Przejdź do zawartości

Kopa nad Wrotami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kopa nad Wrotami
Kopa nad Chałubińského bránou
Ilustracja
Kopa nad Wrotami i Wrota Chałubińskiego
Państwo

 Polska
 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

2075 m n.p.m.

Pierwsze wejście

7 września 1908
Stefan Komornicki, Jerzy Żuławski, Józef Gąsienica Tomków

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Kopa nad Wrotami”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Kopa nad Wrotami”
Ziemia49°11′28,6″N 20°02′46,1″E/49,191278 20,046139

Kopa nad Wrotami (słow. Kopa nad Chałubińského bránou, Smrečinská veža, niem. Chałubiński-Koppe, węg. Chałubiński-hát[1], 2075 m n.p.m.[2]) – turnia w grani głównej Tatr pomiędzy Wrotami Chałubińskiego (2022 m) na zachodzie, a Szczerbiną nad Wrotami (ok. 2050 m) na wschodzie. Jest skalista, miejscami ma strome ściany i długą, łagodnie nachyloną grań, na zachodzie opadającą uskokiem do Wrót Chałubińskiego. Podobna jest do pobliskiej Ciemnosmreczyńskiej Turni; obydwie mają większą szerokość, niż wysokość[3].

Ściana północno-wschodnia opada do Doliny za Mnichem. Ma szerokość około 160 m, wysokość ok. 110 m po prawej i 100 m po lewej stronie. Od prawej strony ogranicza ją żleb opadający z Wrót Chałubińskiego, od lewej kominek podchodzący pod Szczerbinę nad Wrotami. Na południowy zachód, do Doliny Ciemnosmreczyńskiej Kopa nad Wrotami opada ścianą o wysokości około 70 m, z obydwu stron ograniczoną żlebami spadającymi z przełęczy po obydwu stronach turni. Dolna część tej ściany o wysokości około 30 m jest skalista, górną tworzy pas skałek przegrodzonych trawnikami[3].

Odcinek grani głównej od północy
Widok z północnego wschodu

Historia zdobycia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze odnotowane wejścia:

Drogi wspinaczkowe

[edytuj | edytuj kod]

Przez Kopę nad Wrotami nie prowadzi żaden szlak turystyczny, znajduje się ona jednak w rejonie udostępnionym do wspinaczki dla taterników. Drogi wspinaczkowe:

  • w grani głównej:
    • Północno-zachodnią granią, przez uskok; III w skali tatrzańskiej, 30 min,
    • Z Wrót Chałubińskiego z ominięciem uskoku; II, 15 min,
    • Południowo-wschodnią granią, z Przełęczy nad Wrotami, I lub II (zależnie od wariantu), 15 min[3]
  • w ścianie północno-wschodniej (Dolina za Mnichem):
    • Środkową częścią północno-wschodniej ściany; I, 15 min,
    • Prawym skrajem północno-wschodniej ściany; II, 30 min,
    • Prawym kominem; VI, A2, 2 godz. 30 min,
    • Gdańska Popelina; VI-/VI, 1 godz 30 min,
    • Środkową częścią ściany; V-, 1 godz.,
    • Środkowym kominem; VI, 1 godz 30 min,
    • Lewym kominem, V, 1 godz 30 min,
  • W ścianie południowo-zachodniej (Dolina Ciemnosmreczyńska):
    • Prawym żebrem; III, 15 min,
    • Środkową rynną; II, 15 min
    • Środkiem ściany; III–IV, 30 min[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2019-01-04] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
  2. Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
  3. a b c d Władysław Cywiński, Cubryna, t. 8, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2001, ISBN 83-7104-026-1.
  4. Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Walentkowa Przełęcz – Przełączka pod Zadnim Mnichem, t. 4, Warszawa: Spółdzielczy Instytut Wydawniczy „Kraj”, 1951.