Rówienkowa Szczerbina
 Rówienkowa Szczerbina wśród podpisanych obiektów | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
ok. 2240 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty |
Rówienkowy Ząb, Rówienkowa Turnia |
| Data zdobycia |
30 sierpnia 1906 r. |
| Pierwsze wejście |
Z. Klemensiewicz, J. Maślanka |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°11′10,8″N 20°09′35,3″E/49,186333 20,159806
| |
Rówienkowa Szczerbina (słow. Rovienková štrbina[1]) – przełęcz w głównej grani Tatr położona na wysokości ok. 2240 m n.p.m. Jest jedną z dwóch przełęczy pomiędzy Graniastą Turnią (Hranatá veža, 2261 m) a Rówienkową Turnią (Rovienková veža, 2272 m) – drugą z nich jest Graniasta Przełęcz (Vyšné Rovienkové sedlo, 2235 m), którą z Rówienkową Szczerbiną łączy niemal pozioma grań, w której wznosi się Rówienkowy Ząb. Po północno-zachodniej stronie przełęczy znajduje się dolina Rówienki (Rovienky), a po południowo-wschodniej – Dolina Staroleśna (Veľká Studená dolina)[2].
Na przełęcz nie wyprowadza żaden szlak turystyczny. Drogi prowadzące przez Graniastą Przełęcz i Rówienkową Szczerbinę można dowolnie ze sobą kombinować ze względu na łatwą drogę pomiędzy nimi. Przez Rówienkową Szczerbinę wiedzie najprostsza droga na Rówienkową Turnię[2].
Pierwsze znane wejścia:
- latem – Zygmunt Klemensiewicz i Jerzy Maślanka, 30 sierpnia 1906 r.,
- zimą – Arno Puškáš i towarzysze, 3 marca 1955 r.[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-07-17].
- ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIV. Warzęchowe Turnie – Zawracik Rówienkowy. Warszawa: Sport i Turystyka, 1971, s. 213–216.