Niżnia Żłobista Przełączka
| ||
 Niżnia Żłobista Przełączka (wśród podpisanych formacji) | ||
| Państwo |  Słowacja
| |
| Wysokość | 2327 m n.p.m. | |
| Pasmo | Karpaty, Tatry Wysokie | |
| Sąsiednie szczyty | Żłobisty Szczyt, Zachodni Szczyt Żelaznych Wrót | |
Położenie na mapie Tatr   Niżnia Żłobista Przełączka | ||
 49°10′09,6″N 20°06′33,6″E/49,169333 20,109333
| ||
Niżnia Żłobista Przełączka (słow. Nižná Zlobná štrbina, niem. Untere Abgrundscharte, węg. Keleti-Meredély-csorba[1]) – przełęcz położona na wysokości 2327 m n.p.m. w słowackiej części grani głównej Tatr Wysokich. Znajduje się pomiędzy Zachodnim Szczytem Żelaznych Wrót (ok. 2360 m) a Żłobistym Szczytem (2426 m), dokładniej zaś jego trzecim, najniższym wierzchołkiem zwanym Żłobistą Kopą (Zlobná kopa), i stanowi najniższe zagłębienie w grani między nimi. Pomiędzy Żłobistą Kopą a Niżnią Żłobistą Przełączką znajdują się jeszcze Pośrednia Żłobista Przełączka (Prostredná zlobná štrbina) i Mała Żłobista Kopka (Zlobná kôpka)[2].
Podobnie jak inne pobliskie obiekty przełęcz nie jest dostępna dla turystów, nie prowadzą tutaj żadne szlaki.
Pierwsze wejście turystyczne:
- Janusz Chmielowski, Károly Jordán, Adam Kroebl, Jakub Bachleda, Klemens Bachleda i Jędrzej Marusarz Jarząbek, 28 lipca 1905 r. – letnie[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ a b Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część X. Rumanowa Przełęcz – Wschodnie Żelazne Wrota. Warszawa: Sport i Turystyka, 1962, s. 132-146.
