Lawinowy Szczyt
 Masyw Zadniego Gerlacha, Lawinowy Szczyt wśród podpisanych formacji | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
2606 m n.p.m. |
| Pierwsze wejście |
26 lipca 1904 |
Położenie na mapie Tatr  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Karpat  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} | |
Lawinowy Szczyt (słow. Lavínový štít, niem. Lawinenspitze, węg. Lavinacsúcs) – piąty najwyższy szczyt Tatr o wysokości 2606 m n.p.m. stanowiący środkowy wierzchołek masywu Zadniego Gerlacha w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się w grani głównej Tatr Wysokich pomiędzy Zadnim Gerlachem (oddzielonym Niżnią Jurgowską Szczerbiną, Jurgowskimi Czubami i Wyżnią Jurgowską Szczerbiną) a Gerlachowską Kopą (oddzieloną Wyżnią Gerlachowską Przełączką).
Na wierzchołek Lawinowego Szczytu nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, jest więc dostępny jedynie dla taterników.
Według dawniejszych pomiarów wysokość Lawinowego Szczytu to ok. 2635 m, jednak pomiary te były niedokładne. Nieco nowsze pomiary aneroidowe wykazały, że jego wysokość to ok. 2610 m. Ostatecznie pomiary trygonometryczne, które wydają się najdokładniejsze, określiły wysokość Lawinowego Szczytu na 2606,1 m.
Historia
Pierwsze wejścia turystyczne:
- Janusz Chmielowski, Klemens Bachleda i Stanisław Stopka, 26 lipca 1904 r. – letnie
- Pavel Krupinský i Matthias Nitsch, 22 marca 1936 r. – zimowe.
Bibliografia
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XII. Wschodnia Batyżowiecka Przełęcz – Litworowa Przełęcz. Warszawa: Sport i Turystyka, 1965, s. 28–30, 47.
- Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.
