Zbójnicki Kopiniak
 Zbójnicki Kopiniak wśród podpisanych obiektów | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Pierwsze wejście |
22 sierpnia 1908 r. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°11′22,1″N 20°10′46,4″E/49,189472 20,179556
| |
Zbójnicki Kopiniak (słow. Zbojnícka kopa[1]) – wzniesienie znajdujące się w grani głównej Tatr Wysokich w ich słowackiej części. Należy do grupy Zbójnickich Turni, położonych między masywami Ostrego Szczytu na zachodzie i Małego Lodowego Szczytu na wschodzie. Od Ostrego Szczytu Zbójnicki Kopiniak oddzielony jest szerokim siodłem Białej Ławki, a od Małej Zbójnickiej Turni oddzielają go Zbójnickie Wrótka. Wierzchołek Zbójnickiego Kopiniaka jest stosunkowo rozłożysty, choć mało wybitny. Nie jest dostępny dla turystów i nie prowadzą na niego żadne szlaki[2].
Najłatwiejsza droga na szczyt prowadzi od Białej Ławki. Pierwszego wejścia turystycznego na wierzchołek Zbójnickiego Kopiniaka dokonano 22 sierpnia 1908 roku, a autorami jego byli Mieczysław Świerz i Tadeusz Świerz[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-07-18].
- ↑ a b Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XVI. Rozdziele – Czerwona Ławka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1973, s. 119–120.
