Czarny Karb
 Czarny Karb wśród podpisanych obiektów | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°12′22,9″N 20°12′01,6″E/49,206361 20,200444
| |
Czarny Karb (słow. Čierny zárez[1]) – przełęcz w północno-zachodniej grani Czarnego Szczytu w słowackiej części Tatr Wysokich, będącej fragmentem grani głównej Tatr Wysokich. Siodło oddziela od siebie Czarny Grzebień na południowym wschodzie od Czarnego Kopiniaka na północnym zachodzie i znajduje się tuż pod blokiem szczytowym tego ostatniego wzniesienia. Przełęcz jest położona jednej trzeciej długości grani od Czarnej Przełęczy do Czarnego Szczytu[2].
Południowo-zachodnie stoki grani opadają na tym odcinku do Czarnego Bańdziocha – górnego piętra Doliny Czarnej Jaworowej. Po stronie północno-wschodniej stoki zbiegają do Danielowych Pól w Dolinie Jastrzębiej[3]. Po stronie Doliny Czarnej Jaworowej w ścianach poniżej Czarnego Karbu położony jest Niżni Szymkowy Ogród, do którego z przełęczy spada stosunkowo stroma rynna. Z Danielowego Cmentarzyska w Dolinie Jastrzębiej pnie się natomiast wybitna depresja – początkowo w kierunku wierzchołka Czarnego Kopiniaka, w górnych partiach jednak omija jego blok szczytowy i dochodzi do Czarnego Karbu[2].
Na Czarny Karb nie prowadzą żadne szlaki turystyczne. Najdogodniejsza droga dla taterników wiedzie na przełęcz granią od Czarnej Przełęczy[2].
Pierwsze wejścia:
- letnie – Alfred Martin i przewodnik Johann Franz senior, 16 lipca 1907 r., przy przejściu granią,
- zimowe – Adam Karpiński i Konstanty Narkiewicz-Jodko, 4 kwietnia 1928 r., przy przejściu granią[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-09-14].
- ↑ a b c d Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIII. Przełęcz Stolarczyka – Modra Ławka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1983, s. 149. ISBN 83-217-2472-8.
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 124. ISBN 83-909352-2-8.