Waga (Tatry): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
rozbudowa, szczególowe uźródłowienie |
drobne merytoryczne |
||
| Linia 18: | Linia 18: | ||
'''Waga''' ({{w języku|de|Hunfalvyjoch}}, {{w języku|sk|Váha}}, {{w języku|hu|Hunfalvy-hágó}}<ref name=slownik/>) – szeroka [[przełęcz]] w [[grań główna Tatr|głównej grani Tatr]] na terenie [[Słowacja|Słowacji]]. Znajduje się na wysokości 2337 m pomiędzy [[Rysy|Rysami]] a [[Ciężki Szczyt|Ciężkim Szczytem]] w masywie [[Wysoka (Tatry)|Wysokiej]] (''Vysoká'')<ref name=wet/>. Południowo-zachodnie zbocza grani opadają z przełęczy do [[Kotlinka pod Wagą|Kotlinki pod Wagą]] w [[Dolina Żabia Mięguszowiecka|Dolinie Żabiej Mięguszowieckiej]], północno-wschodnie do [[Dolina Ciężka|Doliny Ciężkiej]]. W grani prowadzącej z Rysów na Wagę znajduje się niewybitna [[Kopa nad Wagą]]<ref name=cw/>. |
'''Waga''' ({{w języku|de|Hunfalvyjoch}}, {{w języku|sk|Váha}}, {{w języku|hu|Hunfalvy-hágó}}<ref name=slownik/>) – szeroka [[przełęcz]] w [[grań główna Tatr|głównej grani Tatr]] na terenie [[Słowacja|Słowacji]]. Znajduje się na wysokości 2337 m pomiędzy [[Rysy|Rysami]] a [[Ciężki Szczyt|Ciężkim Szczytem]] w masywie [[Wysoka (Tatry)|Wysokiej]] (''Vysoká'')<ref name=wet/>. Południowo-zachodnie zbocza grani opadają z przełęczy do [[Kotlinka pod Wagą|Kotlinki pod Wagą]] w [[Dolina Żabia Mięguszowiecka|Dolinie Żabiej Mięguszowieckiej]], północno-wschodnie do [[Dolina Ciężka|Doliny Ciężkiej]]. W grani prowadzącej z Rysów na Wagę znajduje się niewybitna [[Kopa nad Wagą]]<ref name=cw/>. |
||
Przełęcz powstała w strefie skruszałych [[granitoidy|granitoidów]]<ref name=nyka/>. Nazwa jest prawdopodobnie pochodzenia słowackiego. [[Walery Eljasz-Radzikowski]] pisał: „''Właściwą jej dano nazwę, bo za pośrednictwem niej ważą się między sobą dwa szczyty, Rysy z Wysoką''”. Dawniej jako Wagę określano jednak także same Rysy i Wysoką<ref name=wet/>. Przejście przez Wagę znane było od dawna myśliwym. W latach 1933-38 jurgowscy pasterze z [[Polana pod Wysoką (Tatry)|Polany pod Wysoką]] dwa razy na tydzień wynosili mleko w 25-litrowych bańkach przez Wagę do [[Schronisko pod Wagą|Schroniska pod Wagą]]<ref name=wet/>. Turyści chodzili przez Wagę od połowy XIX wieku. |
Przełęcz powstała w strefie skruszałych [[granitoidy|granitoidów]]<ref name=nyka/>. Nazwa jest prawdopodobnie pochodzenia słowackiego. [[Walery Eljasz-Radzikowski]] pisał: „''Właściwą jej dano nazwę, bo za pośrednictwem niej ważą się między sobą dwa szczyty, Rysy z Wysoką''”. Dawniej jako Wagę określano jednak także same Rysy i Wysoką<ref name=wet/>. Przejście przez Wagę znane było od dawna myśliwym. W latach 1933-38 jurgowscy pasterze z [[Polana pod Wysoką (Tatry)|Polany pod Wysoką]] dwa razy na tydzień wynosili mleko w 25-litrowych bańkach przez Wagę do [[Schronisko pod Wagą|Schroniska pod Wagą]]<ref name=wet/>. Turyści chodzili przez Wagę na Rysy i Wysoką od połowy XIX wieku. Na Rysy chodzono przez Wagę także od północnej strony, przez [[Dolina Białej Wody|Dolinę Białej Wody]]. Trasą tą przestano chodzić, gdy w pierwszych latach XX wieku otwarto szlak z [[Morskie Oko|Morskiego Oka]]. Obecnie przez przełęcz prowadzi znakowany i bardzo uczęszczany szlak turystyczny z [[Dolina Mięguszowiecka|Doliny Mięguszowieckiej]] obok [[Schronisko pod Rysami|schroniska pod Rysami]] na Rysy<ref name=cw/>. |
||
Pierwsze odnotowane wejścia turystyczne: |
Pierwsze odnotowane wejścia turystyczne: |
||
Wersja z 08:09, 28 lut 2020
 Szlak ze schroniska pod Rysami w stronę Wagi | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
2337 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°10′36,7″N 20°05′15,7″E/49,176861 20,087694
| |
Waga (niem. Hunfalvyjoch, słow. Váha, węg. Hunfalvy-hágó[1]) – szeroka przełęcz w głównej grani Tatr na terenie Słowacji. Znajduje się na wysokości 2337 m pomiędzy Rysami a Ciężkim Szczytem w masywie Wysokiej (Vysoká)[2]. Południowo-zachodnie zbocza grani opadają z przełęczy do Kotlinki pod Wagą w Dolinie Żabiej Mięguszowieckiej, północno-wschodnie do Doliny Ciężkiej. W grani prowadzącej z Rysów na Wagę znajduje się niewybitna Kopa nad Wagą[3].
Przełęcz powstała w strefie skruszałych granitoidów[4]. Nazwa jest prawdopodobnie pochodzenia słowackiego. Walery Eljasz-Radzikowski pisał: „Właściwą jej dano nazwę, bo za pośrednictwem niej ważą się między sobą dwa szczyty, Rysy z Wysoką”. Dawniej jako Wagę określano jednak także same Rysy i Wysoką[2]. Przejście przez Wagę znane było od dawna myśliwym. W latach 1933-38 jurgowscy pasterze z Polany pod Wysoką dwa razy na tydzień wynosili mleko w 25-litrowych bańkach przez Wagę do Schroniska pod Wagą[2]. Turyści chodzili przez Wagę na Rysy i Wysoką od połowy XIX wieku. Na Rysy chodzono przez Wagę także od północnej strony, przez Dolinę Białej Wody. Trasą tą przestano chodzić, gdy w pierwszych latach XX wieku otwarto szlak z Morskiego Oka. Obecnie przez przełęcz prowadzi znakowany i bardzo uczęszczany szlak turystyczny z Doliny Mięguszowieckiej obok schroniska pod Rysami na Rysy[3].
Pierwsze odnotowane wejścia turystyczne:
- letnie: Eduard Blásy i przewodnik Ján Ruman Driečny, 20 lipca 1840 r.,
- zimowe: Theodor Wundt i przewodnik Jakob Horvay, 10 kwietnia 1884 r.[2]
Szlaki turystyczne
– czerwony szlak, odgałęziający się od niebieskiego w Dolinie Mięguszowieckiej i biegnący Doliną Żabią Mięguszowiecką przez Wagę na Rysy.
- Czas przejścia ze Szczyrbskiego Jeziora do początku szlaku (szlakami czerwonym i niebieskim): 1:45 h, ↓ 1:35 h
- Czas przejścia szlakiem czerwonym do schroniska: 1:45 h, ↓ 1:15 h
- Czas przejścia ze schroniska na Rysy: 1 h, ↓ 45 min[5]
Przypisy
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2020-02-21] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
- ↑ a b c d Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1
- ↑ a b Władysław Cywiński, Rysy. Przewodnik szczegółowy, tom 9, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2001, ISBN 83-7104-027-X
- ↑ Józef Nyka, Tatry Słowackie. Przewodnik, wyd. 2, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 1998, ISBN 83-901580-8-6
- ↑ Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska, Tatry Wysokie i Bielskie: polskie i słowackie, Warszawa: ExpressMap, 2007, ISBN 978-83-60120-88-0