Jaworowy Szczyt: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
WP:SK, drobne merytoryczne |
|||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
==== Historia i nazewnictwo ==== |
==== Historia i nazewnictwo ==== |
||
Pierwsze odnotowane wejścia – krakowianin [[Karol Englisch]] z matką [[Antonina Englisch|Antoniną]] i przewodnikiem [[Johann Hunsdorfer (senior)|Johannem Hunsdorferem]] 1897, zimą węgierscy taternicy: [[Gyula Hefty]] i [[Gyula Komarnicki]] 1911. Do najważniejszych dróg w masywie należy m.in. |
Pierwsze odnotowane wejścia – krakowianin [[Karol Englisch]] z matką [[Antonina Englisch|Antoniną]] i przewodnikiem [[Johann Hunsdorfer (senior)|Johannem Hunsdorferem]] 13 sierpnia 1897 r., zimą węgierscy taternicy: [[Gyula Hefty]] i [[Gyula Komarnicki]] 9 grudnia 1911 r. Do najważniejszych dróg w masywie należy m.in. te wyznaczone w 1932 r. na północnej ścianie przez [[Wiesław Stanisławski|Wiesława Stanisławskiego]]. W zimie pierwszy ścianą tą weszli [[Zbigniew Korosadowicz]] i [[Jan Staszel (wspinacz)|Jan Staszel]] 5–7 stycznia 1933 r.<ref name=whp>{{Cytuj książkę |nazwisko=Paryski |imię=Witold Henryk |autor link=Witold Henryk Paryski |tytuł=Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XVI. Rozdziele – Czerwona Ławka |data=1973 |wydawca=Sport i Turystyka |miejsce=Warszawa}}</ref> |
||
Nazwa szczytu związana jest z położoną poniżej [[Dolina Jaworowa|Doliną Jaworową]]. |
Nazwa szczytu związana jest z położoną poniżej [[Dolina Jaworowa|Doliną Jaworową]]. |
||
{{Przypisy|stopień= ====}} |
|||
==== Bibliografia ==== |
==== Bibliografia ==== |
||
| Linia 40: | Linia 42: | ||
# {{Cytuj książkę | nazwisko= Radwańska-Paryska | imię=Zofia | autor link= Zofia Radwańska-Paryska | nazwisko2= Paryski | imię2=Witold Henryk | autor link2= Witold Henryk Paryski | tytuł= Wielka encyklopedia tatrzańska | data=2004 | wydawca=Wydawnictwo Górskie | miejsce=Poronin | isbn=83-7104-009-1}} |
# {{Cytuj książkę | nazwisko= Radwańska-Paryska | imię=Zofia | autor link= Zofia Radwańska-Paryska | nazwisko2= Paryski | imię2=Witold Henryk | autor link2= Witold Henryk Paryski | tytuł= Wielka encyklopedia tatrzańska | data=2004 | wydawca=Wydawnictwo Górskie | miejsce=Poronin | isbn=83-7104-009-1}} |
||
{{Bibliografia stop}} |
{{Bibliografia stop}} |
||
{{Główna grań Tatr Wysokich}} |
{{Główna grań Tatr Wysokich}} |
||
Wersja z 19:57, 27 kwi 2012
 Mały Jaworowy Szczyt i Jaworowy Szczyt (podpisane formacje) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
2417 m n.p.m. |
| Wybitność |
168 m |
| Pierwsze wejście | |
Położenie na mapie brak  Brak mapy: SVK Tatry Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie świata  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} | |
Jaworowy Szczyt (słow. Javorový štít, niem. Krötenseespitze, węg. Varangyos-tavi-csúcs) – słowacki szczyt o wysokości 2417 m n.p.m. w głównej grani Tatr, położony pomiędzy Małym Jaworowym Szczytem (Malý Javorový štít) a Ostrym Szczytem (Ostrý štít).
Topografia
Od Małego Jaworowego Szczytu wierzchołek jest oddzielony przełęczą Rozdziele (Javorová škára), głęboko wciętą w niemal poziomą grań szczytową. Bliżej Rozdziela znajduje się niższy zachodni wierzchołek, Pośredni Jaworowy Szczyt (Prostredný Javorový štít). Na wschód od niego, za płytką Jaworową Szczerbiną (Javorová štrbina), położony jest główny wierzchołek. Od Ostrego Szczytu jest on oddzielony Jaworową Przełęczą (Javorové sedlo).
Zbocza opadają w kierunku dolin: Zadniej Jaworowej (Zadná Javorová dolina) i Staroleśnej (Veľká Studená dolina). Północne ściany schodzące do Doliny Jaworowej tworzą wysokie (ok. 400 m) urwiska, którymi poprowadzono znane drogi taternickie. Razem ze ścianami Małego Jaworowego Szczytu i Jaworowych Turni tworzą one Jaworowy Mur – jeden z najpotężniejszych murów skalnych w Tatrach. W kierunku Doliny Staroleśnej, na południowy wschód odchodzi od niego granitowa Siwa Grań o długości kilkuset metrów, kończąca się w pobliżu szlaku turystycznego poprowadzonego z przełęczy Czerwona Ławka (Priečne sedlo) do Schroniska Zbójnickiego. Znajdują się w niej kolejno: Siwy Przechód, Siwa Kopa, Siwa Ławka, Siwy Mnich, Siwa Szczerbina i Siwy Mniszek. Na południowy zachód od grani rozciąga się Jaworowa Galeria, pochyły taras ograniczony z dołu Jaworowymi Basztami. W grani opadającej od głównego wierzchołka na Jaworową Przełęcz znajdują się niewielkie Siwe Czuby (Sivé zuby), oddzielone trawiastymi Siwymi Wrótkami (Sivé vrátka).
Historia i nazewnictwo
Pierwsze odnotowane wejścia – krakowianin Karol Englisch z matką Antoniną i przewodnikiem Johannem Hunsdorferem 13 sierpnia 1897 r., zimą węgierscy taternicy: Gyula Hefty i Gyula Komarnicki 9 grudnia 1911 r. Do najważniejszych dróg w masywie należy m.in. te wyznaczone w 1932 r. na północnej ścianie przez Wiesława Stanisławskiego. W zimie pierwszy ścianą tą weszli Zbigniew Korosadowicz i Jan Staszel 5–7 stycznia 1933 r.[1]
Nazwa szczytu związana jest z położoną poniżej Doliną Jaworową.
- ↑ Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XVI. Rozdziele – Czerwona Ławka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1973.
<ref> o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.Bibliografia
- Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13184-5.
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.