Głaźna Czuba: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Selso (dyskusja | edycje)
drobne techniczne
drobne techniczne, lit.
Linia 10: Linia 10:
|kod mapy = Tatry
|kod mapy = Tatry
|wybitność =
|wybitność =
|pierwsze wejście
|pierwsze wejście =
|data zdobycia =
|data zdobycia =
|data zdobycia zimą =
|data zdobycia zimą =
Linia 18: Linia 18:
|commons =
|commons =
}}
}}
''' Głaźna Czuba''' ([[język słowacki|słow.]] ''Piargová veža'', [[język niemiecki|niem.]] ''Schrofenturm'', [[język węgierski|węg.]] ''Kőtáblás-torony'')<ref name=slownik>{{Cytuj stronę |url=http://web.archive.org/web/20060924174537/http://www.fsz.bme.hu:80/mtsz/mhk/nevtar/nevtarpl.htm |tytuł=Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych|data dostępu =2018-09-02}}</ref> – szczyt o wysokości ok. 2095 m w [[grań główna Tatr|głównej grani Tatr]], w jej fragmencie zwanym [[Szpiglasowa Grań|Szpiglasową Granią]]. Wznosi się pomiędzy przełączami [[Głaźne Wrótka]] (ok. 2090 m i [[Wrota Chałubińskiego]] (2022 m)<ref name=cw>{{Cytuj książkę|imię=Władysław |nazwisko=Cywiński |autor link=Władysław Cywiński |tytuł=Szpiglasowy Wierch. Tatry przewodnik szczegółowy tom 11 |miejsce=Poronin |rok=2005 |wydawca=Wydawnictwo Górskie |isbn=83-7104-034-2}}</ref>. Stoki północno-wschodnie opadają do [[Dolina za Mnichem|Doliny za Mnichem]], południowo-zachodnie do [[Dolina Ciemnosmreczyńska|Doliny Ciemnosmreczyńskiej]] (''Temnosmrečinská dolina''), a dokładniej nad [[Wyżni Ciemnosmreczyński Staw]] (''Vyšné Temnosmrečinské pleso'')<<ref name=wit>{{Cytuj książkę|tytuł= Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20&nbsp;000 |miejsce=Piwniczna |rok=2006|wydawca= Agencja Wyd. „WiT” s.c. |isbn= 83-89580-00-4}}</ref>.
''' Głaźna Czuba''' ([[język słowacki|słow.]] ''Piargová veža'', [[język niemiecki|niem.]] ''Schrofenturm'', [[język węgierski|węg.]] ''Kőtáblás-torony'')<ref name=slownik>{{Cytuj stronę |url=http://web.archive.org/web/20060924174537/http://www.fsz.bme.hu:80/mtsz/mhk/nevtar/nevtarpl.htm |tytuł=Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych|data dostępu =2018-09-02}}</ref> – szczyt o wysokości ok. 2095 m w [[grań główna Tatr|głównej grani Tatr]], w jej fragmencie zwanym [[Szpiglasowa Grań|Szpiglasową Granią]]. Wznosi się pomiędzy przełęczami [[Głaźne Wrótka]] (ok. 2090 m i [[Wrota Chałubińskiego]] (2022 m)<ref name=cw>{{Cytuj książkę|imię=Władysław |nazwisko=Cywiński |autor link=Władysław Cywiński |tytuł=Szpiglasowy Wierch. Tatry przewodnik szczegółowy tom 11 |miejsce=Poronin |rok=2005 |wydawca=Wydawnictwo Górskie |isbn=83-7104-034-2}}</ref>. Stoki północno-wschodnie opadają do [[Dolina za Mnichem|Doliny za Mnichem]], południowo-zachodnie do [[Dolina Ciemnosmreczyńska|Doliny Ciemnosmreczyńskiej]] (''Temnosmrečinská dolina''), a dokładniej nad [[Wyżni Ciemnosmreczyński Staw]] (''Vyšné Temnosmrečinské pleso'')<<ref name=wit>{{Cytuj książkę|tytuł= Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20&nbsp;000 |miejsce=Piwniczna |rok=2006|wydawca= Agencja Wyd. „WiT” s.c. |isbn= 83-89580-00-4}}</ref>.


Jest to niewybitne wzniesienie o prawie poziomej grani długości około 50 m. Dawniej było bezimienne. Dopiero Bernard Uchmański w 1963 r. wprowadził nazwę Głaźna Turnia. W 1984 r. [[Witold Henryk Paryski]] zmienił ją na Głaźna Czuba<ref name=cw/>.
Jest to niewybitne wzniesienie o prawie poziomej grani długości około 50 m. Dawniej było bezimienne. Dopiero Bernard Uchmański w 1963 r. wprowadził nazwę Głaźna Turnia. W 1984 r. [[Witold Henryk Paryski]] zmienił ją na Głaźna Czuba<ref name=cw/>.


Nad Doliną za Mnichem wznosi się na wysokość około 80 – 180 m (wyżej po wschodniej stronie). W prawej (patrząc od dołu) części znajdują się olbrzymie [[Płyta (formacja skalna)|płyty]] opadające do [[Depresja (geomorfologia)|depresji]] spod Głaźnych Wrótek. Środkową częścią ściany z Doliny za Mnichem prowadzi [[droga wspinaczkowa]] (III w [[Skala trudności dróg skalnych|skali tatrzańskiej]]). Pierwsze przejście letnie: [[Władysław Cywiński]] i Piotr Niedziałek 18 października 2001 r. Pierwsze przejście zimowe: Stefan Banaszkiewicz i Andrzej Skłodowski 15 marca 2002 r. Trzy inne drogi prowadzą wschodnią stroną ściany: drogą Byczkowskiego (IV), lewym kominem (II) i północno-wschodnim żebrem (II)<ref name=cw/>. Od strony słowackiej są dwie drogi; z brzegu nad górną i dolną częścią Wyżniego Stawu Ciemnosmreczyńskiego. Obydwie łatwe (0)<ref name=cw/>.
Nad Doliną za Mnichem wznosi się na wysokość około 80 – 180 m (wyżej po wschodniej stronie). W prawej (patrząc od dołu) części znajdują się olbrzymie [[Płyta (formacja skalna)|płyty]] opadające do [[Depresja (geomorfologia)|depresji]] spod Głaźnych Wrótek. Środkową częścią ściany z Doliny za Mnichem prowadzi [[droga wspinaczkowa]] (III w [[Skala trudności dróg skalnych|skali tatrzańskiej]]). Pierwsze przejście letnie: [[Władysław Cywiński]] i Piotr Niedziałek 18 października 2001 r. Pierwsze przejście zimowe: Stefan Banaszkiewicz i Andrzej Skłodowski 15 marca 2002 r. Trzy inne drogi prowadzą wschodnią stroną ściany: drogą Byczkowskiego (IV), lewym kominem (II) i północno-wschodnim żebrem (II)<ref name=cw/>. Od strony słowackiej są dwie drogi; z brzegu nad górną i dolną częścią Wyżniego Stawu Ciemnosmreczyńskiego. Obydwie łatwe (0)<ref name=cw/>.


Przejście od Wrót Chałubińskiego granią Głaźnej Czuby jest łatwe (0+), nie prowadzi jednak tędy żaden [[szlak turystyczny]]. Cała Szpiglasowa Grań jest zamknięta również dla [[Taternictwo|taterników]]<ref>{{Cytuj stronę |url=http://tpn.pl/zwiedzaj/taternictwo/taternictwo-powierzchniowe|tytuł=Taternictwo powierzchniowe|data dostępu = 2018-09-05}}</ref>.
Przejście od Wrót Chałubińskiego granią Głaźnej Czuby jest łatwe (0+), nie prowadzi jednak tędy żaden [[szlak turystyczny]]. Cała Szpiglasowa Grań jest zamknięta również dla [[Taternictwo|taterników]]<ref>{{Cytuj stronę |url=http://tpn.pl/zwiedzaj/taternictwo/taternictwo-powierzchniowe|tytuł=Taternictwo powierzchniowe|data dostępu = 2018-09-05}}</ref>.
[[Plik:Szpiglasowa Grań LM2018 (2).jpg|mały|240px|lewo|Widok z Doliny za Mnichem]]
[[Plik:Szpiglasowa Grań LM2018 (2).jpg|mały|240px|lewo|Widok z Doliny za Mnichem]]



Wersja z 22:31, 6 wrz 2018

Głaźna Czuba
Ilustracja
Dziurawa Czuba – widok z Doliny za Mnichem
Państwo

 Polska,  Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

ok. 2095 m n.p.m.

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Głaźna Czuba”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Głaźna Czuba”
Ziemia49°11′30,6″N 20°02′41,9″E/49,191833 20,044972

Głaźna Czuba (słow. Piargová veža, niem. Schrofenturm, węg. Kőtáblás-torony)[1] – szczyt o wysokości ok. 2095 m w głównej grani Tatr, w jej fragmencie zwanym Szpiglasową Granią. Wznosi się pomiędzy przełęczami Głaźne Wrótka (ok. 2090 m i Wrota Chałubińskiego (2022 m)[2]. Stoki północno-wschodnie opadają do Doliny za Mnichem, południowo-zachodnie do Doliny Ciemnosmreczyńskiej (Temnosmrečinská dolina), a dokładniej nad Wyżni Ciemnosmreczyński Staw (Vyšné Temnosmrečinské pleso)<[3].

Jest to niewybitne wzniesienie o prawie poziomej grani długości około 50 m. Dawniej było bezimienne. Dopiero Bernard Uchmański w 1963 r. wprowadził nazwę Głaźna Turnia. W 1984 r. Witold Henryk Paryski zmienił ją na Głaźna Czuba[2].

Nad Doliną za Mnichem wznosi się na wysokość około 80 – 180 m (wyżej po wschodniej stronie). W prawej (patrząc od dołu) części znajdują się olbrzymie płyty opadające do depresji spod Głaźnych Wrótek. Środkową częścią ściany z Doliny za Mnichem prowadzi droga wspinaczkowa (III w skali tatrzańskiej). Pierwsze przejście letnie: Władysław Cywiński i Piotr Niedziałek 18 października 2001 r. Pierwsze przejście zimowe: Stefan Banaszkiewicz i Andrzej Skłodowski 15 marca 2002 r. Trzy inne drogi prowadzą wschodnią stroną ściany: drogą Byczkowskiego (IV), lewym kominem (II) i północno-wschodnim żebrem (II)[2]. Od strony słowackiej są dwie drogi; z brzegu nad górną i dolną częścią Wyżniego Stawu Ciemnosmreczyńskiego. Obydwie łatwe (0)[2].

Przejście od Wrót Chałubińskiego granią Głaźnej Czuby jest łatwe (0+), nie prowadzi jednak tędy żaden szlak turystyczny. Cała Szpiglasowa Grań jest zamknięta również dla taterników[4].

Widok z Doliny za Mnichem

Przypisy

  1. Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2018-09-02].
  2. a b c d Władysław Cywiński: Szpiglasowy Wierch. Tatry przewodnik szczegółowy tom 11. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2005. ISBN 83-7104-034-2.
  3. Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „WiT” s.c., 2006. ISBN 83-89580-00-4.
  4. Taternictwo powierzchniowe. [dostęp 2018-09-05].