Modra Ławka
 Otoczenie Doliny Jastrzębiej (wśród podpisanych formacji Modra Ławka) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
ok. 2266 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°12′44,4″N 20°12′06,9″E/49,212333 20,201917
| |
Modra Ławka (słow. Zmrzlé sedlo, niem. Papirustalscharte, Pflockseeschartl, węg. Papirusz-csorba, Karó-tavi-rés[1]) – przełęcz w głównej grani Tatr położona na wysokości ok. 2266 m n.p.m., pomiędzy Modrą Turnią (Zmrzlá veža, 2312 m) a Czerwoną Turnią (Belasá veža, 2284 m). Siodło jest głębokie i ostro wcięte w grań[2].
Po północno-zachodniej stronie przełęczy znajduje się Bździochowe Korycisko (Kotlinka pod Kolovým sedlom), będące wschodnią odnogą Doliny Kołowej (Kolová dolina), a po południowo-wschodniej – Dolina Jastrzębia (Malá Zmrzlá dolina) – odgałęzienie Doliny Zielonej Kieżmarskiej. Do Bździochowego Koryciska spada z Modrej Ławki bardzo szeroki żleb zasypany głazami i piargami. Po stronie Doliny Jastrzębiej powyżej Skrajnej Kołowej Drabiny biegnie często zaśnieżony żleb, którego lewe ramię wprowadza na Kołową Szczerbinę, zaś prawe właśnie na Modrą Ławkę[2].
Na przełęcz nie wyprowadza żaden szlak turystyczny. Przejście przez Modrą Ławkę jest natomiast dla taterników jedynym bezpośrednim połączeniem Doliny Kołowej z Doliną Jastrzębią. Najdogodniejsze wejście prowadzi na przełęcz od północy z Doliny Kołowej. Droga z Doliny Jastrzębiej jest natomiast nieco trudna (I w skali UIAA). Zimą najłatwiej na Modrą Ławkę wejść z Bździochowego Koryciska[2].
Pierwsze znane wejścia:
- latem – Jan Fischer, Zygmunt Jaworski, Stanisław Krygowski, Klemens Bachleda, Józef Gąsienica Kaspruś Zuzaniak, 1900 r., przy przejściu granią,
- zimą – Gyula Hefty i Lajos Rokfalusy, 3 grudnia 1911 r., przy przejściu granią[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ a b c d Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIII. Przełęcz Stolarczyka – Modra Ławka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1983, s. 243–245. ISBN 83-217-2472-8.