Wyżni Kołowy Przechód
 Wyżni Kołowy Przechód wśród podpisanych obiektów | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°13′03,8″N 20°12′23,7″E/49,217722 20,206583
| |
Wyżni Kołowy Przechód (słow. Vyšný Kolový priechod[1]) – przełęcz w słowackiej części Tatr Wysokich, położona w grani głównej Tatr. Znajduje się nieco na północny wschód od Kołowego Przechodu i dalej od Kołowej Przełęczy, będącej największym obniżeniem grani pomiędzy Kołowym Szczytem na południowym zachodzie a Jagnięcym Szczytem na północnym wschodzie[2].
Grań pnąca się z Kołowej Przełęczy w kierunku wierzchołka Jagnięcego Szczytu to Grań Townsona[2]. Znajdują się w niej kolejno:
- Kołowy Przechód (Kolový priechod),
- Wyżni Kołowy Przechód,
- Mały Jagnięcy Kopiniak (Malý jahňací zub),
- Niżni Jagnięcy Karb (Nižný jahňací zárez),
- Wielki Jagnięcy Kopiniak (Veľký jahňací zub),
- Wyżni Jagnięcy Karb (Vyšný jahňací zárez)[1].
Po zachodniej stronie przełęczy położone jest Bździochowe Korycisko (Kotlinka pod Kolovým sedlom) będące odgałęzieniem Doliny Kołowej (Kolová dolina), a po wschodniej – Dolina Jagnięca (Červená dolina), odnoga Doliny Zielonej Kieżmarskiej[3]. Do Doliny Jagnięcej opada z Wyżniego Kołowego Przechodu żleb, w zimie pokryty śniegiem[2].
Przez Wyżni Kołowy Przechód wiedzie żółto znakowany szlak turystyczny ze schroniska nad Zielonym Stawem Kieżmarskim przez Dolinę Jagnięcą na Jagnięcy Szczyt. Ścieżka prowadzi z Doliny Jagnięcej na Kołowy Przechód i dalej na Wyżni Kołowy Przechód i Niżni Jagnięcy Karb, omijając wierzchołki w grani po stronie Bździochowego Koryciska. Dogodną drogą na Wyżni Kołowy Przechód, niedostępną dla turystów, jest też wejście bezpośrednio żlebem z Doliny Jagnięcej[2].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
– żółty szlak turystyczny o umiarkowanej trudności (kilka miejsc eksponowanych – ubezpieczenia łańcuchami) ze schroniska nad Zielonym Stawem Kieżmarskim na Jagnięcy Szczyt. Czas przejścia: 2:15 h, ↓ 1:35 h[4]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2014-01-08].
- ↑ a b c d Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIV. Czerwona Turnia – Przełęcz pod Kopą. Warszawa: Sport i Turystyka, 1984, s. 116–130. ISBN 83-217-2472-8.
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 105. ISBN 83-909352-2-8.
- ↑ Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Wysokie i Bielskie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-88-0.