Przejdź do zawartości

Przełęcz w Ostrym

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przełęcz w Ostrym
Ilustracja
Przełęcz w Ostrym widoczna pomiędzy Małym Ostrym a Ostrym Szczytem
Państwo

 Słowacja

Wysokość

2296 m n.p.m.

Pasmo

Karpaty, Tatry Wysokie

Sąsiednie szczyty

Mały Ostry Szczyt, Ostry Szczyt

Data zdobycia

25 lipca 1902 r.

Pierwsze wejście

K. Englisch, L. Koziczinski, J. Hunsdorfer senior, J. Hunsdorfer junior

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Przełęcz w Ostrym”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Przełęcz w Ostrym”
Ziemia49°11′19,4″N 20°10′31,7″E/49,188722 20,175472

Przełęcz w Ostrym (słow. Prielom v Ostrom, niem. Spitzenturmscharte, węg. Hegyestoronycsorba, 2296 m n.p.m.[1]) – wąska i ostro wcięta przełęcz znajdująca się w grani głównej słowackich Tatr Wysokich. Leży ona w masywie Ostrego Szczytu między jego głównym wierzchołkiem a Małym Ostrym Szczytem. Przełęcz w Ostrym jest dostępna jedynie dla taterników, nie prowadzą na nią żadne znakowane szlaki turystyczne.

Spod Przełęczy w Ostrym, w kierunku Doliny Zadniej Jaworowej (na północ), opada Żleb Koziczinskiego. Nazwą tego żlebu uhonorowany został Ludwig Koziczinski – jeden z pierwszych zdobywców siodła Przełęczy w Ostrym.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze wejścia turystyczne:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XVI. Rozdziele – Czerwona Ławka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1973.
  • Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  • Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.