Tartaków

Tartaków
Тартаків
	; Pałac Lanckorońskich w Tartakowie z XIX w.
Herb	Flaga
Państwo	Ukraina
Obwód	lwowski
Rejon	czerwonogrodzki
Powierzchnia	2,43 km²
Wysokość	207 m n.p.m.
Populacja (2001); • liczba ludności; • gęstość	; 1505; 619 os./km²
Nr kierunkowy	+380 58
Kod pocztowy	80033
	Położenie na mapie obwodu lwowskiego Tartaków
	Położenie na mapie Ukrainy Tartaków
	50°27′45″N 24°23′55″E/50,462500 24,398611
	Multimedia w Wikimedia Commons

Tartaków (ukr. Тартаків, Tartakiw; do 1939 także Tartaków Miasto) – wieś (dawniej miasto) na Ukrainie w obwodzie lwowskim, w rejonie czerwonogrodzkim. Liczy około 1500 mieszkańców.

W granicach Tartakowa znajdują się dawniej samodzielne wsie Tartaków Wieś i Tartakowiec.

Historia

Miasteczko założone w 1426 roku. W 1685 roku otrzymało prawo magdeburskie, oraz przywilej na jarmarki i targi. Wytyczono wówczas kwadratowy rynek oraz zbudowano ratusz z wieżą zegarową^[1]. W XVII wieku było główna rezydencją hetmana Feliksa Kazimierza Potockiego (późniejszą siedzibą hetmana był Krystynopol). W latach 1871–1877 posługę spełniał św. Zygmunt Gorazdowski.

W II Rzeczypospolitej do 1934 roku samodzielna gmina jednostkowa. Następnie należał do zbiorowej wiejskiej gminy Tartaków Miasto w powiecie sokalskim w woj. lwowskim, której był siedzibą^[2].

Podczas ataku III Rzeszy na ZSRR żołnierze niemieccy rozstrzelali tutaj mieszkańców kilku domów. Był to odwet za domniemane ostrzelanie ich z tych budynków^[3]. 27 stycznia 1944 r. nacjonaliści ukraińscy z OUN - UPA zamordowali tutaj 38 Polaków, rabując i paląc polskie zagrody^[4].

Po II wojnie światowej w związku z przymusowym wysiedleniu polskiej ludności i poprowadzeniem nowej granicy państwowej na Bugu, Tartaków wraz z całym obszarem gminy Tartaków Miasto został przyłączony do Związku Radzieckiego.

Zabytki

W miejscu otoczonego fosą murowanego zamku zbudowanego przez Potockich najprawdopodobniej w XVII wieku^[5], w 1898 r. Zbigniew Lanckoroński wzniósł pałac^[6] w stylu neobaroku francuskiego^[7]. Zaprojektował go znany architekt Wincenty Jan Rawski (młodszy), polski architekt i budowniczy, działający głównie we Lwowie^[8]. Przebudowywał oraz projektował także pałace i dwory ziemiańskie, m.in. hr. Lanckorońskiego w Tartakowie, hr. Dzieduszyckiego w Izydorówce oraz dwór Kozłowieckich w Rakowej (1896). Zaprojektował także w roku 1899 siedzibę Dyrekcji Skarbu przy ulicy Jagiellońskiej 52 w Nowym Sączu^[9]. Po II Wojnie Światowej w pałacu Potockich - Urbańskich władze sowieckie zorganizowały szkołę podstawową i średnią, najpierw w budynkach gospodarczych obok pałacu, a następnie w samym pałacu. W budynku gospodarczym zorganizowano warsztaty dla uczniów. Na początku lat 90. XX wieku w ogrodzie pałacowym zbudowano nowy obiekt szkolny. Opustoszały pałac w 1994 roku podpalili nieznani sprawcy.
kościół rzymskokatolicki pw. św. Michała Archanioła^[10] , budowany w latach 1739- ok. 1751, powstały z inicjatywy i funduszy Franciszka Salezego Potockiego konsekrowany w 1794 roku przez arcybiskupa Kajetana Kickiego, metropolitę lwowskiego. Wewnątrz kościoła od 1764 do 1944 roku znajdował się słynący łaskami obraz Matki Bożej Tartakowskiej, który poprzednio wisiał w miejscowym zamku Potockich (do pożaru) a następnie był przechowywany przez Mikołaja Kucharskiego (kapelana Stanisława Potockiego), a po jego śmierci znalazł się w kościele. W 1777 roku obraz został uznany za cudowny. W 1944 roku został wywieziony przez siostry służebniczki do domu zakonu w Dębicy, następnie trafił do kościoła w Łukawcu. 15 maja 2004 roku kopia obrazu powróciła do swojego dawnego miejsca – do kościoła w Tartakowie, oryginał został w Łukawcu. Sam kościół po wysiedleniu z tych ziem Polaków został przekształcony za czasów Ukraińskiej SRR w spichlerz zbożowy miejscowego kołchozu i zdewastowany. Zwrócony katolikom w 2003 roku. Od tego czasu pozostaje remontowany^[11].
cerkiew murowana z 1875 roku, fundacji proboszcza Emiliana Lewickiego.

Urodzeni w Tartakowie

Zobacz też kategorię: Ludzie urodzeni w Tartakowie.

Andrzej Chołoniewski (1744–1819) – duchowny katolicki, w 1804 mianowany biskupem pomocniczym łucko-żytomierskim
Roman Oleksin (ur. 1934) – polski rzemieślnik i działacz spółdzielczy, poseł na Sejm PRL VII kadencji (1976–1980)
Mieczysław Tarnawski (1866–1928) – ksiądz rzymskokatolicki, profesor teologii Uniwersytetu Lwowskiego, kapelan Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari

Cerkiew Narodzenia św. Jana Chrzciciela (Kościoła Prawosławnego Ukrainy)
Kościół św. Michała Archanioła

Przypisy

↑ Tartaków – nie tylko kościół [online], Nowy Kurier Galicyjski, 22 października 2020 [dostęp 2023-04-27] (pol.).
↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 554
↑ Kai Struve, “Deutsche Herrschaft, ukrainischer Nationalismus, antijüdische Gewalt. Der Sommer 1941 in der Westukraine”, Walter de Gruyter GmbH, Berlin/Boston 2015, ISBN 978-3-11-035998-5, e-ISBN (PDF) 978-3-11-036022-6, s. 235
↑ SzczepanS. Siekierka SzczepanS., HenrykH. Komański HenrykH., KrzysztofK. Bulzacki KrzysztofK., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 1020, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897 .
↑ Оксана Лобко (Oksana Lobko): Замок Потоцьких у Тартакові, яким він був
↑ Оксана Лобко (Oksana Lobko): Коли Тартаківський палац ще був палацом
↑ Оксана Лобко (Oksana Lobko): Інтер'єр тартаківського палацу
↑ Оксана Лобко (Oksana Lobko): Тартаківські атланти
↑ L. Migrała: Ulica Jagiellońska w Nowym Sączu od końca XIX wieku do 1945 roku - mieszkańcy i zabudowa. Nowy Sącz: 2012, s. 92. ISBN 978-83-933269-1-4.
↑ Agata Dworzak: Freski w kościele p.w. Św. Michała Archanioła w Tartakowie. W Sztuka kresów wschodnich. T. VII. Kraków: Oficyna Wydawnicza TEXT, 2012, s. 65-93.
↑ Konsekrowane Wizerunki Matki Bożej. Matka Boża Niepokalanie Poczęta z Łukawca

Bibliografia

Tartaków, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 216 .
Roman Aftanazy: Dzieje Rezydencji. s. 238-239
Agata Dworzak: Freski w kościele parafialnym pw. Św. Michała Archanioła w Tartakowie. [W:] Sztuka Kresów Wschodnich. T. 7 / red. Andrzej Betlej, A. Markiewicz. Kraków, 2012, s. 65-94.

[1] Tartaków – nie tylko kościół [online], Nowy Kurier Galicyjski, 22 października 2020 [dostęp 2023-04-27] (pol.).

[2] Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 554

[3] Kai Struve, “Deutsche Herrschaft, ukrainischer Nationalismus, antijüdische Gewalt. Der Sommer 1941 in der Westukraine”, Walter de Gruyter GmbH, Berlin/Boston 2015, ISBN 978-3-11-035998-5, e-ISBN (PDF) 978-3-11-036022-6, s. 235

[siekierka-4] SzczepanS. Siekierka SzczepanS., HenrykH. Komański HenrykH., KrzysztofK. Bulzacki KrzysztofK., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 1020, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897 .

[5] Оксана Лобко (Oksana Lobko): Замок Потоцьких у Тартакові, яким він був

[6] Оксана Лобко (Oksana Lobko): Коли Тартаківський палац ще був палацом

[7] Оксана Лобко (Oksana Lobko): Інтер'єр тартаківського палацу

[8] Оксана Лобко (Oksana Lobko): Тартаківські атланти

[9] L. Migrała: Ulica Jagiellońska w Nowym Sączu od końca XIX wieku do 1945 roku - mieszkańcy i zabudowa. Nowy Sącz: 2012, s. 92. ISBN 978-83-933269-1-4.

[10] Agata Dworzak: Freski w kościele p.w. Św. Michała Archanioła w Tartakowie. W Sztuka kresów wschodnich. T. VII. Kraków: Oficyna Wydawnicza TEXT, 2012, s. 65-93.

[11] Konsekrowane Wizerunki Matki Bożej. Matka Boża Niepokalanie Poczęta z Łukawca

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

Przynależność wojewódzka	woj. lwowskie
Miasta / Prawa miejskie (1920–34 →)	Bełz (do 1940) Sokal
Miasteczka (1920–34)	Krystynopol Tartaków Miasto Waręż Miasto
Gminy miejskie (1920–1939)	Bełz (→; do 1940) Sokal (→; do 1941)
Gminy wiejskie zbiorowe (1934–1939)	Bełz (→*) Chorobrów (→) Korczyn (→; 1941: →) Krystynopol (→) Parchacz (→; 1941: →) Skomorochy (→; do 1941) Tartaków (→; 1941: →) Waręż (→)
Legenda	* częściowo pozostała w Polsce ** częściowo włączona do ZSRR

Gminy miejskie	Bnin (1395–1934) Boćki (1509–1934) Brzostek (1367–1934, od 2009) Budzyń (1458–1934, od 2021) Ciężkowice (1348–1934, od 2000) Czarny Dunajec (1879–1896, 1925–1934, od 2023) Dobrzyca (1440–1934, od 2014) Gąsawa (1388–1934, od 2024) Gębice (1425–1934) Jagielnica (1518–1934) Jaraczewo (1519–1934, od 2016) Jazłowiec (1519–1934) Kopanica (1450–1934) Lanckorona (1366–1934) Łohiszyn (1570–1934, od 1959^OTP) Mielnik (1440–1934) Mieścisko (1474–1934, od 2024) Narew (1529–1934) Niżankowice (1431–1934, od 1940^OTP) Nowe Miasto nad Wartą (1283–1934) Nowy Dwór (1578–1934) Nowy Wiśnicz (1616–1934, od 1994) Obrzycko (1458–1934, od 1990) Odelsk (1546–1934) Piaski (1775–1934) Powidz (1243–1934) Rogowo (1380–1580, 1672–1934) Rostarzewo (1752–1934) Rychtal (1294–1934, od 2024) Ryczywół (1426–1934) Rynarzewo (1299–1934) Stara Sól (1557–1934, od 1940^OTP) Szereszów (1569–1934, od 1940^OTP) Święciechowa (1277–1934) Ulanów (1616–1934, 1941–1945, od 1958) Uście Solne (1616–1934) Władysławów (1727–1870, 1919–1934) Wojnicz (1369–1934, od 2007) Zaniemyśl (1742–1934, 1940–1948, od 2025)
Gminy wiejskie z prawami miejskimi	Bircza (1464–1934, od 2024) Bukowsko (1720–1934) Dubiecko (1407–1934, od 2021) Dynów (1436–1934, od 1946) Jaćmierz (1437–1934) Jaśliska (1407–1934) Jezierzany (?–1934) Mrzygłód (1431–1934) Nowe Miasto Przemyskie (1463–1934) Nowotaniec (1444–1934) Osiek Jasielski (1363–1934) Rybotycze (1600–1934) Sołotwina (?–1934, od 1940^OTP) Zarszyn (1395–1934)
Gminy wiejskie z prawami miasteczka	Alwernia (1778–1934, od 1993) Babice nad Sanem (1484–1934) Baligród (1634–1934) Białobożnica (1910–1934) Biały Kamień (1493–1934) Bilcze Złote (1896–1934) Bobowa (1399–1934, od 2009) Brzozdowce (1526–1934) Bukaczowce (1489–1934, od 1940^OTP) Chocimierz (1444–1934) Chołojów (1650–1934) Czchów (1355–1934, od 2000) Czernelica (1575–1934, od 1940^OTP) Czudec (1427–1934) Dębowiec (1349–1934) Dobrotwór (1472–1934, od 1959^OTP) Dunajów (1424–1934) Dźwinogród (1784–1934) Felsztyn (1380–1934) Firlejów (1570–1934) Fredropol (1720–1934) Frysztak (1366–1934) Gołogóry (1469–1934) Gródek (1453–1934) Gwoździec (1540–1934, od 1940^OTP) Hussaków (1525–1934) Jabłonów (1602–1934, od 1940^OTP) Janów (1590–1934) Jasienica Rosielna (1727, 1857–1934) Jawornik Polski (1472–1934, od 2024) Jedlicze (1768–1934, 1959–1966^OTP, od 1967) Jezierna (1542–1934) Jezupol (1591–1934, od 1940^OTP) Jodłowa (1765–1934) Kamionka Wielka (1784–1934) Knihynicze (1563–1934) Kołaczyce (1358–1934, od 2010) Konkolniki (1880–1934) Korczyna (1516–1934) Kozłów (1577–1934, od 1961^OTP) Krasiczyn (1620–1934) Krościenko (1348–1934, 1973–1982) Krukienice (1490–1934) Krystynopol (1695–1934, od 1951) Krzywcza (1398–1934) Krzywcze Górne (?–1934) Kudryńce (1518–1934) Kukizów (1538–1934) Kułaczkowce (?–1934) Laszki Murowane (1560–1934) Leszniów (1471–1934) Lipnica Murowana (1326–1934) Lipsko (1620–1934) Lubycza Królewska (1764–1934, od 2016) Lutowiska (1742–1934) Łysiec (1652–1934, od 1940^OTP) Magierów (1595–1934, od 1940^OTP) Majdan Królewski (1763–1934) Marjampol (1670–1934) Markopol (1628–1934) Milówka (1818–1934) Narajów (1592–1934) Narol (1672–1934, od 1996) Nawaria (1578–1934) Niebylec (1581–1934) Niżniów (1508–1934) Obertyn (?–1934) Oleszyce (1578–1934, od 1989) Pistyń (1756–1934) Płazów (1614–1934) Podgrodzie (?–1934) Podkamień Cetnerowski (1441–1934, od 1940^OTP) Podkamień Jabłonowski (1515–1934) Potok Złoty (1601–1934, od 1984^OTP) Potylicz (1498–1934) Probużna (1785–1934) Pruchnik (1436–1934, od 2011) Przecław (1419–1934, od 2010) Radomyśl nad Sanem (1556–1934) Ryglice (1760, 1843–1934, od 2001) Rzochów (1386–1934) Sokołów (1879–1934) Sokołówka (1685–1934) Stanisławczyk (1626–1934) Stojanów (1547–1934) Stratyn (1671–1934) Strusów (1434–1934) Strzeliska Nowe (1513–1934) Szczucin (1745–1934, od 2009) Szczurowice (1648–1934) Świrz (1427–1934) Tarnoruda (1578–1934) Tartaków (1685–1934) Toporów (1450–1934) Touste (1720–1934) Tylicz (1363–1934) Tymbark (1353–1934) Tyrawa Wołoska (1707–1934) Ułaszkowce (1701–1934) Uście Biskupie (1498–1934) Uście Ruskie (1739–1934) Uście Zielone (1548–1934) Uścieczko (1661–1934) Waręż (1538–1934) Wielkie Oczy (1671–1934) Wielopole Skrzyńskie (1328–1934) Witków Nowy (?–1934) Wojniłów (1552–1934, od 1960^OTP) Zakliczyn (1557–1934, od 2006) Zarudzie (1784–1934) Zbyszyce (1784–1934) Żmigród Nowy (1373–1934) Żołynia (1740–1934)