Walentkowa Przełęcz
Walentkowa Przełęcz (słow. Valentkovo sedlo, nieprawidłowo na niektórych mapach Valentkové sedlo, niem. Walentkowajoch, węg. Walentkowa-hágó) – szeroka przełęcz w głównej grani tatrzańskiej pomiędzy Świnicą a Walentkowym Wierchem. Przełęcz jest położona na wysokości 2100 m n.p.m. Poniżej przełęczy, po zachodniej stronie grani znajduje się należąca do słowackiej Doliny Cichej Dolina Walentkowa, a po stronie wschodniej polska Dolinka pod Kołem, odgałęzienie Doliny Pięciu Stawów Polskich. Przełęcz jest najniższym punktem Walentkowej Grani.
Przejście przez Walentkową Przełęcz zostało opisane przez Viktora Lorenza w 1879 r. Najstarsze odnotowane przejście zimowe – Adam Karpiński, Kazimierz Szczepański, 28 marca 1923. Mimo że przejście przez przełęcz było znane góralom od dawna, nie należało do popularnych przejść łączących leżące poniżej doliny. Używane było głównie przez koziarzy. Znacznie wygodniejsza dla turystów droga prowadziła przez położoną w pobliżu Gładką Przełęcz.
Bibliografia
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka Encyklopedia Tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Tom IV. Warszawa: Spółdzielczy Instytut Wydawniczy „Kraj”, 1951.
- Tatry Wysokie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-26-8.