Mała Papirusowa Przełączka
 Mała Papirusowa Przełączka pierwsza na prawo od najgłębszej Przełęczy Stolarczyka (podpisana) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Tatr  | |
 49°12′17,0″N 20°11′58,3″E/49,204722 20,199528
| |
Mała Papirusowa Przełączka (słow. Vyšné Čierne sedlo) – przełęcz znajdująca się w grani głównej Tatr Wysokich w ich słowackiej części. Oddziela od siebie dwie z trzech Papirusowych Turni: Małą Papirusową Turnię na południowym zachodzie i Pośrednią Papirusową Turnię na północnym wschodzie. Przełęcz jest położona bliżej Małej Papirusowej Turni[1].
Od strony południowo-zachodniej pod turnią znajduje się Barania Kotlina – górne piętro Doliny Dzikiej. Ściany opadające do niej są urwiste. Pod nimi biegnie Wyżnia Papirusowa Drabina – najwyższy fragment wybitnego zachodu, jakim jest Papirusowa Drabina. Pod nią z kolei położone są Zadnie Papirusowe Spady – urwisko opadające w stronę doliny. Do Czarnego Bańdziocha[2] w górnych partiach Dolinie Czarnej Jaworowej zbiega natomiast w tym rejonie Szymkowy Żleb, ponad którym wyrastają bloki szczytowe Małej i Pośredniej Papirusowej Turni[1].
Na siodło Małej Papirusowej Przełączki nie wiodą żadne znakowane szlaki turystyczne, jest dostępna jedynie dla taterników. Najdogodniejsza droga prowadzi na nie z Przełęczy Stolarczyka od południowego zachodu, z obejściem Małej Papirusowej Turni[1].
Mała Papirusowa Przełączka zwana była dawniej Wyżnią Czarną Przełączką[1].
Pierwsze wejścia (przy przejściu granią):
- Alfred Martin i przewodnik Johann Franz (senior), 16 lipca 1907 r. – letnie,
- Josef Bethlenfalvy i A. Roth, 7 kwietnia 1934 r. – zimowe[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIII. Przełęcz Stolarczyka – Modra Ławka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1983, s. 104–109. ISBN 83-217-2472-8.
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 124. ISBN 83-909352-2-8.