Dzika Ławka
Na mapach: 
49°10′49″N 20°08′35″E/49,180278 20,143056
49°10′49″N 20°08′35″E/49,180278 20,143056 Dzika Ławka widoczna na lewo i powyżej Dzikiej Przełęczy (między dwiema charakterystycznymi turniczkami) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°10′49″N 20°08′35″E/49,180278 20,143056
| |
Dzika Ławka (słow. Divý zárez) – wąska i płytka przełączka znajdująca się w północnej części masywu Dzikiej Turni, w głównej grani Tatr w słowackich Tatrach Wysokich. Siodło Dzikiej Ławki oddziela Czerwonego Mnicha na północy od Czarnego Mnicha na południu. Na Dziką Ławkę nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, przez taterników jej siodło odwiedzane jest dość rzadko.
Pierwsze wejścia turystyczne na siodło Dzikiej Ławki miały miejsce podczas pierwszych przejść północnej grani Dzikiej Turni. Pierwszy drogą tą wszedł István Laufer 20 sierpnia 1908 r. Brak danych o pierwszym zimowym wejściu[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIV. Warzęchowe Turnie – Zawracik Rówienkowy. Warszawa: Sport i Turystyka, 1971.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIV. Warzęchowe Turnie – Zawracik Rówienkowy. Warszawa: Sport i Turystyka, 1971.
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.