Wisła Kraków (piłka nożna): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Lata 1939-49 plus źródła. Znacznik: Link do ujednoznacznienia |
Nie podano opisu zmian Znaczniki: Wycofane Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
||
Linia 67: | Linia 67: | ||
}} |
}} |
||
'''Towarzystwo Sportowe Wisła Kraków Spółka Akcyjna''' – [[Polska|polski]] [[Klub piłkarski|klub]] [[Piłka nożna|piłkarski]] z siedzibą w [[Kraków|Krakowie]], występujący od sezonu [[I liga polska w piłce nożnej (2022/2023)|2022/2023]] w [[I liga polska w piłce nożnej|I lidze]]. |
'''Towarzystwo Sportowe Wisła Kraków Spółka Akcyjna''' – [[Polska|polski]] [[Klub piłkarski|klub]] [[Piłka nożna|piłkarski]] z siedzibą w [[Kraków|Krakowie]], występujący od sezonu [[I liga polska w piłce nożnej (2022/2023)|2022/2023]] w [[I liga polska w piłce nożnej|I lidze]]. W tabeli Wszechczasów Ekstraklasy zajmuje 2. miejsce. Jest to jeden z najbardziej utytułowanych polskich klubów w historii. |
||
Kontynuator tradycji piłkarskich wielosekcyjnego ''[[Towarzystwo Sportowe Wisła Kraków|TS Wisła Kraków]],'' założonego w 1906 roku<ref>http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=TS_Wis%C5%82a_1906#Wydarzenia</ref> przez profesora [[Tadeusz Łopuszański|Tadeusza Łopuszańskiego]], składającego się z uczniów II szkoły realnej w Krakowie. W [[grudzień|grudniu]] 1997 roku wydzielono sekcję piłki nożnej mężczyzn, tworząc sportową spółkę akcyjną (SSA), która w 2007 roku przekształciła się w [[Spółka akcyjna|spółkę akcyjną]]. W swojej historii Wisła wywalczyła 13 tytułów [[Mistrzostwa Polski w piłce nożnej mężczyzn|mistrza Polski]], 13 tytułów [[Mistrzostwa Polski w piłce nożnej mężczyzn|wicemistrza Polski]], 4 [[Puchar Polski w piłce nożnej mężczyzn|Puchary Polski]], 1 [[Puchar ligi w polskiej piłce nożnej|Puchar Ligi Polskiej]] oraz 1 [[Superpuchar Polski w piłce nożnej|Superpuchar Polski]]. |
Kontynuator tradycji piłkarskich wielosekcyjnego ''[[Towarzystwo Sportowe Wisła Kraków|TS Wisła Kraków]],'' założonego w 1906 roku<ref>http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=TS_Wis%C5%82a_1906#Wydarzenia</ref> przez profesora [[Tadeusz Łopuszański|Tadeusza Łopuszańskiego]], składającego się z uczniów II szkoły realnej w Krakowie. W [[grudzień|grudniu]] 1997 roku wydzielono sekcję piłki nożnej mężczyzn, tworząc sportową spółkę akcyjną (SSA), która w 2007 roku przekształciła się w [[Spółka akcyjna|spółkę akcyjną]]. W swojej historii Wisła wywalczyła 13 tytułów [[Mistrzostwa Polski w piłce nożnej mężczyzn|mistrza Polski]], 13 tytułów [[Mistrzostwa Polski w piłce nożnej mężczyzn|wicemistrza Polski]], 4 [[Puchar Polski w piłce nożnej mężczyzn|Puchary Polski]], 1 [[Puchar ligi w polskiej piłce nożnej|Puchar Ligi Polskiej]] oraz 1 [[Superpuchar Polski w piłce nożnej|Superpuchar Polski]]. |
Wersja z 10:27, 17 sty 2024
stadion klubu | |
Pełna nazwa |
Towarzystwo Sportowe Wisła Kraków Spółka Akcyjna |
---|---|
Przydomek | |
Maskotka | |
Barwy | |
Data założenia |
1906 |
Debiut w najwyższej lidze |
3 kwietnia 1927 |
Liga | |
Państwo | |
Województwo | |
Siedziba | |
Adres |
ul. Władysława Reymonta 20, 30-059 Kraków |
Stadion |
Stadion Miejski w Krakowie im. Henryka Reymana |
Sponsor techniczny | |
Właściciel |
Jarosław Królewski (53,69%) |
Prezes | |
Trener | |
Asystent trenera |
Eric Lira Fernández |
Strona internetowa |
Towarzystwo Sportowe Wisła Kraków Spółka Akcyjna – polski klub piłkarski z siedzibą w Krakowie, występujący od sezonu 2022/2023 w I lidze. W tabeli Wszechczasów Ekstraklasy zajmuje 2. miejsce. Jest to jeden z najbardziej utytułowanych polskich klubów w historii.
Kontynuator tradycji piłkarskich wielosekcyjnego TS Wisła Kraków, założonego w 1906 roku[7] przez profesora Tadeusza Łopuszańskiego, składającego się z uczniów II szkoły realnej w Krakowie. W grudniu 1997 roku wydzielono sekcję piłki nożnej mężczyzn, tworząc sportową spółkę akcyjną (SSA), która w 2007 roku przekształciła się w spółkę akcyjną. W swojej historii Wisła wywalczyła 13 tytułów mistrza Polski, 13 tytułów wicemistrza Polski, 4 Puchary Polski, 1 Puchar Ligi Polskiej oraz 1 Superpuchar Polski.
Klub zajmuje 2. miejsce w tabeli wszech czasów Ekstraklasy. W rozgrywkach międzynarodowych Biała Gwiazda docierała do 1/4 finału Pucharu Europy Mistrzów Krajowych, 1/8 finału Pucharu UEFA oraz dwukrotnie do 1/8 finału Pucharu Zdobywców Pucharów.
Historia
Założenie i początki klubu
Wisła Kraków powstała w roku 1906 jako oficjalny klub sportowy będący kontynuatorem kółka sportowego II szkoły realnej w Krakowie założonego przez profesora Tadeusza Łopuszańskiego. Owe kółko zostało założone najprawdopodobniej na wiosnę 1906 roku, chociaż niektóre źródła mówią o roku wcześniejszym. Kółko zostało przekształcone w klub sportowy o nazwie Wisła najprawdopodobniej w lecie lub wczesną jesienią 1906 roku. Powyższe terminy ciężko określić co do dnia z powodu poniszczonej dokumentacji klubowej w trakcie I i II wojny światowej.
Zmiana szkolnego kółka sportowego na oficjalny klub sportowy prawdopodobnie była związana z organizowanym w Krakowie w październiku 1906 roku Turniejem Jesiennym, który można uznać za pierwsze nieoficjalne Mistrzostwa Krakowa w piłkę nożną. Pierwszym prezesem nowopowstałego klubu został jego inicjator, czyli profesor Tadeusz Łopuszański. Nazwę dla klubu Wisła wymyślili uczniowie Łopuszańskiego w geście patriotyzmu jako nawiązanie do rzeki Wisły, która przepływała przez wszystkie trzy zabory okupowanej wówczas Polski. Pierwszym herbem klubu została natomiast czarna piłka przecięta na błękitno, co miało symbolizować ową rzekę z nazwy klubu.[8]
Wedle różnych źródeł Wisła we wspomnianym turnieju zajęła trzecie, bądź czwarte miejsce. Najprawdopodobniej również podczas tego turnieju odbyły się pierwsze derby Krakowa pomiędzy Wisłą, a Cracovia. Niestety brak na to dokumentacji dlatego też jako pierwsze oficjalnie spotkanie wspomnianych drużyn uznaje się spotkanie z 20 września 1908 roku.[9]
W pierwszym historycznych składzie Wisły znajdowali się:
- Józef Szkolnikowski – bramkarz oraz kapitan drużyny
- Adam Różański – lewy obrońca
- Józef Osiński – prawy obrońca
- Teofil Sykała – lewy pomocnik
- Roman Billy – środkowy pomocnik
- Bogusław Andziel – prawy pomocnik
- Roman Wilczyński – lewy skrzydłowy
- Kazimierz Suski – lewy łącznik
- Kazimierz Wachowicz – prawy łącznik
- Wiktor Bobrowski – prawy skrzydłowy
- Adam Cerner – napastnik
Na rezerwie natomiast zasiadli również (pozycje nieznane):
- Banjamin Arner
- Feliks Tarnowski
- Witold Wańkowicz
- Leon Winiarski[10]
Jesienią 1907 roku doszło do połączenie dwóch krakowskich klubów. Wisły oraz tzw. drużyny Jenkera, nazywanej również po prostu Czerwoni Kraków. Do fuzji doszło z inicjatywy prezesa Wisły profesora Tadeusza Łopuszańskiego, który nie chcąc, żeby Wisła podzieliła los wielu klubów opartych na uczniach szkół, które z racji bycia zakładanymi przez starsze roczniki po kilku miesiącach zostały rozwiązywane z powodu ukończenia przez większość zawodnik szkoły, na której oparty był klub. W przypadku Wisły, która była oparta na uczniach II szkoły realnej w Krakowie, dla których dalszym krokiem edukacyjnym była Politechnika Lwowska taki scenariusz był bardzo realny. Łopuszański nie chcą by jego klub upadł zaczął dbać o to, żeby pozyskiwać piłkarzy z innych klubów, finalnie łącząc się z innym niezależnym klubem.
Formalnie klub Czerwoni Kraków przestał istnieć, a jego zawodnicy przeszli w całości do Wisły Kraków. Jednak, żeby zachować równość w fuzji klubów Wisła przyjęła czerwone koszulki z dwoma, błękitnymi gwiazdami (obecnie symbol znany jako jedna, pięcioramienna, biała gwiazda) jako swoje barwy, które zostały z nią do dnia dzisiejszego.[11]
W następnych latach Wisła, podobnie jak inne polskie kluby angażowała się w założenie niezależnego od zaborców polskiego związku piłkarskiego. Jednym z symboli tej walki była zmiana błękitnej gwiazdy występującej na koszulkach piłkarzy na białą, żeby barwy klubu symbolizowały biało-czerwone narodowe, polskie barwy.[12]
W 1912 roku Wisła po raz pierwszy wzięła udział w oficjalnych zatwierdzonych przez FIFę polskich rozgrywkach piłkarskich. Były nimi zapasy kwalifikacyjne o I klasę, w których drużyny sklasyfikowane jako II-klasowe walczyły o podniesienie rangi do I-klasy i występ w przyszłorocznych Mistrzostwach Galicji. Rozgrywek nie dokończono, a wyniki zostały anulowane. Wisła pomimo liderowania w tabeli rozgrywek w momencie ich przerwania dopiero decyzją związku została awansowana do rangi I-klasy i zapewniła sobie grę w pierwszych, historycznych Mistrzostwach Galicji w 1913 roku.[13]
W 1913 Wisła zagrała we wspomnianych wyżej Mistrzostwach Galicji. Jej rywalami była Cracovia oraz Pogoń Lwów. Rozgrywki wygrała Cracovia, natomiast Wisła zdobyła tytuł wicemistrzowski.[14]
5 kwietnia 1914 roku Wisła otwiera swój pierwszy stadion umiejscowiony na krakowskich Oleandrach. W sierpniu tego samego roku klub użyczy terenu Józefowi Piłsudskiemu i jego nowo sformowanej Pierwszej Kompanii Kadrowej skąd wyruszą walczyć o polską niepodległość.[15]
17 maja 1914 roku w drużynie Wisły debiutuje Henryk Reyman. Jedna z największych legend klubu, patron aktualnego stadionu Białej Gwiazdy oraz twórca ikonicznej wypowiedzi, która stała się mottem klubowy Nikt nie wymaga od was samych zwycięstw. Czasem i przegrać przychodzi. Ale każdy ma prawo żądać od was ambitnej i nieustępliwej walki. Nie dopuśćcie do tego, aby ludzie uznali was za niegodnych... podania ręki. Cytat został wypowiedziany podczas derbowego spotkania z Cracovią 3 maja 1925 roku, kiedy to do przerwy Wiślacy przegrali z miejscowym rywalem 1:5. Wypowiedź stała się ikoniczna nie tylko z powodu samej jej treści, ale również z działania motywacyjnego jakie działała na słyszących ją piłkarzy, którzy w drugiej połowie doprowadzili wyniki spotkania do stanu remisu 5:5.[16][17]
W 1914 roku Wisła po raz drugi bierze udział w Mistrzostwach Galicji. Jednak tym razem zalicza słabe wyniki przegrywając dwa rozegrane spotkania i plasując się na ostatnim miejscu tabeli. Rozgrywki zostają zawieszone, a następnie nigdy niedokończone z powodu wybuchu I wojny światowej. Z tego też powodu Towarzystwo Sportowe Wisła Kraków zawiesza swoją działalność.[18][19]
Dwudziestolecie międzywojenne
Największą rolę w odbudowaniu zawieszonego w działalności Towarzystwa Sportowego Wisła Kraków miał w szczególnej jej wtedy jeszcze mało znany piłkarz Henryk Reyman, który dał Wiśle nowe życie namawiając do uczestnictwa w klubie swoich kolegów z wojska, jeszcze w trakcie końcówki I wojny światowej. Początek powojennej historii dla klubu nie był łatwy, ponieważ w 1915 roku w wyniku pożaru zniszczony został jej stadion na Oleandrach, który został zajęty przez wojska austriackie. 14 lipca 1918 roku Wisła rozgrywa swoje pierwsze spotkanie po reaktywacji pokonując Czarnych Jasło 4:0. Wisła w tym spotkaniu oraz rozegranym dwa tygodnie później spotkaniu z Pogonią Lwów zagrała pod nazwą Sparta Kraków. Jednak dzień po spotkaniu z Pogonią powróciła do swojej historycznej nazwy Wisła.[20][21]
W dniach 20–21 grudnia 1919 roku założony zostaje Polski Związek Piłki Nożnej, a jednymi z pierwszych jego wiceprezesów zostają działacze Wisły Józef Szkolnikowski i Jan Weyssenhoff.[22] Dzięki temu wydarzeniu w 1920 roku udaje się rozegrać pierwsze, w pełni niezależne i niepodległe polskie rozgrywki piłkarskie o tytuł najlepszej drużyny w kraju. Pierwsze mistrzostwa rozgrywane są w systemie mieszanym z rozgrywkami okręgowym w I etapie. W nich Wisła musi uznać wyższość Cracovii zajmując drugie miejsce i nie kwalifikując się do ogólnopolskiej części rozgrywek, których niestety nie udaje się dokończyć z powodu wybuchu wojny polsko-bolszewickiej.[23]
18 grudnia 1921 roku reprezentacja Polski w piłce nożnej rozgrywała swój pierwszy, historyczny mecz międzypaństwowy. Na selekcjonera drużyny narodowej w tym meczu zostaje wybrany ówczesny prezes Wisły Józef Szkolnikowski.[24]
W sezonach 1921 oraz 1922 Wisła na etapie okręgowym zajmowała odpowiednio trzecie i drugie miejsce przez co kończyła rozgrywki na tym etapie.[25][26]
8 kwietnia 1922 roku Wisła otwiera swój nowy stadion stworzony na bazie rozparcelowanego w czasie I wojny światowej toru wyścigów konnych przy zbiegu alei 3 Maja i ulicy Miechowskiej.[27][28]
W sezonie 1923 nastąpił przełom w wynikach klubowy, kiedy to Wisła po raz pierwszy wygrała rozgrywki w okręgu krakowskim i awansowała do ogólnopolskiej fazy mistrzostw Polski. W nich zwyciężyła w rozgrywkach grupy zachodniej dzięki czemu awansowała do fazy finałowej, w której uległa po trzech spotkaniach[29] Pogoni Lwów zdobywając tym samym swój pierwszy medal mistrzostw Polski.[30][31]
W sezonie 1924 PZPN postanowił zrezygnować z organizacji Mistrzostw Polski. Wszystko po to, żeby reprezentacja Polski jak najlepiej przygotowała się do swojego debiutu na igrzyskach olimpijskich, które odbyły się tamtego roku w Paryżu. Na wspomnianych igrzyskach w kadrze Polski znalazło się czterech Wiślaków. Henryk Reyman i Mieczysław Wiśniewski w pierwszym składzie oraz na rezerwie Zdzisław Styczeń i Władysław Krupa. Pierwotnie w roku 1924 planowano rozegrać tylko okręgowy etap do Mistrzostw Polski w 1925 roku. W tych rozgrywkach Wisła prowadzona pierwszy raz w historii przez profesjonalnego trenera Węgra Imre Schlossera wygrywa krakowską grupę i kwalifikuje się do etapu ogólnopolskiego. Jednak fatalne nastroje polskich kibiców po klęsce na igrzyskach oraz braku ogólnopolskich rozgrywek o tytuł mistrzowski spowodowały, że prasa okrzyknęła spotkanie towarzyskie rozgrywane 16 listopada tamtego roku w Krakowie pomiędzy finalistami poprzedniej edycji Wisłą i Pogonią Lwów jako spotkanie o moralne mistrzostwo Polski. Jego rangę dodatkowo podkreślała obecność na trybunach Marszałka Józefa Piłsudskiego, przebywającego akurat w stolicy Małopolski. Spotkanie zwyciężyli Lwowianie 3:2 nieoficjalnie broniąc tytułu Mistrza Polski. Pamiątkowe zdjęcie marszałka pośród uczestników meczu jest jedną z najsłynniejszych fotografii sportowych dwudziestolecia międzywojennego.[32]
W sezonie 1925 Wisła zagrała w Mistrzostwa Polski do których zakwalifikowała się w roku poprzednim. Rozgrywki Biała Gwiazda rozpoczęła od zwycięstwa w grupie południowej, po dodatkowym meczu z ŁKS-em Łódź rozegranym, z powodu równej ilości punktów w tabeli krakowskiego i łódzkiego klubu. W samej fazie finałowej Wisła zagrała słabo zajmując ostatnie, trzecie miejsce zdobywając tym samym brązowy medal mistrzostw Polski. Jednakże Henryk Reyman w tym sezonie jako pierwszy w hisotri gracz Wisły zdobył tytuł króla strzelców. Pod koniec tamtego roku rozegrano również okręgowe eliminacje do pierwszego w historii Pucharu Polski w piłce nożnej. Po pokonaniu Zwierzynieckiego Kraków, BBSV Bielsko oraz w finale Wawelu Kraków Wisła zdobyła pierwszy Puchar Polski na szczeblu okręgowym w Krakowie i zakwalifikowała się do pierwszej edycji ogólnopolskiego Puchar Polski.[33][34]
Sezon 1926 był dla Wisły słodko-gorzki. W rozgrywkach okręgowych Biała Gwiazda musiała tym razem uznać wyższość Cracovii zajmując drugie miejsce w krakowskiej grupie eliminacyjnej i kończąc zarazem na tym udział w mistrzostwach Polski w tamtym roku. Jednak w rozegranej w tamtym roku pierwszej edycji Puchar Polski po pokonaniu ŁKS-u Łódź i Ruchu Chorzów Biała Gwiazda znalazła się w finale tamtych rozgrywek. W rozegranym 5 września 1926 roku finale na stadionie Wisły Kraków ze Spartą Lwów Krakowianie wygrali 2:1 po bramce kapitana zespołu Henryka Reymana w ostatnich minutach spotkania. Zdobywając w ten sposób swoje pierwsze, oficjalne trofeum w historii klubu.[35][36]
Przełom lat 1926 i 1927 jest niezwykle ważny dla całej polskiej piłki nożnej. Doszło wtedy do rozłamu w polskiej piłce, z powodu odmiennych wizji rozwoju rozgrywek o Mistrzostwo Polski. Duża grupa klubów w tym m.in. Wisła, Legia Warszawa, Polonia Warszawa, Ruch Hajduki Wielkie[37], ŁKS Łódź, Czarni Lwów czy Pogoń Lwów chciała, żeby w Polsce wzorem krajów zachodnich, w których piłka nożna była już dużo bardziej rozwinięta wprowadzić system ligowy. Sprzeciwiał się temu PZPN, mający po swojej stronie Cracovię uważaną wtedy za najsilniejszy polski klub, który pomimo strat finansowych, które przenosiły każde kolejne rozgrywki nie chciał słyszeć o zmianie systemu rozgrywkowego. Wspominana grupa klubów stanęła na swoich i bez zgody PZPN-u, ale z udziałem wszystkich najmocniejszych polskich klubów, oprócz Cracovii rozegrała pierwszy w historii sezon ligowy o mistrzostwo Polski w piłce nożnej. Od początku rozgrywek Biała Gwiazda prowadziła tabeli pewnie krocząc po swój pierwszy mistrzowski tytuł. Po drodze 11 września pokonała w Krakowie TKS Toruń 15:0[38], co do dnia dzisiejszego jest największym rozmiarem zwycięstwa w polskiej najwyższej lidze. Kulminacyjny moment sezonu przypadł na mecz 23 kolejki rozegrany 25 września z 1.FC Katowice na wyjeździe. Wygrana w nim zapewniała Wiśle mistrzostwo Polski, jednak spotkanie oprócz wymiaru sportowego miało bardzo duży wymiar polityczny, ponieważ drużyna 1.FC Katowice składała się głównie z mniejszości niemieckiej i Ślązaków, których wielu nawet nie umiało mówić po polsku. W kraju panował nastrój, że cieniem na nowopowstałej polskiej lidze położy się sytuacja, że po tylu latach walki o niepodległość pierwsze, ligowe mistrzostwo Polski zdobędzie zespół pochodzący z mniejszości narodowej jednego z zaborców. W jednej z gazet padło nawet stwierdzenie "Drużyna Wisły musi sobie zdać sprawę, iż w dniu tym reprezentuje polski sport piłkarski Krakowa, którego barw broni obecnie w lidze." Mecz toczył się w niezwykle ostrej i napiętej atmosferze. Dzięki dwóm bramkom w pierwszym kwadracie drugiej połowy autorstwa Stanisława Czulaka i Henryka Reymana Biała Gwiazda prowadziła 2:0. Po tym drużyna z Katowic jeszcze bardziej poostrzyła grę. Mecz został zakończony w 73 minucie przez pomyłkę sędziego.[39][40] Wygrana ta oznaczała zdobycie przez Wisłę pierwszego w jej historii oraz pierwszego ligowego mistrzostwa Polski w historii polskiej piłki nożnej. Dodatkowym sukcesem dla Wisły było zdobycie przez Henryka Reymana 37 bramek w sezonie, co przełożyło się na zdobycie przez niego korony króla strzelców oraz stworzenie rekordu nie pobitego do dnia dziejszego. Początkowo PZPN nie chciał uznać wyników ligowych za oficjalne samemu organizując mistrzostwa w dotychczasowej formie. Jednak nie zostały one dokończone, a 18 grudnia, czyli już po zakończeniu rozgrywek ligowych PZPN ustąpił i uznał wyniki sezonu ligowego za oficjalne mistrzowa Polski w piłce nożnej w roku 1927.[41][42]
W sezonie 1928 Wisła przystąpiła do obrony mistrzowskiego tytułu z roku ubiegłego. W tamtym roku rozgrywki toczyły się już we współpracy z PZPN-em oraz w zgodnej linii całego polskiego środowiska piłkarskiego. Do ligi dokooptowano Cracovię przez co 3 czerwca tamtego roku miały miejsce pierwsze, ligowe derby Krakowa przegrane przez Wisłę 1:2[43]. W rewanżu jednak rozegranym na stadionie Wisły Biała Gwiazda pokonała Cracovię 5:1[44] rozpoczynając serię 9 wygranych z rzędu, które mocno przybliżyły Wisłę do obrony tytułu. Samo mistrzostwo Krakowianie przypieczętowali ponownie w wyjazdowym spotkaniu z 1.FC Katowice remisując 1:1. Spotkanie tym razem toczyło się w dużo spokojniejszej atmosferze, ponieważ była to ostatnia kolejka sezonu i tylko Wisła oraz Warta Poznań miały jeszcze szansę na tytuł.[45][46]
W roku 1929 oraz w latach 30. XX wieku dzięki uspokojeniu się nastroju w państwie oraz przyjęciu wspólnej linii rozwoju polskiej piłki nożnej Wisła jako klub mogła w końcu spokojnie pracować i realizować założenia postanowione sobie jako klubowi przez sport służyć społeczeństwu. Nie przekłada się to jednak aż tak na wyniki klubu, który pomimo bycia w dalszym ciągu jednym z czołowych potentatów w kraju nie mógł po raz kolejny sięgnąć po najcenniejszy skarb, czyli mistrzostwo Polski. W tym okresie pomimo braku nawiązania do sukcesów z 1927 i 1928 roku Wisła trzykrotnie zdobywa wicemistrzostwo Polski w latach 1930, 1931 i 1936 oraz czterokrotnie po trzecie miejsce w kraju w latach 1929, 1933, 1934 i 1938. Tylko trzykrotnie w latach 1932, 1935, 1937 Wisła melduje się poza podium mistrzostw Polski zajmując kolejno szóste, czwarte i piąte miejsce.[47]
24 maja 1936 roku z okazji 30-lecia klubu zostaje zorganizowany mecz z londyńską Chelsea F.C. Wiślacy wygrywają spotkanie dzięki bramce z karnego Antoniego Łyki. Mecz z trybun oglądał Generalny inspektor Sił Zbrojnych Edward Rydz-Śmigły. Jubileuszowi 30-lecia TS Wisła towarzyszyła również zmiana barw klubowych. Do czerwieni i bieli dodano kolor niebieski. Ten układ barw pozostał z klubem do dnia dzisiejszego.[48]
W sezonie 1939 Wisła rozgrywa bardzo dobre rozgrywki po 14 kolejkach zajmuje drugie miejsce, mając tylko dwa punkty straty do prowadzącego w tabeli Ruchu Chorzów oraz dwa zaległe mecze. 1 września wybucha II wojna światowa rozgrywki zostają zawieszone, a następnie nigdy nie dokończone. Po wkroczeniu wojsk niemieckich do Krakowa stadion Wisły zostaje zarekwirowany i oddany w użytkowanie niemieckim oddziałom wojskowym. Następnie ze stadionu korzysta niemiecki klub Deutsche Turn und Sport Gemeinschaft. Oprócz strat materialnych klub traci wielu piłkarzy, którzy wstępują do wojska polskiego walczyć o niepodległość kraju.[49]
II wojna światowa i lata powojenne
W odróżnieniu od I wojny światowej podczas II wojny światowej Wisła nie zawiesiła działalności i rozpoczęła funkcjonowanie pod niemieckim okupantem. 22 października 1939 odbywa się pierwszy mecz w okupowanym Krakowie pomiędzy Wisłą, a Krowodzą Kraków. Biała Gwiazda wygrywa to spotkanie 3:1 jednak w tym meczu jak wspomina uczestnik tamtych wydarzeń najważniejszą sprawą nie był wynik, ani piękna gra, ale zamanifestowanie woli życia: grając w najbardziej nawet tragicznych okresach byliśmy przekonani, że właśnie sport stać się może środkiem przeciw nastrojom rozpaczy i przygnębienia. [50]
5 maja 1940 roku rozegrane pierwsze wojenne derby Krakowa wygrane przez Wisłę 3:0. W lecie tamtego roku rozegrano natomiast pierwsze okupacyjne mistrzostwa Krakowa. Rozgrywki w momencie ich stworzenia nosiły nazwę Turniej dla zespołów piłkarskich byłych klubów, rozwiązanych rozporządzeniem władz niemieckich, ponieważ zorganizowane je dwa tygodnie po rozporządzeniu Hansa Franka o likwidacji polskich stowarzyszeń, w tym również klubów sportowych i zakazie utrzymywania ich istnienia oraz kontynuowania działalności. Mistrzostwa zostały zorganizowane na terenach Juvenii Kraków należących do Aleksandra Wodki, który mógł je używać według własnego uznania. Mimo pracy w konspiracji, żeby zorganizować te mistrzostwa organizatorzy i tak potrzebowali cichego przyzwolenia władz niemieckich. Sam turniej miał mieć za zadanie utrzymanie zawodników byłych drużyn w kondycji fizycznej, z wyłączeniem jakichkolwiek dążności politycznych czy wyznaniowych. Rozgrywki te w ostateczności wygrała Wisła wygrywając wszystkie siedem spotkań. Na jesień tamtego roku zorganizowany Błyskawiczny turniej piłkarski, którego ponownie gospodarzem jest Juvenia i ponownie wygrywa w nim Biała Gwiazda.[51]
We wrześniu 1940 roku aresztowany przez Gestapo za działalność konspiracyjną zostaje prezes Wisły Tadeusz Orzelski.[52]
W lecie 1941 roku ponownie udaje rozegrać się okupacyjne mistrzostwa Krakowa, które ponownie padają łupem Wisły. Rok później jednak sytuacja nie jest już tak dobra. Masowe aresztowania i wzmożona akcja łapanek oraz zamknięcie stadionu Juvenii przez okupanta nie daje szans na rozegranie żadnych zorganizowanych rozgrywek.[53][54]
W 1943 roku Polacy spragnieni chociaż kropli wolności jakie dawały jej Okupacyjne Mistrzostwa Krakowa doprowadzają do rozegrania kolejnej edycji turnieju. Zainteresowanych jest tak wielu, że rozgrywki zostają podzielone na dwie fazy z podziałem na grupy w pierwszej z nich. Wisła w swojej grupie eliminacyjnej zajmuje drugie miejsce zapewniając sobie awans do fazy finałowej, gdzie zajmuje drugie miejsce muszą uznać wyższość Cracovii po przegranym finale poprzez walkower z powodu wybuchu burd na trybunach, które później rozniosły się na miasto.[55]
W 1944 roku w okupowanym Krakowie coraz mniej było Hitlerowców, którzy zostawali wysyłani na front, żeby walcząc z nabierając w siłę ofensywą Armii Czerwonej. Dzięki czemu organizowanie dorocznych Okupacyjnych Mistrzostw Krakowa nabierało coraz to większego rozmachu. Jednak coraz większy smak wolności i powolne wychodzenie spod niemieckiego pręgieża powodował napięcia między klubami organizującymi turniej. Skończyło się to tym, że w okresie największej swobody w organizowaniu turnieju jedyny raz nie został on dokończony. Niejasna jest też kwestia drużyny, którą można uznać za zwycięzcę tej edycji mistrzostw. Wszystko rozchodzi się o spotkanie rozegrane 22 października 1944 pomiędzy Wisłą, a Wieczystą Kraków, ponieważ wiele źródeł uznaje to spotkanie tylko za mecz towarzyski, ponieważ zostało rozegrane dwa miesiące po wszystkich innych spotkaniach. Jednak jest to o tyle dziwne, że dla obydwu drużyn było to ostatnie brakujące spotkanie mistrzostw. Wisła wygrała tamto spotkanie 4:0. Jeśli uznamy to spotkanie za część mistrzostw zwycięzcą rozgrywek jest Wisła, jeśli nie to Biała Gwiazda zdobywa wtedy drugie miejsce ustępując Nadwiślanowi Kraków.[56]
17 grudnia 1944 w mocno zimowych warunkach Wisła rozgrywa spotkanie z Klubem Sportowym Groble wygrywając 12:1.[57] Jak się miesiąc później okazuje jest to ostatnie spotkanie pod okupacją, gdy 18 stycznia 1945 roku Kraków zostaje wyzwolony. Dziesięć dni później 28 stycznia 1945 na odzyskanym stadionie Wisły zostają zorganizowane pierwsze od blisku sześciu lat wolne derby Krakowa pomiędzy Wisłą, a Cracovią wygrane przez Białą Gwiazdę 2:0.[58][59]
W lecie 1945 roku odbywają się pierwsze, oficjalne rozgrywki w wolnej Polsce. Są nimi eliminacje do krakowskiej Klasy A na następny sezon. Wisła rozgrywa dziewięć z dziesięciu spotkań eliminacji i w pierwotnej wersji nie uzyskuje kwalifikacji. Brakujący mecz z Dalinem Myślenice rozgrywa dopiero 17 marca 1946 i zwyciężając w tym spotkaniu 8:0 (w tym aż 7 bramek Mieczysława Gracza) Wisła zapewnia sobie grę wśród najlepszych drużyn krakowskiego okręgu.[60][61]
We wrześniu 1945 roku Wisła składa wniosek o zarejestrowanie klubu na podstawie przedwojennego prawa o stowarzyszeniach. 31 stycznia następnego roku wniosek zostaje akceptowany, a Wisła na podstawie nowego statutu wybiera nowe władze. Prezesem pozostaje Tadeusz Orzelski, który pomimo aresztowania w trakcie wojny cały czas pełnił funkcję prezesa Wisły. Na jednego z wiceprezesów wybrana zostaje legenda klubu Henryk Reyman.[62]
W lecie 1946 roku rozegrana zostaje pierwsza faza krakowskiego okręgu Klasy A, która stanowiła eliminacje do pierwszych, powojennych mistrzostw Polski. Wisła wygrywa bezapelacyjnie swoją grupę tracą punkty jedynie w ostatnim meczu, gdy mają zapewniony awans przegrywa z Tarnovią Tarnów. W finałowej fazie mierzą się ze sobą zwycięzcy trzech grup pierwszej fazy. Wisła, Cracovia oraz Garbarnia. Po rozegraniu wszystkich spotkań Biała Gwiazda i Pasy mają ten sam dorobek punktowy, który prowadzi do rozegranego 14 września tamtego roku na stadionie Garbarni dodatkowego meczu o zwycięstwo w krakowskiej Klasie A. Wisła wygrywa pewnie tamto spotkanie 4:1, dzięki czemu zapewnia sobie awans do Mistrzostw Polski zarówno w sezonie 1946 jak i w 1947.[63]
W samych Mistrzostwach Polski rozrywanych systemem nieligowym Wisła zaczyna grę od 1/8 finału pokonując w niej Czuwaj Przemyśl 4:0. W następnej rundzie rywalem Białej Gwiazdy jest Polonia Warszawa, która okazuje się być przeszkodzą nie do przejścia pokonując Wisłę 3:2 i kończąc jej grę w mistrzostwach.[64]
Mistrzostwa Polski 1947 rozegrano jeszcze w systemie nieligowym, jednak już mocno klasyczną ligę przypominającym oraz będącym oprócz walki o Mistrzostwo Polski 1947 eliminacjami do rozgrywek ligowych w następnym sezonie. Rozgrywki rozpoczęły się od fazy grupowej, którą Biała Gwiazda wygrała bardzo pewnie wygrywając czternaście z szesnastu spotkań oraz zdobywając sto jeden bramek. Szczególne wrażenie robił wynik osiągnięty w spotkaniu z Ogniskiem Siedlce rozegranym 24 sierpnia w Krakowie, w którym Wisła wygrała 21:0, co do dzisiaj stanowi rekordowe zwycięstwo Krakowian.[65] Wygrywając swoją grupę w fazie grupowej Wisła nie tylko awansowała do fazy finałowej mistrzostw, ale również zapewniła sobie udział w rozgrywkach ligowych w sezonie 1948 kontynuując passę nieprzerwanej gry w najwyższej klasie rozgrywkowej od powstania systemu ligowego w Polsce. W samym finale Biała Gwiazda zmierzyła się z Wartą Poznań oraz AKS-em Chorzów. Pokonując dwukrotnie Chorzowian, jednak przegrywając obydwa spotkania z Wartą Wisła zdobyła tytuł wicemistrzów kraju oraz pierwszy powojenny medal Mistrzostw Polski.[66][67]
W 1948 roku zgodnie z przygotowanym wcześniej planem wdrażania mistrzostw Polski ponownie w system ligowy rozgrywki o tytuł Mistrza Polski znowu, pierwszy raz po wojnie zostają rozegrane jako liga. Cały sezon o tytuł Wisła walczy z Cracovią. Po rozegraniu wszystkich spotkań obydwa krakowskie kluby kończą z takim samym dorobkiem punktowym, co wedle ówczesnego regulaminu oznacza rozegranie dodatkowe spotkanie na neutralnym terenie o tytuł Mistrza Polski. Jako miejsce finałowej rozgrywki wybrany zostaje stadion Garbarni, a samo spotkanie odbywa się 5 grudnia. Wiślacy dobrze wchodzą w mecz zdobywając bramkę już w pierwszej minucie spotkania autorstwa Tadeusza Legutki. W późniejszej fazie spotkanie gracze Cracovii strzelą Wiśle trzy bramki i to ekipa Pasów może jako pierwsza po wojnie cieszyć się z ligowego Mistrzostwa Polski.[68][69]
Wstąpienie w gwardyjne szeregi
Na przełomie lat 1948 i 1949 Komuniści, którzy przejęli władze w Polsce zaczynają reorganizować sport wedle wschodnich wzorców. 22 grudnia 1948 powołane zostaje przez nich dziewięć stowarzyszeń pod które będą kluby sportowe w Polsce miały dołączać. Pierwotnie Wisła chciała dołączyć do Związku Zawodowego Kolejarzy. Składając o tym zawiadomienie 22 grudnia 1948 Wisła zostaje poinformowana, że z dniem 31 stycznia 1949 Towarzystwo Sportowe Wisła Kraków zostanie wykreślone z rejestru stowarzyszeń. Formalnie oznaczać to będzie, że klub przestaje istnieć. Działacze Wisły postawieni pod ścianą mając świadomość złej sytuacji finansowej klubu rozpoczęli negocjacje z zalegalizowanym przez komunistyczne władze stowarzyszeniem ZS Gwardia. Rozmowy trwały długo, ponieważ duża część działaczy Wisły nie była przekonana, żeby klub słynący ze swoich patriotycznych wartości decydował się na taki ruch.[70] Brak jest dokładnych źródeł kto wykonał pierwszy krok w trakcie rozmów. Czy to działacze Wisły zdecydowali się na kontakt z ZS Gwardia czy odwrotnie. Patrząc jednak na podobne działania w innych krajach rodzącego się wówczas bloku komunistycznego można przypuszczać, że Wisła jako klub mocno kojarzony z patriotyzmem została wybrana przez władze do wstąpienia do ZS Gwardia. Ostatecznie 26 stycznia 1949 władze Wisły wysyłają list akcesyjny do ZS Gwardia. 6 lutego po tygodniu pracy jako nielegalne zgromadzenie odbywa się walne zgromadzenie władz wtedy jeszcze Towarzystwa Sportowego Wisła Kraków, które poprzez aklamację przyjmuję wstąpienie Wisły w gwardyjne szeregi. Pomimo przyjęcie decyzji przez aklamację, czyli w założeniu jednogłośnie głos sprzeciwu lub mocnej niepewności zgłaszają wieloletni piłkarze Wisły Henryk Reyman i Mieczysław Gracz. Podczas tego zjazdu dotychczasowy prezes Wisły Tadeusz Orzelski zostaje zdegradowany do roli wiceprezesa, a jego miejsca zajmuje wybrany przez ZS Gwardią Teodor Duda, który jak wszyscy następni prezesi Wisły do końca komunizmu w Polsce został dobrany z milicyjnej nominacji. Tego dnia klub zmienia również swoją pełną nazwę na Zrzeszenie Sportowe Gwardia-Wisła Kraków.[71]
W marcu 1949 Biała Gwiazda już pod nazwą Gwardia-Wisła rozpoczyna nowy sezon ligowy. Ponownie tytuł mistrzowski rozstrzyga się pomiędzy dwoma krakowskimi klubami. Wisłą i Cracovią. 23 października remisując 1:1 spotkanie domowe z Ruchem Chorzów Wisła zapewnia sobie upragniony, wyczekiwane od ponad 20 lat trzeci tytuł Mistrza Polski.[72]
Czasy aktualne
W 1997 klub kupili właściciele Tele-Foniki: Bogusław Cupiał wraz ze wspólnikami Zbigniewem Urbanem i Stanisławem Ziętkiem. Z czasem Cupiał został jedynym właścicielem klubu, który pod jego rządami osiem razy zdobywał mistrzostwo Polski, osiągał również sukcesy w europejskich pucharach. W 2016 Wisła została sprzedana Jakubowi Meresińskiemu[73] za nieco ponad milion złotych[74]. od którego piłkarska spółka została przejęta przez Towarzystwo Sportowe Wisła Kraków, powiązane ze środowiskiem kibiców. W 2018 po kontrowersjach związanych z ujawnieniem powiązań władz klubu oraz w związku z fatalną sytuacją finansową rozpoczęto poszukiwanie inwestora[75][76]. 19 grudnia TS Wisła poinformowała o warunkowym sprzedaniu sekcji piłkarskiej luksembursko-brytyjskiemu konsorcjum funduszy inwestycyjnych[77], zaś 22 grudnia właścicielami piłkarskiej Wisły zostały Alelega Luxembourg S.à r.l. (60% akcji) oraz Noble Capital Partners Ltd (40%). Dotychczasowy zarząd i rada nadzorcza podały się do dymisji, zaś p.o. prezesa został Adam Pietrowski[78][79]. Ponieważ nowi inwestorzy nie przelali pieniędzy zgodnie z umową, akcje spółki wróciły do Towarzystwa Sportowego[80]. Na początku 2019. roku Komisja ds. Licencji Klubowych PZPN zawiesiła licencję na występy w Ekstraklasie ze względu na niejasną sytuację prawną Klubu oraz w związku z licznymi naruszeniami postanowień Podręcznika Licencyjnego[81], a nowym prezesem klubu został członek zarządu TS Wisła Rafał Wisłocki[82]. W dniu 2 lipca 2019 obowiązki prezesa klubu zaczął pełnić Piotr Obidziński, który od stycznia pracował jako prokurent spółki i pełnomocnik. 15 maja 2022 po przegranej 2:4 z Radomiakiem Radom Wisła spadła do I ligi, po raz pierwszy od 1996[83][84]. W dniu 20 kwietnia 2020 prezesem Wisły Kraków został Dawid Błaszczykowski[85], który pełnił funkcję do dnia 28 lipca 2022 roku[86]. 1 sierpnia 2022 roku funkcję Prezesa TS Wisła Kraków SA objął Władysław Nowak, pełnił ją do dnia 22 listopada 2022 roku. Od dnia 25 listopada 2022 prezesem klubu jest Jarosław Królewski, który 20 grudnia 2022 roku stał się posiadaczem 53,68 proc. akcji Wisły Kraków zostając tym samym większościowym akcjonariuszem klubu.
Chronologia nazw
Lata | Pełna nazwa klubu |
---|---|
1906–1914 | Towarzystwo Sportowe Wisła Kraków |
1918 | Sparta Kraków[87][88] |
1918–1949 | Towarzystwo Sportowe Wisła Kraków |
1949–1955 | Zrzeszenie Sportowe Gwardia-Wisła Kraków |
1955–1967 | Towarzystwo Sportowe Wisła Kraków |
1967–1990 | Gwardyjskie Towarzystwo Sportowe Wisła Kraków[89][90] |
1990–1997 | Towarzystwo Sportowe Wisła Kraków |
1997–1999 | Towarzystwo Sportowe Wisła Kraków – Piłka Nożna Sportowa Spółka Akcyjna |
1999–2007 | Wisła Kraków Sportowa Spółka Akcyjna |
2007–2020 | Wisła Kraków Spółka Akcyjna |
Od 2020 | Towarzystwo Sportowe Wisła Kraków Spółka Akcyjna |
Biała Gwiazda
Pierwszym emblematem Wisły Kraków była czarna piłka przecięta błękitną wstęgą, która miała symbolizować występującą w nazwie klubu rzekę Wisłę. Jesienią 1907 roku doszło do fuzji Wisły z tzw. drużyną Jenkera, w założeniu której klub nadal zachowywał nazwę Wisła, a od drużyny Jenkera przejmował barwy. W ten sposób Wisła zaczęła od tamtej pory grać w czerwonych koszulkach z dwoma, błękitnymi gwiazdami (po jednej na każdą pierś). Sama błękitna gwiazda na koszulkach drużyny Jenkera znalazła się przypadkiem. Podczas zamawiania strojów z Berlina klub otrzymał koszulki ze wspomnianymi gwiazdami. Zdecydowany wtedy przyjąć je jako znak klubowy.
W drugiej połowie 1910 roku dokonano zmiany koloru gwiazdy na białą. Zmiana związana była ze starania krakowskiego klubu stworzenia autonomicznego, polskiego ruchu sportowego nie podlegającego austriackiemu zaborcy. Po zmianie kolory występujące na koszulkach Wisły były białe i czerwone, co miało nawiązywać do polskich barw narodowych. Do czasu wybuchu I wojny światowej ilość ramion białej gwiazdy nie była usystematyzowana. Najczęściej spotkać można było koszulki Wisły z ośmioramienną gwiazdą, ale również z pięcio- czy sześcioramienną. Znana dzisiaj pięcioramienna, biała gwiazda została usystematyzowana po reaktywowaniu klubu po zakończeniu I wojny światowej. [91]
Gwiazda na koszulkach towarzyszyła piłkarzom do roku 2000 kiedy została zastąpiona herbem stworzonym dla powstałej sportowej spółki akcyjnej. Nie zostało to dobrze przyjęte przez kibiców klubu, który ten herb bardziej uważali za logo spółki niż herb klubowy. Ze względu na jubileusz stuleciu klubu w strojach wyprodukowanych na sezony 2005/2006 oraz 2006/2007 na pierś zawodników powróciła Biała Gwiazda. Po tych dwóch sezonach powrócono do herbu na koszulkach. W strojach stworzonych na sezony 2008/2009 oraz 2009/2010 oprócz herbu na piersi na lewym ramieniu zawodników znajdowała się symboliczna Biała Gwiazda. Po tych dwóch sezonach ponownie gwiazda zniknęła z wiślackich koszulek. W 2013 roku zarząd klubu po prośbach i petycjach kibiców postanowił przywrócić Białą Gwiazdę na stałe na koszulki klubowe. Od tamtej do pory do dnia dzisiejszego gwiazda występuje na piersi zawodników klubu.
Sukcesy
Międzynarodowe
| |||||
Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
---|---|---|---|---|---|
Liga Mistrzów (Puchar Europy) |
zdobywca | 0 | |||
finalista | 0 | ||||
ćwierćfinalista | 1 | 1979 | |||
Liga Europy (Puchar UEFA) |
zdobywca | 0 | |||
finalista | 0 | ||||
1/8 finału | 1 | 2003 | |||
Puchar Zdobywców |
zdobywca | 0 | |||
finalista | 0 | ||||
1/8 finału | 2 | 1968, 1985 |
Krajowe
| |||||
Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
---|---|---|---|---|---|
Mistrzostwo |
I miejsce | 13 | 1927, 1928, 1949, 1950, 1978, 1999, 2001, 2003, 2004, 2005, 2008, 2009, 2011 | ||
II miejsce | 13 | 1923, 1930, 1931, 1936, 1947, 1948, 1951, 1966, 1981, 2000, 2002, 2006, 2010 | |||
III miejsce | 9 | 1925, 1929, 1933, 1934, 1938, 1953, 1976, 1991, 1998 | |||
Puchar |
zdobywca | 4 | 1926, 1967, 2002, 2003 | ||
finalista | 6 | 1951, 1954, 1979, 1984, 2000, 2008 | |||
Superpuchar |
zdobywca | 1 | 2001 | ||
finalista | 4 | 1999, 2004, 2008, 2009 | |||
Puchar Ligi |
zdobywca | 1 | 2001 | ||
finalista | 1 | 2002 | |||
III miejsce | 1 | 1952 | |||
II liga |
I miejsce | 1 | 1965 | ||
II miejsce | 3 | 1986, 1988, 1996 | |||
III miejsce | 1 | 1995 |
Inne i towarzyskie
Puchar | Ilość | Rok |
---|---|---|
Wicemistrzostwo Galicji | 1 | 1913 |
Mistrzostwo Ligi[92] | 1 | 1951 |
Puchar Intertoto | 3 | 1969, 1970, 1973 |
Okupacyjne Mistrzostwa Krakowa | 3 | 1940, 1941, 1944 |
Herbowana Tarcza Krakowa | 11 | 1974, 1976, 1977, 1978, 1979, 1981, 1982, 1983, 1985, 1987, 1989 |
Puchar Rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego | 1 | 1993 |
Chicago Trophy | 1 | 2007 |
Puchar im. Henryka Reymana | 1 | 2018 |
Juniorskie
Puchar | Ilość | Rok |
---|---|---|
Młoda Ekstraklasa | 1 | 2008 |
Mistrzostwo Polski Juniorów U-19 | 9 | 1936, 1937, 1958, 1975, 1976, 1982, 1996, 1997, 2000, 2014 |
Mistrzostwo Polski Juniorów U-17 | 1 | 2013 |
Indywidualne
Mistrzostwa Polski
Królowie strzelców
Sezon | Piłkarz | Ilość |
---|---|---|
1925 | Henryk Reyman | 11 |
1947 | Mieczysław Gracz | 4[93] |
Ekstraklasa
Królowie strzelców
Sezon | Piłkarz | Ilość |
---|---|---|
1927 | Henryk Reyman | 37[94] |
1931 | Walerian Kisieliński | 24 |
1933 | Artur Woźniak | 18[95][93] |
1937 | 12 | |
1948 | Józef Kohut | 31 |
1973/1974 | Zdzisław Kapka | 15 |
1975/1976 | Kazimierz Kmiecik | 20 |
1977/1978 | 15 | |
1978/1979 | 17 | |
1979/1980 | 24 | |
1990/1991 | Tomasz Dziubiński | 21 |
1998/1999 | Tomasz Frankowski | 21[96] |
2000/2001 | 18 | |
2001/2002 | Maciej Żurawski | 21[96] |
2003/2004 | 20[96] | |
2004/2005 | Tomasz Frankowski | 25[97][98] |
2007/2008 | Paweł Brożek | 23[99] |
2008/2009 | 19[100] | |
2017/2018 | Carlitos | 24[101] |
Piłkarz sezonu
Sezon | Piłkarz |
---|---|
2017/2018 | Carlitos |
Obrońca sezonu
Sezon | Piłkarz |
---|---|
2013/2014 | Arkadiusz Głowacki |
Pomocnik sezonu
Sezon | Piłkarz |
---|---|
2014/2015 | Semir Stilić |
Napastnik sezonu
Sezon | Piłkarz |
---|---|
2017/2018 | Carlitos |
Interwencja sezonu
Sezon | Piłkarz |
---|---|
2015/2016 | Radosław Cierzniak |
Piłkarz miesiąca
Trener miesiąca
Miesiąc | Trener |
---|---|
Luty 2020 | Artur Skowronek |
I liga
Piłkarz miesiąca
Miesiąc | Piłkarz |
---|---|
Lipiec 2022 | Michał Żyro |
Marzec 2023 | Luis Fernández |
Grudzień 2023 | Szymon Sobczak |
Plebiscyt Piłki Nożnej
Piłkarz Roku
Rok | Piłkarz |
---|---|
2002 | Maciej Żurawski |
Odkrycie Roku
Rok | Piłkarz |
---|---|
1977 | Adam Nawałka |
1980 | Piotr Skrobowski |
2009 | Patryk Małecki |
Trener Roku
Rok | Trener |
---|---|
1991 | Adam Musiał |
1999 | Franciszek Smuda |
2002 | Henryk Kasperczak |
2007 | Maciej Skorża |
Drużyna Roku
Rok | Zespół |
---|---|
2002 | Pierwsza drużyna |
Ligowiec Roku
Rok | Piłkarz |
---|---|
2004 | Tomasz Frankowski |
2007 | Marek Zieńczuk |
2008 | Paweł Brożek |
2013 | Radosław Sobolewski |
Jedenastka obcokrajowców roku
Rok | Piłkarze |
---|---|
2006 | Emilian Dolha Cléber |
Plebiscyt redakcji Sportu
Challenge „Złote Buty”
Rok | Piłkarz |
---|---|
1975 | Antoni Szymanowski |
2004 | Maciej Żurawski |
2005 | Maciej Żurawski |
2008 | Marek Zieńczuk |
2014 | Michał Miśkiewicz |
Piłkarz Roku
Rok | Piłkarz |
---|---|
1975 | Antoni Szymanowski |
2002 | Maciej Żurawski |
2005 | Tomasz Frankowski |
Stadion im. Henryka Reymana
- Osobny artykuł:
- Adres: ul. Reymonta 22, Kraków
- Pojemność (łącznie z miejscami na loży VIP): 33 130
- Trybuna A: 2506
- Trybuna B: 1686
- Trybuna C: 5798
- Trybuna D: 1873
- Trybuna E: 8787
- Trybuna F: 1875
- Trybuna G: 5451 (sektor gości: 2043)
- Trybuna H: 2508
- Miejsca dla kibiców niepełnosprawnych: 50 (trybuna E)
- Miejsca dla prasy: 241 (trybuna A)
- Miejsca RTV: 120
- Wymiary boiska: 105 × 72 m
- Murawa: podgrzewana
- Oświetlenie: 2000 lx[102]
Sponsorzy klubu
Aktualni [103]
Typ | Firma sponsora |
---|---|
Strategiczny | Orlen Oil |
TEXOM Sp. z o.o. | |
Techniczny | Macron |
Koszulkowy | Socios Wisła |
Synerise | |
Pozostali | PRODiM |
Volvo Wadowscy | |
Go+Bet |
Historia sponsorów koszulkowych
|
Historia sponsorów technicznych
|
Stroje w poszczególnych latach
Stroje domowe
Stroje wyjazdowe
Trzecie stroje
Działacze
Stan na 30 czerwca 2023[108][109][110][111][112]
Funkcja | Imię i nazwisko |
---|---|
Właściciele | Jarosław Królewski (53,69%) |
Jakub Błaszczykowski (15,30%) | |
Adam Łanoszka (15,29%) | |
Władysław Nowak (3,75%) | |
Adam Adamczyk (3,75%) | |
Właściciele zakupionych akcji (8,22%) | |
Przewodniczący Rady Nadzorczej | Eugeniusz Licznarowski |
Wiceprzewodniczący Rady Nadzorczej | Jakub Błaszczykowski |
Michał Róg | |
Oskar Niezabitowski | |
Adam Łanoszka | |
Prezes zarządu | Jarosław Królewski |
Dyrektor sportowy | Kiko Ramírez |
Asystenci dyrektora sportowego | Samuel García Martín |
Yago Aguilar Azón | |
Dyrektor organizacyjny | Florentyna Kulig |
Dyrektor sprzedaży | Tomasz Czwartkiewicz |
Dyrektor marketingu | Marcin Mucha |
Dyrektor działu prawnego | Tomasz Wolicki |
Rzecznik prasowy | Karolina Kawula |
Sztab szkoleniowy
- Stan na 7 stycznia 2023[113]
Funkcja | Imię i nazwisko |
---|---|
Trener | Albert Rudé |
Asystenci trenera | Eric Lira Fernandez |
Kazimierz Kmiecik | |
Mariusz Jop | |
Michał Siwierski | |
Trener bramkarzy | Łukasz Załuska |
Trener przygotowania fizycznego | Kazimierz Piechnik |
Trener przygotowania motorycznego | Daniel Michalczyk |
Kierownik drużyny | Jarosław Krzoska |
Analityk | Dominik Dyduła |
Kitman | Jan Batko |
Lekarz | Mariusz Urban |
Fizjoterapeuci | Marcin Bisztyga |
Bartłomiej Grzegorczyk | |
Dawid Ignacok |
Obecny skład
- Z tym tematem związana jest kategoria:
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
1 | BR | Kamil Broda |
5 | OB | Joseph Colley |
6 | OB | Alan Uryga (kapitan) |
7 | PO | Igor Sapała |
8 | PO | Marc Carbó |
9 | NA | Ángel Rodado |
10 | PO | Miki Villar |
14 | NA | Michał Żyro |
15 | NA | Michał Bartoń |
17 | PO | Jesús Alfaro |
18 | PO | Bartosz Talar |
19 | OB | Eneko Satrustegui |
21 | PO | Patryk Gogół |
22 | PO | Joan Román |
23 | NA | Szymon Sobczak |
25 | OB | Bartosz Jaroch |
26 | OB | Igor Łasicki (wicekapitan) |
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
28 | OB | David Juncà |
31 | BR | Mikołaj Biegański |
33 | BR | Dorian Frątczak |
41 | PO | Kacper Duda |
43 | OB | Dawid Szot |
50 | PO | Mariusz Kutwa |
51 | PO | Karol Tokarczyk |
52 | OB | Jakub Krzyżanowski |
54 | OB | Jakub Wiśniewski |
55 | NA | Dominik Sarga |
66 | PO | Vullnet Basha |
77 | PO | Ángel Baena |
80 | PO | Dawid Olejarka |
93 | BR | Álvaro Ratón |
OB | Jakub Niewiadomski | |
PO | Wiktor Szywacz | |
PO | Enis Fazłagiḱ |
Piłkarze na wypożyczeniu
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
BR | Patryk Letkiewicz (do Wieczystej Kraków do 30 czerwca 2024) | |
BR | Arkadiusz Krzyżanowski (do Dalinu Myślenice do 30 czerwca 2024) | |
OB | Arkadiusz Ziarko (do Stali Stalowa Wola do 30 czerwca 2024) | |
OB | Kacper Skrobański (do Wieczystej Kraków do 30 czerwca 2024) | |
PO | Piotr Starzyński (do Górnika Łęczna do 30 czerwca 2024) | |
PO | Mateusz Młyński (do Górnika Łęczna do 30 czerwca 2024) | |
NA | Kacper Chełmecki (do Stali Stalowa Wola do 30 czerwca 2024) |
Piłkarze Wisły Kraków w reprezentacji
Igrzyska Olimpijskie
Finały Piłkarskich Mistrzostw Świata
Finały Piłkarskich Mistrzostw Europy
Turniej | Zawodnik |
---|---|
2008 | Dariusz Dudka |
Wojciech Łobodziński | |
Adam Kokoszka | |
2016 | Krzysztof Mączyński |
Richárd Guzmics |
Finały Copa América
Turniej | Zawodnik |
---|---|
2016 | Wilde-Donald Guerrier |
Finały Złotego Pucharu CONCACAF
Turniej | Zawodnik |
---|---|
2011 | Osman Chávez |
2013 | |
2015 | Wilde-Donald Guerrier |
Statystyki
Stan na 30 czerwca 2022
|
|
- Zawodnicy z pogrubionym imieniem i nazwiskiem to członkowie Klubu Wybitnego Reprezentanta.
Rekordy Wisły Kraków
Klubowe
- Debiut w najwyższej klasie rozgrykowej:
- 3 kwietnia 1927 z Jutrzenką Kraków (4:0)
- Najwyższe zwycięstwo:
- 21:0 (8:0) Ognisko Siedlce w Krakowie w eliminacjach Mistrzostw Polski, 24 sierpnia 1947
- Najwyższa porażka:
- 0:12 (0:5) Legia Warszawa w Warszawie w I lidze, 19 sierpnia 1956
- Najwyższa frekwencja ogółem:
- 45 000 widzów, 2:0 (0:0) Celtic F.C. w Pucharze UEFA, 29 września 1976
- Najwyższa frekwencja w lidze:
- 40 000 widzów, 2:1 (1:1) Legia Warszawa w Ekstraklasie, 7 sierpnia 1977
- Ilość sezonów w ekstraklasie:
- Klasyfikacja wszech czasów:
- 2. miejsce – 2232 meczów, 2927 punkty, 984 zwycięstw, 559 remisów, 688 porażek, stosunek bramek: 3585:2685
- Kolejne mecze bez porażki w ekstraklasie:
- 38 (od 25 października 2003 do 22 maja 2005) – rekord w ekstraklasie
- Kolejne mecze bez porażki u siebie:
- 73 (od 16 września 2001 do 11 listopada 2006) – rekord w ekstraklasie
- Najwyższe zwycięstwo w europejskich pucharach:
- 8:2 (4:1) Georgia Tbilisi w Tbilisi w eliminacjach Ligi Mistrzów, 27 lipca 2004
- 7:0 (2:0) Newtown A.F.C. w Krakowie w eliminacjach Pucharu UEFA, 29 lipca 1998
- Najwyższa porażka w europejskich pucharach:
- 0:4 (0:3) Hamburger SV w Hamburgu w Pucharze Zdobywców Pucharu 29 listopada 1967
- 0:4 (0:2) FC Barcelona w Barcelonie w eliminacjach Ligi Mistrzów, 13 sierpnia 2008[117]
Indywidualne
- Najwięcej spotkań ogółem:
- 461 – Arkadiusz Głowacki
- Najwięcej spotkań w Ekstraklasie:
- 360 – Arkadiusz Głowacki
- Najwięcej spotkań w I lidze:
- 139 – Jarosław Giszka
- Najwięcej spotkań w europejskich pucharach:
- 50 – Marcin Baszczyński
- Najwięcej spotkań w Pucharze Polski:
- 43 – Arkadiusz Głowacki
- Najwięcej spotkań w Pucharze Ligi:
- 23 – Marcin Baszczyński
- Najwięcej sezonów w klubie:
- 19 – Paweł Brożek
- Najmłodszy gracz ogółem:
- 14 lat, 268 dni – Stefan Śliwa (2:1 (1:0) Cracovia w Krakowie, w Mistrzostwach Galicji, 8 maja 1913)
- Najmłodszy gracz w lidze:
- 15 lat, 287 dni – Daniel Hoyo-Kowalski (1:2 (1:0) Zagłębie Sosnowiec w Sosnowcu w Ekstraklasie, 25 kwietnia 2019)[118]
- Najstarszy debiut:
- 37 lat, 171 dni – Marcin Wasilewski (3:3 (2:1) Bruk-Bet Termalica Nieciecza w Niecieczy w Ekstraklasie, 27 listopada 2017)
- Najstarszy gracz:
- 40 lat, 35 dni – Marcin Wasilewski (1:3 (1:2) Zagłębie Lubin w Lubinie w Ekstraklasie, 14 lipca 2020)[119][120]
- Najlepszy strzelec:
- 181 (350 meczów) – Kazimierz Kmiecik
- Najlepszy strzelec w lidze:
- 153 (304 meczów) – Kazimierz Kmiecik
- Najlepszy strzelec w europejskich pucharach:
- 23 (41 meczów) – Maciej Żurawski[121]
- Najlepszy strzelec w Pucharze Polski:
- 21 (36 meczów) – Maciej Żurawski
- Najlepszy strzelec w Pucharze Ligi:
- 7 (18 meczów) – Grzegorz Pater
- Najlepszy strzelec w sezonie:
- 38 (wszystkie rozgrywki) – Mieczysław Gracz (1947) oraz Maciej Żurawski (2002/2003)
- 37 (tylko mecze ligowe) – Henryk Reyman (1927)
- Najmłodszy strzelec ogólnie:
- 16 lat, 143 dni – Karol Wójcik (2:0 (0:0) Ruch Radzionków w Krakowie w Pucharze Ligi, 2 września 1999)[122]
- Najmłodszy strzelec w lidze:
- 16 lat, 220 dni – Aleksander Buksa (2:3 (1:2) Jagiellonia Białystok w Białymstoku w Ekstraklasie, 23 sierpnia 2019)[123]
- Najstarszy strzelec:
- 38 lat, 40 dni – Arkadiusz Głowacki (1:3 (0:1) Górnik Łęczna w Lublinie w Ekstraklasie, 3 grudnia 2016)[124][125]
- Najwięcej meczów w reprezentacji ogółem:
- Najwięcej meczów w reprezentacji będąc piłkarzem Wisły:
- 65 – Antoni Szymanowski
- Najwięcej bramek w reprezentacji ogółem:
- 21 – Jakub Błaszczykowski
- Najwięcej bramek w reprezentacji będąc piłkarzem Wisły:
- 14 – Maciej Żurawski
Wisła Kraków w poszczególnych sezonach
Legenda – rozgrywki ligowe | |
---|---|
Kolor | Oznaczenie |
I poziom ligowy | |
II poziom ligowy | |
rozgrywki nieligowe | |
Mistrzostwo | |
Wicemistrzostwo | |
III miejsce | |
Awans | |
Spadek | |
nd | nie dokończono |
Kl. A – 2 | II miejsce w A-klasowych eliminacjach okręgowych |
Kl. A – 3 | III miejsce w A-klasowych eliminacjach okręgowych |
1/4 | 1/4 finału nieligowych Mistrzostw Polski |
Legenda – rozgrywki pucharowe | |
---|---|
Z | Zwycięzca |
F | Finalista |
1/2 | 1/2 finału |
1/4 | 1/4 finału |
1/8 | 1/8 finału |
1/16 | 1/16 finału |
1/32 | 1/32 finału |
1/48 | 1/48 finału |
FG | Faza grupowa |
2R | 2 runda |
1R | 1 runda |
4RK | 4 runda kwalifikacyjna |
3RK | 3 runda kwalifikacyjna |
2RK | 2 runda kwalifikacyjna |
1RK | 1 runda kwalifikacyjna |
– | brak awansu |
Sezon | Rozgrywki ligowe | Puchary krajowe | Puchary europejskie | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Poziom | Pozycja | Puchar Polski | Puchar Ligi | Superpuchar Polski | Liga Mistrzów | Liga Europy | Liga Konferencji | Puchar Zdobywców Pucharów | Puchar Intertoto | |
1906 | ||||||||||
1907 | ||||||||||
1908 | ||||||||||
1909 | ||||||||||
1910 | ||||||||||
1911 | ||||||||||
1912 | ||||||||||
1913 | M. Galicji | 2 | ||||||||
1914 | M. Galicji | nd | ||||||||
1915 | Klub zawiesił działalność | |||||||||
1916 | ||||||||||
1917 | ||||||||||
1918 | ||||||||||
1919 | ||||||||||
1920 | M. Polski | nd | ||||||||
1921 | M. Polski | Kl. A – 3 | ||||||||
1922 | M. Polski | Kl. A – 2 | ||||||||
1923 | M. Polski | 2 | ||||||||
1924 | ||||||||||
1925 | M. Polski | 3 | ||||||||
1926 | M. Polski | Kl. A – 2 | Z | |||||||
1927 | Liga | 1 | ||||||||
1928 | Liga | 1 | ||||||||
1929 | Liga | 3 | ||||||||
1930 | Liga | 2 | ||||||||
1931 | Liga | 2 | ||||||||
1932 | Liga | 6 | ||||||||
1933 | Liga | 3 | ||||||||
1934 | Liga | 3 | ||||||||
1935 | Liga | 4 | ||||||||
1936 | Liga | 2 | ||||||||
1937 | Liga | 5 | ||||||||
1938 | Liga | 3 | ||||||||
1939 | Liga | nd | ||||||||
1940 | ||||||||||
1941 | ||||||||||
1942 | ||||||||||
1943 | ||||||||||
1944 | ||||||||||
1945 | ||||||||||
1946 | M. Polski | 1/4 | ||||||||
1947 | M. Polski | 2 | ||||||||
1948 | Liga | 2 | ||||||||
1949 | I liga | 1 | ||||||||
1950 | I liga | 1 | ||||||||
1951 | I liga | 1[92] | F | |||||||
1952 | I liga | 4 | 1/2 | 3 | ||||||
1953 | I liga | 3 | ||||||||
1954 | I liga | 8 | F | |||||||
1955 | I liga | 7 | 1/8 | |||||||
1956 | I liga | 5 | 1/2 | – | ||||||
1957 | I liga | 9 | 1/4 | – | ||||||
1958 | I liga | 7 | – | – | ||||||
1959 | I liga | 7 | – | |||||||
1960 | I liga | 8 | – | – | ||||||
1961 | I liga | 4 | – | – | – | |||||
1962 | I liga | 6 | 1/8 | – | – | – | – | |||
1962/1963 | I liga | 8 | 1/16 | – | – | – | – | |||
1963/1964 | I liga | 13 | 1/4 | – | – | – | – | |||
1964/1965 | II liga | 1 | 1/4 | – | – | – | – | |||
1965/1966 | I liga | 2 | 1/16 | – | – | – | – | |||
1966/1967 | I liga | 10 | Z | – | – | – | FG | |||
1967/1968 | I liga | 12 | 1/16 | – | – | 1/8 | – | |||
1968/1969 | I liga | 7 | 1/8 | – | – | – | FG | |||
1969/1970 | I liga | 8 | 1/16 | – | – | – | FG | |||
1970/1971 | I liga | 8 | 1/8 | – | – | – | – | |||
1971/1972 | I liga | 9 | 1/8 | – | – | – | FG | |||
1972/1973 | I liga | 5 | 1/16 | – | – | – | FG | |||
1973/1974 | I liga | 5 | 1/8 | – | – | – | FG | |||
1974/1975 | I liga | 4 | 1/8 | – | – | – | – | |||
1975/1976 | I liga | 3 | 1/16 | – | – | – | – | |||
1976/1977 | I liga | 9 | 1/4 | 1/2 | – | 1/16 | – | – | ||
1977/1978 | I liga | 1 | 1/4 | – | – | – | – | |||
1978/1979 | I liga | 13 | F | 1/4 | – | – | – | |||
1979/1980 | I liga | 5 | 1/8 | – | – | – | – | |||
1980/1981 | I liga | 2 | 1/16 | – | – | – | – | |||
1981/1982 | I liga | 8 | 1/4 | – | 1/32 | – | – | |||
1982/1983 | I liga | 5 | 1/4 | – | – | – | – | |||
1983/1984 | I liga | 11 | F | – | – | – | – | – | ||
1984/1985 | I liga | 16 | 1/16 | – | – | 1/8 | – | |||
1985/1986 | II liga | 2 | 1/16 | – | – | – | – | |||
1986/1987 | II liga | 4 | 1/4 | – | – | – | – | |||
1987/1988 | II liga | 2 | 1/16 | – | – | – | – | – | ||
1988/1989 | I liga | 12 | 2R | – | – | – | – | FG | ||
1989/1990 | I liga | 9 | 1/8 | – | – | – | – | – | ||
1990/1991 | I liga | 3 | 1/16 | – | – | – | – | – | ||
1991/1992 | I liga | 7 | 1/16 | – | – | – | – | – | ||
1992/1993 | I liga | 10 | 1/8 | – | – | – | – | – | ||
1993/1994 | I liga | 15 | 1/16 | – | – | – | – | |||
1994/1995 | II liga | 3 | 1/16 | – | – | – | – | – | ||
1995/1996 | II liga | 2 | 1/16 | – | – | – | – | – | ||
1996/1997 | I liga | 12 | 1/8 | – | – | – | – | – | ||
1997/1998 | I liga | 3 | 1/16 | – | – | – | – | – | ||
1998/1999 | I liga | 1 | 1/8 | – | – | 2R | – | – | ||
1999/2000 | I liga | 2 | F | 1/4 | F | – | – | – | ||
2000/2001 | I liga | 1 | 1/16 | Z | – | – | 2R | – | ||
2001/2002 | I liga | 2 | Z | F | Z | 3RK | 2R | – | ||
2002/2003 | I liga | 1 | Z | – | 1/8 | – | ||||
2003/2004 | I liga | 1 | 1/16 | F | 3RK | 2R | – | |||
2004/2005 | I liga | 1 | 1/2 | 3RK | 1R | – | ||||
2005/2006 | I liga | 2 | 1/8 | 3RK | 1R | – | ||||
2006/2007 | I liga | 8 | 1/8 | 1/2 | – | – | FG | – | ||
2007/2008 | I liga | 1 | F | 1/2 | – | – | – | – | ||
2008/2009 | Ekstraklasa | 1 | 1/4 | FG | F | 3RK | 1R | – | ||
2009/2010 | Ekstraklasa | 2 | 1/4 | F | 2RK | – | ||||
2010/2011 | Ekstraklasa | 1 | 1/4 | – | – | 3RK | ||||
2011/2012 | Ekstraklasa | 7 | 1/2 | 4RK | 1/16 | |||||
2012/2013 | Ekstraklasa | 7 | 1/2 | – | – | – | ||||
2013/2014 | Ekstraklasa | 5 | 1/8 | – | – | |||||
2014/2015 | Ekstraklasa | 6 | 1/16 | – | – | – | ||||
2015/2016 | Ekstraklasa | 9 | 1/16 | – | – | – | ||||
2016/2017 | Ekstraklasa | 6 | 1/4 | – | – | – | ||||
2017/2018 | Ekstraklasa | 6 | 1/8 | – | – | – | ||||
2018/2019 | Ekstraklasa | 9 | 1/32 | – | – | – | ||||
2019/2020 | Ekstraklasa | 13 | 1/32 | – | – | – | ||||
2020/2021 | Ekstraklasa | 13 | 1/32 | – | – | – | ||||
2021/2022 | Ekstraklasa | 17 | 1/4 | – | – | – | – | |||
2022/2023 | I liga | 4 | 1/8 | – | – | – | – | |||
2023/2024 | I liga | trwa | trwa | – | – | – | – |
Wisła Kraków w poszczególnych rozgrywkach
Ekstraklasa
- Osobny artykuł:
Wisła Kraków należy do jednych z inicjatorów stworzenia rozgrywek ligowych w Polsce, dlatego też jest z jedną z czternastu drużyn, które grały w pierwszym ligowym sezonie o Mistrzostwo Polski, które nota bene Biała Gwiazda wygrała. Łącznie ligę Wisła wygrywała czternastokrotnie co przełożyło się na trzynaście tytułów Mistrza Polski, ponieważ w sezonie 1951 GKKF zdecydował, że tytuł Mistrza Polski przypadnie zwycięzcy Pucharu Polski, w którym Krakowianie przegrywali rywalizację finałową. Oprócz tego w rozgrywkach ligowych Wisła dwunastokrotnie zdobyła tytuł wicemistrza kraju oraz ośmiokrotnie stawała na najniższym stopniu podium. Dodatkowo do Wisły należą dwa ekstraklasowe rekordy, największej liczby spotkań bez porażki z rzędu (38) oraz największej liczby spotkań bez porażki z rzędu w spotkaniach domowych (73).
Biała Gwiazda w najwyżej klasie rozgrywkowej grała w czterech okresach 1927–1964[116], 1965–1985, 1988–1994 oraz 1996–2022. Przełożyło się to na osiemdziesiąt dwa sezony oraz drugie miejsce w tabeli wszech czasów Ekstraklasy. W obydwu tych statystykach Wisła ustępuje tylko Legii Warszawa.
Stan na 30 czerwca 2023
Bilans Wisły w Ekstraklasie | |||||||||
Miejsce | Sezony | Mecze | Zwycięstwa | Remisy | Porażki | Bramki zdobyte | Bramki stracone | Różnica | Punkty |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2. | 82 | 2232 | 984 | 559 | 688 | 3585 | 2685 | +900 | 2927 |
I liga
- Osobny artykuł:
Wisła Kraków na drugim poziomie rozgrywkowym zawsze należała do czołówki tejże ligi. Jednokrotnie wygrała te rozgrywki, trzykrotnie zajęła miejsce drugie (co dwukrotnie skutkowało awansem), raz była trzecia oraz dwa razy czwarta w sezonie 1986/1987 oraz 2022/2023, co jest do tej pory najgorszym ligowym wynikiem w historii występów Krakowian.
Biała Gwiazda na drugim poziomie rozrywkowych grała w czterech okresach 1964–1965, 1985–1988, 1994–1996 oraz aktualnie od sezonu 2022/2023. Przełożyło się to na siedem sezonów i aktualnie trwający oraz siedemdziesiąte trzecie miejsce w tabeli wszech czasów I ligi.
Stan na 30 czerwca 2023
Bilans Wisły w I lidze polskiej | |||||||||
Miejsce | Sezony | Mecze | Zwycięstwa | Remisy | Porażki | Bramki zdobyte | Bramki stracone | Różnica | Punkty |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
73. | 7 | 225 | 130 | 47 | 52 | 378 | 211 | +167 | 342 |
Puchar Polski
- Osobny artykuł:
Wisła Kraków zagrała we wszystkich sześćdziesięciu ośmiu edycjach Pucharu Polski na szczeblu centralnym. Dziesięciokrotnie dochodząc do finału, wygrywając cztery z nich, a sześciokrotnie przegrywając decydującą rozgrywkę. Również sześciokrotnie Krakowianie odpadali na poziomie półfinału. Powyższe wyniki klasyfikują Białą Gwiazdę jako czwartą najlepszą drużynę tych rozgrywek.
Finały Pucharu Polski z udziałem Wisły | |||
---|---|---|---|
Data | Miejsce | Przeciwnik | Wynik |
Sparta Lwów | |||
Ruch Chorzów | |||
09.09.1954 |
Wrocław |
Gwardia Warszawa | 1:3[127] |
Raków Częstochowa | |||
Arka Gdynia | |||
Lech Poznań | |||
09.06.2000 |
Wronki |
Amica Wronki | 0:3[128] |
10.05.2002 |
Kraków |
Amica Wronki | 4:0[128] |
14.05.2003 |
Płock |
Wisła Płock | 3:0[128] |
Legia Warszawa |
Stan na 30 czerwca 2023
Bilans Wisły w Pucharze Polski na szczeblu centralnym | ||||||
Mecze | Zwycięstwa | Remisy | Porażki | Bramki zdobyte | Bramki stracone | Różnica |
---|---|---|---|---|---|---|
213 | 116 | 32 | 65 | 385 | 220 | +165 |
Wisła Kraków w Pucharze Polski na szczeblu okręgowym grać musiała tylko raz. W pierwszej edycji, kiedy okręgowe eliminacje obowiązywały wszystkich uczestników.
Stan na 30 czerwca 2023
Bilans Wisły w Pucharze Polski na szczeblu okręgowym | ||||||
Mecze | Zwycięstwa | Remisy | Porażki | Bramki zdobyte | Bramki stracone | Różnica |
---|---|---|---|---|---|---|
3 | 3 | 0 | 0 | 15 | 0 | +15 |
Puchar Ligi Polskiej
- Osobny artykuł:
Wisła Kraków zagrała we wszystkich ośmiu oficjalnych edycjach Pucharu Ligi Polskiej, rozgrywanego pod nazwami Pucharu Zlotu Młodych Przodowników, Pucharu Ligi Polskiej oraz Pucharu Ekstraklasy. Dwukrotnie dochodząc do finału, wygrywając jeden z nich oraz jednokrotnie przegrywając decydującą rozgrywkę. Czterokrotnie Krakowianie odpadali na poziomie półfinału, z czego raz przy rozgrywanym meczu o trzecie miejsce Wisła zdobyła je. Powyższe wyniki klasyfikują Białą Gwiazdę jako trzecią najlepszą drużynę tych rozgrywek.
Finały Pucharu Ligi Polskiej z udziałem Wisły | |||
---|---|---|---|
Data | Miejsce | Przeciwnik | Wynik |
03.06.2001 |
Kraków |
Zagłębie Lubin | 1:2[128] |
26.05.2002 |
Kraków |
Legia Warszawa | 2:1[128] |
Stan na 30 czerwca 2023
Bilans Wisły w Pucharze Ligi Polskiej | ||||||
Mecze | Zwycięstwa | Remisy | Porażki | Bramki zdobyte | Bramki stracone | Różnica |
---|---|---|---|---|---|---|
61 | 31 | 15 | 15 | 109 | 67 | +42 |
Superpuchar Polski
- Osobny artykuł:
Wisła Kraków zagrała w pięciu edycjach Superpucharu Polski, rozgrywanego pod nazwami Superpucharu Polski oraz Superpucharu Ekstraklasy. Wygrywając jeden z nich oraz czterokrotnie przegrywając. Dodatkowo Krakowianie zakwalifikowaliby się do Superpucharu, gdyby był rozgrywany w latach 1927, 1928, 1929, 1950, 1951, 1952, 1967, 1978, 1984, 2002, 2003, 2005, 2011. Powyższe wyniki klasyfikują Białą Gwiazdę jako dziewiątą najlepszą drużynę tych rozgrywek.
Mecze Superpucharu Polski z udziałem Wisły | |||
---|---|---|---|
Data | Miejsce | Przeciwnik | Wynik |
Amica Wronki | |||
Polonia Warszawa | |||
Lech Poznań | |||
Legia Warszawa | |||
Lech Poznań |
Stan na 30 czerwca 2023
Bilans Wisły w Superpucharze Polski | ||||||
Mecze | Zwycięstwa | Remisy | Porażki | Bramki zdobyte | Bramki stracone | Różnica |
---|---|---|---|---|---|---|
5 | 1 | 2 | 2 | 8 | 9 | -1 |
Europejskie puchary
- Osobny artykuł:
Wisła Kraków do rozgrywek europejskich rozgrywanych jurysdykcją UEFA zakwalifikowała się siedemnaście razy. Biała Gwiazda raz grała w Pucharze Europy Mistrzów Krajowych, a siedmiokrotnie w eliminacjach jego kontynuatora Lidze Mistrzów, dwukrotnie w Pucharze Zdobywców Pucharów, jedenastokrotnie w Pucharze UEFA oraz dwukrotnie w jego kontynuatorze Lidze Europy.
Do największych sukcesów Krakowian należy 1/4 finału Pucharu Europy Mistrzów Krajowych w sezonie 1978/1979 oraz 1/8 finału Pucharu UEFA w sezonie 2002/2003. Łącznie Wisła rozegrała 104 spotkania w europejskich pucharach co daje jej czwarty najlepszy wynik wśród polskich klubów.
Stan na 30 czerwca 2023
Bilans Wisły w europejskich pucharach | ||||||
Mecze | Zwycięstwa | Remisy | Porażki | Bramki zdobyte | Bramki stracone | Różnica |
---|---|---|---|---|---|---|
104 | 47 | 20 | 37 | 181 | 141 | +40 |
Wisła Kraków siedmiokrotnie również wystąpiła w rozgrywkach Pucharu Intertoto rozgrywanego wówczas nie pod jurysdykcją UEFY. Największym sukcesem Krakowian w tych rozgrywkach było dwukrotne wygranie grupy tego turnieju.
Stan na 30 czerwca 2023
Bilans Wisły w europejskich pucharach nie rozgrywanych przez UEFĘ | ||||||
Mecze | Zwycięstwa | Remisy | Porażki | Bramki zdobyte | Bramki stracone | Różnica |
---|---|---|---|---|---|---|
42 | 21 | 12 | 9 | 76 | 48 | +28 |
Największe rywalizacje
Derby Krakowa
- Osobny artykuł:
Jedną z najważniejszych rywalizacji dla Wisły Kraków są Wielkie Derby Krakowa[130] z znajdującą się po drugiej stronie krakowskich Błoń Cracovią. Spotkania te potocznie zwane są Świętą Wojną. Derby te należą do najważniejszych rywalizacji ogólnie w polskiej piłce, ponieważ dotyczą one dwóch najstarszych krakowskich klubów oraz jednych z najważniejszych klubów tworzącej się polskiej piłki w dwudziestoleciu międzywojennym.
Pierwsze udokumentowane Derby Krakowa odbyły się 20 września 1908 na wspomnianych Błoniach, które aktualnie dzielą stadiony obydwu klubów i zakończyły się wynikiem 1:1. Łącznie rozegrano ponad 200 spotkań pomiędzy tymi drużynami wliczając w to spotkania ligowe, pucharów krajowych czy sparingi.
Stan na 30 czerwca 2023
Bilans Wisły w Derbach Krakowa | ||||||
Mecze | Zwycięstwa | Remisy | Porażki | Bramki zdobyte | Bramki stracone | Różnica |
---|---|---|---|---|---|---|
202 | 91 | 47 | 64 | 324 | 248 | +76 |
Rywalizacja z Legią Warszawa
Drugą z najważniejszych rywalizacji dla Wisły Kraków są spotkania z Legią Warszawa. Spotkania te mają podtekst nie tylko sportowy, ale również ich klimat zbudowała rywalizacja pomiędzy dwoma największymi miastami Polski oraz obecną i byłą stolicą kraju, Warszawą i Krakowem. W kwestii czysto sportowej w tej rywalizacji bierze udział dwa z najbardziej utytułowanych polskich klubów zarówno w kraju jak i występach w rozgrywkach międzynarodowych. Aktualnie oba kluby zajmują dwa najwyższe miejsca w tabeli wszech czasów ekstraklasy, będąc również drużynami z dwoma największymi liczbami sezonów w najwyższej klasie rozgrywkowej.
Stan na 30 czerwca 2023
Bilans Wisły w spotkaniach z Legią | ||||||
Mecze | Zwycięstwa | Remisy | Porażki | Bramki zdobyte | Bramki stracone | Różnica |
---|---|---|---|---|---|---|
172 | 62 | 47 | 63 | 221 | 244 | -23 |
Dotychczasowi trenerzy
Stan na 29 grudnia 2023
Lp. | Narodowość | Imię i nazwisko | Kadencja | Od | Do | Mecze | Wygrane | Remisy | Porażki | % zw. | Sukcesy |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | Węgry | Imre Schlosser | 1 | 09.1924 | 08.1925 | 17 | 11 | 0 | 6 | 64,71% | * Mistrzostwo krakowskiej A-klasy 1924 * Mistrzostwo grupy południowej Mistrzostw Polski 1925 * Brązowy medal Mistrzostw Polski 1925 |
po. | II Rzeczpospolita |
Henryk Reyman (jako kapitan) |
nd | 08.1925 | 03.1929 | 70 | 53 | 4 | 13 | 75,71% | * Puchar Polski okręgu krakowskiego 1925 * Puchar Polski 1926 * Mistrzostwo Polski 1927 * Mistrzostwo Polski 1928 |
2. | Czechosłowacja | František Koželuh | 1 | 03.1929 | 12.1929 | 24 | 13 | 4 | 7 | 54,17% | * Brązowy medal Mistrzostw Polski 1929 |
po. | II Rzeczpospolita |
Henryk Reyman (jako kapitan) |
nd | 01.1930 | 06.1933 | 73 | 39 | 12 | 22 | 53,42% | * Wicemistrzostwo Polski 1930 * Wicemistrzostwo Polski 1931 |
po. | Jan Kotlarczyk (jako kapitan) |
nd | 06.1933 | 04.1934 | 14 | 8 | 4 | 2 | 57,14% | * Brązowy medal Mistrzostw Polski 1933 | |
3. | Węgry | Vilmos Nyúl | 1 | 04.1934 | 11.1934 | 21 | 12 | 2 | 7 | 57,14% | * Brązowy medal Mistrzostw Polski 1934 |
po. | II Rzeczpospolita |
Jan Kotlarczyk (jako kapitan) |
nd | 11.1934 | 09.1936 | 34 | 17 | 5 | 12 | 50,00% | |
po. | Józef Kotlarczyk (jako kapitan) |
nd | 09.1936 | 1939 | 38[131] | 17[132] | 7 | 14 | 44,74% | * Wicemistrzostwo Polski 1936 * Brązowy medal Mistrzostw Polski 1938 | |
4. | Czechosłowacja | Otto Mazal-Skvajn | 1 | 1939 | 1939 | 12 | 7 | 2 | 3 | 58,33% | * II miejsce na moment przerwania sezonu 1939 z powodu wybuchu II wojny światowej |
5. | PRL | Jan Kotlarczyk | 1 | 1945 | 1946 | 29 | 22 | 2 | 5 | 75,86% | * Mistrzostwo krakowskiej A-klasy 1946 |
6. | Artur Walter | 1 | 15.02.1947 | 21.05.1948 | 26 | 18 | 2 | 6 | 69,23% | * Wygrana grupa eliminacyjna Mistrzostw Polski 1947 * Wicemistrzostwo Polski 1947 | |
7. | Czechosłowacja | Josef Kuchynka | 1 | 21.05.1948 | 01.12.1950 | 65 | 44 | 8 | 13 | 67,69% | * Wicemistrzostwo Polski 1948[133] * Mistrzostwo Polski 1949 * Mistrzostwo Polski 1950 |
8. | PRL | Michał Matyas | 1 | 01.12.1950 | 31.07.1954 | 88 | 50 | 17 | 21 | 56,82% | * Wicemistrzostwo Polski 1951[92] * Mistrzostwo Ligi 1951 * Finał Pucharu Polski 1951 * IV miejsce Mistrzostw Polski 1952[134] * Brązowy medal Pucharu Zlotu Młodych Przodowników 1952 * Brązowy medal Mistrzostw Polski 1953 * Finał Pucharu Polski 1954[135] * Najdłużej jednorazowo pracujący trener w Wiśle (1339 dni) * Najdłużej łącznie pracujący trener w Wiśle (1597 dni) |
9. | Czesław Skoraczyński i Mieczysław Gracz |
1 i 1 (1) | 08.1954 | 12.1954 | 12 | 3[136] | 3 | 6 | 25,00% | * Finał Pucharu Polski 1954[137] | |
10. | Mieczysław Gracz | 1[138] | 01.1955 | 12.1955 | 24 | 11 | 2 | 11 | 45,83% | ||
11. | Artur Woźniak | 1 | 01.1956 | 12.1957 | 51 | 20 | 11 | 20 | 39,22% | ||
12. | Czechosłowacja | Josef Kuchynka | 2 | 01.1958 | 12.1958 | 22 | 8 | 4 | 10 | 36,36% | |
13. | Węgry | Károly Kósa | 1 | 01.1959 | 25.11.1960 | 44 | 15 | 10 | 19 | 34,09% | |
14. | Czechosłowacja | Karel Finek | 1 | 26.11.1960 | 21.05.1961 | 7 | 2 | 2 | 3 | 28,57% | |
15. | PRL | Mieczysław Gracz | 2 | 22.05.1961 | 31.12.1962 | 49 | 20 | 13 | 16 | 40,82% | |
16. | Czechosłowacja | Karel Kolský | 1 | 01.01.1963 | 05.06.1964 | 41 | 14 | 11 | 16 | 28,57% | |
17. | PRL | Czesław Skoraczyński | 2 | 06.06.1964 | 30.06.1967 | 94 | 48 | 28[139] | 20 | 48,94% | * Awans do I ligi 1965 * Wicemistrzostwo Polski 1966 Puchar Polski 1967 |
18. | Mieczysław Gracz | 3 | 01.07.1967 | 28.02.1969 | 46 | 13 | 16 | 17 | 28,26% | ||
19. | Węgry | Gyula Teleki | 1 | 01.03.1969 | 30.11.1970 | 55 | 15 | 18 | 22 | 27,27% | |
20. | PRL | Michał Matyas | 2 | 01.12.1970 | 15.08.1971 | 15 | 5 | 4 | 6 | 33,33% | * Najdłużej łącznie pracujący trener w Wiśle (1597 dni) |
21. | Marian Kurdziel | 1 | 16.08.1971 | 19.07.1972 | 26 | 8 | 10 | 8 | 30,77% | ||
22. | Jerzy Steckiw | 1 | 20.07.1972 | 20.10.1974 | 69 | 28 | 21 | 20 | 40,58% | ||
23. | Henryk Stroniarz | 1 | 21.10.1974 | 07.1975 | 22 | 9 | 7 | 6 | 40,91% | ||
24. | Aleksander Brożyniak | 1 | 07.1975 | 06.1977 | 68 | 27 | 19 | 22 | 39,71% | * Brązowy medal Mistrzostw Polski 1976 | |
25. | Orest Lenczyk | 1 | 06.1977 | 06.1979 | 74 | 29 | 24 | 21 | 39,19% | * Mistrzostwo Polski 1978 * Finał Pucharu Polski 1979 * 1/4 finału Pucharu Europy Mistrzów Klubowych 1979 | |
26. | Lucjan Franczak | 1 | 06.1979 | 09.1981 | 74 | 32 | 16 | 26 | 43,24% | * Wicemistrzostwo Polski 1980 * Trener z największą liczbą poprowadzonych oficjalnych spotkań Wisły (158 spotkań) | |
27. | Wiesław Lendzion | 1 | 09.1981 | 06.1982 | 24 | 9 | 7 | 8 | 37,50% | ||
28. | Roman Durniok | 1 | 06.1982 | 06.1983 | 33 | 14 | 7 | 12 | 42,42% | ||
29. | Edmund Zientara | 1 | 06.1983 | 09.1984 | 45 | 14 | 14 | 17 | 31,11% | * Finał Pucharu Polski 1984 | |
30. | Orest Lenczyk | 2 | 09.1984 | 06.1985 | 23 | 8 | 5 | 10 | 34,78% | ||
31. | Stanisław Chemicz | 1 | 06.1985 | 06.07.1985 | 4 | 1 | 1 | 2 | 25,00% | ||
32. | Lucjan Franczak | 2 | 06.07.1985 | 06.1986 | 31 | 17 | 5 | 9 | 54,84% | * Trener z największą liczbą poprowadzonych oficjalnych spotkań Wisły (158 spotkań) | |
33. | Stanisław Cygan | 1 | 06.1986 | 06.1987 | 38 | 19 | 7 | 12 | 50,00% | ||
34. | PRL / Polska | Aleksander Brożyniak | 2 | 06.1987 | 06.1989 | 61 | 23 | 16 | 22 | 37,70% | * Awans do I ligi 1988 |
35. | Polska | Stanisław Chemicz | 2 | 06.1989 | 06.07.1989 | 4 | 2 | 0 | 2 | 50,00% | |
36. | Adam Musiał | 1 | 06.07.1989 | 04.10.1989 | 11 | 23 | 16 | 22 | 27,27% | ||
37. | Bogusław Hajdas | 1 | 04.10.1989 | 31.12.1989 | 6 | 4 | 0 | 2 | 66,66% | ||
38. | Adam Musiał | 2 | 29.03.1990 | 03.1992 | 66 | 21 | 33 | 12 | 31,81% | * Brązowy medal Mistrzostw Polski 1991 | |
39. | Kazimierz Kmiecik | 1 | 04.1992 | 06.1992 | 15 | 4 | 5 | 6 | 26,66% | * Najczęściej prowadzący Wisłę trener (6 razy) | |
40. | Czechosłowacja / Słowacja | Karol Pecze | 1 | 06.1992 | 06.1993 | 36 | 13 | 10 | 13[140] | 36,11 | |
41. | Polska | Marek Kusto | 1 | 06.1993 | 24.04.1994 | 25 | 4 | 10 | 11 | 16,00% | |
42. | Orest Lenczyk | 3 | 24.04.1994 | 30.06.1994 | 10 | 2 | 3 | 5 | 20,00% | ||
43. | Marek Kusto | 2 | 01.07.1994 | 08.1994 | 5 | 2 | 2 | 1 | 40,00% | ||
44. | Lucjan Franczak | 3 | 08.1994 | 10.04.1996 | 53 | 28 | 15 | 10 | 52,83% | * Trener z największą liczbą poprowadzonych oficjalnych spotkań Wisły (158 spotkań) | |
45. | Kazimierz Kmiecik | 2 | 10.04.1996 | 26.04.1996 | 3 | 2 | 0 | 1 | 66,66% | * Najczęściej prowadzący Wisłę trener (6 razy) | |
46. | Henryk Apostel | 1 | 27.04.1996 | 12.1996 | 33 | 20 | 5 | 8 | 60,61% | * Awans do I ligi 1996 | |
47. | Kazimierz Kmiecik | 3 | 01.1997 | 04.1997 | 4 | 0 | 2 | 2 | 0,00% | * Najczęściej prowadzący Wisłę trener (6 razy) | |
48. | Wojciech Łazarek | 1 | 04.1997 | 05.1998 | 41 | 17 | 10 | 14 | 41,46% | ||
49. | Jerzy Kowalik | 1 | 05.1998 | 29.06.1998 | 6 | 5 | 0 | 1 | 83,33% | * Brązowy medal Mistrzostw Polski 1998 | |
50. | Franciszek Smuda | 1 | 29.06.1998 | 13.09.1999 | 50 | 35 | 9 | 6 | 70,00% | * Mistrzostwo Polski 1999 | |
51. | Jerzy Kowalik | 2 | 13.09.1999 | 10.1999 | 5 | 1 | 2 | 2 | 20,00% | ||
52. | Marek Kusto | 3 | 10.1999 | 14.02.2000 | 5 | 2 | 2 | 1 | 40,00% | ||
53. | Wojciech Łazarek | 2 | 14.02.2000 | 19.03.2000 | 5 | 2 | 2 | 1 | 40,00% | ||
54. | Adam Nawałka | 1 | 19.03.2000 | 30.06.2000 | 17 | 10 | 3 | 4 | 58,82% | * Wicemistrzostwo Polski 2000 * Finał Pucharu Polski 2000 | |
55. | Orest Lenczyk | 4 | 01.07.2000 | 06.04.2001 | 31 | 17 | 7 | 7 | 54,84% | ||
56. | Adam Nawałka | 2 | 06.04.2001 | 22.06.2001 | 14 | 8 | 2 | 4 | 57,14% | * Mistrzostwo Polski 2001 * Puchar Ligi Polskiej 2001 | |
57. | Franciszek Smuda | 2 | 26.06.2001 | 15.03.2002 | 35 | 23 | 3 | 9 | 65,71% | * Superpuchar Polski 2001 | |
58. | Henryk Kasperczak | 1 | 16.03.2002 | 14.12.2004 | 126 | 89 | 19 | 18 | 70,63% | * Wicemistrzostwo Polski 2002 * Puchar Polski 2002 * Finał Puchar Ligi Polskiej 2002 * Mistrzostwo Polski 2003 * Puchar Polski 2003 * 1/8 finału Pucharu UEFA 2003 * Mistrzostwo Polski 2004 | |
59. | Czechy | Verner Lička | 1 | 14.12.2004 | 29.06.2005 | 19 | 11 | 5 | 3 | 57,89% | * Mistrzostwo Polski 2005 |
60. | Polska | Jerzy Engel | 1 | 30.06.2005 | 24.10.2005 | 16 | 9 | 3 | 4 | 56,25% | |
61. | Tomasz Kulawik | 1 | 24.10.2005 | 07.12.2005 | 9 | 3 | 4 | 2 | 33,33% | ||
62. | Rumunia | Dan Petrescu | 1 | 01.01.2006 | 18.09.2006 | 23 | 14 | 6 | 3 | 60,87% | * Wicemistrzostwo Polski 2006 |
po. | Polska | Kazimierz Moskal | nd | 18.09.2006 | 20.09.2006 | Brak poprowadzonych oficjalnych spotkań. Prowadził jednakże drużynę 19 września w meczu z okazji 100-lecia klubu z Sevillą FC. | |||||
63. | Serbia | Dragomir Okuka | 1 | 20.09.2006 | 18.12.2006 | 18 | 8 | 4 | 6 | 44,44% | |
64. | Polska | Adam Nawałka | 3 | 19.12.2006 | 16.04.2007 | 9 | 3 | 5 | 1 | 33,33% | |
65. | Kazimierz Moskal | 1 | 16.04.2007 | 12.06.2007 | 13 | 4 | 5 | 4 | 30,77% | ||
66. | Maciej Skorża | 1 | 13.06.2007 | 15.03.2010 | 119 | 71 | 27 | 21 | 59,66% | * Mistrzostwo Polski 2008 * Finał Puchar Polski 2008 * Mistrzostwo Polski 2009 | |
67. | Henryk Kasperczak | 2 | 15.03.2010 | 06.08.2010 | 16 | 8 | 4 | 4 | 50,00% | * Wicemistrzostwo Polski 2010 | |
68. | Tomasz Kulawik | 2 | 06.08.2010 | 23.08.2010 | 3 | 2 | 0 | 1 | 33,33% | ||
69. | Holandia | Robert Maaskant | 1 | 23.08.2010 | 07.11.2011 | 56 | 31 | 9 | 16 | 55,36% | * Mistrzostwo Polski 2011 |
70. | Polska | Kazimierz Moskal | 2 | 07.11.2011 | 01.03.2012 | 10 | 4 | 3 | 3 | 40,00% | * 1/16 finału Ligi Europy 2012 |
71. | Michał Probierz | 1 | 01.03.2012 | 02.10.2012 | 23 | 11 | 4 | 8 | 47,83% | ||
72. | Tomasz Kulawik | 3 | 03.10.2012 | 11.06.2013 | 28 | 10 | 7 | 11 | 35,71% | ||
73. | Franciszek Smuda | 3 | 11.06.2013 | 09.03.2015 | 63 | 24 | 17 | 22 | 38,10% | ||
74. | Kazimierz Moskal | 3 | 10.03.2015 | 30.11.2015 | 31 | 8 | 15 | 8 | 25,81% | ||
75. | Marcin Broniszewski | 1 | 30.11.2015 | 22.12.2015 | 4 | 0 | 0 | 4 | 0,00% | ||
76. | Tadeusz Pawłowski | 1 | 01.01.2016 | 29.02.2016 | 3 | 0 | 1 | 2 | 0,00% | ||
77. | Marcin Broniszewski | 2 | 29.02.2016 | 12.03.2016 | 2 | 0 | 2 | 0 | 0,00% | ||
78. | Dariusz Wdowczyk | 1 | 12.03.2016 | 10.11.2016 | 29 | 13 | 8 | 8 | 44,83% | ||
79. | Kazimierz Kmiecik i Radosław Sobolewski |
4 i 1 (1) | 11.11.2016 | 05.01.2017 | 6 | 2 | 1 | 3 | 33,33% | * Najczęściej prowadzący Wisłę trener (6 razy) (Kmiecik) | |
80. | Hiszpania | Kiko Ramírez | 1 | 05.01.2017 | 10.12.2017 | 37 | 16 | 5 | 16 | 43,24% | |
81. | Polska | Kazimierz Kmiecik i Radosław Sobolewski |
5 i 2 (2) | 10.12.2017 | 31.12.2017 | 2 | 1 | 0 | 1 | 50,00% | * Najczęściej prowadzący Wisłę trener (6 razy) (Kmiecik) |
82. | Hiszpania | Joan Carrillo | 1 | 01.01.2018 | 12.06.2018 | 16 | 6 | 6 | 4 | 37,50% | |
83. | Polska | Maciej Stolarczyk | 1 | 18.06.2018 | 14.11.2019 | 54 | 17 | 10 | 27 | 31,48% | |
84. | Artur Skowronek | 1 | 14.11.2019 | 28.11.2020 | 34 | 12 | 8 | 14 | 35,29% | ||
85. | Niemcy | Peter Hyballa | 1 | 02.12.2020 | 14.05.2021 | 17 | 5 | 5 | 7 | 29,41% | |
86. | Polska | Kazimierz Kmiecik | 6 | 14.05.2021 | 07.06.2021 | 1 | 1 | 0 | 0 | 100,00% | * Najczęściej prowadzący Wisłę trener (6 razy) |
87. | Słowacja | Adrián Guľa | 1 | 07.06.2021 | 13.02.2022 | 24 | 9 | 3 | 12 | 37,50% | |
88. | Polska | Jerzy Brzęczek | 1 | 14.02.2022 | 03.10.2022 | 27 | 7 | 10 | 10 | 25,93% | |
89. | Radosław Sobolewski | 3 | 03.10.2022 | 02.12.2023 | 44 | 23 | 11 | 10 | 52,27% | ||
90. | Mariusz Jop | 1 | 03.12.2023 | 29.12.2023 | 3 | 3 | 0 | 0 | 100,00% | ||
91. | Hiszpania | Albert Rudé | 1 | 29.12.2023 | obecnie | 0 | 0 | 0 | 0 | 0,00% |
- Jako mecze oficjalne wliczane do tabeli uznano mecze: Ekstraklasy, I ligi, Pucharu Polski, Pucharu Ligi Polskiej, Superpucharu Polski, Nieligowych rozgrywek o Mistrzostwo Polski oraz ich okręgowych eliminacji, rozgrywek międzynarodowych pod jurysdykcją UEFA.
- Jako sukces w rozgrywkach międzynarodowych uznano dotarcie przez drużynę do rundy rozgrywanej we wiosennej części rozgrywek.
Dotychczasowi prezesi
|
|
Źródło[144]
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Wiślacki Smok
- ↑ Informacje podstawowe [online], wislakrakow.com [dostęp 2009-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-13] .
- ↑ Kontakt [online], wisla.krakow.pl [dostęp 2009-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-26] .
- ↑ Właściciele zakupionych akcji.
- ↑ https://wislakrakow.com/i/zarzad-i-organizacja/71/
- ↑ https://www.wisla.krakow.pl/aktualnosci/aktualnosci/komunikat-ts-wisla-krakow-sa-5
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=TS_Wis%C5%82a_1906#Wydarzenia
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Historia_Wis%C5%82y._Cz%C4%99%C5%9B%C4%87_I._Pocz%C4%85tki_%28do_1910_roku%29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Turniej_Jesienny
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Leon_Winiarski
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Historia_Wis%C5%82y._Cz%C4%99%C5%9B%C4%87_I._Pocz%C4%85tki_%28do_1910_roku%29#Fuzja_z_.E2.80.9ECzerwonymi.E2.80.9D
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=ZFP
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Zapasy_kwalifikacyjne_o_I_klas%C4%99
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Mistrzostwa_Galicji#1._Mistrzostwa_Galicji_w_pi.C5.82ce_no.C5.BCnej_klasy_I_.281913_rok.29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Dzieje_stadionu#Pierwszy_Stadion
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=1914.05.17_BBSV_Bielsko_-_Wis%C5%82a_Krak%C3%B3w_0:0#Wspomnienia
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Legendarne_cytaty#Henryk_Reyman
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Mistrzostwa_Galicji#2._Mistrzostwa_Galicji_w_pi.C5.82ce_no.C5.BCnej_klasy_I_.281914_rok.29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Sezon_1914_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Reaktywacja_TS_Wis%C5%82a._1918-1919
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Sezon_1918_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Sezon_1919_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Rozgrywki_A-klasowe_1920_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Sezon_1921_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Rozgrywki_A-klasowe_1921_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Rozgrywki_A-klasowe_1922_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ Obecnie ulica Reymana przylegająca do wschodniej trybuny aktualnego stadionu Wisły.
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Sezon_1922_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ Finał planowany na dwa spotkania. Jednak do zwycięstwa w finale potrzeba było wygrać obydwa spotkania. Z powodu remisowego stanu rywalizacji zarządzono trzecie spotkania na neutralnym terenie w Warszawie.
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Rozgrywki_A-klasowe_1923_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Mistrzostwa_Polski_1923_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Sezon_1924_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Mistrzostwa_Polski_1925_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Puchar_Polski_1925_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Puchar_Polski_1926_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Rozgrywki_A-klasowe_1926_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ Obecnie Ruch Chorzów.
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=1927.09.11_Wis%C5%82a_Krak%C3%B3w_%E2%80%93_TKS_Toru%C5%84_15:0
- ↑ Jedna z teorii głosi, że sędzia spotkania Zygmunt Hanke miał polecenia z góry, że Wisła nie może tego meczu przegrać. Dlatego widząc coraz większą agresję drużyny 1.FC Katowice zakończył spotkanie przed czasem. Brak jednak dowodów na podparcie tej teorii.
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=1927.09.25_1FC_Katowice_%E2%80%93_Wis%C5%82a_Krak%C3%B3w_0:2
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Wis%C5%82a_a_powstanie_Ligi_w_Polsce
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=I_liga_1927_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=1928.06.03_Cracovia_-_Wis%C5%82a_Krak%C3%B3w_2:1
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=1928.09.09_Wis%C5%82a_Krak%C3%B3w_-_Cracovia_5:1
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=1928.11.18_1.FC_Katowice_%E2%80%93_Wis%C5%82a_Krak%C3%B3w_1:1
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=I_liga_1928_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=TS_Wis%C5%82a_-_kalendarium
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Jubileusz_30-lecia
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Sezon_1939_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=1939.10.22_Krowodrza_Krak%C3%B3w_-_Wis%C5%82a_Krak%C3%B3w_1:3
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Sezon_1940_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Tadeusz_Orzelski#Okupacyjne_losy
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Sezon_1941_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Sezon_1942_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Sezon_1943_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Sezon_1944_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=1944.12.17_Groble_-_Wis%C5%82a_Krak%C3%B3w_1:12
- ↑ Mecz uważany za pierwszy w wolnej Polsce, mimo iż przed nim odbyło się spotkanie Juvenii Kraków ze Zwierzynieckim Kraków. Jednak wydarzeniem tamtego dnia podczas którego w sportowy sposób świętowano wolność były derby Krakowa.
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Sezon_1945_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Eliminacje_do_klasy_A_1945_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=1946.03.17_Wis%C5%82a_Krak%C3%B3w_-_Dalin_Myslenice_8:0
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Sezon_1946_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=A_klasa_1946_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Eliminacje_mistrzostw_Polski_1946_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=1947.08.24_Wis%C5%82a_Krak%C3%B3w_-_Pogo%C5%84_Siedlce_21:0
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Eliminacje_mistrzostw_Polski_1947_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Mistrzostwa_Polski_1947_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=I_Liga_1948_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=1948.12.05_Wis%C5%82a_Krak%C3%B3w_%E2%80%93_Cracovia_1:3
- ↑ Wisła w szczególności w pierwszych latach była postrzegana jako mocno patriotyczny, a nawet nacjonalistyczny klub pozwalając na wstąpienie do niego tylko Polakom.
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Gwardyjskie_dekady
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Sezon_1949_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ Andrzej Klemba , Bogusław Cupiał zastał Wisłę spłukaną, zostawił osiem razy koronowaną [online], wyborcza.pl, 4 sierpnia 2016 [dostęp 2020-01-21] (pol.).
- ↑ Krzysztof Kawa , Wiemy, ile Jakub Meresiński zapłacił Bogusławowi Cupiałowi za Wisłę Kraków [online], Dziennik Polski, 29 lipca 2016 [dostęp 2020-02-15] (pol.).
- ↑ Damian Gołąb , Znów chcą kupić Wisłę Kraków. "Inwestor jest niezbędny" [online], wyborcza.pl, 7 listopada 2018 [dostęp 2020-01-21] (pol.).
- ↑ Sebastian Staszewski , Ekstraklasa. Wisła Kraków nad przepaścią. Mieli być inwestorzy i pieniądze, a nie będzie ani tego, ani tego. Piłkarze mogą zacząć masowo rozwiązywać kontrakty [online], sport.pl, 13 grudnia 2018 [dostęp 2020-01-21] (pol.).
- ↑ Komunikat Towarzystwa Sportowego “Wisła” Kraków – Towarzystwo Sportowe Wisła Kraków [online], tswisla.pl, 19 grudnia 2018 [dostęp 2020-01-21] (pol.).
- ↑ Damian Gołąb , Towarzystwo Sportowe nie jest już właścicielem Wisły Kraków. Klub ma nowego prezesa [online], wyborcza.pl, 22 grudnia 2018 [dostęp 2020-01-21] (pol.).
- ↑ Dariusz Faron , TS Wisła Kraków nie jest już właścicielem piłkarskiej spółki [online], onet.pl, 22 grudnia 2018 [dostęp 2020-01-21] (pol.).
- ↑ Grzegorz Wojnarowski , Towarzystwo Sportowe Wisła: Przelewu wciąż nie ma. Inwestorzy nie spełnili warunków umowy [online], sportowefakty.wp.pl, 31 grudnia 2018 [dostęp 2020-01-21] (pol.).
- ↑ Wisła Kraków zawieszona. Nie może grać w Ekstraklasie [online], wyborcza.pl, 3 stycznia 2019 [dostęp 2020-01-21] (pol.).
- ↑ Sebastian Staszewski , Ekstraklasa. Wisła Kraków ma nowego prezesa! Trzytygodniowa misja ratowania klubu [online], sport.pl, 4 stycznia 2019 [dostęp 2020-01-21] (pol.).
- ↑ Spadek Wisły z Ekstraklasy [online], www.90minut.pl [dostęp 2022-05-15] .
- ↑ Spadamy z Ekstraklasy! Radomiak – Wisła 4-2 [online], www.wislaportal.pl [dostęp 2022-05-15] .
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Dawid_B%C5%82aszczykowski
- ↑ https://weszlo.com/2022/07/28/dawid-blaszczykowski-i-maciej-balazinski-odchodza-z-wisly-krakow/
- ↑ Nazwa użyta w dwóch pierwszych spotkaniach po reaktywacji klubu w 1918 roku.
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Sezon_1918_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ Klub podlegał w tym czasie MSW PRL.
- ↑ Gwardyjskie dekady. historiawisly.pl. [dostęp 2018-06-25]. (pol.).
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Bia%C5%82a_Gwiazda
- ↑ a b c Decyzją GKKF w sezonie 1951 tytuł Mistrza Polski przypadał zdobywcy Pucharu Polski.
- ↑ a b Piotr Dąbrowski , Paweł Mogielnicki , Gwidon Naskrent , Poland Final Tables (1st and 2nd level) [online], rsssf.com, 23 lutego 2017 [dostęp 2020-04-21] (ang.).
- ↑ Rekord w ilości strzelonym bramek w polskiej lidze w jednym sezonie.
- ↑ +1 anulowany
- ↑ a b c Krzysztof Kowalski , Jak to z napastnikami Ekstraklasy bywało? Strzelecka powtórka z historii [online], gol24.pl, 22 listopada 2012 [dostęp 2018-09-12] (pol.).
- ↑ Frankowski królem... z przyzwyczajenia [online], wislaportal.pl, 13 czerwca 2005 [dostęp 2018-09-12] (pol.).
- ↑ Jakub Pobożniak , Gwiazdy Białej gwiazdy #40: Łowca goli i podcinek – Tomasz Frankowski. [online], wisla.krakow.pl, 3 maja 2018 [dostęp 2018-09-12] [zarchiwizowane z adresu 2018-09-11] (pol.).
- ↑ Łukasz Wolski , Brożek z tytułem króla strzelców, ale nie jedzie na Euro [online], naszemiasto.pl, 11 maja 2008 [dostęp 2018-06-25] (pol.).
- ↑ Grzegorz Wszołek , Wisła Kraków Mistrzem Polski 2009! [online], salon24.pl, 30 maja 2009 [dostęp 2018-06-25] (pol.).
- ↑ Bartosz Karcz , Wisła Kraków. Carlitos królem strzelców, czyli przeżyjmy to jeszcze raz [ZDJĘCIA] [online], gol24.pl, 21 maja 2018 [dostęp 2018-09-12] (pol.).
- ↑ Stadion – Informacje [online], wisla.krakow.pl [dostęp 2018-06-25] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-10] (pol.).
- ↑ https://wislakrakow.com/sponsorzy
- ↑ Stroje sportowe (piłka nożna) [online], historiawisly.pl [dostęp 2020-07-30] (pol.).
- ↑ Stroje piłkarskie – historia w fotografii [online], historiawisly.pl [dostęp 2020-07-30] (pol.).
- ↑ Bartosz Karcz , Wisła Kraków. Koszulki „Białej Gwiazdy” – zobacz jak zmieniały się przez lata [ZDJĘCIA] [online], gazetakrakowska.pl, 3 marca 2020 [dostęp 2020-07-30] (pol.).
- ↑ https://www.wisla.krakow.pl/sponsorzy
- ↑ https://www.wisla.krakow.pl/o-klubie
- ↑ https://www.wislaportal.pl/News.html,41829,Hiszpanscy_asystenci_Kiko_Ramireza
- ↑ https://wisla.krakow.pl/aktualnosci/aktualnosci/komunikat-ts-wisla-krakow-sa-6?fbclid=IwAR3uXZkVXHAr_Jtspos5iXePBSBrR-YXHFpnUg1QG83E6aD8kRQAM3EFBBw
- ↑ https://www.wislaportal.pl/News,42544,Yago_Aguilar_Azon_asystentem_Kiko_Ramireza
- ↑ https://sport.tvp.pl/74601318/fortuna-1-liga-jakub-blaszczykowski-odsprzedal-czesc-udzialow-w-wisle-krakow
- ↑ https://wislakrakow.com/posts/znamy-sztab-szkoleniowy-wisly-krakow/8964
- ↑ https://wislakrakow.com/players/61
- ↑ https://www.1liga.org/wisla-krakow
- ↑ a b Z przerwą w rozgrywkach z powodu II wojny światowej.
- ↑ Wislakrakow.com – Rekordy [online] [dostęp 2018-06-25] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-14] (pol.).
- ↑ Radosław Przybysz , Daniel Hoyo-Kowalski – z Barcelony do pierwszego składu Wisły w wieku 15 lat [online], sport.tvp.pl, 26 kwietnia 2019 [dostęp 2019-05-08] (pol.).
- ↑ Podsumowanie statystyczne Ekstraklasy 2017/2018 [online], 90minut.pl [dostęp 2018-06-25] (pol.).
- ↑ Wisła Kraków 3-1 Śląsk Wrocław [online], 90minut.pl [dostęp 2018-06-25] (pol.).
- ↑ Jaromir Kruk , Żurawski: Wisła miała pakę na finał Pucharu UEFA – Onet Sport [online], sport.onet.pl, 3 listopada 2011 [dostęp 2018-06-25] .
- ↑ Wisła Kraków 2-0 Ruch Radzionków [online], 90minut.pl [dostęp 2018-06-25] (pol.).
- ↑ Maciej Kmita , PKO Ekstraklasa. Jagiellonia – Wisła Kraków. Buksa jak Lubański – został najmłodszym strzelcem w historii Białej Gwiazdy [online], sportowefakty.wp.pl, 23 sierpnia 2019 [dostęp 2019-08-24] (pol.).
- ↑ Maciej Kmita , Rekordu nie będzie – Arkadiusz Głowacki musi czekać do lutego – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 16 grudnia 2016 [dostęp 2018-06-25] (pol.).
- ↑ Wisła Kraków 3-0 Lechia Gdańsk [online], 90minut.pl [dostęp 2018-06-25] (pol.).
- ↑ El. ME 2020, [w:] baza Transfermarkt (wiadomości) [dostęp 2019-05-08] .
- ↑ Spotkanie powtórzone, z powodu remisu w pierwszym spotkaniu.
- ↑ a b c d e Finał rozegrany w formie dwumeczu.
- ↑ Meczem o Superpuchar było spotkanie 26. kolejki sezonu 2003/2004 I ligi.
- ↑ Wielkie Derby Krakowa [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2023-02-11] (pol.).
- ↑ W 3 kolejce sezonu 1938 nie ma pewności co do występu Kotlarczyka w spotkaniu z Cracovią. IKC oraz Głos Narodu twierdzą, że w tym spotkaniu zastępował go Michał Filek. Oznaczało było to, że jedno spotkanie z bilansu Kotlarczyka powinno trafić na konto Alojzego Łyko jako pełniącego obowiązki trenera Wisły Kraków.
- ↑ Nie wliczono dwóch walkowerów z Dębem Katowice po zawieszeniu tej drużyny. Obydwa spotkania nie zostały w ogóle rozegrane.
- ↑ W sezonie Wisła zanotowała identyczny bilans z Cracovią. O mistrzostwie zadecydował baraż.
- ↑ W sezonie 1952 liga polska z powodu przygotowań do letnich igrzysk olimpijskich w Helsinkach została skrócona i podzielona na dwie grupy. Wisła w swojej zajęła miejsce drugie, jednak brązowy medal został przyznany uczestnikowi grupy, który wygrał finałowy baraż i został Mistrzem Polski.
- ↑ W finale z Legią padł remis co oznaczało powtórzenie meczu, który jednak odbył się już po odejściu Matyasa z Wisły.
- ↑ Wliczone obydwa spotkania z Ruchem Chorzów w ramach 11 kolejki. Spotkanie zostało powtórzone na wniosek Chorzowian.
- ↑ Tylko powtórzony mecz.
- ↑ Kadencja liczona dalej jako pierwsza, ponieważ Gracz był trenerem Wisły cały czas , a Skoraczyński odszedł z funkcji współtrenera.
- ↑ W spotkaniu ćwierćfinałowym Pucharu Polski 1964/1965 z Czarnymi Żagań padł po dogrywce remis. O awansie do dalszej fazy Czarnych zadecydował rzut monetą.
- ↑ W tym niesławny mecz w niedzielę cudów z Legią Warszawa.
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Trenerzy_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Spis_sezon%C3%B3w_%28pi%C5%82ka_no%C5%BCna%29
- ↑ https://www.transfermarkt.pl/wisla-krakau/mitarbeiterhistorie/verein/422
- ↑ http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Zarz%C4%85d