49°33′16″N 19°05′25″E/49,554444 19,090278Milówka (województwo śląskie)
| |||
| |||
 Panorama Milówki, widok z Baraniej Góry | |||
| Państwo |  Polska
| ||
| Województwo | śląskie | ||
| Powiat | żywiecki | ||
| Gmina | Milówka | ||
| Wysokość | 430–460[1] m n.p.m. | ||
| Liczba ludności (2008) | 4 448 | ||
| Strefa numeracyjna | (+48) 33 | ||
| Kod pocztowy | 34-360[2] | ||
| Tablice rejestracyjne | SZY | ||
| SIMC | 0062478 | ||
Położenie wsi
| |||
Położenie na mapie województwa śląskiego   Milówka | |||
Położenie na mapie Polski  Milówka | |||
| 49°33′16″N 19°05′25″E/49,554444 19,090278
| |||
| Strona internetowa miejscowości | |||
Milówka – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie żywieckim, siedziba gminy Milówka, leżąca w Beskidzie Żywieckim nad rzeką Sołą. Powierzchnia sołectwa wynosi 2648 ha, a liczba ludności 4446, co daje gęstość zaludnienia 171 os./km²[1].
Milówka uzyskała lokację miejską przed 1884 rokiem, zdegradowana w 1934 roku[3].
Spis treści
Części wsi[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Milówka: [4][5]
- osady
- Gruszkowa
- przysiółki
- Juraszka,Komory, Milówki, Prusów, Sucha Góra. Za Kopcem
- części wsi
- Jopki, Kałuża, Kępki, Młynica, Pawlusy, Salamonka, Wierzbiny
Historia[edytuj | edytuj kod]
Po raz pierwszy wzmiankowana w 1537. Do jej powstania przyczyniły się dwie grupy ludności. Najpierw w XVI wieku wędrujący w górę rzeki Soły osadnicy polscy stopniowo zagospodarowywali okoliczne nieużytki i karczowali lasy. Po nich w wyższe partie gór Beskidu Żywieckiego w XVI wieku przybyli pasterze wołoscy, którzy się następnie zasymilowali ze wcześniejszymi osadnikami. W 1595 roku wieś położona w powiecie śląskim województwa krakowskiego była własnością kasztelana sądeckiego Krzysztofa Komorowskiego[6].
Według austriackiego spisu ludności z 1900 w 372 budynkach w Milówce na obszarze 2653 hektarów mieszkało 2678 osób (gęstość zaludnienia 100,9 os./km²), z czego 2495 (93,2%) było katolikami, 9 (0,3%) grekokatolikami a 174 (6,5%) wyznawcami judaizmu, 2609 (97,4%) polsko-, 61 (2,3%) niemieckojęzycznymi, a 1 posługiwała się innym językiem[7].
Milówka podczas narodowych spisów powszechnych z 1921 i 1931 roku figurowała jako miasteczko. W latach 1872–1934 Milówka posiadała prawa miejskie. W czasie II wojny światowej, już 2 września 1939 roku, Milówka została zajęta przez wojska hitlerowskie i włączona do III Rzeszy.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bielskiego.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Muzeum regionalne Stara chałupa – chałupa konstrukcji zrębowej z 1739 r. Obiekt znajduje się na szlaku architektury drewnianej województwa śląskiego.
- Kościół Wniebowzięcia NMP z 1834, pierwszy kościół wybudowany w latach 1628–1630.
- Cmentarz Żydowski
- Kaplica św. Antoniego
- Kaplica św. Anny na cmentarzu
- Pomnik na „Sumowej Grapie” z 1910 r., którego budowniczym był wikary Władysław Figuła
- Kaplica na Jurosce w Kolonii Prusów
- Chałupa drewniana z 1864 r. w Kolonii Prusów
- Perła architektury drewnianej – dach budynku obok Kaplicy św. Antoniego
Szkolnictwo[edytuj | edytuj kod]
W Milówce znajdują się następujące szkoły:
- Szkoła Podstawowa im. Mikołaja Kopernika
- Gimnazjum im. Jana Pawła II
- Liceum Ogólnokształcące im. Marii Konopnickiej
- Zespół Szkół (Technikum oraz Zasadnicza Szkoła Zawodowa)
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Przez wieś przebiega kilka szlaków turystycznych:
(pieszy) zaczynający się w Milówce i prowadzący przez Halę Boraczą na Rysiankę
(rowerowy)
(rowerowy)- (rowerowy)
W centrum miejscowości znajduje się kilka hoteli oraz lokale gastronomiczne. Rozwinięta jest także agroturystyka.
Wspólnoty wyznaniowe[edytuj | edytuj kod]
- Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Milówce
- Sala Królestwa Chrześcijańskiego Zboru Świadków Jehowy[8].
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Soła
Pomnik poświęcony walczącym o niepodległość Polakom
Osoby związane z Milówką[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Szczotka – profesor, działacz ruchu ludowego, żołnierz Batalionów Chłopskich;
- Józef Razowski – profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, entomolog.
- Eugeniusz de Saalbruck Quirini – podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, redaktor, tłumacz, nauczyciel.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b UG Milówka: Statut Sołectwa Milówka. W: www.milowka.com.pl [on-line]. 2009-12-28, 2009. [dostęp 2011-01-01].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych poprzez wyszukiwarkę. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. [dostęp 2015-03-26].
- ↑ Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 52-53.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 110.
- ↑ Gemeindelexikon der im Reichsrate vertretenen Königreiche und Länder, bearbeitet auf Grund der Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1900, XII. Galizien. Wien: 1907.
- ↑ Dane według raportów wyszukiwarki zborów (www.jw.org) z 22 maja 2014.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Milówka.pl – Portal Urzędu Gminy
- Milówka.info – Informacje z życia gminy Milówka
- Milówka (1) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. VI: Malczyce – Netreba. Warszawa 1885.
| |||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
