Pratt & Whitney Double Wasp, przed zespołem projektowym postawiono zadanie stworzenia jak najmniejszego i najlżejszego samolotu z tym silnikiem, ale uzbrojonego w działko 20 mm. W porównaniu ze swoim poprzednikiem, F6F Hellcat, Bearcat był o 20% lżejszy, jego prędkość wznoszenia wzrosła o jedną trzecią, a prędkość maksymalna o 80 km/h. Współczesny mu Vought F4U Corsair był nieco szybszy, ale F8F był lepiej uzbrojony, bardziej zwrotny i miał lepszą prędkość wznoszenia. Wiele z rozwiązań konstrukcyjnych zastosowanych w tym samolocie zostało zainspirowanych lub wprost skopiowanych ze zdobycznego myśliwca niemieckiego Focke-Wulf Fw 190[potrzebny przypis].

F8F został zamówiony w listopadzie 1943, lot pierwszego prototypu odbył się 21 sierpnia 1944 – zaledwie 9 miesięcy później. Pierwsze egzemplarze produkcyjne zostały dostarczone do eskadr w lutym 1945 i pierwszy eskadra wyposażona w te samoloty wszedł do służby 21 maja, ale nie zdążył on wziąć udziału w żadnej akcji bojowej przed zakończeniem wojny.

W okresie powojennym F8F został głównym myśliwcem US Navy, używany był przez 24 eskadry. Osiągi Bearcata były znacznie lepsze od większości ówczesnych modeli samolotów odrzutowych. Następcą F8F został Grumman F9F Panther.

Do czasów obecnych przetrwało sporo egzemplarzy tego samolotu z czego około 11 może nadal latać. Bearcaty były popularnymi samolotami wyścigowymi, do jednego z nich, „Rare Bear” którego właścicielem jest Lyle Shelton, należy rekord świata w średniej prędkości na trasie 3 km dla samolotów śmigłowych – 850,25 km/h.

Bearcat – jeden z latających jeszcze egzemplarzy, zdjęcie z 2004
F8F-2P w locie nad lotniskowcem USS Midway w 1949 r.