Wyżnia Rohatka
Na mapach: 
49°10′45″N 20°08′36″E/49,179167 20,143333
49°10′45″N 20°08′36″E/49,179167 20,143333 Dzika Turnia, Wyżnia Rohatka i Turnia nad Rohatką | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°10′45″N 20°08′36″E/49,179167 20,143333
| |
Wyżnia Rohatka (słow. Sedlo nad Prielomom[1]) – przełęcz w grani głównej Tatr Wysokich, w ich słowackiej części. Przełęcz ta oddziela Dziką Turnię od Turni nad Rohatką[2].
Wyżnia Rohatka jest przełęczą dosyć trudno dostępną, nie prowadzą na nią żadne znakowane szlaki turystyczne. Dla taterników jest dostępna kilkoma drogami zarówno z Kotła pod Polskim Grzebieniem, jak i Doliny Staroleśnej. Z samej Rohatki wejście na Wyżnią Rohatkę jest niepraktyczne, ponieważ widok z obu tych przełęczy jest podobny, a zdobycie Wyżniej Rohatki dla zwykłego turysty może przysporzyć wielu trudności[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze wejścia turystyczne:
- Karol Englisch, Antonina Englischowa i Johann Hunsdorfer senior, 14 lipca 1898 r. – letnie,
- Lajos Károly Horn i Jenő Serényi, 17 kwietnia 1911 r. – zimowe[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. Tatry Bielskie [online] [dostęp 2022-01-23].
- ↑ a b c Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIV. Warzęchowe Turnie – Zawracik Rówienkowy, Warszawa: Sport i Turystyka, 1971.