Bazylika archikatedralna św. Jana Chrzciciela w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Historia: drobne merytoryczne |
|||
Linia 86: | Linia 86: | ||
W czasie [[stan wojenny w Polsce 1861|stanu wojennego]] w [[Królestwo Polskie (kongresowe)|Królestwie Polskim]], [[15 października]] [[1861]] wojska [[Imperium Rosyjskie|rosyjskie]] dowodzone przez wojskowego generał-gubernatora warszawskiego [[Aleksander Daniłowicz Gerstenzweig|Aleksandra Daniłowicza Gerstenzweiga]] dokonały pacyfikacji ludności cywilnej zebranej tu dla uczczenia rocznicy śmierci [[Tadeusz Kościuszko|Tadeusza Kościuszki]]. W wyniku tego kościół katolicki ogłosił [[16 października]] zamknięcie wszystkich kościołów warszawskich<ref> [[Stefan Kieniewicz]], ''Warszawa w powstaniu styczniowym'', [[Warszawa]] [[1983]], s. 93-95. [http://www.rulex.ru/xPol/index.htm?pages/06/141.htm Большой Русский Биографический Словарь]</ref>. |
W czasie [[stan wojenny w Polsce 1861|stanu wojennego]] w [[Królestwo Polskie (kongresowe)|Królestwie Polskim]], [[15 października]] [[1861]] wojska [[Imperium Rosyjskie|rosyjskie]] dowodzone przez wojskowego generał-gubernatora warszawskiego [[Aleksander Daniłowicz Gerstenzweig|Aleksandra Daniłowicza Gerstenzweiga]] dokonały pacyfikacji ludności cywilnej zebranej tu dla uczczenia rocznicy śmierci [[Tadeusz Kościuszko|Tadeusza Kościuszki]]. W wyniku tego kościół katolicki ogłosił [[16 października]] zamknięcie wszystkich kościołów warszawskich<ref> [[Stefan Kieniewicz]], ''Warszawa w powstaniu styczniowym'', [[Warszawa]] [[1983]], s. 93-95. [http://www.rulex.ru/xPol/index.htm?pages/06/141.htm Большой Русский Биографический Словарь]</ref>. |
||
Katedra była wielokrotnie przebudowywana, najczęściej w [[XIX wiek]]u ([[neogotyk]] [[Anglia|angielski]]). Kościół do XIX wieku stanowił przykład [[architektura gotycka|gotyku]]. Świątynia została niemal całkowicie zniszczona przez Niemców w [[1944]]. Zrekonstruowano ją w latach [[1948]] – [[1956]] wzorując się na planach pierwotnego kościoła z [[XIV wiek]]u, według projektu odbudowy autorstwa [[Jan Zachwatowicz|Jana Zachwatowicza]] oraz [[Maria Piechotka|Marii]] i [[Kazimierz Piechotka|Kazimierza]] Piechotków<ref name="sarp bazylika">{{cytuj stronę | url = http://www.beta.architektura.warszawa.sarp.org.pl/obiekt/bazylika_archikatedralna_sw._jana_chrzciciela_w_warszawie,2188 | tytuł = Bazylika archikatedralna św. Jana Chrzciciela w Warszawie | data = 2012-12-04 | opublikowany = [[Stowarzyszenie Architektów Polskich|SARP]] | data dostępu = 2012-12-28}}</ref>. Powojenna fasada została zbudowana w tzw. [[architektura gotycka w Polsce|gotyku nadwiślańskim]] i wzorowana była na fasadzie [[Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Chełmnie|kościoła dominikanów pw. św. ap. Piotra i Pawła]] w [[Chełmno|Chełmnie]]. |
Katedra była wielokrotnie przebudowywana, najczęściej w [[XIX wiek]]u ([[neogotyk]] [[Anglia|angielski]]). Kościół do XIX wieku stanowił przykład [[architektura gotycka|gotyku]]. Świątynia została niemal całkowicie zniszczona przez Niemców w [[1944]]. Zrekonstruowano ją w latach [[1948]] – [[1956]] wzorując się na planach pierwotnego kościoła z [[XIV wiek]]u, według projektu odbudowy autorstwa [[Jan Zachwatowicz|Jana Zachwatowicza]] oraz [[Maria Piechotka|Marii]] i [[Kazimierz Piechotka|Kazimierza]] Piechotków<ref name="sarp bazylika">{{cytuj stronę | url = http://www.beta.architektura.warszawa.sarp.org.pl/obiekt/bazylika_archikatedralna_sw._jana_chrzciciela_w_warszawie,2188 | tytuł = Bazylika archikatedralna św. Jana Chrzciciela w Warszawie | data = 2012-12-04 | opublikowany = [[Stowarzyszenie Architektów Polskich|SARP]] | data dostępu = 2012-12-28}}</ref>. Powojenna fasada została zbudowana w tzw. [[architektura gotycka w Polsce|gotyku nadwiślańskim]] i wzorowana była na fasadzie [[Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Chełmnie|kościoła dominikanów pw. św. ap. Piotra i Pawła]] w [[Chełmno|Chełmnie]] i [[Kościół św. Stanisława, św. Doroty i św. Wacława we Wrocławiu|Kościele św. Stanisława, św. Doroty i św. Wacława we Wrocławiu]]. |
||
Uroczystej konsekracji odbudowanej katedry dokonał 9 czerwca 1960 prymas [[Stefan Wyszyński]]<ref>{{cytuj książkę | nazwisko = Szypowscy | imię = Maria i Andrzej | tytuł = Gdy wchodzisz w progi Katedry... | wydawca = Fundacja Artibus | miejsce = Warszawa | data = 2008 | isbn = 83-86879-63-7}}</ref>. |
Uroczystej konsekracji odbudowanej katedry dokonał 9 czerwca 1960 prymas [[Stefan Wyszyński]]<ref>{{cytuj książkę | nazwisko = Szypowscy | imię = Maria i Andrzej | tytuł = Gdy wchodzisz w progi Katedry... | wydawca = Fundacja Artibus | miejsce = Warszawa | data = 2008 | isbn = 83-86879-63-7}}</ref>. |
Wersja z 17:36, 4 mar 2015
archikatedra | |||||||||||||||||
Fasada katedry św. Jana w Warszawie | |||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||
Adres |
{{{adres}}} | ||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||
Wezwanie |
św. Jana Chrzciciela | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie Warszawy Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||||||||||||||
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} | |||||||||||||||||
Strona internetowa |
Bazylika archikatedralna św. Jana Chrzciciela – katedra archidiecezji warszawskiej znajdująca się na Starym Mieście w Warszawie przy ul. Świętojańskiej 8. Jedna z najstarszych świątyń Warszawy.
Stanowi jedno z najważniejszych miejsc kultury i tradycji narodowej Polski. W jej murach wygłaszał kazania ksiądz Piotr Skarga, Władysław IV Waza zaprzysiągł swoje pacta conventa, tu miały miejsce śluby, koronacje dwóch władców Polski, pogrzeby wielu osobistości oraz została zaprzysiężona Konstytucja 3 maja. Do dziś odbywają się w niej ważne uroczystości narodowe. Od 1994 jest także miejscem odbywania się Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Organowej "Organy Archikatedry".
Historia
Pierwszą świątynią w miejscu dzisiejszego prezbiterium była wybudowana na przełomie XIII i XIV wieku drewniana kaplica zamkowa. Kaplica ta w pocz. XIV wieku został kościołem parafialnym miasta i w takim charakterze wymienia ją pierwsza wzmianka z 1339 roku. Około 1390 z inicjatywy księcia Janusza I Starszego powstała tu gotycka budowla murowana. Kościół ten stał się także miejscem pochówku książąt mazowieckich.
W 1406 kościół farny stał się kolegiatą (kapituła przybyła z Czerska). W 1510 roku kolegiata otrzymała nowy gotycki ołtarz (zachowany do dzisiaj w Cegłowie). W 1602 roku na skutek huraganu zawaliła się potężna gotycka wieża zachodnia niszcząc częściowo wnętrze. Podczas odbudowy zmieniono fasadę kościoła budując nową wczesnobarokową. Wybudowano także dwa chóry w prezbiterium. Po 1611 roku kolegiata otrzymała nowy ołtarz barokowy. Około 1650 roku po prawej stronie fasady wybudowano wysoką dzwonnicę. Po 1763 roku wybudowano zakrystię wg proj. Jakuba Fontany. W 1798 po utworzeniu godności biskupa warszawskiego kolegiata otrzymała tytuł katedry, a w 1818 stała się archikatedrą. Po 1837 roku przebudowano katedrę w stylu gotyku angielskiego. Wtedy też powstała nowa fasada i przekształcono wnętrze. Około 1903 roku przebudowano dolną część fasady.
W czasie stanu wojennego w Królestwie Polskim, 15 października 1861 wojska rosyjskie dowodzone przez wojskowego generał-gubernatora warszawskiego Aleksandra Daniłowicza Gerstenzweiga dokonały pacyfikacji ludności cywilnej zebranej tu dla uczczenia rocznicy śmierci Tadeusza Kościuszki. W wyniku tego kościół katolicki ogłosił 16 października zamknięcie wszystkich kościołów warszawskich[2].
Katedra była wielokrotnie przebudowywana, najczęściej w XIX wieku (neogotyk angielski). Kościół do XIX wieku stanowił przykład gotyku. Świątynia została niemal całkowicie zniszczona przez Niemców w 1944. Zrekonstruowano ją w latach 1948 – 1956 wzorując się na planach pierwotnego kościoła z XIV wieku, według projektu odbudowy autorstwa Jana Zachwatowicza oraz Marii i Kazimierza Piechotków[3]. Powojenna fasada została zbudowana w tzw. gotyku nadwiślańskim i wzorowana była na fasadzie kościoła dominikanów pw. św. ap. Piotra i Pawła w Chełmnie i Kościele św. Stanisława, św. Doroty i św. Wacława we Wrocławiu.
Uroczystej konsekracji odbudowanej katedry dokonał 9 czerwca 1960 prymas Stefan Wyszyński[4].
W 1960 kościół otrzymał tytuł bazyliki mniejszej.
Wnętrze
Bazylika posiada surowe i mroczne wnętrze ze sklepieniem gwiaździstym. W prezbiterium znajduje się ołtarz główny z obrazem MB Częstochowskiej oraz będace wotum Jana III Sobieskiego za zwycięstwo pod Wiedniem barokowe stalle z drewnianymi figurami świętych (spalonymi w czasie powstania warszawskiego, zrekonstruowanymi na podstawie projektu Marii Zachwatowicz i Józefa Zencikiewicza w latach 1963-1973) i wiszącymi nad nimi gankami dla orkiestry ozdobionymi rzeźbionymi herbami. Na uwagę zasługują m.in.:
- renesansowy nagrobek ostatnich książąt mazowieckich – Stanisława i Janusza III
- Barokowa kaplica Cudownego Pana Jezusa Ukrzyżowanego (Baryczków) wzniesiona w latach 1708-1719 na miejscu dawnego skarbca kościelnego dla otoczonego kultem przez mieszkańców gotyckiego krucyfiksu z naturalnymi włosami z początku XVI wieku. Według różnych źródeł został on przywieziony do Warszawy z Norymbergi lub Wrocławia przez Jerzego Baryczkę w 1525 lub 1539. Krucyfiks został uratowany przed zniszczeniem podczas powstania warszawskiego. Kaplica Baryczków stanowi najlepiej zachowany fragment zrujnowanej w 1944 katedry.
- barokowa kaplica Literacka z relikwiami metropolity warszawskiego Świętego Zygmunta Szczęsnego Felińskiego
- klasycystyczny pomnik nagrobny Stanisława Małachowskiego, wykuty z białego marmuru, zaprojektowany przez Bertela Thorvaldsena
- mauzoleum prymasa Stefana Wyszyńskiego z 1990
- pomniki, popiersia i tablice ku czci znanych Polaków m.in. fragment pomnika Zygmunta Kazanowskiego, Józefa Piłsudskiego, Romana Dmowskiego, Wincentego Witosa, Stefana Starzyńskiego, Jana Pawła II oraz żołnierzy poległych w latach 1920, 1939, 1944.
- Witraże w oknach prezbiterium ze scenami z życia św. Jana Jerozolimskiego (Chrzciciela), witraże w oknach nawy południowej zawierające postacie z historii Polski oraz w oknach ściany zachodniej ze scenami z księgi Genezis i księgi Apokalipsy św. Jana. Witraże projektował i kartony wykonał Wacław Taranczewski.
Pochowani w katedrze
- Zobacz też kategorię:
- król Stanisław August Poniatowski
- książę mazowiecki Janusz I Starszy
- książę mazowiecki Stanisław
- książę mazowiecki Janusz III
- prezydent Gabriel Narutowicz
- prezydent Ignacy Mościcki
- premier Ignacy Jan Paderewski
- wódz naczelny gen. Kazimierz Sosnkowski
- arcybiskupi warszawscy
- Szczepan Hołowczyc, prymas Królestwa Polskiego
- Wojciech Skarszewski, prymas Królestwa Polskiego
- Antoni Melchior Fijałkowski
- św. Zygmunt Szczęsny Feliński
- Wincenty Teofil Popiel
- kard. August Hlond, prymas Polski
- kard. Stefan Wyszyński, prymas Polski
- kard. Józef Glemp, prymas Polski
- biskup Stanisław Witwicki
- marszałek nadworny koronny Adam Kazanowski
- pisarz Henryk Sienkiewicz
- malarz Marcello Bacciarelli i jego żona Fryderyka
- Izabella Wazówna, córka Władysława IV Wazy
- Adam Parzniewski, marszałek dworu Anny Wazówny
Śluby królewskie w katedrze
- 12 września 1637 – Władysław IV Waza i Cecylia Renata
- 10 marca 1646 – Władysław IV Waza i Ludwika Maria Gonzaga
- 30 maja 1649 – Jan Kazimierz i Ludwika Maria Gonzaga
- 5 lipca 1665 – Jan III Sobieski i Maria Kazimiera d'Arquien
Koronacje w katedrze
- 13 września 1637 – Cecylia Renata (żona Władysława IV Wazy)
- 19 października 1670 – Eleonora Habsburg (żona Michała Korybuta Wiśniowieckiego)
- 4 października 1705 – Stanisław Leszczyński i Katarzyna Opalińska
- 25 listopada 1764 – Stanisław August Poniatowski
Tutaj 24 maja 1829 odbyła się uroczysta msza po koronacji Mikołaja I Romanowa na króla polskiego. Sam akt koronacji miał miejsce w Sali Senatorskiej na Zamku Królewskim.
Papieże w katedrze
- 28 października 1919 odbyła się tutaj uroczystość przyjęcia sakry biskupiej przez Achille Ratti, późniejszego papieża Piusa XI (1922-1939). Święcenia przyjął z rąk kardynała Aleksandra Kakowskiego, metropolity warszawskiego. Nuncjusz Ratti niejednokrotnie uczestniczył lub sam celebrował msze św. w tej świątyni.
- Warszawska archikatedra była pięciokrotnie odwiedzana przez papieża Jana Pawła II (1979, 1983, 1987, 1991, 1999) w czasie jego pontyfikatu oraz wielokrotnie wcześniej, gdy był biskupem i arcybiskupem.
- 25 maja 2006 wizytę w archikatedrze złożył papież Benedykt XVI, odbyło się wówczas spotkanie z klerem archidiecezji warszawskiej. Benedykt XVI jako Joseph Ratzinger był też obecny w tym miejscu w 1981, podczas pogrzebu metropolity warszawskiego, prymasa Stefana Wyszyńskiego.
Ciekawostki
- W południową ścianę katedry jest wmurowana pamiątka z powstania warszawskiego: fragment gąsienicy wraz z tabliczką pamiątkową z błędnym napisem "Gąsienica niemieckiego czołgu - miny "Goliat", który podczas powstania warszawskiego w 1944 r. zburzył część murów Katedry". Tak naprawdę znajdujący się tam fragment gąsienicy na pewno nie należał do miny Goliath, ale prawdopodobnie do cięższego pojazdu typu Borgward IV[5]. Eksplozja jednego z takich pojazdów na pobliskiej ulicy Kilińskiego doprowadziła 13 sierpnia 1944 do śmierci kilkuset powstańców i cywilów.
- Wzór dla trójkątnego gotyckiego szczytu sterczynowego katedry stanowił kościół św. Doroty we Wrocławiu[6].
- Od około 1951 roku do około roku 1971 dach katedry był pokryty czerwoną dachówką klasztorną, którą, mimo protestów prof. Zachwatowicza, wymieniono na dach miedziany.
- W krypcie książęcej w podziemiach znajduje się XIV-wieczna mensa gotycka ołtarza głównego świątyni odnaleziona podczas prac konserwatorskich[7].
Bibliografia
- Kościoły warszawskie rzymsko-katolickie opisane pod względem historycznym przez Juliana Bartoszewicza, wizerunki kościołów i celniejsze w nich nagrobki rytował na drzewie Michał Starkman, Warszawa 1855
- Tadeusz Zagrodzki: Gotycka architektura katedry św. Jana w Warszawie. Warszawa: DiG, 2000, s. 82. ISBN 83-7181-163-2.
- Jerzy Łoziński, Andrzej Rottermund: Miasto Warszawa. Część I. Stare Miasto. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczna i Filmowe, 1993, s. 188-209, seria: Katalog zabytków sztuki. ISBN 83-221-0628-9.
- Michał Tomasz Wójciuk, Walki o archikatedrę św. Jana w Warszawie (21 – 28 sierpnia 1944 roku). Próba rekonstrukcji, „Przegląd Historyczno-Wojskowy”, R. XI (LXII), Nr 4 (233), 2010, s. 243 - 262. ISSN 1640-6281
Galeria
-
Ołtarz z 1611 fundacji króla Zygmunta III Wazy. Zniszczony w 1944 -
Ruiny prezbiterium (1945) -
Katedra widziana z wieży kościoła św. Anny -
Krucyfiks w Kaplicy Cudownego Pana Jezusa Ukrzyżowanego -
Grobowiec ostatnich książąt mazowieckich Stanisława i Janusza III -
Tablica pamiątkowa wraz z fragmentem gąsienicy czołgu Borgward IV -
Figury świętych w stallach kanonickich -
Krypta Gabriela Narutowicza -
Sarkofag kardynała Józefa Glempa
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych m. st. Warszawy. [dostęp 2010-01-22].
- ↑ Stefan Kieniewicz, Warszawa w powstaniu styczniowym, Warszawa 1983, s. 93-95. Большой Русский Биографический Словарь
- ↑ Bazylika archikatedralna św. Jana Chrzciciela w Warszawie. SARP, 2012-12-04. [dostęp 2012-12-28].
- ↑ Maria i Andrzej Szypowscy: Gdy wchodzisz w progi Katedry.... Warszawa: Fundacja Artibus, 2008. ISBN 83-86879-63-7.
- ↑ Mariusz Komacki. Tak zwany czołg pułapka. „Rzeczpospolita”, 2003-08-01.
- ↑ Maria I. Kwiatkowska, Katedra św. Jana, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1978, s. 224
- ↑ Jerzy Łoziński, Andrzej Rottermund: Miasto Warszawa. Część I. Stare Miasto. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczna i Filmowe, 1993, s. 205, seria: Katalog zabytków sztuki. ISBN 83-221-0628-9.