49°33′16″N 19°05′25″E/49,554444 19,090278Milówka (województwo śląskie)
| |||
| |||
 Panorama Milówki, widok z Baraniej Góry | |||
| Państwo |  Polska
| ||
| Województwo | śląskie | ||
| Powiat | żywiecki | ||
| Gmina | Milówka | ||
| Wysokość | 430–460[1] m n.p.m. | ||
| Liczba ludności (2008) | 4448 | ||
| Strefa numeracyjna | (+48) 33 | ||
| Kod pocztowy | 34-360[2] | ||
| Tablice rejestracyjne | SZY | ||
| SIMC | 0062478 | ||
Położenie wsi
| |||
Położenie na mapie powiatu żywieckiego   Milówka | |||
Położenie na mapie Polski  Milówka | |||
Położenie na mapie województwa śląskiego  Milówka | |||
| 49°33′16″N 19°05′25″E/49,554444 19,090278
| |||
| Strona internetowa miejscowości | |||
Milówka – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie żywieckim, siedziba gminy Milówka, leżąca w Beskidzie Żywieckim nad rzeką Sołą. Powierzchnia sołectwa wynosi 2648 ha, a liczba ludności 4446, co daje gęstość zaludnienia 171 os./km²[1].
Milówka uzyskała lokację miejską przed 1884 rokiem, zdegradowana w 1934 roku[3].
Spis treści
Części wsi[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Milówka[4][5]:
- osady
- Gruszkowa
- przysiółki
- Juraszka, Komory, Milówki, Prusów, Sucha Góra. Za Kopcem
- części wsi
- Jopki, Kałuża, Kępki, Młynica, Pawlusy, Salamonka, Wierzbiny
Historia[edytuj | edytuj kod]
Po raz pierwszy wzmiankowana w 1537. Do jej powstania przyczyniły się dwie grupy ludności. Najpierw w XVI wieku wędrujący w górę rzeki Soły osadnicy polscy stopniowo zagospodarowywali okoliczne nieużytki i karczowali lasy. Po nich w wyższe partie gór Beskidu Żywieckiego w XVI wieku przybyli pasterze wołoscy, którzy się następnie zasymilowali ze wcześniejszymi osadnikami. W 1595 roku wieś położona w powiecie śląskim województwa krakowskiego była własnością kasztelana sądeckiego Krzysztofa Komorowskiego[6].
Według austriackiego spisu ludności z 1900 w 372 budynkach w Milówce na obszarze 2653 hektarów mieszkało 2678 osób (gęstość zaludnienia 100,9 os./km²), z czego 2495 (93,2%) było katolikami, 9 (0,3%) grekokatolikami a 174 (6,5%) wyznawcami judaizmu, 2609 (97,4%) polsko-, 61 (2,3%) niemieckojęzycznymi, a 1 posługiwała się innym językiem[7].
Milówka podczas narodowych spisów powszechnych z 1921 i 1931 roku figurowała jako miasteczko. W latach 1872–1934 Milówka posiadała prawa miejskie. W czasie II wojny światowej, już 2 września 1939 roku, Milówka została zajęta przez wojska hitlerowskie i włączona do III Rzeszy.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bielskiego.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego wpisano następujące obiekty z terenu Milówki:
- cmentarz rzymskokatolicki z XIX wieku, kaplica pw. św. Marii Magdaleny z 1857 roku oraz kostnica i ogrodzenie cmentarza
- cmentarz żydowski z początku XX wieku
- chałupa konstrukcji zrębowej z 1793 roku (zob. Muzeum Stara Chałupa) na szlaku architektury drewnianej województwa śląskiego
- kuźnia przy ul. Jagiellońskiej 21 z lat 1925–1926
- piwniczka przy domu nr 69 przy ul. Piwowarskiej 3 z połowy XIX wieku (nie istnieje)[8]
Pozostałe historyczne obiekty to m.in.:
- Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny z 1834 roku
- kaplica św. Antoniego
- pomnik na Sumowej Grapie z 1910 roku, którego budowniczym był wikary Władysław Figuła
- kaplica na Jurosce w Kolonii Prusów
- chałupa drewniana z 1864 roku w Kolonii Prusów
Szkolnictwo[edytuj | edytuj kod]
W Milówce znajdują się następujące szkoły:
- Szkoła Podstawowa im. Mikołaja Kopernika
- Gimnazjum im. Jana Pawła II
- Liceum Ogólnokształcące im. Marii Konopnickiej
- Zespół Szkół (Technikum oraz Zasadnicza Szkoła Zawodowa)
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Przez wieś przebiega kilka szlaków turystycznych:
(pieszy) zaczynający się w Milówce i prowadzący przez Halę Boraczą na Rysiankę
(rowerowy)
(rowerowy)- (rowerowy)
W centrum miejscowości znajduje się kilka hoteli oraz lokale gastronomiczne. Rozwinięta jest także agroturystyka.
Wspólnoty wyznaniowe[edytuj | edytuj kod]
- zbór, Sala Królestwa[9].
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Soła
Pomnik poświęcony walczącym o niepodległość Polakom
Osoby związane z Milówką[edytuj | edytuj kod]
- Antoni Biegun – kapitan Wojska Polskiego[10].
- Józef Razowski – profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, entomolog.
- Eugeniusz de Saalbruck Quirini – podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, redaktor, tłumacz, nauczyciel.
- Stanisław Szczotka – profesor, działacz ruchu ludowego, żołnierz Batalionów Chłopskich.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b UG Milówka: Statut Sołectwa Milówka. W: www.milowka.com.pl [on-line]. 2009-12-28, 2009. [dostęp 2011-01-01].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych poprzez wyszukiwarkę. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. [dostęp 2015-03-26].
- ↑ Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 52–53.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ GUS. Rejestr TERYT.
- ↑ Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 110.
- ↑ Gemeindelexikon der im Reichsrate vertretenen Königreiche und Länder, bearbeitet auf Grund der Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1900, XII. Galizien. Wien: 1907.
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie. 2018-09-30. s. 137. [dostęp 2018-09-19].
- ↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2014-05-22].
- ↑ Administrator, Biegun Antoni ps. „Sztubak”, „Czarny Antek”, „Szary” – NSZ – Narodowe Siły Zbrojne, nsz.com.pl [dostęp 2018-09-30] (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Milówka.pl – Portal Urzędu Gminy
- Milówka.info – Informacje z życia gminy Milówka
- Milówka (1) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. VI: Malczyce – Netreba. Warszawa 1885.
| |||||||||||
| ||||||||||||||||||||
