Koperszadzka Czuba: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Robot automatycznie zastąpił tekst (-pozycja napisu +pozycja opisu ) |
ilustracja |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Góra infobox |
{{Góra infobox |
||
|nazwa = Koperszadzka Czuba |
|nazwa = Koperszadzka Czuba |
||
|grafika = |
|grafika = Koperszadzka Gran.jpg |
||
|opis grafiki = |
|opis grafiki = Koperszadzka Czuba wśród podpisanych obiektów |
||
|państwo = SVK |
|państwo = SVK |
||
|położenie = |
|położenie = |
||
Linia 29: | Linia 29: | ||
{{Przypisy|stopień= ====}} |
{{Przypisy|stopień= ====}} |
||
[[Plik:Jagnięcy Szczyt a2.jpg|thumb|left|Widok z okolic [[Szeroka Przełęcz Bielska|Szerokiej Przełęczy]]]] |
|||
==== Bibliografia ==== |
==== Bibliografia ==== |
Wersja z 14:35, 12 sty 2014
Koperszadzka Czuba wśród podpisanych obiektów | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość |
1930 m n.p.m. |
Położenie na mapie Tatr Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Karpat Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} |
Koperszadzka Czuba (słow. Jahňací hrb, 1930 m) – niewybitne wzniesienie w Koperszadzkiej Grani w słowackich Tatrach Wysokich (odcinek grani głównej Tatr pomiędzy Jagnięcym Szczytem a Przełęczą pod Kopą). Znajduje się w tej grani pomiędzy Koperszadzkim Przechodem (Biely priechod) a Pośrednią Przełęczą pod Kopą (Zadné Kopské sedlo). Od znajdującego się na północ od Koperszadzkiej Czuby Koperszadzkiego Zwornika (Jahňací uzol) odchodzi w północno-zachodnim kierunku boczna grań – Kudłaty Dział.
Koperszadzka Czuba wznosi się nad trzema dolinami: Doliną Skoruszową (a właściwie jej najwyższym piętrem – Jagnięcym Kotłem), Doliną Zadnich Koperszadów i Doliną Białych Stawów. Nie prowadzi przez niego żaden szlak turystyczny.
Pierwsze wejścia:
- letnie: Kazimierz Bizański, Janusz Chmielowski, Witold Chmielowski, Adam Lewicki, Klemens Bachleda, Jakub Bachleda Jarząbek, Jan Bachleda Tajber i Wojciech Brzega, 23 września 1901 r.
- zimowe: Klara Hensch, Valentin Hajts i Gábor Seide 15 lutego 1926 r.[1]
- ↑ Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIV. Czerwona Turnia – Przełęcz pod Kopą. Warszawa: Sport i Turystyka, 1984. ISBN 83-217-2472-8.
<ref>
o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>
, nie był użyty wcześniej w treści.Bibliografia
- Tatry Wysokie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-26-8.
- Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2009-09-28].