Mały Ostry Szczyt
 Mały Ostry i Ostry Szczyt znad Pośredniego Siwego Stawu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
2323 m n.p.m. |
| Wybitność |
26 m |
| Pierwsze wejście |
26 lipca 1907 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°11′19,4″N 20°10′30,3″E/49,188722 20,175083
| |
Mały Ostry Szczyt (słow. 'Malý Ostrý štít, niem. Kleiner Spitzer Turm, węg. Kis Hegyestorony, 2323 m n.p.m.[1]) – szczyt znajdujący się w masywie Ostrego Szczytu w słowackich Tatrach Wysokich. Leży on w głównej grani Tatr. Od głównego wierzchołka Ostrego Szczytu oddzielony jest on Przełęczą w Ostrym, natomiast od masywu Jaworowego Szczytu – Jaworową Przełęczą. Na wierzchołek Małego Ostrego Szczytu mają dostęp jedynie taternicy, nie prowadzą na niego żadne znakowane szlaki turystyczne.
Nazwa Małego Ostrego Szczytu pochodzi od sąsiadującego Ostrego Szczytu, która to wynika z jego wyglądu. W nazewnictwie niemieckim i węgierskim traktowany jest on jako turnia.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze wejścia turystyczne:
- Karol Englisch, 25 lipca 1902 r. – wejście niepotwierdzone,
- Zygmunt Klemensiewicz i Aleksander Znamięcki, 26 lipca 1907 r. – letnie,
- Viktor Roland i Štefan Zamkovský, marzec 1928 r. – zimowe.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XVI. Rozdziele – Czerwona Ławka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1973.
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.