Niżni Jagnięcy Karb

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Niżni Jagnięcy Karb
Ilustracja
Niżni Jagnięcy Karb pomiędzy podpisanymi Jagnięcymi Kopiniakami
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Sąsiednie szczyty

Mały Jagnięcy Kopiniak, Wielki Jagnięcy Kopiniak

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej znajduje się punkt z opisem „Niżni Jagnięcy Karb”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Niżni Jagnięcy Karb”
Ziemia49°13′07,9″N 20°12′25,7″E/49,218861 20,207139

Niżni Jagnięcy Karb (słow. Nižný jahňací zárez[1]) – przełęcz w słowackiej części Tatr Wysokich, położona w grani głównej Tatr. Oddziela od siebie dwie turnie w Grani Townsona, południowo-zachodniej grani Jagnięcego Szczytu: Mały Jagnięcy Kopiniak na południowym zachodzie i Wielki Jagnięcy Kopiniak na północnym wschodzie. Niżni Jagnięcy Karb znajduje się w pobliżu tego ostatniego wzniesienia[2].

Po zachodniej stronie przełęczy położone jest Bździochowe Korycisko będące odgałęzieniem Doliny Kołowej, a po wschodniej – Dolina Jagnięca, odnoga Doliny Zielonej Kieżmarskiej. Do Doliny Jagnięcej opada z Niżniego Jagnięcego Karbu głęboki żleb, poniżej którego znajduje się stożek piargowy[2].

Przez Niżni Jagnięcy Karb wiedzie żółto znakowany szlak turystyczny ze schroniska nad Zielonym Stawem Kieżmarskim przez Dolinę Jagnięcą na Jagnięcy Szczyt. Ścieżka prowadzi z Doliny Jagnięcej na Kołowy Przechód i dalej na Wyżni Kołowy Przechód oraz Niżni i Wyżni Jagnięcy Karb, omijając wierzchołki w grani po stronie Bździochowego Koryciska[2].

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

Szlak żółty – żółty szlak turystyczny o umiarkowanej trudności (kilka miejsc eksponowanych – ubezpieczenia łańcuchami) ze schroniska nad Zielonym Stawem Kieżmarskim na Jagnięcy Szczyt. Czas przejścia: 2:15 h, ↓ 1:35 h[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2014-01-08].
  2. a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIV. Czerwona Turnia – Przełęcz pod Kopą. Warszawa: Sport i Turystyka, 1984, s. 122–130. ISBN 83-217-2472-8.
  3. Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Wysokie i Bielskie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-88-0.