Śnieżne Wrótka
 Śnieżne Wrótka wśród podpisanych obiektów | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°12′09,5″N 20°11′23,9″E/49,202639 20,189972
| |
Śnieżne Wrótka (słow. Snehové vrátka[1]) – wybitna przełęcz w słowackiej części Tatr Wysokich, położona w ich grani głównej. Znajduje się w masywie Śnieżnego Szczytu i oddziela postrzępioną grań Śnieżnych Czub na zachodzie od Śnieżnego Mniszka na wschodzie[2].
Przełęcz jest wyłączona z ruchu turystycznego. Północne stoki opadają ze Śnieżnych Wrótek do Śnieżnego Bańdziocha – górnego piętra Doliny Czarnej Jaworowej, południowe natomiast zbiegają do górnego piętra Doliny Pięciu Stawów Spiskich[3]. Od obu stron na przełęcz wprowadzają rynny[2].
Pierwszego wejścia na przełęcz dokonali Zygmunt Klemensiewicz i Roman Kordys 27 sierpnia 1907 r.[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. Główna grań od zachodu na wschód. [dostęp 2013-07-25].
- ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIX. Kapałkowa Grań – Śnieżna Przełęcz. Warszawa: Sport i Turystyka, 1974, s. 137.
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 124. ISBN 83-909352-2-8.