Bartkowa Turnia
 Bartkowa Turnia widoczna poniżej Małego Ganku (bezpośrednio powyżej Wschodniej Rumanowej Przełęczy) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
2353 m n.p.m. |
| Wybitność |
12 m |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°10′29,1″N 20°06′05,1″E/49,174750 20,101417
| |
Bartkowa Turnia, także Bartkowa Turniczka[1] (słow. Bartkova veža, 2353 m[2]) – turnia znajdująca się w głównej grani Tatr w słowackiej części Tatr Wysokich. Wznosi się ona pomiędzy Małym Gankiem (oddzielona Bartkową Przełączką) a Wschodnią Rumanową Czubą (oddzielona Wschodnią Rumanową Przełęczą – jednym z trzech siodeł Rumanowej Przełęczy)[3].
Nazwa Bartkowej Turni pochodzi od muzykanta i przewodnika tatrzańskiego Bartłomieja Obrochty zwanego Bartkiem lub Bartusiem. Nazwa ta upamiętnia jego udział w jednej z pierwszych wypraw mających na celu zdobycie najwyższego wierzchołka masywu Ganku[3].
Na wierzchołek Bartkowej Turni nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, jest ona dostępna jedynie dla taterników[3]. Pierwsze pewne wejście na jej wierzchołek Wschodnim uskokiem, z Bartkowej Przełączki Władysław Cywiński 19 sierpnia 1974 r. Ocenił trudność na IV w skali tatrzańskiej. Powrót zjazdem[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski, Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000, Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 140, ISBN 83-909352-2-8.
- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania.
- ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część IX. Rumanowa Przełęcz – Wschodnie Żelazne Wrota. Warszawa: Sport i Turystyka, 1962, s. 47–54, 88.
- ↑ Władysław Cywiński, Tatry. Przewodnik szczegółowy. Ganek, t. 16, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2011, ISBN 978-83-7104-042-9.