Gerlachowska Kopa
Masyw Zadniego Gerlacha, Gerlachowska Kopa wśród podpisanych formacji | |
Państwo | |
---|---|
Położenie | |
Pasmo | |
Wysokość |
2600 m n.p.m. |
Pierwsze wejście |
1895 |
• zimowe |
22 marca 1936 r. |
Położenie na mapie Tatr Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Karpat Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} |
Gerlachowska Kopa, Gierlachowska Kopa (słow. Gerlachovská kopa, Lavínová veža) – szczyt o wysokości 2600 m n.p.m. stanowiący północny, najniższy wierzchołek Zadniego Gerlacha w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się w grani głównej Tatr Wysokich pomiędzy Lawinowym Szczytem, oddzielonym Wyżnią Gerlachowską Przełączką, a Wyżnią Wysoką Gerlachowską, oddzieloną Pośrednią Gerlachowską Przełączką.
Na Gerlachowską Kopę nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, jest dostępna jedynie dla taterników.
Podobnie jak w przypadku Lawinowego Szczytu historia pomiarów Gerlachowskiej Kopy jest bardzo długa. Według dawniejszych pomiarów jej wysokość to ok. 2630 m, jednak pomiary te były niedokładne. Nieco nowsze pomiary aneroidowe wykazały, że jej wysokość to ok. 2605 m. Ostatecznie pomiary trygonometryczne, które wydają się najdokładniejsze, określiły wysokość Gerlachowskiej Kopy na ok. 2600 m.
Pierwsze wejście na Gerlachowską Kopę, choć nieturystyczne, miało miejsce w lipcu lub w sierpniu 1895 r. Dokonali tego żołnierze, być może wraz z przewodnikami. Celem wejścia było umieszczenie sprzętu pomiarowego, który stał na wierzchołku kilka lat.
Historia
Pierwsze wejścia turystyczne:
- Janusz Chmielowski, Klemens Bachleda i Stanisław Stopka, 26 lipca 1904 r. – letnie
- Pavel Krupinský i Matthias Nitsch, 22 marca 1936 r. – zimowe.
Bibliografia
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XII. Wschodnia Batyżowiecka Przełęcz – Litworowa Przełęcz. Warszawa: Sport i Turystyka, 1965, s. 48.
- Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.