Beata Szydło: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
zmiana na zdjęcie oficjalne, opublikowane przez Kancelarię Prezesa Rady Ministrów, na tle flag: Rzeczpospolitej Polskiej i Unii Europejskiej
Kuba38 (dyskusja | edycje)
191 edycji
wybory 2015 na prezydenta
Linia 28: Linia 28:


=== Działalność polityczna do 2015 ===
=== Działalność polityczna do 2015 ===
W 2005 zgłosiła akces do [[Platforma Obywatelska|Platformy Obywatelskiej]], jednak ostatecznie nie znalazła się w jej szeregach i wstąpiła do [[Prawo i Sprawiedliwość|Prawa i Sprawiedliwości]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://wiadomosci.dziennik.pl/polityka/artykuly/408646,beata-szydlo-chciala-do-platformy.html|tytuł=Beata Szydło chciała kiedyś do Platformy|opublikowany=dziennik.pl|data=25 października 2012|data dostępu=2015-11-28}}</ref><ref>{{cytuj stronę|url=http://wiadomosci.wp.pl/kat,1329,title,Beata-Szydlo-z-Brzeszcz-To-tu-byly-poczatki-jej-kariery,wid,17998449,wiadomosc.html?ticaid=116051|tytuł=Beata Szydło z Brzeszcz. To tu były początki jej kariery|autor=[[Cezary Łazarewicz]]|opublikowany=wp.pl|data=25 listopada 2015|data dostępu=2015-11-28}}</ref>. Z listy tej partii została wybrana na posła V kadencji z najlepszym wynikiem w [[Okręg wyborczy nr 12 do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej|okręgu chrzanowskim]] (14&nbsp;447 głosów)<ref name="w2005"/>. Podczas V kadencji Sejmu zasiadała w [[Komisja Gospodarki|Komisji Gospodarki]] i [[Komisja Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej|Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej]]<ref>{{Cytuj stronę|url=http://orka.sejm.gov.pl/ArchAll2.nsf/5RP/377|tytuł=Strona sejmowa posła V kadencji|data dostępu=2015-11-10}}</ref>. W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 2007 roku|wyborach parlamentarnych w 2007]] po raz drugi uzyskała mandat poselski, otrzymując 20&nbsp;486 głosów<ref name="w2007"/>. 24 lipca 2010 została wiceprezesem Prawa i Sprawiedliwości<ref>{{cytuj stronę|url=http://old.pis.org.pl/article.php?id=17484|tytuł=Rada Polityczna PiS: Lipiński, Ziobro, Szydło – wiceprezesami|opublikowany=pis.org.pl|data=24 lipca 2010|data dostępu = 2015-06-04}}</ref>. W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 2011 roku|wyborach do Sejmu w 2011]] z powodzeniem ubiegała się o reelekcję, dostała 43&nbsp;612 głosów<ref name="w2011"/>. We wrześniu 2014 zastąpiła [[Stanisław Kostrzewski|Stanisława Kostrzewskiego]] na stanowisku skarbnika PiS (dwa lata później zastąpiła ją na tej funkcji Teresa Schubert). Podczas VI i VII kadencji Sejmu zasiadała w [[Komisja Finansów Publicznych|Komisji Finansów Publicznych]], pełniąc funkcję zastępcy przewodniczącego<ref name="sejm"/>.
W 2005 zgłosiła akces do [[Platforma Obywatelska|Platformy Obywatelskiej]], jednak ostatecznie nie znalazła się w jej szeregach i wstąpiła do [[Prawo i Sprawiedliwość|Prawa i Sprawiedliwości]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://wiadomosci.dziennik.pl/polityka/artykuly/408646,beata-szydlo-chciala-do-platformy.html|tytuł=Beata Szydło chciała kiedyś do Platformy|opublikowany=dziennik.pl|data=25 października 2012|data dostępu=2015-11-28}}</ref><ref>{{cytuj stronę|url=http://wiadomosci.wp.pl/kat,1329,title,Beata-Szydlo-z-Brzeszcz-To-tu-byly-poczatki-jej-kariery,wid,17998449,wiadomosc.html?ticaid=116051|tytuł=Beata Szydło z Brzeszcz. To tu były początki jej kariery|autor=[[Cezary Łazarewicz]]|opublikowany=wp.pl|data=25 listopada 2015|data dostępu=2015-11-28}}</ref>. Z listy tej partii została wybrana na posła V kadencji z najlepszym wynikiem w [[Okręg wyborczy nr 12 do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej|okręgu chrzanowskim]] (14&nbsp;447 głosów)<ref name="w2005"/>. Podczas V kadencji Sejmu zasiadała w [[Komisja Gospodarki|Komisji Gospodarki]] i [[Komisja Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej|Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej]]<ref>{{Cytuj stronę|url=http://orka.sejm.gov.pl/ArchAll2.nsf/5RP/377|tytuł=Strona sejmowa posła V kadencji|data dostępu=2015-11-10}}</ref>. W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 2007 roku|wyborach parlamentarnych w 2007]] po raz drugi uzyskała mandat poselski, otrzymując 20&nbsp;486 głosów<ref name="w2007"/>. 24 lipca 2010 została wiceprezesem Prawa i Sprawiedliwości<ref>{{cytuj stronę|url=http://old.pis.org.pl/article.php?id=17484|tytuł=Rada Polityczna PiS: Lipiński, Ziobro, Szydło – wiceprezesami|opublikowany=pis.org.pl|data=24 lipca 2010|data dostępu = 2015-06-04}}</ref>. W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 2011 roku|wyborach do Sejmu w 2011]] z powodzeniem ubiegała się o reelekcję, dostała 43&nbsp;612 głosów<ref name="w2011"/>. We wrześniu 2014 zastąpiła [[Stanisław Kostrzewski|Stanisława Kostrzewskiego]] na stanowisku skarbnika PiS (dwa lata później zastąpiła ją na tej funkcji Teresa Schubert). Podczas VI i VII kadencji Sejmu zasiadała w [[Komisja Finansów Publicznych|Komisji Finansów Publicznych]], pełniąc funkcję zastępcy przewodniczącego<ref name="sejm"/>. W [[Wybory prezydenckie w Polsce w 2015 roku|wyborach prezydenckich w 2015]] była szefową sztabu wyborczego kandydata swojej partii [[Andrzej Duda|Andrzeja Dudy]], który ostatecznie odniósł w nich zwycięstwo.


=== Prezes Rady Ministrów ===
=== Prezes Rady Ministrów ===

Wersja z 17:31, 5 sie 2017

Beata Szydło
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 kwietnia 1963
Oświęcim

Prezes Rady Ministrów
Okres

od 16 listopada 2015

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Poprzednik

Ewa Kopacz

podpis
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Beata Szydło podczas spotkania z Kanclerz Angelą Merkel w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w Warszawie
Premier Beata Szydło z premierem Węgier Viktorem Orbanem w Budapeszcie (2016)
Premier Beata Szydło witająca papieża Franciszka w Krakowie (w tle: prezydent RP Andrzej Duda i pierwsza dama Agata Kornhauser-Duda)

ⓘBeata Maria Szydło z domu Kusińska (ur. 15 kwietnia 1963 w Oświęcimiu) – polska polityk i samorządowiec. Od 2005 posłanka na Sejm V, VI, VII i VIII kadencji. Od 2010 wiceprezes Prawa i Sprawiedliwości. Od 16 listopada 2015 prezes Rady Ministrów.

Życiorys

Wykształcenie i praca zawodowa

Jest absolwentką Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Konarskiego w Oświęcimiu[1]. W 1987 ukończyła studia z zakresu etnografii na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie[2]. W latach 1989–1995 była doktorantką na Wydziale Filozoficzno-Historycznym UJ. W 1997 ukończyła studia podyplomowe dla menedżerów kultury w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie, a w 2001 w Akademii Ekonomicznej w Krakowie – zarządzanie samorządem terytorialnym w Unii Europejskiej[2]. Od 1987 do 1995 pracowała jako asystent w Muzeum Historycznym Miasta Krakowa, następnie kierowała działem merytorycznym w Libiąskim Centrum Kultury w Libiążu. W latach 1997–1998 była dyrektorem ośrodka kultury w Brzeszczach. W 1998 objęła stanowisko burmistrza Brzeszcz, które zajmowała do 2005. Pełniła także funkcję radnej powiatu oświęcimskiego z listy Akcji Wyborczej Solidarność (1998–2002). W 2002 została wybrana do sejmiku małopolskiego z listy Wspólnoty Małopolskiej[3], jednak pozostała na stanowisku burmistrza. W 2004 została wiceprezesem Ochotniczej Straży Pożarnej w gminie Brzeszcze. W 2004 brała udział w jednym z kursów organizowanych przez Departament Stanu Stanów Zjednoczonych[4].

Działalność polityczna do 2015

W 2005 zgłosiła akces do Platformy Obywatelskiej, jednak ostatecznie nie znalazła się w jej szeregach i wstąpiła do Prawa i Sprawiedliwości[5][6]. Z listy tej partii została wybrana na posła V kadencji z najlepszym wynikiem w okręgu chrzanowskim (14 447 głosów)[7]. Podczas V kadencji Sejmu zasiadała w Komisji Gospodarki i Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej[8]. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskała mandat poselski, otrzymując 20 486 głosów[9]. 24 lipca 2010 została wiceprezesem Prawa i Sprawiedliwości[10]. W wyborach do Sejmu w 2011 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję, dostała 43 612 głosów[11]. We wrześniu 2014 zastąpiła Stanisława Kostrzewskiego na stanowisku skarbnika PiS (dwa lata później zastąpiła ją na tej funkcji Teresa Schubert). Podczas VI i VII kadencji Sejmu zasiadała w Komisji Finansów Publicznych, pełniąc funkcję zastępcy przewodniczącego[2]. W wyborach prezydenckich w 2015 była szefową sztabu wyborczego kandydata swojej partii Andrzeja Dudy, który ostatecznie odniósł w nich zwycięstwo.

Prezes Rady Ministrów

 Osobne artykuły: Rząd Beaty Szydło, Kalendarium rządu Beaty Szydło i Wizyty zagraniczne premier Beaty Szydło.

20 czerwca 2015 Jarosław Kaczyński poinformował o wyznaczeniu Beaty Szydło jako ewentualnej kandydatki PiS na premiera po wyborach parlamentarnych w 2015[12], w których została ponownie wybrana do Sejmu, otrzymując 96 127 głosów[13]. 27 października 2015 komitet polityczny PiS zdecydował, że Beata Szydło będzie kandydatem tej partii na stanowisko prezesa Rady Ministrów[14]. 9 listopada, po kolejnym posiedzeniu komitetu politycznego, jej kandydatura została potwierdzona przez Jarosława Kaczyńskiego, a Beata Szydło ogłosiła nazwiska potencjalnych kandydatów na ministrów[15]. 13 listopada 2015 prezydent RP Andrzej Duda desygnował ją na urząd prezesa Rady Ministrów[16], a 16 listopada 2015 powołał ją na to stanowisko[17] i dokonał zaprzysiężenia członków jej nowego rządu[18]. 18 listopada 2015 Beata Szydło wygłosiła exposé, a jej rząd uzyskał wotum zaufania większością 236 głosów za przy 202 głosach przeciw i 18 wstrzymujących się[19].

Za programowy priorytet swojego gabinetu Beata Szydło uznała projekt wprowadzający comiesięczne świadczenie wychowawcze wynoszące 500 zł na drugie i kolejne dzieci oraz na niektóre pierwsze dzieci (zależnie od progu dochodowego)[20]. Negatywną opinię do tego projektu zgłosiło Ministerstwo Finansów, podnosząc głównie kwestię wyliczeń skutków finansowych oraz potencjalnej dezaktywizacji zawodowej kobiet[21]. Ustawa wprowadzająca ten program została przegłosowana w parlamencie, a w lutym 2016 podpisana przez prezydenta[22].

 Osobny artykuł: Kryzys wokół Trybunału Konstytucyjnego w Polsce.

W grudniu 2015 wstrzymała publikację w Dzienniku Ustaw wyroku Trybunału Konstytucyjnego w sprawie K 34/15 z 3 grudnia 2015 dotyczącego zgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej niektórych przepisów ustawy z 25 czerwca 2015 o Trybunale Konstytucyjnym, gdyż w jej ocenie mógł on zostać wydany z „wadami prawnymi”[23]. Było to pierwsze zakwestionowanie przez władzę wykonawczą legalności wyroku Trybunału Konstytucyjnego w jego historii[23]. Śledztwo w sprawie przekroczenia uprawnień w związku z zaniechaniem publikacji wyroku wszczął prokurator Prokuratury Okręgowej w Warszawie[24]. Zostało ono umorzone w styczniu 2016 wobec braku znamion przestępstwa. W uzasadnianiu stwierdzono, że od 4 do 16 grudnia 2015 wyrok nie był publikowany z przyczyn leżących po stronie premiera, co skutkowało zagrożeniem dla interesu publicznego. Jednakże nie stwierdzono zaistnienia po stronie Beaty Szydło znamion podmiotowych, tj. świadomości działania na szkodę interesu publicznego[25]. W marcu 2016 wstrzymała publikację w Dzienniku Ustaw kolejnego wyroku Trybunału Konstytucyjnego – w sprawie K 47/15 – twierdząc, że nie może opublikować czegoś, co jest „stanowiskiem niektórych sędziów TK”[26]. Do 27 maja wstrzymała publikację siedmiu następnych wyroków TK[27].

Działania jej rządu oraz prezydenta Andrzeja Dudy w sprawie Trybunału Konstytucyjnego zostały przez Parlament Europejski w rezolucji z 13 kwietnia 2016 uznane za prowadzące „do faktycznego paraliżu Trybunału Konstytucyjnego, a tym samym do zagrożenia dla demokracji, praw człowieka i praworządności w Polsce”. W dokumencie tym PE wezwał polskie władze do wykonania przygotowanych przez Komisję Wenecką zaleceń[28].

Życie prywatne

Pochodzi z Przecieszyna w gminie Brzeszcze[29]. Jej mężem od 1987 jest Edward Szydło, z wykształcenia historyk, pracownik Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Oświęcimiu oraz dyrektor Społecznej Szkoły Zarządzania i Handlu w Oświęcimiu. Mają dwóch synów – Tymoteusza i Błażeja[29].

Wyniki wyborcze

Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
1998 Akcja Wyborcza Solidarność Rada Powiatu Oświęcimskiego I kadencji nr 3 469 (6,23%)T[30]
2002 KWW „Wspólnota Małopolska” Sejmik Województwa Małopolskiego II kadencji nr 1 4434 (3,46%)T[3]
KWW Gminna Wspólnota Samorządowa Burmistrz Gminy Brzeszcze – 4142 (49,71%)N[31]
4082 (72,50%)T[32]
2005 Prawo i Sprawiedliwość Sejm V kadencji nr 12 14 447 (7,21%)T[7]
2007 Prawo i Sprawiedliwość Sejm VI kadencji nr 12 20 486 (7,65%)T[9]
2011 Prawo i Sprawiedliwość Sejm VII kadencji nr 12 43 612 (18,22%)T[11]
2015 Prawo i Sprawiedliwość Sejm VIII kadencji nr 12 96 127 (35,40%)T[13]
  1. ↑ Beata Szydło. wybierzpis.org.pl. [dostęp 2017-03-06].
  2. ↑ a b c Strona sejmowa posła VII kadencji. [dostęp 2015-10-23].
  3. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2016-04-19].
  4. ↑ O mnie. beataszydlo.pl. [dostęp 2015-08-12].
  5. ↑ Beata Szydło chciała kiedyś do Platformy. dziennik.pl, 25 października 2012. [dostęp 2015-11-28].
  6. ↑ Cezary Łazarewicz: Beata Szydło z Brzeszcz. To tu były początki jej kariery. wp.pl, 25 listopada 2015. [dostęp 2015-11-28].
  7. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2016-04-19].
  8. ↑ Strona sejmowa posła V kadencji. [dostęp 2015-11-10].
  9. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2007. [dostęp 2016-04-19].
  10. ↑ Rada Polityczna PiS: Lipiński, Ziobro, Szydło – wiceprezesami. pis.org.pl, 24 lipca 2010. [dostęp 2015-06-04].
  11. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2016-04-19].
  12. ↑ Jarosław Kaczyński: Beata Szydło kandydatką PiS na premiera. rmf24.pl, 20 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-20].
  13. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2016-04-19].
  14. ↑ Komitet Polityczny PiS zdecydował. Beata Szydło kandydatką PiS na premiera. tvn24.pl, 27 października 2015. [dostęp 2015-10-27].
  15. ↑ Beata Szydło i Jarosław Kaczyński przedstawili skład rządu. kurierlubelski.pl, 9 listopada 2015. [dostęp 2015-11-10].
  16. ↑ M.P. z 2015 r. poz. 1089
  17. ↑ M.P. z 2015 r. poz. 1090
  18. ↑ Prezydent powołał rząd. prezydent.pl, 16 listopada 2015. [dostęp 2015-11-16].
  19. ↑ Głosowanie nr 21 – posiedzenie 1.. sejm.gov.pl, 18 listopada 2015. [dostęp 2015-11-18].
  20. ↑ Projekt 500 zł na drugie dziecko to priorytet – tak mówiła B. Szydło. radiozet.pl, 25 października 2015. [dostęp 2016-04-13].
  21. ↑ Ministerstwa Finansów nie zatrzyma programu. rp.pl, 29 stycznia 2016. [dostęp 2016-04-13].
  22. ↑ Prezydent podpisał ustawę „Rodzina 500 plus”. bankier.pl, 17 lutego 2016. [dostęp 2016-04-13].
  23. ↑ a b Ewa Siedlecka. PiS wygasi Trybunał. „Gazeta Wyborcza”, s. 3, 15 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-26]. 
  24. ↑ Informacja o wszczęciu śledztwa w sprawie przekroczenia uprawnień w związku z zaniechaniem publikacji wyroku Trybunału Konstytucyjnego. Prokuratura Okręgowa w Warszawie, 17 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-29].
  25. ↑ Informacja o umorzeniu śledztwa w sprawie niedopełnienia obowiązków w związku z zaniechaniem publikacji wyroku Trybunału Konstytucyjnego. Prokuratura Okręgowa w Warszawie, 7 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-09].
  26. ↑ Premier: nie złamałam konstytucji; nie mogę opublikować czegoś, co nie jest orzeczeniem. pap.pl, 21 marca 2016. [dostęp 2016-04-29].
  27. ↑ Ewa Siedlecka. Duda ma kolejny kłopot z TK. „Gazeta Wyborcza”, s. 4, 27 maja 2016. 
  28. ↑ Parlament Europejski wzywa polskie władze do przestrzegania zasad demokracji i praworządności. europarl.europa.eu, 13 kwietnia 2016. [dostęp 2016-04-13].
  29. ↑ a b Przecieszyn. Beata Szydło w swojej wsi nie „gwiazdorzy”. gazetakrakowska.pl, 27 maja 2015. [dostęp 2015-11-21].
  30. ↑ Beata Szydło. powiat.oswiecim.pl, 9 września 2011. [dostęp 2016-04-19].
  31. ↑ Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2016-04-19].
  32. ↑ Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2016-04-19].

Bibliografia

  • Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. VII kadencja. Przewodnik, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2012, s. 420.
Rząd Beaty Szydło (2015–2017)
W dniu zaprzysiężenia

  • kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
Premierzy Polski
  • od listopada 1918 (po odzyskaniu niepodległości jako republika)
II Rzeczpospolita
(1918–1939)
Prezydent Ministrów
Rząd RP na uchodźstwie
(1939–1990)
RP/Polska Rzeczpospolita Ludowa
(1944–1989)
III Rzeczpospolita
(od 1989)
Przywódcy państw i premierzy rządów państw Europy
Przywódcy państw
Przywódcy państw
nieuznawanych
Premierzy rządów
Premierzy rządów
państw nieuznawanych

Mapa Europy (polityczna)

  1. ↑ a b Prezydent pełni równocześnie funkcję szefa rządu.
  2. ↑ Republika Kosowa jest uznawana przez 97 ze 193 państw członkowskich ONZ, 22 z 27 państw członkowskich UE oraz 26 z 30 państw członkowskich NATO (stan na 4 września 2020).
  3. ↑ Kolegialny organ pełniący funkcję głowy państwa i szefa rządu.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Beata_Szydło&oldid=50062171”