Hrubieszów
miasto i gmina | |||||
Główne skrzyżowanie w centrum Hrubieszowa | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||
Powiat | |||||
Data założenia |
XIII wiek | ||||
Prawa miejskie |
29 września 1400 | ||||
Burmistrz |
Marta Majewska | ||||
Powierzchnia |
33,03[1] km² | ||||
Wysokość |
178–224 m n.p.m. | ||||
Populacja (31.12.2023) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Strefa numeracyjna |
84 | ||||
Kod pocztowy |
22-500 | ||||
Tablice rejestracyjne |
LHR[3] | ||||
Położenie na mapie Polski | |||||
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |||||
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego | |||||
50°48′09″N 23°53′31″E/50,802500 23,891944 | |||||
TERC (TERYT) |
0604011 | ||||
SIMC |
0987800 | ||||
Hasło promocyjne: Hrubieszów – miasto z klimatem | |||||
Urząd miejski ul. mjr. Henryka Dobrzańskiego „Hubala” 1; 22-500 Hrubieszów
| |||||
Strona internetowa | |||||
BIP |
Hrubieszów (do 1802 niekiedy Rubieszów[4], ukr. Грубешів, Hrubesziw, hebr. הרוביישוב) – miasto w południowo-wschodniej Polsce, w województwie lubelskim, siedziba powiatu hrubieszowskiego oraz gminy wiejskiej Hrubieszów.
Według danych GUS z 31 grudnia 2019 r. Hrubieszów liczył 17 528 mieszkańców[5].
W okolicach miasta znajdują się liczne wczesnośredniowieczne cmentarzyska, kurhany i inne odkrycia archeologiczne (m.in. w Gródku, Masłomęczu i Kryłowie).
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Miasto jest położone w ramionach rzeki Huczwy, dopływu Bugu i znajduje się zaledwie 18 km od przejścia granicznego z Ukrainą w Zosinie (5 km w linii prostej przez Bug). Hrubieszów jest najdalej na wschód wysuniętym miastem Polski, leżącym w środku Kotliny Hrubieszowskiej (Wyżyna Wołyńska). Region głównie rolniczy w rejonie najżyźniejszych gleb Polski – czarnoziemu.
Okolice Hrubieszowa leżą w obrębie dawnych Grodów Czerwieńskich. Hrubieszów leży na historycznej Rusi Czerwonej, pierwotnie stanowił część ziemi bełskiej, w XIV wieku został przyłączony do ziemi chełmskiej[6]. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa zamojskiego.
Według danych z 1 stycznia 2009 powierzchnia miasta wynosi 33,03 km²[7]. Miasto stanowi 2,6% powierzchni powiatu.
Według danych z roku 2008 71,0% powierzchni Hrubieszowa stanowiły użytki rolne, a użytki leśne 2,5%[8]
Zarówno powiat, jak i miasto leżą na terenie Nadbużańskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Hrubieszów (aż do 1802 r. Rubieszów) to najdalej wysunięte na wschód miasto Polski. Położone jest nad Huczwą, dopływem Bugu, w odległości 5 km od granicy z Ukrainą. Przypuszcza się, że istniał tu, na wyspie oblanej wodami Huczwy, gród obronny należący do Grodów Czerwieńskich. Pierwsza wzmianka o Hrubieszowie pochodzi z 1254, jako osadzie wśród lasów, posiadającej dwór myśliwski. Rolę stanicy myśliwskiej będzie pełnił jeszcze w czasach jagiellońskich, co zostało uwiecznione w jego herbie wyobrażającym jelenią głowę, między rogami której umieszczone są dwa krzyże z napisem wokoło, nadanym przez króla Zygmunta Augusta (w poł. XVI w.).
W 1366 wraz z całą Rusią Czerwoną został ponownie przyłączony do Polski. W 1388 Władysław Jagiełło nadał Hrubieszów księciu mazowieckiemu Ziemowitowi IV[6]. Około 1393 gród został włączony do ziemi chełmskiej[6]. Prawa miejskie magdeburskie Hrubieszów uzyskał w roku 1400 z rąk Władysława Jagiełły. Prawdopodobnie w końcu XIV w. wzniesiono drewniany zamek, będący siedzibą starosty. W latach 1411, 1413, 1430 gościł w nim fundator miasta – król Władysław Jagiełło. Duże znaczenie dla miasta miał przywilej wydany przez Kazimierza Jagiellończyka nakazujący zmierzającym z Rusi na Mazowsze, Śląsk i Wielkopolskę wybieranie drogi przez Hrubieszów.
Pomyślny rozwój przerwały najazdy Tatarów, którzy w latach 1498–1626 wielokrotnie grabili i niszczyli miasto. W 1661 r. zniszczony został hrubieszowski zamek. Hrubieszów wchodził w skład starostwa hrubieszowskiego, położony był w XVIII wieku w ziemi chełmskiej[9]. W wyniku I rozbioru Polski w 1772 r. Hrubieszów znalazł się w zaborze austriackim, w którym pozostał do roku 1809. W latach 1809–1815 należał do Księstwa Warszawskiego. Ostatecznie w 1815 r. został przyłączony do Królestwo Polskiego (Kongresowego) pod panowaniem Imperium Rosyjskiego (zabór rosyjski).
W 1800 r. wsie dawnego starostwa kupił Stanisław Staszic, który w 1816 r. na swoich dobrach założył fundację „Towarzystwo Rolnicze Hrubieszowskie”. Była to pierwsza w Europie organizacja przedspółdzielcza, działająca do 1945 r.
20 sierpnia 1847 w mieście urodził się pisarz Bolesław Prus (wł. Aleksander Głowacki).
W połowie XIX w. Hrubieszów był drugim co do wielkości (po Lublinie) miastem guberni lubelskiej. Miasto rozwijało się szybko, w 1909 r. liczyło 15 tys. mieszkańców. Od początku swego istnienia było miastem wielokulturowym, obok Rusinów i Polaków, już od XV w., osiedlili się tutaj Żydzi. W 1939 r., przed wybuchem wojny, większość mieszkańców Hrubieszowa stanowili Żydzi i Polacy, z niewielką domieszką Ukraińców i przedstawicieli innych narodowości. Po wymordowaniu Żydów podczas II wojny światowej i wysiedleniu mniejszości ukraińskiej po 1945 r. Hrubieszów stał się jednolitym etnicznie miastem, zamieszkałym niemalże tylko i wyłącznie przez Polaków.
W latach 1903–1906 na polecenie cara Mikołaja II zbudowano w Hrubieszowie koszary dla 7. Pułku Ułanów Oliwiopolskich[10].
W 1915 r. w czasie I wojny światowej w głąb Rosji przymusowo ewakuowano ludność prawosławną. Tego samego roku Rosjanie w końcu opuścili Hrubieszów, a do miasta wkroczyły wojska austro-węgierskie.
W 1918 roku do Hrubieszowa wkroczyły oddziały wojska polskiego. Miasto wówczas stało się częścią odrodzonej Polski.
Po odzyskaniu niepodległości, w 1919 r. dochodziło wokół miasta do szeregu starć robotników atakujących dwory z chroniącymi je policją i żandarmerią wojskową. W rezultacie starć śmierć poniosło 70 fornali[11].
W sierpniu 1920 roku toczyły się tu walki wojny polsko-bolszewickiej. W październiku 1920 do garnizonu w Hrubieszowie został przydzielony 2 pułk strzelców konnych, w którym służbę pełnił m.in. mjr Henryk Dobrzański – późniejszy „Hubal”.
Osobny artykuł:Pod koniec sierpnia 1939 r. w Hrubieszowie powstał Ośrodek Zapasowy Wołyńskiej Brygady Kawalerii. Sformowano z niego improwizowane Zgrupowanie Kawalerii ppłk. Kazimierza Halickiego, które w kampanii wrześniowej walczyło w składzie Grupy „Włodzimierz”, a następnie Grupy „Dubno”[12].
14 września 1939 r. miasto została zajęte przez wojska niemieckie, a po 17 września przez Armię Czerwoną. W październiku tegoż roku do Hrubieszowa ponownie wkroczyli Niemcy. W 1940 r. okupanci niemieccy wywieźli inteligencję hrubieszowską do obozów koncentracyjnych oraz dokonali kilku masowych egzekucji, w tym 16 kwietnia 1942 r. (16 osób) i 6 stycznia 1944 r. (50 osób)[13]. W latach 1943–1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA dokonali na terenie powiatów hrubieszowskiego licznych zbrodni na ludności polskiej[14].
W drugiej połowie lipca 1944 r. wojska sowieckie zajęły Lubelszczyznę. 26 sierpnia rozbiły pod Hrubieszowem oddziały Armii Krajowej, idące na pomoc Powstaniu Warszawskiemu[15]. Pod koniec II wojny światowej na terenie miasta funkcjonował obóz specjalny NKWD dla AK i opozycji[16].
W nocy z 27 na 28 maja 1946 placówki MO i MBP w Hrubieszowie stały się celem wspólnej akcji WiN i UPA. W wyniku akcji uwolniono z aresztu UB 20 osób, w tym 5 Ukraińców. Zniszczono budynki PPR i starostwa. Wykonano wyrok śmierci na dwóch działaczach PPR. Stacjonujący w mieście 5 Pułk Piechoty WP zachował się biernie[17].
Osobne artykuły:Żydzi w Hrubieszowie
[edytuj | edytuj kod]Pierwsze wzmianki o Żydach pochodzą z 1444, natomiast dokument z roku 1456 wymienia dwóch kupców żydowskich, którym nadano prawo zaopatrywania dworu. W drugiej połowie XVI wieku Żydzi uzyskali prawo do zamieszkania w wydzielonej części miasta i do wybudowania synagogi, a wymieniony imiennie Abraham otrzymał prawo destylowania wódki. W 1736 roku wybuchł pożar, który zniszczył większą część miasta, w tym 27 żydowskich domów i synagogę. Żydzi zajmowali się głównie rzemiosłem i handlem produktami rolnymi, a gmina żydowska szybko się rozrastała – w roku 1765 zamieszkiwało Hrubieszów 709 Żydów, w 1897 – 5352, a w 1939 – już ok. 11 750.
Niemcy zniszczyli obie żydowskie synagogi, cmentarz i prywatne domy modlitwy. Po wybuchu wojny, część Żydów próbowała ratować się ucieczką na teren ZSRR. Reszta trafiła do utworzonego przez Niemców getta. W maju liczyło ono 5690 osób[18]. W czerwcu 1942 roku Niemcy koncentrowali w hrubieszowskim getcie Żydów z całego powiatu, w wyniku czego liczba jego mieszkańców wzrosła do ok. 10 tys.[18] W dniach 2–10 czerwca 1942 większość mieszkańców getta wywieziono do obozu zagłady w Sobiborze, a 500 osób rozstrzelano na cmentarzu żydowskim[19]. Kolejny transport do Sobiboru (ponad 2 tys. osób) skierowano w październiku 1942[19]. Ostatnich 200 Żydów, pozostawionych do uporządkowania terenu getta, w lipcu lub wrześniu 1943 wywieziono do obozu pracy w Budzyniu[19].
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Dane z 31 grudnia 2023[8]:
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
Populacja | 15 935 | 100 | 8367 | 52,57 | 7568 | 47,49 |
Gęstość zaludnienia [mieszk./km²] |
482,6 | 278,6 | 252 |
Według danych z 31 grudnia 2023 r. miasto miało 15 935 mieszkańców.
Według Raportu o Stanie Miasta za rok 2023[20] średni dochód na mieszkańca wynosił 6354 zł.
- Liczba ludności miasta Hrubieszów w ciągu sześciu ostatnich stuleci
- Piramida wieku mieszkańców Hrubieszowa w 2020 roku[21].
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]Miasto jest podzielone na następujące jednostki pomocnicze[22]:
- Pobereżany
- Polna
- Podgórze[23]
- Śródmieście
- Sołectwo Sławęcin
- Żeromskiego
- Jagiellońskie
- Kolejarz
- Piłsudskiego
- Zielone
- Garnizon
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- kościoły i cerkwie w Hrubieszowie:
- kościół rzymskokatolicki św. Stanisława Kostki (Sanktuarium Matki Bożej Sokalskiej), dawna cerkiew murowana zbudowana w latach 1795–1828. Do 1875 roku była cerkwią unicką pod wezwaniem świętego Mikołaja Cudotwórcy. Po likwidacji unickiej diecezji chełmskiej w 1875 świątynię przemianowano na cerkiew prawosławną. W 1918 roku obiekt został rewindykowany na rzecz katolików i rekoncyliowany na kościół świętego Stanisława Kostki, w 2002 otrzymał tytuł sanktuarium Matki Boskiej Sokalskiej. W skład zespołu zabytkowego wchodzi także:
- dzwonnica murowana 1868 r. Dzwonnica murowana została ufundowana przez unitę Antoniego Hapońskiego, starostę cerkiewnego w 1868 roku, w 1869 roku ufundował on także budowę cerkiewnego przedsionka, a całość ogrodził. Koszt prac zawarł się w kwocie 3875 rubli i 93 kopiejek,
- plebania drewniana, pocz. XX w.;
- parafialna cerkiew prawosławna Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy,
- kościół rzymskokatolicki Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, zbudowany jako wojskowa cerkiew prawosławna w latach 1903–1905,
- kościół rzymskokatolicki św. Mikołaja, podominikański, bazylikowy, powstał w latach 1736–1766,
- kościół rzymskokatolicki św. Stanisława Kostki (Sanktuarium Matki Bożej Sokalskiej), dawna cerkiew murowana zbudowana w latach 1795–1828. Do 1875 roku była cerkwią unicką pod wezwaniem świętego Mikołaja Cudotwórcy. Po likwidacji unickiej diecezji chełmskiej w 1875 świątynię przemianowano na cerkiew prawosławną. W 1918 roku obiekt został rewindykowany na rzecz katolików i rekoncyliowany na kościół świętego Stanisława Kostki, w 2002 otrzymał tytuł sanktuarium Matki Boskiej Sokalskiej. W skład zespołu zabytkowego wchodzi także:
- zespół dworski Du Chateau (ul. 3 maja 11):
- dwór (obecnie Muzeum im. St. Staszica) murowany w 1791 r., skrzydło zach. przed 1860 r., wsch. 1941 r. Dworek Du Chateau wywodzi swoją nazwę od hrubieszowskiej rodziny, której protoplastą był żołnierz napoleoński i do której należał od 1850 r. Centralna część dworu została wzniesiona na miejscu dawnego hrubieszowskiego zamku w roku 1791. Jest to budowla parterowa, nakryta mansardowym dachem. Z piętrową częścią centralną ozdobioną czterokolumnowym portykiem wgłębnym. Do pierwotnego dworu przylegają zbudowane później (prawe około 1860 r. a lewe w 1941 r.) prostokątne skrzydła. Po wojnie mieściła się tutaj placówka NKWD. Ostatnią właścicielką dworku była Maria Julia z Mazarakich du Chateau, wdowa po Juliuszu du Chateau (obydwoje spoczywają na hrubieszowskim cmentarzu). Obecnie budynek mieści siedziby Towarzystwa Regionalnego Hrubieszowskiego oraz Muzeum Regionalnego im. Stanisława Staszica. W tym ostatnim znajdują się ekspozycje poświęcone archeologii, etnografii oraz Towarzystwu Rolniczemu Hrubieszowskiemu. Nieopodal dworku stoi budynek z 1920 r., obecnie siedziba Fundacji Kultury i Przyjaźni Polsko-Francuskiej, założonej dzięki staraniom Stefana du Chateau,
- ogród, pierwsza połowa XIX w.;
- stary i nowy cmentarz żydowski w Hrubieszowie:
- synagogi w Hrubieszowie:
Gospodarka
[edytuj | edytuj kod]Liczący blisko 16 tys. mieszkańców Hrubieszów jest jednym z ośrodków terenów nadgranicznych województwa lubelskiego. Stolica powiatu składającego się z 8 gmin spełnia funkcje lokalne i regionalne, w tym administracyjno-usługowe, gospodarcze, kulturalno-edukacyjne i ośrodka współpracy transgranicznej.
Pod Hrubieszowem znajdują się bogate, choć niezagospodarowane złoża węgla kamiennego. Kilka kilometrów od miasta w 2010 roku ok. 0,5 km od granicznej rzeki Bug otworzono nowy szyb kopalni. Najbliżej położonym od Hrubieszowa miastem jest górniczy Nowowołyńsk.
Kreatywne Centrum Edukacji i Współpracy Gospodarczej
W 2022 roku utworzona została jednostka budżetowa miasta, której podstawowym celem jest kreowanie warunków rozwoju lokalnego biznesu, opartego na wiedzy, innowacjach i nowych modelach biznesowych, tworzenie możliwości rozwoju kompetencji dzieci i młodzieży w dziedzinie między innymi programowania i robotyki oraz podnoszenie świadomości ekologicznej. Utworzenie KCEiWG wynika z założeń projektu „Rozwój Lokalny Hrubieszowa – od partycypacji do realizacji”, na który Miasto otrzymało ponad 16 mln złotych dofinansowania z programu „Rozwój lokalny”, finansowanego z Norweskiego Mechanizmu Finansowego i Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG)[26].
Transport
[edytuj | edytuj kod]Obecnie Hrubieszów jest przystankiem na drodze krajowej nr 74 Piotrków Trybunalski – Kielce – Kraśnik – Zamość – Hrubieszów – Zosin (drogowe przejście graniczne), oraz na Linii Hutniczej Szerokotorowej, przy której pod miastem znajduje się kolejowe przejście graniczne. W mieście znajduje się również stacja kolejowa Hrubieszów Miasto, od której odchodzi linia normalnotorowa nr 72 do Zawady. W przeszłości Hrubieszów leżał również przy Hrubieszowskiej Kolei Dojazdowej.
Do Hrubieszowa dojeżdżają obecnie[kiedy?] dwie pary pociągów PKP Intercity: IC Hetman z Jeleniej Góry przez Wałbrzych, Wrocław, Opole, Lubliniec, Częstochowę, Kraków, Tarnów, Rzeszów, Tarnobrzeg, Stalową Wolę i Zamość oraz IC Zamoyski z Kołobrzegu przez Bydgoszcz, Toruń, Kutno, Warszawę, Lublin i Zamość.
Zobacz też:Istnieje tu też rozwinięta komunikacja licznych przewoźników prywatnych łączących miasto z Lublinem, Chełmem, Zamościem, Warszawą, Rzeszowem, a także okolicznymi miejscowościami powiatu. W przeszłości istniała rozwinięta komunikacja autobusowa obsługiwana przez PKS Hrubieszów (do 20 lutego 2012 roku będący filią PKS Wschód), od 1 lipca 2018 r. znajdujący się w stanie upadłości. Hrubieszów posiadał bezpośrednie połączenia autobusowe ponadto z Krakowem, Katowicami, Tomaszowem Lubelskim, Kielcami, Wrocławiem, Częstochową, Opolem, a w okresie letnim dodatkowo z Zakopanem, Ustką, Węgorzewem i Helem. Autobusy międzynarodowe docierały do Włodzimierza i Łucka. W latach 1980–1990 i 2011–2017 PKS Hrubieszów obsługiwał dodatkowo komunikację miejską.
Od 21 października 2015 r. czynna jest obwodnica Hrubieszowa.
Oświata
[edytuj | edytuj kod]Żłobki i dzienna opieka[27]:
- Niepubliczny Żłobek „Biedronka” w Hrubieszowie, ul. Polna 10 D
- Niepubliczny Żłobek „Bajkowa Przystań” w Hrubieszowie, ul. Targowa 24
- Hrubieszowska Opieka Dzienna nad dziećmi Przytulankowo, ul. Polna 16
- Tulisiowo Opieka Dzienna nad dziećmi, ul. Polna 16
Przedszkola[28]:
- Miejskie Przedszkole Nr 1 im. „Małego Księcia”, ul. Piłsudskiego 59
- Miejskie Przedszkole Nr 2, ul. Hubala 11
- Miejskie Przedszkole Nr 3, ul. Grotthusów 1
- Miejskie Przedszkole Nr 5, ul. Listopadowa 4
- Niepubliczne Przedszkole Specjalne „Mamy Siebie”, ul. Zamojska 16 A
Szkoły podstawowe[29]:
- Szkoła Podstawowa nr 1 im. B. Prusa, ul. Listopadowa 12
- Szkoła Podstawowa nr 2 im. WOP, ul. Żeromskiego 29
- Szkoła Podstawowa nr 3 im. mjr. Henryka Dobrzańskiego Hubala, ul. Zamojska 16
- Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy, ul. Zamojska 16A
Szkoły ponadpodstawowe[30]:
- Zespół Szkół nr 1, ul. Zamojska 18A
- Zespół Szkół nr 2 w Hrubieszowie, ul. 3 Maja 1
- Zespół Szkół nr 3 im. Tadeusza Kościuszki w Hrubieszowie, ul. Żeromskiego 11
- Zespół Szkół nr 4, ul Dwernickiego 10
- Zakład Doskonalenia Zawodowego, ul. Partyzantów 9
Szkoły specjalne[31]:
- Powiatowy Zespół Placówek Szkolno-Wychowawczych, ul. Zamojska 16 A
Straż Graniczna
[edytuj | edytuj kod]Zamek w Hrubieszowie
[edytuj | edytuj kod]Wojsko
[edytuj | edytuj kod]2. Hrubieszowski Pułk Rozpoznawczy im. mjr. Henryka Dobrzańskiego „Hubala” (Hubal służył w Hrubieszowie w latach 1934–1936), został powołany decyzją szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego z dnia 25 maja 1994 roku. Powstał na bazie 8. Ośrodka Materiałowego w Hrubieszowie. Jednostka obecnie podlega Dowództwu Wojsk Lądowych. Pułk składa się z 5 kompanii bojowych: cztery to kompanie rozpoznawcze, jedna z BWR-ami (8 szt.) i BRDM-ami, dwie z BRDM-ami i wozami dowodzenia R-5, czwarta kompania – kompania specjalna wyposażona jest w samochody osobowo-terenowe. Piąta kompania to pododdział radioelektroniczny, przeznaczony do prowadzenia namierzania i zakłóceń radiowych oraz rozpoznania radioelektronicznego. Oprócz tych pięciu kompanii w skład pułku wchodzi również pluton rozpoznania skażeń, a z pododdziałów logistycznych: kompania remontowa, zaopatrzenia i medyczna. 8 czerwca 1996 r. otrzymał sztandar ufundowany przez społeczeństwo ziemi hrubieszowskiej.
Zakład Karny Hrubieszów
[edytuj | edytuj kod]Zakład Karny w Hrubieszowie utworzono 31 lipca 1968 r., ma 630 miejsc i jest to najbardziej wysunięta na wschód jednostka penitencjarna w powojennej Polsce. Po 13 grudnia 1981 r., kiedy wprowadzono stan wojenny, więzienie to było jednym z ośrodków internowania, przyjęło także skazanych za naruszenie dekretu o stanie wojennym. Przez zakład przewinęło się około 150 więźniów tego rodzaju. Jesienią 1989 r. dwukrotnie doszło do buntu osadzonych[32].
Kultura i sztuka
[edytuj | edytuj kod]Biblioteka
[edytuj | edytuj kod]Biblioteka w Hrubieszowie działa od 1922. Oprócz działalności statutowej organizuje spotkania autorskie, konkursy czytelnicze, kiermasze książkowe, seanse filmowe oraz wystawy, a także jest współorganizatorem wydarzeń kulturalnych w regionie (Prusowskie – 1997; sejmik i zjazd towarzystw regionalnych – 1999 i 2000; obchody 600-lecia Hrubieszowa[33]). Od 2011 Biblioteka bierze udział w projekcie Cyfrowe Archiwa Tradycji Lokalnej. W cyfrowym archiwum udostępniono około 3000 materiałów archiwalnych, w tym kolekcje dotyczące dziejów kolejarzy z Gozdowa, historii 2 Pułku Strzelców Konnych w Hrubieszowie i Szkoły Kadetów im. Józefa Piłsudskiego we Lwowie[34][35].
Struktura organizacyjna Biblioteki: Dział Gromadzenia i Opracowania Zbiorów, Dział Udostępniania Zbiorów oraz trzy filie na terenie Hrubieszowa (nr 1 przy ulicy Polnej 16, nr 3 przy ulicy Grotthusów 26 i nr 4 przy ulicy Unii Horodelskiej 19).
W 2000 roku została uhonorowana przez Towarzystwo Regionalne Hrubieszowskie medalionem z okazji 600-lecia Hrubieszowa i 40-lecia Towarzystwa[33].
Od 17 lutego 2023 r. Biblioteka mieści się w budynku przy ul. 3 Maja 10 w Hrubieszowie, który powstał w 1920 roku[36]
Instytucja działa obecnie pod nazwą Miejska Biblioteka Publiczna – Hrubieszowskie Centrum Dziedzictwa i ma doskonale wyposażoną wypożyczalnię dla dzieci, młodzieży i dorosłych, czytelnię prasy, świetnie zaopatrzony dział multimediów, pracownię dla twórców, a także wielofunkcyjną salą konferencyjną.
Zespół wokalny „Lechici”
[edytuj | edytuj kod]Zespół wokalny „Lechici” działa przy Parafii Garnizonowej Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Hrubieszowie. Powstał w 1983 r. z inicjatywy organisty Leszka Opały. Repertuar zespołu zawiera pieśni i piosenki religijne, patriotyczne, wojskowe, ludowe i rozrywkowe – a cappella i wokalno-instrumentalne[37].
Zespół brał udział w wielu festiwalach piosenki religijnej (Łódź, Lubaczów, Warszawa, Płock, Osiek), patriotycznej i wojskowej (Arsenał Artystyczny Wojska Polskiego ’94, Kołobrzeg ’95). Zapraszany był również na koncerty do licznych miast Polski, Ukrainy (m.in. Lwów, Równe, Włodzimierz), Litwy (Wilno). Współpracuje z Orkiestrą Symfoniczną im. Karola Namysłowskiego (daw. Polską Orkiestrą Włościańską), Orkiestrą Garnizonu Zamość i Chórem Rezonans (m.in. wspólne występy w ramach Zamojskich Dni Muzyki, w czasie których zespół wykonał: Mszę h-moll J. Haydna (1999), a w Roku Bachowskim 2000 Kantatę nr 61 J.S. Bacha)[38].
Zespół ma w swoim dorobku nagrania radiowe i telewizyjne, wydał również płyty CD z piosenkami religijnymi i kolędami oraz płyty DVD z teledyskami. Dużo koncertował na terenie całego kraju[39].
Zespół Pieśni i Tańca Ziemi Hrubieszowskiej
[edytuj | edytuj kod]Zespół Pieśni i Tańca skupia uczniów hrubieszowskich szkół zainteresowanych folklorem i kulturą rodzimą. Założony w 1987 roku początkowo miał być jedynie zespołem dziecięcym, jednak mali tancerze, dorastając, nadal pragnęli kontynuować swoją przygodę z tańcem. Obecnie praca prowadzona jest w sześciu grupach wiekowych (ponad 120 osób w wieku od 6 do 20 lat)[potrzebny przypis].
Teatr Piosenki Młyn
[edytuj | edytuj kod]Teatr Piosenki Młyn jest grupą skupiającą artystów z Hrubieszowa, tworzących piosenkę literacką, poetycką, kabaretową oraz amatorskie spektakle teatralne[potrzebny przypis].
Wspólnoty wyznaniowe
[edytuj | edytuj kod]Na terenie miasta działalność religijną prowadzą następujące kościoły i związki wyznaniowe:
- Kościół rzymskokatolicki:
- Parafia św. Mikołaja (erygowana w 1400)[40]
- Parafia pw. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy[41] (eryg. 27 czerwca 1982)[42]
- Parafia pw. Ducha Świętego (eryg. 15 czerwca 2001)[43]
- Parafia pw. św. Stanisława Kostki (eryg. 13 czerwca 2001)[44]
- Kościół Boży w Chrystusie:
- Centrum Chrześcijańskie „Rebeka”[45]
- Kościół Chrześcijan Wiary Ewangelicznej:
- zbór w Hrubieszowie[46]
- Kościół Ewangelicznych Chrześcijan:
Świadkowie Jehowy
[edytuj | edytuj kod]- Świadkowie Jehowy – dwa zbory z Salą Królestwa[49][50][51].
Sport
[edytuj | edytuj kod]W Hrubieszowie istnieje kilka klubów, głównie są to zespoły młodzieżowe i amatorskie, jak np.:
- MKS Unia Hrubieszów – piłka nożna (grający obecnie w Klasie A), lekkoatletyka, podnoszenie ciężarów
- UKS Grześ Hrubieszów – unihokej[potrzebny przypis]
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]Hejnał
[edytuj | edytuj kod]- Hejnał Hrubieszowa został przyjęty przez Radę Miejską podczas sesji 21 grudnia 2021 r.[52] Prawie 50 sekundowy utwór skomponował Leszek Opała, muzyk, kompozytor, twórca i kierownik zespołu „Lechici”. Przy pracy nad kompozycją autor wykorzystał fragment hymnu Hrubieszowa – Hrubieszowska Ty Ziemico. Hejnał miał swoją premierę 19 września 2021 r. podczas corocznego święta miasta, które odbywa się pod nazwą „Rubienalia”. Od stycznia 2022 r. melodia odtwarzana jest codziennie w południe z gmachu Urzędu Miasta Hrubieszów[53].
Miasta partnerskie
[edytuj | edytuj kod]- Bijelo Polje, Czarnogóra
- Kapuvár, Węgry
- Kamieniec Podolski, Ukraina
- Włodzimierz, Ukraina
- Sokal, Ukraina
- Swisztow, Bułgaria[54]
Ludzie związani z Hrubieszowem
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ GUS. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym. Stan w dn. 2022-01-01. Format XLSX tabl. 22.
- ↑ Wyniki badań bieżących – Baza Demografia – Główny Urząd Statystyczny [online] [dostęp 2024-07-08] .
- ↑ Oznaczenia polskich tablic rejestracyjnych. [online], ekspertcar.pl, 16 października 2020 [dostęp 2024-11-07] (pol.).
- ↑ Przez niektórych historyków używanie nazwy Rubieszów w przeszłości jest kwestionowane, przykładowo Józef Łaszkiewicz, członek Towarzystwa Regionalnego Hrubieszowskiego argumentuje to następująco: „A ja jeszcze chciałbym wszystkim udowodnić odnośnie nazwy Hrubieszowa, a nie Rubieszowa, jak wielu niby naukowców twierdzi, co jest nieprawdą, bo w wielu dokumentach występuje nazwa właściwa, zależy, kto robił dokument i kto podał jaką nazwę. Nazwy miasta występują w dwóch formach nagłoskowych „h”, a przecież nikt by nie wymyślił wtedy nazwy, aby do Rub. pisać z literą „H”. Raczej obecnie opuszcza się, np. była nazwa „Harmata” obecnie armata, „harbuz” obecnie arbuz, itd., itp. Ponadto w wielu językach pisze się „H”, a nie czyta tak zwane nieme „h”, w rosyjskim w ogóle nie ma „h” „g” i to może być że pisano bez „H” opuszczając i pisząc od razu od „R”. To jeszcze potrzeba rozpracować, przeglądnąć o przekształceniach językowych, które występowały przez wieki. (...) W aktach Synodów Diecezji Chełmskiej Obrządku Łacińskiego z XVI-XVIII wieku i ich statuty w opracowaniu Jakuba Sawickiego, które ukazały się pt. Concilia Poloniae, nie istnieje inna nazwa, tylko właściwa przez H, czyli Hrubieszów, nie znalazłem żadnej pracy o wcześniejszych aktach Kurii. Ponadto w wielu aktach różnie występuje, często na przemian, a nawet w jednym akcie spotkałem występujące obie nazwy Hrubieszów, a następnie Rubieszów. Wnioski mogą być różne.”[potrzebny przypis].
- ↑ Wyniki badań bieżących – Baza Demografia – Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-07-18] .
- ↑ a b c Jan Górak: Miasta i miasteczka Zamojszczyzny. Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków, Zamość 1990, s. 47.
- ↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. „Powierzchnia i Ludność w Przekroju Terytorialnym”, 2013-07-26. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1505-5507.
- ↑ a b Bank Danych Regionalnych – Strona główna. GUS. [dostęp 2023-07-08]. (pol.).
- ↑ Wiesław Bondyra, Własność ziemska w województwie bełskim w czasach saskich, Lublin 2015, s. 36.
- ↑ 2, Garnizon Hrubieszów [online] .
- ↑ Andrzej Friszke „Państwo czy rewolucja. Polsce komuniści a odbudowanie państwa polskiego 1892–1920” Wydawnictwo Krytyki Politycznej 2020, ISBN 978-83-66586-19-2, s. 414.
- ↑ Kresy w czerwieni (XVI). Improwizowane zgrupowania Wojska Polskiego przeciw dwu wrogom [online], Kresy24.pl – Wschodnia Gazeta Codzienna [dostęp 2023-10-06] (pol.).
- ↑ Hrubieszów – historia miasta – Leksykon – Teatr NN [online], teatrnn.pl [dostęp 2023-10-06] (pol.).
- ↑ Powiat hrubieszowski: „Śladem UPA” – lubiehrubie.pl [online], lubiehrubie.pl, 16 maja 2021 [dostęp 2023-10-06] (pol.).
- ↑ Sowiecka „przyjaźń”, czyli jak rozbrojono oddziały AK z Obwodu Hrubieszów skoncentrowane na pomoc Powstaniu Warszawskiemu [online], Przystanek Historia [dostęp 2023-10-06] (pol.).
- ↑ Józef Dębiński , Komunistyczne obozy koncentracyjne w Polsce pojałtańskiej, „Studia Włocławskie”, 16, 2014, s. 63 .
- ↑ Grzegorz Motyka , Od rzezi wołyńskiej do akcji Wisła, 2011 .
- ↑ a b Czesław Pilichowski: Obozy hitlerowskie na ziemiach polskich 1939–1945. Informator encyklopedyczny. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 197. ISBN 83-01-00065-1.
- ↑ a b c Czesław Pilichowski: Obozy hitlerowskie na ziemiach polskich 1939–1945. Informator encyklopedyczny. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 198. ISBN 83-01-00065-1.
- ↑ Raport o stanie Miasta Hrubieszów za rok 2023 [online], umhrubieszow.bip.lubelskie.pl, 31 maja 2024, s. 24 [dostęp 2024-07-08] .
- ↑ Hrubieszów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-09] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Wykaz jednostek pomocniczych; Miasto Hrubieszów [online], www.miasto.hrubieszow.pl [dostęp 2019-07-27] (pol.).
- ↑ Tradycyjna nazwa przed 1945 Pogórze.
- ↑ [1].
- ↑ (wystąpił jedynie na mapie Hrubieszowa z 1876).
- ↑ Uchwała nr XLIV/342/2021 Rady Miejskiej w Hrubieszowie z dnia 21 grudnia 2021 r. w sprawie utworzenia jednostki budżetowej pod nazwą „Kreatywne Centrum Edukacji i Współpracy Gospodarczej” w Hrubieszowie i nadania jej statutu [online], 21 grudnia 2021 [dostęp 2024-07-08] .
- ↑ Żłobki | Miasto Hrubieszów [online], www.miasto.hrubieszow.pl [dostęp 2019-07-26] .
- ↑ Przedszkola | Miasto Hrubieszów [online], www.miasto.hrubieszow.pl [dostęp 2019-07-26] .
- ↑ Szkoły Podstawowe | Miasto Hrubieszów [online], www.miasto.hrubieszow.pl [dostęp 2019-07-26] .
- ↑ Szkoły ponadpodstawowe | Miasto Hrubieszów [online], www.miasto.hrubieszow.pl [dostęp 2019-07-26] .
- ↑ Szkoły specjalne | Miasto Hrubieszów [online], www.miasto.hrubieszow.pl [dostęp 2019-07-26] .
- ↑ Charakterystyka Zakładu Karnego w Hrubieszowie [online] [dostęp 2020-01-01] (pol.).
- ↑ a b Formy pracy – Miejska Biblioteka Publiczna w Hrubieszowie [online], mbp.hrubieszow.avx.pl [dostęp 2017-12-11] (pol.).
- ↑ CATL – strona główna [online] [dostęp 2017-12-11] .
- ↑ Cyfrowe Archiwum powstanie w Hrubieszowie, „Onet Lublin”, 27 września 2011 [dostęp 2017-12-11] (pol.).
- ↑ Wielkie otwarcie | Miasto Hrubieszów [online], miasto.hrubieszow.pl [dostęp 2024-07-16] .
- ↑ Zespół Wokalny „Lechici” z Hrubieszowa. Zespół Wokalny „Lechici”, 2014. [dostęp 2021-03-28]. (pol.).
- ↑ Historia zespołu „Lechici” z Hrubieszowa. Zespół Wokalny „Lechici”, 2014. [dostęp 2021-03-28]. (pol.).
- ↑ Dyskografia zespołu „Lechici”. Zespół Wokalny „Lechici”, 2018. [dostęp 2021-03-28]. (pol.).
- ↑ Parafia św. Mikołaja, Hrubieszów [online], diecezja.zamojskolubaczowska.pl [dostęp 2023-03-28] .
- ↑ Parafia pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Hrubieszowie [online], diecezja.zamojskolubaczowska.pl [dostęp 2023-03-28] .
- ↑ W ramach katechezy homilia wygłoszona przez ks. abp. prof. dr. hab. [[Stanisław Wielgus (duchowny)|Stanisława Wielgusa]] podczas uroczystości odpustowej ku czci Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Hrubieszowie [online], radiomaryja.pl [dostęp 2023-03-28] .
- ↑ Parafia pw. Ducha Świętego, Hrubieszów [online], diecezja.zamojskolubaczowska.pl [dostęp 2023-03-28] .
- ↑ Parafia pw. św. Stanisława Kostki, Hrubieszów [online], diecezja.zamojskolubaczowska.pl [dostęp 2023-03-28] .
- ↑ Zbory [online], kbwch.pl [dostęp 2023-03-28] .
- ↑ Woj. lubelskie [online], kchwe.pl [dostęp 2023-03-28] .
- ↑ Zbory KECh w Polsce [online], kech.pl [dostęp 2023-03-28] .
- ↑ Dekanat zamojski [online], orthodox.pl [dostęp 2023-03-28] .
- ↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2014-06-05] .
- ↑ Zbór w Hrubieszowie [online], hrubieszow.info [zarchiwizowane z adresu 2009-07-16] .
- ↑ Świadkowie Jehowy zapraszają na obchody Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa [online], roztocze.net.pl, 13 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-14] .
- ↑ Uchwała nr XLIV/351/2021 Rady Miejskiej w Hrubieszowie z dnia 21 grudnia 2021 r. w sprawie ustanowienia hejnału Gminy Miejskiej Hrubieszów oraz zasad jego używania [online], BIP, 21 grudnia 2021 [dostęp 2024-07-16] (pol.).
- ↑ Hrubieszów ma swój hejnał | Miasto Hrubieszów [online], miasto.hrubieszow.pl [dostęp 2024-07-16] .
- ↑ Miasta partnerskie. miasto.hrubieszow.pl. [dostęp 2022-01-15]. (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona Urzędu Miasta Hrubieszowa
- Cyfrowe Archiwum Tradycji Lokalnej Hrubieszów
- Modelowa Rewitalizacja Hrubieszowa
- Lokalna Organizacja Turystyczna Gotania
- Podziemny Hrubieszów. podziemnyhrubieszow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-27)].
- Historia Żydów w Hrubieszowie na portalu Wirtualny Sztetl
- Hrubieszów, lub Rubieszów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 179 ., s. 179–187
- Hrubieszów na starej fotografii. miastadawniej.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-17)].
- Hrubieszów, Dzieje i Historia Miasta Hrubieszowa. ziemiahrubieszowska.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-13)].
- Chrześcijańskie cmentarze w Hrubieszowie. dkawalko.wszia.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)].
- Teatr Piosenki Młyn