Teodor Andrzej Potocki: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Bot poprawia nazwę sekcji |
ilustracja |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
|imię przybrane oryginalne = |
|imię przybrane oryginalne = |
||
|tytuł = prymas Polski i Litwy |
|tytuł = prymas Polski i Litwy |
||
|grafika = Teodor |
|grafika = Teodor Potocki Primate of Poland.PNG |
||
|herb = POL COA Pilawa Złota.svg |
|herb = POL COA Pilawa Złota.svg |
||
|dewiza = |
|dewiza = |
||
Linia 45: | Linia 45: | ||
|wszystkie imiona = |
|wszystkie imiona = |
||
|imię oryginalne = |
|imię oryginalne = |
||
|grafika = |
|grafika = Teodor Andrzej Potocki.PNG |
||
|opis grafiki = |
|opis grafiki = |
||
|herb = POL COA Pilawa Złota.svg |
|herb = POL COA Pilawa Złota.svg |
Wersja z 19:51, 29 lip 2017
prymas Polski i Litwy | ||
| ||
Data i miejsce urodzenia | ||
---|---|---|
Data i miejsce śmierci | ||
Miejsce pochówku |
bazylika prymasowska Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gnieźnie | |
arcybiskup gnieźnieński, Prymas Polski | ||
Okres sprawowania |
1723 - 1738 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Prezbiterat |
listopad 1688 | |
Sakra biskupia |
31 maja 1699 | |
Odznaczenia | ||
Pilawa | |
Rodzina | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1664 |
Data i miejsce śmierci |
13.11.1738 |
Ojciec | |
Matka |
Eleonora Sołtykow |
Teodor Andrzej Potocki herbu Pilawa (ur. 13 lutego 1664 – zm. 12 listopada 1738) – biskup chełmiński (1699-1712), biskup warmiński (1712-1723), prymas Polski (od 1722), sekretarz królewski.
Życiorys
Urodził się w Moskwie, gdzie jego ojciec Paweł Potocki, kasztelan kamieniecki, był jeńcem wojennym i ożenił się z Eleonorą Sołtykow, bratanicą żony cara Aleksego I. Ochrzcił go patriarcha Nikon, a ojcem chrzestnym był car Aleksy. Edukację swoją rozpoczął u jezuitów w Warszawie, później kształcił się w Rzymie, a po powrocie do kraju w 1683 w Krakowie przyjął niższe święcenia kapłańskie. W 1687 został sekretarzem króla Jana III Sobieskiego, a 1688 został wyświęcony na księdza. W 1691 został kanclerzem Jadwigi, żony królewicza Jakuba Sobieskiego. Po obraniu na tron polski, król August II w 1697 desygnował go na biskupa chełmińskiego. Został konsekrowany w 1699. W tych latach był wiernym stronnikiem tego monarchy.
Jako biskup chełmiński był aktywnym administratorem biskupstwa, przeprowadził w 1700 i 1706 r. wizytacje generalne, wydał nową ordynację dla kapituły chełmińskiej. Idąc za racjami wskazywanymi przez jezuitów sprzeciwił się planom osadzenia w Lubawie zakonu pijarów.
Był członkiem konfederacji sandomierskiej 1704 roku[1].
Po zrzeczeniu się korony przez Augusta II, Stanisław Leszczyński, chcąc przeciągnąć go na swoją stronę, w 1707 nominował go biskupem krakowskim, ale ani godność ta nie została zatwierdzona przez papieża, ani sam Potocki jej nie przyjął. Za przychylność Augustowi II desygnowany został na diecezję warmińską, gdzie odbył uroczysty ingres we wrześniu 1712. Jako biskup warmiński odnowił zamki biskupie w Lidzbarku Warmińskim i Reszlu oraz rozbudował zamek w Ornecie. Fundował nowe kościoły, m.in. w Braniewie i Krośnie. Rozbudował sanktuarium w Stoczku Klasztornym oraz był mecenasem Macieja Meyera i finansował malowanie kościoła w Świętej Lipce, a także ufundował tam główny ołtarz.
W listopadzie 1723 został arcybiskupem gnieźnieńskim i prymasem Polski. Wraz z Józefem Potockim był jednym z przywódców magnackiej opozycji (republikanci) przeciwko Augustowi II i reformatorskim pomysłom Familii. W 1733 roku podpisał elekcję Stanisława Leszczyńskiego.[2]. W 1734 wzięty przez Rosjan do niewoli w Gdańsku, nie chcąc uznać narzuconego przez obcą przemoc Augusta III był więziony przez siedem miesięcy w Elblągu i Toruniu. Został zwolniony dopiero w 1735, gdy zwierzchność tę uznał. Był aktywny na sejmach 1735, 1736 i 1738. W 1736 roku został wyznaczony senatorem rezydentem[3].
Duszpasterzem był gorliwym, skłonnym jednak do fanatyzmu i bezwzględności. Zmarł w Warszawie, pochowany został w katedrze gnieźnieńskiej w kaplicy Potockiego którą kazał wybudować sobie już za życia.[4]
W 1732 odznaczony Orderem Orła Białego.[5]
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- ↑ Actum In Castro Sandomiriensi Sabbatho Ante Festvm Sanctorum Viti et Modesti martyrum proximo, Anno Domini millesimo sptingentesimo quarto, [b.n.s.].
- ↑ Jerzy Dunin-Borkowski i Mieczysław Dunin-Wąsowicz, Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III. Lwów 1910, s. 175.
- ↑ Volumina Legum, t. VI, Petersburg 1860, s. 326.
- ↑ Marceli Kosman: Między ołtarzem a tronem : poczet prymasów Polski. Poznań: Oficyna Wydawnicza G & P, 2000. ISBN 83-7272-017-7.
- ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 160.
Bibliografia
- Encyklopedyja Powszechna. T. 21. Warszawa: S. Orgelbrand, 1865, s. 427-428.
- Elektorzy Stanisława Leszczyńskiego (1733)
- Konfederaci sandomierscy (1704)
- Polscy książęta Świętego Cesarstwa Rzymskiego
- Interreksi
- Biskupi chełmińscy
- Biskupi gnieźnieńscy
- Biskupi warmińscy
- Prymasi Polski
- Senatorowie duchowni I Rzeczypospolitej
- Senatorowie rezydenci (August III Sas)
- Sekretarze Jana III Sobieskiego
- Potoccy herbu Pilawa
- Odznaczeni Orderem Orła Białego (I Rzeczpospolita)
- Pochowani w bazylice archikatedralnej Wniebowzięcia NMP i św. Wojciecha w Gnieźnie
- Urodzeni w 1664
- Zmarli w 1738