49°10′42″N 20°04′38″E/49,178333 20,077222Żabia Turnia Mięguszowiecka
|
||
 Od lewej: Żabi Koń, Żabia Przełęcz Wyżnia, Żabia Turnia Mięguszowiecka. Widok z Buli pod Rysami |
||
| Państwo |  Polska Słowacja |
|
| Pasmo | Tatry, Karpaty | |
| Wysokość | 2335 m n.p.m. | |
| Pierwsze wejście | 1905 K. Bröske, S. Häberlein |
|
|
Położenie na mapie Tatr
 Żabia Turnia Mięguszowiecka
|
||
| 49°10′42″N 20°04′38″E/49,178333 20,077222 |
||
Żabia Turnia Mięguszowiecka (słow. Žabia veža, niem. Froschseeturm, węg. Békás-tavi-torony[1]) – szczyt tatrzański o wysokości 2335 m n.p.m., położony w głównej grani, na granicy polsko-słowackiej, pomiędzy Żabim Koniem (Žabí Kôň, 2291 m) – rozdziela je Żabia Przełęcz Wyżnia (Vyšné Žabie sedlo, 2272 m) – a Wołową Turnią (Volia veža, 2373 m) – rozdziela je Żabia Przełęcz Mięguszowiecka (Východná volia štrbina, 2315 m).
Żabia Turnia Mięguszowiecka należy do Wołowego Grzbietu (Volí chrbát), jest najbardziej na południowy wschód wysuniętą jego kulminacją. Góruje nad dolinami: Rybiego Potoku i Żabią Mięguszowiecką (Žabia dolina mengusovská), od której wzięła nazwę. W kierunku południowym odchodzi od niej boczna grań, oddzielająca Wołową Kotlinkę (Volia kotlinka) od Kotlinki pod Żabim Koniem (Kotlinka pod Žabím koňom), położone w Dolinie Żabiej. W grani widoczna jest Tylkowa Turniczka (Tylkova vežička), oddzielona od szczytu Żabiej Mięguszowieckiej Turni wąską Tylkową Przełączką (Tylkova štrbina). Nazwa turni i przełęczy upamiętnia przewodnika tatrzańskiego Wojciecha Tylkę Suleję.
Od strony północnej szczyt opada wysoką (ok. 350 m) ścianą, ograniczoną dwoma kominami schodzącymi z sąsiadujących z Żabią Turnią przełęczy. Od strony południowej natomiast turnia jest stosunkowo łatwo dostępna. Widok ze szczytu jest dość mało rozległy[2].
Historia zdobycia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze odnotowane wejścia:
- latem – Katherine Bröske, Simon Häberlein, 11 września 1905 r.
- zimą – Alfréd Grósz, 5 kwietnia 1913 r.[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ a b Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VI. Cubryna – Żabia Turnia Mięguszowiecka. Warszawa: Spółdzielczy Instytut Wydawniczy „Kraj”, 1952.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13184-5.
- Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „Wit” S.c., 2004. ISBN 83-915-737-9-6.
|
|||||
