Lionel Messi

Edytuj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez LukiP82 (dyskusja | edycje) o 17:43, 1 maj 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
{{{imię i nazwisko}}}
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis grafiki}}}]]
{{{opis grafiki}}}
Pełne imię i nazwisko

{{{pełne imię i nazwisko}}}

Data i miejsce urodzenia

{{{data urodzenia}}}
{{{miejsce urodzenia}}}

Data i miejsce śmierci

{{{data śmierci}}}
{{{miejsce śmierci}}}

Wzrost

169 cm

Pozycja

pomocnik, napastnik

Informacje klubowe
Klub

{{{klub}}}

Numer w klubie

{{{numer w klubie}}}

Kariera juniorska
Lata Klub
BŁĄD: {{{kariera juniorska}}}
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
BŁĄD: {{{kariera seniorska}}}
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
BŁĄD: {{{kariera reprezentacyjna}}}
Kariera trenerska
Lata Drużyna
BŁĄD: {{{kariera trenerska}}}
podpis
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
II miejsce Brazylia 2014 piłka nożna
Copa América
srebro Wenezuela 2007 piłka nożna
srebro Chile 2015 piłka nożna
srebro Stany Zjednoczone 2016 piłka nożna
Letnie igrzyska olimpijskie
złoto Pekin 2008 piłka nożna
Mistrzostwa Świata U-20
złoto Holandia 2005 piłka nożna
Mistrzostwa Ameryki Południowej U-20
brąz Kolumbia 2005 piłka nożna
Odznaczenia

Medal Zasługi dla Sportu (Boliwia)

Odznaczenia
{{{odznaczenia}}}
Multimedia w Wikimedia Commons
[[q:{{{wikicytaty}}}|Cytaty w Wikicytatach]]
[{{{www}}} Strona internetowa]

Lionel Andrés Messi Cuccittini[2] (hiszpańska wymowa [ljoˈnel anˈdɾes ˈmesi]; ur. 24 czerwca 1987 w Rosario) – argentyński piłkarz występujący na pozycji pomocnika lub napastnika w hiszpańskim klubie FC Barcelona oraz w reprezentacji Argentyny, której jest kapitanem. Srebrny medalista Mistrzostw Świata 2014. Złoty medalista Igrzysk Olimpijskich 2008. Najskuteczniejszy zawodnik w historii FC Barcelony.

W wieku 21 lat Messi otrzymał nominację do nagrody Złotej Piłki i tytułu Piłkarza Roku FIFA. W 2009 roku zdobył obydwa te wyróżnienia, a w kolejnych trzech latach sięgnął po nowo powstałą Złotą Piłkę FIFA. W 2011 roku zdobył tytuł Piłkarza Roku w Europie według UEFA. Messi to czwarty piłkarz w historii, po Johanie Cruijffie, Michelu Platinim i Marco van Bastenie, który zdobył trzy Złote Piłki, oraz drugi obok Platiniego, który uczynił to z rzędu. Z powodu niskiego wzrostu i stylu gry często porównywany jest do Diego Maradony, który sam nazwał go swoim „następcą”.

Messi zdobył osiem mistrzostw Hiszpanii i cztery razy wygrał Ligę Mistrzów. W 2012 roku zdobył pięć goli w wygranym 7:1 meczu Ligi Mistrzów z Bayerem Leverkusen i został pierwszym piłkarzem, który to uczynił. W następnym spotkaniu z Milanem strzelił dwie bramki i z 14 trafieniami na koncie wyrównał rekord rozgrywek należący do José Altafiniego. Został wówczas po raz czwarty królem strzelców Ligi Mistrzów, czym ustanowił nowy rekord. W sezonie 2011/2012 zdobył 73 gole we wszystkich rozgrywkach, najwięcej w historii piłki nożnej. W lidze strzelił 50 bramek i ustanowił także rekord tych rozgrywek.

W 2005 roku Messi z sześcioma golami na koncie został królem strzelców Młodzieżowych Mistrzostw Świata. W 2006 roku został najmłodszym Argentyńczykiem, który zagrał na mistrzostwach świata, a rok później doszedł z kadrą do finału Copa América. Messi został wybrany najlepszym piłkarzem młodego pokolenia tego turnieju. W 2008 roku z reprezentacją olimpijską zdobył złoty medal na turnieju w Pekinie. 9 grudnia 2012 roku Messi strzelając 91 bramek w roku kalendarzowym pobił rekord, który należał wcześniej do Gerda Müllera, który zdobył w 1972 roku 85 bramek.

Po finałowym meczu Copa América 2016 z Chile (0:0, k: 2:4) ogłosił zakończenie reprezentacyjnej kariery[3]. Jednak po dwóch miesiącach od tej decyzji zdecydował się wrócić do reprezentacji[4].

Dzieciństwo

Lionel Messi urodził się 24 czerwca 1987 w Rosario w prowincji Santa Fe jako dziecko Jorge Horácio Messiego, pracownika huty oraz Celii Maríi (z domu Cuccitini), pracującej na pół etatu sprzątaczki[5][6][7][8]. Rodzina piłkarza ze strony ojca pochodzi z włoskiego miasta Ankona, skąd jeden z przodków, Angelo Messi, wyemigrował w 1883 do Argentyny[9]. Piłkarz ma starsze rodzeństwo: braci Rodrigo i Matíasa oraz siostrę Marię Sol[10]. Mając pięć lat, Messi zaczął grać w piłkę w lokalnym zespole Grandoli, który to prowadził jego ojciec Jorge[11][1]. W 1995 roku trafił do Newell’s Old Boys, klubu mającego siedzibę w Rosario, rodzinnym mieście piłkarza[11].

W wieku 11 lat zdiagnozowano u niego karłowatość przysadkową[12]. Występujące w argentyńskiej Primera División River Plate zainteresowało się jego pozyskaniem, jednak klubu nie było stać na leczenie, którego miesięczne koszty wynosiły 900 dolarów[8]. Ojciec piłkarza skontaktował się ze skautami hiszpańskiej Barcelony, którzy po obserwacji gry Messiego zgodzili się opłacać koszty kuracji[1][13][11]. Dyrektor sportowy klubu Carles Rexach zaproponował Messiemu kontrakt na serwetce, ponieważ nie miał przy sobie innego papieru[13][8]. Piłkarz wraz z ojcem przeprowadził się do Hiszpanii i zaczął występować w młodzieżowych drużynach klubu[11][13].

Kariera klubowa

Barcelona

Szablon:Cytat box W latach 2000–2003 Messi występował w zespołach Infantil B oraz Cadete B i A (w tym ostatnim zdobył 37 bramek w 30 meczach). W sezonie 2003/2004 pobił rekord występując w aż pięciu drużynach[14]. Rozegrał jedno spotkanie w Juvenil B. Zdobył w nim bramkę i otrzymał szansę gry w Juvenil A. Strzelił tam 21 goli w 14 meczach i 29 listopada 2003 roku zadebiutował w meczu Tercera División w Barcelonie C. 6 marca 2004 roku rozegrał pierwsze spotkanie w Segunda División B w barwach zespołu B. Przez cały sezon grał w obydwu tych drużynach (kolejno osiem meczów, pięć goli i pięć spotkań bez żadnej bramki)[15]. Jeszcze wcześniej, bo 16 listopada 2003 roku, w wieku 16 lat i 145 dni, Messi zadebiutował w pierwszej drużynie Barcelony w towarzyskim meczu z Porto[16][17].

16 października 2004 roku Messi wystąpił po raz pierwszy w Primera División, w wygranym 1:0 derbowym spotkaniu z Espanyolem[18]. W czasie występu miał 17 lat i 114 dni, stając się trzecim najmłodszym piłkarzem w historii klubu oraz najmłodszym, który zadebiutował w Primera División (we wrześniu 2007 roku rekord został pobity przez Bojana Krkicia)[16]. 1 maja 2005 w meczu z Albacete Balompié Messi zdobył swojego pierwszego gola w lidze, co uczyniło go najmłodszym strzelcem ligowej bramki dla klubu (17 lat i 311 dni). W 2007 roku osiągnięcie to ponownie poprawił Bojan Krkić[19][20]. W tamtym sezonie Messi grał także w zespole B, dla którego zdobył 6 bramek w 17 ligowych spotkaniach.

Sezon 2005/2006

16 września, po raz drugi w ciągu trzech miesięcy, klub postanowił zmienić warunki kontraktu piłkarza – Argentyńczyk zaczął być opłacany jak pełnoprawny członek pierwszego zespołu, a samą umowę przedłużono do czerwca 2014 roku[11]. 26 września Messi uzyskał hiszpańskie obywatelstwo[21], dzięki czemu mógł grać w Primera División. Zawodnik nie mógł wcześniej zagrać w lidze, gdyż Barcelona miała wyczerpany limit posiadania w drużynie zawodników spoza Unii Europejskiej. Pierwszym spotkaniem Ligi Mistrzów rozegranym na Camp Nou, w którym wziął udział, był pojedynek z Udinese[16]. Messi wchodząc na boisko otrzymał od fanów owacje, a w czasie meczu imponował spokojem oraz udaną współpracą z Ronaldinho[22].

Messi zdobył sześć bramek w siedemnastu ligowych występach, zaś w sześciu rozegranych meczach w Lidze Mistrzów strzelił jednego gola. 7 marca 2006 roku w meczu z Chelsea doznał naderwania mięśnia w prawym udzie, przez co nie mógł grać do końca sezonu[23]. Barcelona zakończyła rozgrywki zwyciężając w Primera División oraz w Lidze Mistrzów[24][25].

Sezon 2006/2007

Messi w meczu z Rangers w 2007 roku

Messi w sezonie 2006/2007 był podstawowym zawodnikiem Barcelony, zdobywając 14 bramek w 26 ligowych spotkaniach[26]. 12 listopada w spotkaniu z Realem Saragossa Argentyńczyk doznał kontuzji kości śródstopia, która wyeliminowała go z gry na trzy miesiące[27]. 11 marca odegrał kluczową rolę w El Clásico, zdobywając hat-tricka, dzięki czemu grająca z jednym zawodnikiem mniej Barcelona zremisowała z Realem 3:3. Ostatnią bramkę Argentyńczyk zdobył w doliczonym czasie gry[28]. Messi stał się tym samym pierwszym piłkarzem od czasu Ivána Zamorano[29] oraz pierwszym zawodnikiem Barcelony od czasu Romário, któremu udało się zdobyć trzy bramki w El Clásico. Jest również najmłodszym piłkarzem, który zdobył bramkę w tych spotkaniach. Im bliżej było końca sezonu, tym Messi uzyskiwał więcej trafień – 11 z 14 ligowych goli zdobył w ostatnich 13 spotkaniach[30].

Messi na krótko przed zdobyciem gola w meczu z Getafe

Messi starał się udowodnić, że porównania do Maradony nie były przesadzone, zdobywając na przestrzeni jednego sezonu bramki podobne do najsłynniejszych trafień byłego napastnika[31]. 18 kwietnia 2007 strzelił dwie bramki w półfinałowym meczu Copa del Rey przeciwko Getafe, zaś jeden z goli przypominał bramkę Maradony w ćwierćfinałowym meczu Mistrzostw Świata 1986 przeciwko Anglii[32]. Dziennikarze sportowi wnikliwie doszukiwali się podobieństwa do gola Maradony, a hiszpańska prasa nazwała Messiego „Messidona”[33]. Przebiegł ten sam dystans co Maradona (62 metry), minął tę samą liczbę przeciwników (sześciu, w tym bramkarza), oddał strzał z podobnej pozycji i celebrując bramkę również podbiegł do bocznej chorągiewki boiska[31]. Na pomeczowej konferencji, kolega z drużyny, Deco, powiedział: „Nie ma takiego drugiego jak Leo”[34]. W meczu z RCD Espanyol zdobył bramkę podobną do tej strzelonej przez Maradonę w spotkaniu z Anglią. Messi wyskoczył do piłki i za pomocą ręki przerzucił piłkę nad interweniującym bramkarzem, Carlosem Kamenim[35]. Mimo powtórek zagrania i protestów piłkarzy Espanyolu, gol został uznany.

Sezon 2007/2008

Plik:Messi 22 Sep 07 v Sevilla.JPG
Messi zdobywa bramkę na 2:1 w meczu z Sevillą na Camp Nou, 22 września 2007

W rozegranym 22 września spotkaniu z Sevillą dwukrotnie wpisał się na listę strzelców[36]. Kilka dni wcześniej strzelił gola w wygranym 3:0 meczu Ligi Mistrzów z Olympique Lyon[37], z kolei 26 września zdobył dwie bramki w zwycięskiej potyczce (4:1) z Realem Zaragoza[38]. 27 lutego, przeciwko Valencii, Argentyńczyk rozegrał swój setny oficjalny mecz w barwach klubu[39].

Messi został nominowany do nagrody FIFPro w kategorii Napastnik[40]. W internetowym sondażu hiszpańskiej gazety „Marca” został wybrany najlepszym piłkarzem na świecie, uzyskując 77 procent wszystkich głosów[41]. Zdaniem felietonistów katalońskich gazet „El Mundo Deportivo” i „Sport” oraz byłego niemieckiego piłkarza, Franza Beckenbauera, Messi powinien otrzymać Złotą Piłkę[42]. Wiele piłkarskich osobistości, takich jak Ronaldinho, Samuel Eto’o, Frank Rijkaard, Bernd Schuster, Raúl, Gianluca Zambrotta, Francesco Totti, Alfredo Di Stéfano, Diego Maradona oraz Pelé przyznało, że uważają Messiego za jednego z najlepszych obecnie piłkarzy świata[43][44].

Wskutek kontuzji kości śródstopia odniesionej 4 marca w meczu Ligi Mistrzów z Celtikiem Glasgow, Argentyńczyk pauzował przez sześć tygodni. Piłkarz po raz czwarty w ciągu trzech sezonów doznał tego samego urazu[45].

Sezon 2008/2009

Messi w meczu z UD Almería

Po odejściu z klubu Ronaldinho, Messi przejął po nim numer „10” na koszulce[46]. 1 października 2008 w meczu Ligi Mistrzów z Szachtarem Donieck, Argentyńczyk zmienił na boisku Thierry’ego Henry’ego i po siedmiu minutach zdołał dwukrotnie wpisać się na listę strzelców, dzięki czemu Barcelona, przegrywająca 0:1, zdołała ostatecznie zwyciężyć 2:1[47]. Następna ligowa potyczka przeciwko Atlético Madryt określana była mianem „przyjacielskiej rywalizacji” pomiędzy Messim i jego przyjacielem, Sergio Agüero[48]. Messi zdobył w tym meczu gola z rzutu wolnego oraz asystował przy jednej z bramek, a Barcelona wygrała spotkanie 6:1[49]. Kolejny dobry występ zaliczył w meczu z Sevillą, zdobywając dwie bramki – jedną z woleja z odległości 23 metrów, a przy kolejnej ominął bramkarza i oddał strzał z ostrego kąta boiska[50]. 13 grudnia w El Clásico Barcelona zwyciężyła 2:0, a Messi zdobył drugiego gola dla zespołu[51]. Argentyńczyk został wybrany drugim piłkarzem świata podczas gali FIFA, gromadząc 678 punktów[52].

W meczu z Atlético Madryt, Messi zdobył swojego pierwszego hat-tricka w 2009, a Barcelona wygrała spotkanie 3:1[53]. Niespełna miesiąc później po wejściu na zmianę w potyczce z Racingiem Santander, przy stanie 1:0 dla Racingu, zdobył dwie bramki, zapewniając swojej drużynie zwycięstwo. Strzelony przez niego drugi gol w tym meczu był zarazem 5000 bramką klubu w historii jej ligowych występów[54]. W 28 kolejce rozgrywek ligowych, piłkarz zdobył swojego 30 gola w sezonie (we wszystkich rozgrywkach), przyczyniając się do wygranej 6:0 nad Málagą[55]. 8 kwietnia 2009 uzyskał dwa trafienia w spotkaniu Ligi Mistrzów z Bayernem Monachium, ustanawiając tym samym swój osobisty rekord dziewięciu bramek w tych rozgrywkach[56]. Dziesięć dni później, zdobywając 20 gola w sezonie, Messi zapewnił drużynie zwycięstwo w meczu z Getafe, dzięki czemu Barcelona utrzymała sześć punktów przewagi nad drugim w tabeli Realem Madryt[57].

Michael Carrick (z tyłu) obserwuje strzał Messiego – finał Ligi Mistrzów 2009.

Pieczętując dominację klubu w sezonie, Messi dwukrotnie wpisał się na listę strzelców w zwycięskiej 6:2 potyczce z Realem Madryt rozegranej na Santiago Bernabéu[58]; była to najwyższa porażka madryckiego klubu od 1930[59]. Po zdobyciu tych bramek, Messi podbiegł do kibiców i przed kamerami zdjął koszulkę, pokazując podkoszulek z napisem Síndrome X Fràgil (Zespół łamliwego chromosomu X), by wesprzeć dzieci cierpiące na tę dolegliwość[60]. 13 maja po raz pierwszy zwyciężył w rozgrywkach o Puchar Króla, zdobywając bramkę i asystując przy kolejnych dwóch, prowadząc zespół do wygranej 4:1 przeciwko Athletic Bilbao[61]. 27 maja w finale Ligi Mistrzów Barcelona wygrała z Manchesterem United 2:0, a Messi strzałem głową w 70 minucie spotkania zdobył drugą bramkę[62]. Z dziewięcioma trafieniami został królem strzelców rozgrywek[62]. Barcelona sezon zakończyła triumfując w Copa del Rey, Primera División i Lidze Mistrzów[63], stając się tym samym pierwszym hiszpańskim klubem w historii, któremu udało się zdobyć potrójną koronę[64].

Sezon 2009/2010

Messi w czasie treningu

Przed rozpoczęciem sezonu, przedłużył kontrakt z klubem do 2016 roku, stając się najwyżej opłacanym zawodnikiem w drużynie oraz w całej lidze. Messi będzie zarabiał około 9,5 miliona euro rocznie, zaś klauzula wykupu piłkarza wynosi 250 milionów[65][66]. W rozegranym 28 sierpnia meczu o Superpuchar Europy z Szachtarem Donieck asystował przy bramce Pedro, dającej drużynie zwycięstwo 1:0[67]. Po tym spotkaniu, Josep Guardiola powiedział, że Messi jest prawdopodobnie najlepszym piłkarzem jakiego kiedykolwiek widział[68]. Wcześniej zdobył dwie bramki w finale Superpucharu Hiszpanii przyczyniając się tym samym do zwycięstwa w tych rozgrywkach. Udanie rozpoczął zmagania ligowe – strzelił gola w wygranym 2:0 meczu z Getafe, zaś w spotkaniach z Atlético Madryt i Racingiem Santander zaliczył po dwa trafienia oraz jednej asyście. W półfinałowym meczu Klubowych Mistrzostw Świata przeciwko Atlante FC wszedł na boisko w 55 minucie i już dwie minuty później, strzelił bramkę na 2:1. Był to jego pierwszy kontakt z piłką w tym spotkaniu. Barcelona ostatecznie zwyciężyła 3:1. W finale KMŚ Duma Katalonii z Messim w składzie pokonała po dogrywce Estudiantes La Plata 2:1 a Argentyńczyk strzelił gola dającego swojej drużynie tytuł najlepszej drużyny globu. Został wybrany najlepszym zawodnikiem turnieju. Kilka tygodni później w meczu z Sevillą na Camp Nou (4:0) strzelił dwie bramki, zdobywając tym samym 100 gola dla FC Barcelony. Szczyt formy Argentyńczyka przypadł na marzec. Podczas kolejnych czterech meczów ligowych z Malagą, Almerią, Valencią i Saragossą strzelił 9 bramek. W przerwie pomiędzy nimi w bardzo ważnym rewanżu Ligi Mistrzów z VFB Stuttgart zdobył dwa gole. Swoją wędrówkę po Złotego Buta kontynuował w następnej fazie Champions League. Stał się bohaterem spotkania z Arsenalem, któremu strzelił cztery bramki niwecząc tym samym marzenia Anglików o awansie do półfinału. Rozegrał również bardzo udane zawody w Madrycie, gdzie pognębił odwiecznego rywala zdobywając bramkę na 1:0 dla Barcelony.
Messi nie pomógł jednak swojej drużynie w awansie do drugiego z rzędu finału Ligi Mistrzów. W meczach z Interem Mediolan (1:3 i 1:0) został całkowicie wyłączony z gry dzięki sprytnej taktyce José Mourinho. Mimo to został królem strzelców turnieju z ośmioma trafieniami na koncie (w tym 6 w fazie pucharowej) wyprzedzając między innymi Cristiano Ronaldo i Ivicę Olicia.
Sezon 2009/2010 zakończył się dla klubu z Katalonii zwycięstwem w lidze z niesamowitą ilością 99 punktów. Messi zdołał wyrównać rekord Ronaldo z sezonu 1996/1997, kiedy to Brazylijczykowi udało się zdobyć 34 bramki. Otrzymał za to pierwszego w swojej karierze Złotego Buta.

Sezon 2010/2011

21 sierpnia 2010, Messi strzelił hat-trick w swoim pierwszym meczu sezonu. Barcelona wygrała 4:0 nad Sevillą w Superpucharze Hiszpanii. Sezon ligowy rozpoczął zdobywając pierwszego gola po zaledwie 3 minutach, przeciw Racingowi Santander. 19 września 2010, Messi doznał kontuzji kostki przez nierozważną interwencję obrońcy Atletico Madryt Tomáša Ujfalusiego. Na pierwszy rzut oka obawiano się, że Messi złamał kostkę, która mogła powstrzymać gwiazdę przez co najmniej sześć miesięcy, ale po badaniach okazało się, że Argentyński gwiazdor doznał skręcenia wewnętrznych wiązadeł prawej kostki. Kiedy Messi wrócił do gry zdobył gola na 1:1 przeciwko RCD Mallorca. Potem zdobył kolejne bramki w rozgrywkach Ligi Mistrzów przeciwko København i pomógł zespołowi wygrać 2:0 na Camp Nou. Przeciwko Almerii zdobył swój drugi hat-trick w sezonie w imponującym 8:0 zwycięstwie na wyjeździe. 29 Listopada na Camp Nou Barcelona z Messim w składzie pokonała odwiecznego rywala Real Madryt 5:0. Messi w tym meczu zaliczył 2 asysty. W styczniu Lionel Messi dostał nagrodę dla najlepszego piłkarza 2010 roku (Złota Piłka). Pozostałymi kandydatami do zdobycia tej nagrody byli Xavi i Iniesta, jego klubowi koledzy. Messi był nominowany do nagrody za czwarty rok z rzędu. Tylko dwa dni po zdobyciu nagrody skompletował swojego pierwszego hat-tricka w roku i trzeci w sezonie przeciwko Real Betis. Barcelona m.in. dzięki Leo Messiemu dotarła do finału Pucharu Hiszpanii w którym ulegli 0:1 Realowi Madryt. 11 maja 2011 roku FC Barcelona zdobyła swoje kolejne Mistrzostwo Hiszpanii. 28 maja Barcelona wygrała Ligę Mistrzów. Rywalem w finale był Manchester United (3:1). Jednego z goli strzelił Messi. Lionel Messi został królem strzelców Ligi Mistrzów z 12 trafieniami. Został także wicekrólem strzelców Ligi Hiszpańskiej. W półfinale Ligi Mistrzów zdobył dwa gole na Santiago Bernabeu przeciw Realowi Madryt. Jego gole dały awans Barcelonie (0:2 w pierwszym meczu i 1:1 w drugim).

Sezon 2011/2012

Messi wraz z kolegami świętujący zdobycie Klubowego Mistrzostwa Świata 2011.
Messi w sezonie 2011/12 podczas spotkania Copa Del Rey.

Messi zaczął sezon od występu w Superpucharze Hiszpanii z FC Barceloną, w dwumeczu łącznie strzelił 3 gole i zdobył 2 asysty przeciwko Realowi Madryt (5:4) zapewniając FC Barcelonie zwycięstwo i zdobycie pierwszego trofea w tym sezonie[69]. Lionel wraz z FC Barceloną jako zwycięzca Ligi Mistrzów rozegrał spotkanie ze zwycięzcą Ligi Europejskiej, portugalskiego FC Porto, w ramach Superpucharu Europy[70]. W tym meczu Messi strzelił 1 gola po błędzie Guarína oraz asystował przy golu Cesca Fàbregasa, który ustanowił wynik na 2:0 dla Barcelony, tym samym zapewniając 2 trofeum klubowi. W sierpniu, w meczu Ligi Mistrzów przeciwko BATE Borysów, Messi pobił drugiego rekordzistę w historii klubu pod względem strzelonych bramek, był nim László Kubala ze 194 trafieniami, przed nim pozostał tylko César Rodríguez z 232 golami w oficjalnych meczach[70]. W kolejnym meczu ligi mistrzów przeciwko Viktroii Pilzno Leo strzelił swojego dwusetnego gola w oficjalnych rozgrywkach. Podczas finału Klubowych Mistrzostw Świata Messi strzelił 2 gole brazylijskiemu klubowi FC Santos (4:0) zdobywając 3 trofeum dla FC Barcelony. Został również wybrany najlepszym zawodnikiem tego turnieju. Lionel zdobył nagrodę stworzoną w 2011 roku dla Najlepszego Piłkarza Europy, pokonując kolegę z FC Barcelony oraz zawodnika Realu Madryt Cristiano Ronaldo[71]. Wygrał również Złotą Piłkę pokonując w głosowaniu Cristiano Ronaldo oraz Xaviego Hérnandeza, stając się tym samym czwartym zawodnikiem który zdobył Złota Piłkę trzy razy[72]. 19 stycznia 2011 w ligowym meczu z Valencia CF (5:1) Leo strzelił swojego dwusetnego gola w Primera Division. 7 marca w meczu z Bayernem Leverkusen (7:1) stał się zawodnikiem który jako pierwszy w historii Ligi Mistrzów strzelił 5 goli w jednym meczu. 20 marca strzelając hat-tricka w meczu ligowym przeciwko Granada CF pobił klubowy rekord 232 goli ustanowionego przez Césara Rodrígueza i stał się najlepszym strzelcem w historii FC Barcelony. 2 maja strzelając hat-tricka z Málagą pobił rekord ilości strzelonych w sezonie goli. Poprzednim rekordzistą był Gerda Müller z 67 trafieniami, z 68 Messi stał się najlepszym strzelcem podczas jednego sezonu w historii Europy. 5 maja w derbach Barcelony z Espanyolem Leo strzelił 4 gole tym samym strzelając niespotykaną ilość 72 goli w jednym sezonie we wszystkich oficjalnych rozgrywkach[72].

Sezon 2012/2013

Sezon 2012/13 zaczął od porażki w superpucharze Hiszpanii z Realem Madryt 4:4 (o wygranej zdecydowała liczba bramek strzelonych na wyjeździe). Sam Messi podczas tych finałów dwa razy wpisywał się na listę strzelców. W pierwszej kolejce Primera División FC Barcelona zmierzyła się z Realem Sociedad San Sebastián. Zespół z Leo na czele wygrał 5:1, a sam Messi zaliczył dwie bramki. Ostatecznie FC Barcelona zakończyła sezon na pierwszym miejscu z dorobkiem 100 punktów. Leo z dorobkiem 46 bramek na koncie został królem strzelców i otrzymał Złotego Buta. Drugie miejsce zajął Portugalczyk Cristiano Ronaldo, który stracił do Argentyńczyka 12 bramek. W Lidze Mistrzów Barça bez problemu poradziła sobie w fazie grupowej gdzie zajęła pierwsze miejsce z dorobkiem 13 punktów. Duma Katalonii został pokonana dopiero w półfinale przez późniejszego triumfatora rozgrywek Bayern Monachium. Leo podczas całej edycji Ligi Mistrzów wpakował osiem razy piłkę do siatki, co dało mu trzecie miejsce tuż za Robertem Lewandowskim oraz Cristiano Ronaldo. W Pucharze Króla Leo strzelił cztery bramki. W całym sezonie łącznie uzyskał ich 60.

Sezon 2013/2014

Sezon 2013/14 Messi po raz kolejny zaczął od dwóch występów w Superpucharze Hiszpanii, w którym drużyna FC Barcelony zmierzyła się z Atlético Madryt. Podczas dwóch spotkań Leo nie zdobył żadnej bramki. W pierwszej kolejce La Liga Duma Katalonii ograła Levante UD 7:0, a sam Leo strzelił dwie bramki i zaliczył asystę. W kolejnym spotkaniu FC Barcelona zmierzyła się z Málagą. Spotkanie zakończyło się wygraną podopiecznych trenera Gerardo Martino 1:0, ale i Leo tym razem nie strzelił bramki. Poprawił się za to w spotkaniu trzeciej kolejki Primera División z Valencią CF, gdzie tych bramek uzyskał aż trzy. Barcelona zwyciężyła nad „Nietoperzami” 3:2. Po 11 kolejkach Messi wpisywał się na listę strzelców aż osiem razy. W Lidze Mistrzów podczas trzech spotkań uzyskał aż 6 bramek. 10 listopada podczas ligowego meczu z Betisem Messi musiał opuścić plac gry w 22. minucie. Lekarze zdiagnozowali u niego naderwanie dwugłowego mięśnia uda. W wyniku odnowienia się kontuzji lewej nogi, Messi nie mógł zagrać do końca 2013 roku. Argentyńczyk do gry powrócił 8 stycznia 2014 roku, strzelając dwa gole przeciwko Getafe w Pucharze Króla. 13 stycznia zajął 2. miejsce w plebiscycie Złotej Piłki dla najlepszego piłkarza. 16 marca w meczu ligowym przeciwko Osasunie, 26-latek strzelił hat-tricka, co sprawiło, że stał się najlepszym strzelcem wszech czasów FC Barcelony z 371 bramkami na koncie (mecze towarzyskie i oficjalne).

Kariera reprezentacyjna

W czerwcu 2004 zadebiutował w reprezentacji Argentyny U-20 w towarzyskim spotkaniu z rówieśnikami z Paragwaju[73]. Rok później zwyciężył z drużyną na Młodzieżowych Mistrzostwach Świata 2005 rozegranych w Holandii. Został królem strzelców i uznano go za najlepszego gracza turnieju[74].

4 sierpnia 2005 selekcjoner José Pekerman powołał Messiego do pierwszej reprezentacji. Zadebiutował w niej 17 sierpnia w spotkaniu z Węgrami; miał 18 lat i 54 dni. Został wprowadzony na boisko w 63. minucie, jednak 40 sekund później arbiter Markus Merk pokazał mu czerwoną kartkę za uderzenie łokciem węgierskiego obrońcy, Vilmosa Vanczáka. Decyzja sędziego wywołała kontrowersje, a Diego Maradona stwierdził, że arbiter postąpił zbyt pochopnie[75][76]. Messi powrócił do drużyny 3 września w przegranym 0:1 meczu z Paragwajem. Przed meczem powiedział: „Dzisiaj będzie mój prawdziwy debiut. Poprzedni mecz trwał dla mnie zbyt krótko...”[77]. Po kolejnym spotkaniu, przeciwko Peru, Pekerman nazwał Messiego „diamentem”[78].

28 marca 2009 w spotkaniu z Wenezuelą rozegranym w ramach kwalifikacji do Mistrzostw Świata, Messi po raz pierwszy zagrał z numerem „10” na koszulce. Mecz ten był również debiutem Diega Maradony w roli selekcjonera reprezentacji. Argentyna zwyciężyła 4:0, a Messi w 25 minucie otworzył wynik spotkania[79].

Mistrzostwa Świata 2006

Kontuzja odniesiona pod koniec sezonu 2005–2006 narażała Messiego na absencję na Mistrzostwach Świata 2006. Mimo to, 15 maja piłkarz otrzymał powołanie do kadry na turniej. Zagrał również swój ostatni mecz w barwach Argentyny U-20, zaś później wystąpił w towarzyskim spotkaniu z Angolą[80][81]. W pierwszym meczu Argentyny na mistrzostwach przeciwko Wybrzeżu Kości Słoniowej, Messi wszedł na boisko z ławki rezerwowych[82]. W następnym spotkaniu z Serbią i Czarnogórą zastąpił w 74 minucie Maxi Rodrígueza, stając się tym samym najmłodszym reprezentantem Argentyny na mistrzostwach w historii. Asystował przy trafieniu Hernána Crespo oraz zdobył ostatnią bramkę w wygranym 6:0 meczu, dzięki czemu został najmłodszym strzelcem w turnieju oraz szóstym najmłodszym zdobywcą gola w historii Mistrzostw Świata[83]. Wystąpił w zakończonym bezbramkowym remisem spotkaniu z Holandią[84]. W kolejnym meczu z Meksykiem Messi pojawił się na murawie w 84 minucie przy stanie 1:1 i zdołał trafić do siatki, uczynił to jednak z pozycji spalonej i bramka nie została uznana[85][86], jednak drużyna zdołała w dogrywce strzelić gola dającego awans. Całe ćwierćfinałowe spotkanie z Niemcami spędził na ławce rezerwowych, a Argentyna przegrała w rzutach karnych 2:4[87].

Copa América 2007

Messi na Copa América 2007.

Messi został najmłodszym zawodnikiem powołanym na turniej. Pierwszy mecz rozegrał 29 czerwca podczas wygranej 4:1 potyczki ze Stanami Zjednoczonymi. W tym spotkaniu pokazał swoje zdolności jako rozgrywający. Wypracował sytuację, dzięki której Hernán Crespo zdobył gola oraz sam kilkakrotnie oddał celne strzały na bramkę. Został zastąpiony w 79 minucie przez Carlosa Téveza, który kilka minut później wpisał się na listę strzelców[88].

W swoim drugim spotkaniu, przeciwko Kolumbii, wywalczył rzut karny, który wykorzystał Crespo, doprowadzając tym samym do remisu 1:1. Miał również udział przy drugiej bramce Argentyny, kiedy to po faulu na nim podyktowany został rzut wolny, z którego gola zdobył Juan Roman Riquelme, podwyższając prowadzenie na 3:1. Ostatecznie mecz zakończył się zwycięstwem Argentyny 4:2, dzięki czemu zespół awansował do ćwierćfinału turnieju[89].

W trzecim meczu z Paragwajem, trener dał odpocząć Messiemu przed kolejną fazą rozgrywek. Na boisko wszedł w 64 minucie zastępując Estebana Cambiasso. W 79 minucie wypracował sytuację bramkową Javierowi Mascherano, którą ten wykorzystał[90]. W ćwierćfinale Argentyna zwyciężyła z Peru 4:0, a Messi po podaniu Riquelme zdobył jedną z bramek[91]. W półfinałowej potyczce z Meksykiem, strzelił gola lobując bramkarza Oswaldo Sancheza, przyczyniając się do wygranej zespołu 3:0[92]. W finale Argentyna przegrała z Brazylią 0:3[93].

Messi w meczu z Brazylią podczas Igrzysk Olimpijskich 2008

Igrzyska Olimpijskie 2008

Z początku Messi nie otrzymał zgody od klubu na wyjazd na Igrzyska Olimpijskie 2008[94], jednak zawodnik po odbyciu rozmowy z trenerem Josepem Guardiolą ostatecznie dostał pozwolenie na uczestnictwo w zawodach[95]. Dołączył do kadry zespołu i pierwszą bramkę zdobył w wygranym 2:1 meczu z Wybrzeżem Kości Słoniowej[95]. Z kolei w spotkaniu z Holandią otworzył wynik spotkania oraz asystował przy bramce Ángela Di Maríi, dzięki czemu Argentyna zwyciężyła spotkanie po dogrywce 2:1[96]. Z dobrej strony pokazał się w wygranym 3:0 meczu z Brazylią[97]. W finale Messi ponownie asystował przy trafieniu Di Maríi, dającemu zwycięstwo 1:0 nad Nigerią[98].

Mistrzostwa Świata 2010

Messi podczas przegranego ćwierćfinału z Niemcami.

Messi wystąpił w meczu otwarcia, w którym Argentyna pokonała Nigerię 1:0. Argentyńczyk miał wiele okazji do strzelenia bramki, jednak został wielokrotnie zatrzymany przez bramkarza Vincenta Enyeamę. Messi wyszedł w podstawowej jedenastce Argentyny w kolejnym meczu mistrzostw przeciwko Korei Południowej zakończonym zwycięstwem 4:1. Uczestniczył we wszystkich bramkowych akcjach zespołu, ponadto pomógł zdobyć hat-trick Gonzalowi Higuaínowi. W trzecim, ostatnim meczu grupowym Argentyna wygrała 2:0 z Grecją, a sam Messi był kapitanem drużyny oraz został wybrany „graczem meczu”.

W pierwszym spotkaniu drugiej rundy, wygranym 3:1 z Meksykiem, Messi asystował przy bramce Carlosa Téveza, która jednak nie powinna zostać uznana z powodu spalonego. Argentyna zakończyła występ w mistrzostwach po przegranej z Niemcami 0:4.

Copa América 2011

Messi uczestniczył we wszystkich czterech meczach Argentyny w Copa América 2011. Nie zdobył żadnego gola, ale zaliczył asystę przy golu Gonzala Higuaína w przegranym meczu ćwierćfinałowym po rzutach karnych (w meczu 1:1) z Urugwajem. Messi trafił w serii rzutów karnych; strzelał jako pierwszy. Messi dwukrotnie został wybierany zawodnikiem meczu, kolejno z Boliwią (1:1) i Kostaryką (3:0).

Mistrzostwa Świata 2014

Lionel Messi na Mundialu 2014 grał w każdym meczu swojej kadry. Ponadto strzelał gola w każdym meczu Argentyny w fazie grupowej (Po jednej bramce w meczu z Bośnią i Hercegowiną oraz w meczu z Iranem i dwie bramki w meczu z Nigerią). W fazie pucharowej spotkała go jednak „niemoc strzelecka” i nie trafił tam ani jednej bramki, strzelając jedynie karnego w wygranych w półfinałowym meczu z Holandią serii rzutów karnych. Argentyna dotarła aż do finału gdzie przegrała z Niemcami 1:0 po dogrywce. Lionel Messi został wybrany na najlepszego piłkarza turnieju oraz zajął trzecie miejsce w klasyfikacji strzelców (razem z Neymarem i Robinem van Persiem) z 4 golami na koncie tracąc jedną bramkę do drugiego w klasyfikacji Thomasa Müllera i 2 bramki do laureata Złotego Buta tego turnieju Jamesa Rodrígueza.

Copa América 2015

Na Copa América 2015 Lionel Messi zagrał pełny wymiar czasowy we wszystkich meczach swojej kadry. Strzelił on tylko jednego gola w meczu z Paragwajem i wykorzystał swoją „jedenastkę” w serii rzutów karnych w ćwierćfinałowym meczu z Kolumbią oraz w finałowym meczu z Chile. Argentyna dotarła do finału gdzie przegrała z Chile po rzutach karnych 4:1 (Leo Messi jako jedyny ze swojej kadry trafił rzut karny).

Copa América 2016

Na Copa América 2016 Lionel Messi opuścił tylko pierwszy mecz w fazie grupowej z Chile z powodu kontuzji. W pozostałych pojawił się na boisku. Ponadto ustrzelił hat-tricka w meczu z Panamą i zdobył po jednej bramce w ćwierćfinałowym meczu z Wenezuelą i w półfinałowym meczu z USA. W półfinale turnieju rozegranego 22 czerwca z USA stał się samodzielnie najlepszym strzelcem w historii reprezentacji Argentyny strzelając swoją 55. bramkę w kadrze, przez co pobił rekord Gabriela Batistuta (54 gole). Argentyna dotarła do finału gdzie przegrała przegrała z Chile 4:2 w rzutach karnych (regulaminowy czas meczu oraz dogrywka nie przyniosły bramek). W turnieju Messi zdobył 5 goli, królem strzelców z 6 golami został Eduardo Vargas. Po meczu Messi, gdy nie strzelił rzutu karnego, oświadczył, że rezygnuje z gry w reprezentacji Argentyny[99]. Po tej decyzji wiele osób starało się przekonać Messiego do powrotu, ale Messi nie zmieniał decyzji. Jednak po spotkaniu z nowym selekcjonerem reprezentacji Argentyny Edgardo Bauzą zdecydował się wrócić do reprezentacji[4].

Statystyki

Klubowe

(aktualne na dzień 29 kwietnia 2018)[100][101][102][103]
Sezon Klub Liga Liga[104]
Mecze Gole
2003/2004 Barcelona C Tercera 10 5
2003/2004 Barcelona B Segunda B 5 0
2004/2005 17 6
Ogólnie 32 11
Sezon Klub Liga Puchar Liga Mistrzów Superpuchar Superpuchar Europy Klubowe MŚ Ogólnie
Mecze Gole Asysty Mecze Gole Asysty Mecze Gole Asysty Mecze Gole Asysty Mecze Gole Asysty Mecze Gole Asysty Mecze Gole Asysty
2004/2005 Hiszpania FC Barcelona 7 1 0 1 0 0 1 0 0 – – – 9 1 0
2005/2006 17 6 2 2 1 0 6 1 1 0 0 0 – – 25 8 3
2006/2007 26 14 2 2 2 1 5 1 0 2 0 0 1 0 0 0 0 0 36 17 3
2007/2008 28 10 12 3 0 0 9 6 1 – – – 40 16 13
2008/2009 31 23 11 8 6 2 12 9 5 – – – 51 38 18
2009/2010 35 34 10 3 1 0 11 8 0 1 2 0 1 0 1 2 2 0 53 47 11
2010/2011 33 31 18 7 7 3 13 12 3 2 3 0 – – 55 53 24
2011/2012 37 50 16 7 3 4 11 14 5 2 3 2 1 1 1 2 2 1 60 73 29
2012/2013 32 46 12 5 4 0 11 8 3 2 2 0 – – 50 60 15
2013/2014 31 28 11 6 5 3 7 8 0 2 0 0 – – 46 41 14
2014/2015 38 43 18 6 5 4 13 10 5 – – – 57 58 27
2015/2016 33 26 16 5 5 6 7 6 1 2 1 0 1 2 1 1 1 0 49 41 24
2016/2017 34 37 11 7 5 3 9 11 2 2 1 2 – – 52 54 18
2017/2018 33 32 12 6 4 4 10 6 2 2 1 0 – – 51 43 18
Ogólnie 415 381 151 68 48 30 125 100 28 17 13 4 4 3 3 5 5 1 634 550 217

Reprezentacyjne

(aktualne na dzień 11 listopada 2017)[105][106][13].
Argentyna
Rok Mecze Gole Asysty
2005 5 0 0
2006 7 2 2
2007 14 6 3
2008 8 2 1
2009 10 3 2
2010 10 2 2
2011 13 4 10
2012 9 12 1
2013 7 6 5
2014 14 8 2
2015 8 4 3
2016 11 8 7
2017 7 4 0
Ogólnie 123 61 38

Gole w reprezentacji

# Data Miejsce Przeciwnik Gol Wynik Rozgrywki
1. 1 marca 2006 Bazylea, Szwajcaria  Chorwacja 2 – 1 2 – 3 mecz towarzyski
2. 16 czerwca 2006 Gelsenkirchen, Niemcy  Serbia i Czarnogóra 6 – 0 6 – 0 Mistrzostwa Świata 2006
3.
4.		 5 czerwca 2007 Barcelona, Hiszpania  Algieria 3 – 2
4 – 2		 4 – 3 mecz towarzyski
5. 8 lipca 2007 Barquisimeto, Wenezuela  Peru 2 – 0 4 – 0 Copa América 2007
6. 11 lipca 2007 Puerto Ordaz, Wenezuela  Meksyk 2 – 0 3 – 0
7. 16 października 2007 Maracaibo, Wenezuela  Wenezuela 0 – 2 0 – 2 kwalifikacje do Mistrzostw Świata 2010
8. 20 listopada 2007 Bogota, Kolumbia  Kolumbia 1 – 0 2 – 1
9. 4 czerwca 2008 San Diego, Stany Zjednoczone  Meksyk 0 – 2 1 – 4 mecz towarzyski
10. 11 października 2008 Buenos Aires, Argentyna  Urugwaj 1 – 0 2 – 1 kwalifikacje do Mistrzostw Świata 2010
11. 11 lutego 2009 Marsylia, Francja  Francja 0 – 2 0 – 2 mecz towarzyski
12. 28 marca 2009 Buenos Aires, Argentyna  Wenezuela 1 – 0 4 – 0 kwalifikacje do Mistrzostw Świata 2010
13. 14 listopada 2009 Madryt, Hiszpania  Hiszpania 1 – 1 1 – 2 mecz towarzyski
14. 7 września 2010 Buenos Aires, Argentyna  Hiszpania 1 – 0 4 – 1
15. 17 listopada 2010 Doha, Katar  Brazylia 1 – 0 1 – 0
16. 9 lutego 2011 Genewa, Szwajcaria  Portugalia 2 – 1 2 – 1
17. 20 czerwca 2011 Buenos Aires, Argentyna  Albania 2 – 0 4 – 0
18. 7 października 2011 Buenos Aires, Argentyna  Chile 2 – 0 4 – 1 kwalifikacje do Mistrzostw Świata 2014
19. 15 listopada 2011 Barranquilla, Kolumbia  Kolumbia 1 – 1 2 – 1
20.
21.
22.		 29 lutego 2012 Berno, Szwajcaria  Szwajcaria 1 – 0
2 – 1
3 – 1		 3 – 1 mecz towarzyski
23. 2 czerwca 2012 Buenos Aires, Argentyna  Ekwador 3 – 0 4 – 0 kwalifikacje do Mistrzostw Świata 2014
24.
25.
26.		 9 czerwca 2012 East Rutherford, USA  Brazylia 1 – 1
2 – 1
4 – 3		 4 – 3 mecz towarzyski
27. 15 sierpnia 2012 Frankfurt, Niemcy  Niemcy 2 – 0 3 – 1
28. 7 września 2012 Córdoba, Argentyna  Paragwaj 3 – 1 3 – 1 kwalifikacje do Mistrzostw Świata 2014
29.
30.		 12 października 2012 Mendoza, Argentyna  Urugwaj 1 – 0
3 – 0		 3 – 0
31. 16 października 2012 Santiago, Chile  Chile 1 – 0 2 – 1
32. 22 marca 2013 Buenos Aires, Argentyna  Wenezuela 2 – 0 3 – 0
33.
34.
35.		 14 czerwca 2013 Gwatemala, Gwatemala  Gwatemala 0 – 1
0 – 3
0 – 4		 0 – 4 mecz towarzyski
36.
37.		 10 września 2013 Asunción, Paragwaj  Paragwaj 1 – 0
4 – 1		 5 – 2
38. 7 czerwca 2014 La Plata, Argentyna  Słowenia 2 – 0 2 – 0
39. 15 czerwca 2014 Rio de Janeiro, Brazylia  Bośnia i Hercegowina 2 – 0 2 – 1 Mistrzostwa Świata 2014
40. 21 czerwca 2014 Belo Horizonte, Brazylia  Iran 1 – 0 1 – 0
41.
42.		 25 czerwca 2014 Porto Alegre, Brazylia  Nigeria 1 – 0
2 – 1		 3 – 2
43.
44.		 14 października 2014 Hongkong, Chiny  Chiny 0 – 5
0 – 7		 0 – 7 mecz towarzyski
45. 12 listopada 2014 Londyn, Anglia  Chorwacja 2 – 1 2 – 1
46. 13 czerwca 2015 La Serena, Chile  Paragwaj 2 – 0 2 – 2 Copa América 2015
47.
48.		 5 września 2015 Houston, Stany Zjednoczone  Boliwia 5 – 0
6 – 0		 7 – 0 mecz towarzyski
49. 9 września 2015 Arlington, Stany Zjednoczone  Meksyk 2 – 2 2 – 2
50. 30 marca 2016 Córdoba, Argentyna  Boliwia 2 – 0 2 – 0 kwalifikacje do Mistrzostw Świata 2018
51.
52.
53.		 11 czerwca 2016 Chicago, Stany Zjednoczone  Panama 2 – 0
3 – 0
4 – 0		 5 – 0 Copa América 2016
54. 19 czerwca 2016 Foxborough, Stany Zjednoczone  Wenezuela 3 – 0 4 – 1
55. 22 czerwca 2016 Houston, Stany Zjednoczone  Stany Zjednoczone 0 – 2 0 – 4
56. 2 września 2016 Mendoza, Argentyna  Urugwaj 1 – 0 1 – 0 kwalifikacje do Mistrzostw Świata 2018
57. 16 listopada 2016 San Juan, Argentyna  Kolumbia 1 – 0 3 – 0
58. 24 marca 2017 Buenos Aires, Argentyna  Chile 1 – 0 1 – 0
59.
60.
61.		 11 października 2017 Quito, Ekwador  Ekwador 1 – 1
1 – 2
1 – 3		 1 – 3

Ostatnia aktualizacja: 15 października 2017[107].

Osiągnięcia

FC Barcelona

Reprezentacyjne

Indywidualne

Rekordy

  • Najwięcej goli w roku kalendarzowym: 91 goli (2012)
  • Najwięcej goli w jednym sezonie: 73 gole (2011/2012)
  • Najwięcej goli w jednym sezonie Primera División: 50 goli (2011/2012)
  • Najwięcej goli dla Barcelony: 550 goli (oficjalne) oraz 34 (nieoficjalne)
  • Najwięcej goli dla Argentyny: 61 goli
  • Najwięcej goli w El Clásico: 24 gole
  • Najwięcej goli w Superpucharze Hiszpanii: 11 goli
  • Najwięcej goli w jednym meczu Ligi Mistrzów: 5 goli
  • Najwięcej goli na wyjeździe w jednym sezonie Primera División: 24 gole
  • Najwięcej meczów na wyjeździe z golem w jednym sezonie Primera División: 15 meczów
  • Najwięcej kolejnych meczów z golem w Primera División: 21 meczów, 33 gole
  • Najmłodszy zawodnik z 200 golami w Primera División: 25 lat
  • Jedyny zawodnik z co najmniej 400 golami w hiszpańskim futbolu (gole oficjalne i nieoficjalne)
  • Najlepszy strzelec w historii Primera División: 381 goli
  • Najwięcej hat-tricków w jednym sezonie Primera División: 8
  • Najwięcej Złotych Piłek: 5
  • Najwięcej asyst w historii Primera División: 139 asyst
  • Jedyny zawodnik, który strzelił bramkę w 7 różnych rozgrywkach w ciągu jednego roku (2015)
  • Pierwszy piłkarz w historii, który przekroczył granicę 300 goli w Primera División
  • Najwięcej goli na jednym stadionie (Camp Nou): 206 goli

Odznaczenia

Życie prywatne

Od 2009 związany jest z Antonellą Roccuzzo, która, podobnie jak piłkarz, pochodzi z Rosario, a oboje znają się od dzieciństwa. Para pobrała się 30 czerwca 2017 roku w ich rodzinnym mieście. 2 listopada 2012 w barcelońskim szpitalu USP Dexeus, który mieści się niedaleko stadionu Camp Nou urodził się ich syn Thiago. 11 września 2015 roku urodził się ich drugi syn, Mateo.

Messi ma dwóch kuzynów, którzy zawodowo grają w piłkę nożną – Maxiego Biancucchi (obecnie występuje w paragwajskiej Olimpii Asunción) oraz Emanuela Biancucchi (obecnie występuje w paragwajskim Independiente Asunción).

Wyrok

6 lipca 2016 roku Lionel Messi i jego ojciec Jorge zostali skazani przez Sąd w Barcelonie na karę 21 miesięcy pozbawienia wolności w zawieszeniu na 2 lata i grzywnę (Lionel 2 mln euro grzywny, a jego ojciec 1,5 mln). Obaj oskarżeni byli za narażenie skarbu państwa na stratę ponad 4,1 mln euro w latach 2007–2009[109]. 24 maja 2017 sąd najwyższy podtrzymał prawomocny wyrok. Zgodnie z hiszpańskim prawem piłkarzowi nie groziło więzienie, ponieważ był wcześniej niekaralny, a kara była krótsza niż dwa lata[110].

Inne

Messi znalazł się na okładce gry video Pro Evolution Soccer 2009 i brał udział w kampanii promującej grę. Znalazł się też na okładkach gier FIFA Street i FIFA 13,14,15[111][112]. Wspólnie z Fernando Torresem reklamuje kolejną odsłonę serii[113].

Uwagi

  1. ↑ Ex aequo z Munir El Haddadi, John Guidetti, Álvaro Negredo i Luis Suárez.

Przypisy

  1. ↑ a b c Kazimierz Oleszek, Kazimierz; Lionel Messi – Argentyńska Pchła; Piłka Nożna Plus; nr 11 (263), s. 41–43; listopad 2007, wyd. Profus Management, ISSN 1230-9737.
  2. ↑ Soccerway.
  3. ↑ Duncan White: Copa America Centenario: Lionel Messi ogłosił zakończenie reprezentacyjnej kariery. eurosport.onet.pl, 2016-06-27. [dostęp 2016-06-27]. (pol.).
  4. ↑ a b http://www.sport.pl/pilka/1,64946,20540741,el-ms-2018-lionel-messi-wraca-do-reprezentacji-argentyny.html
  5. ↑ Martín Castilla Enviado: El crack que desea victorias de regalo. Canchallena, 2010-05-25. [dostęp 2012-08-16]. (hiszp.).
  6. ↑ John Carlin: Lionel Messi: Magic in his feet. The Independent, 2010-03-27. [dostęp 2012-08-16]. (ang.).
  7. ↑ Gustavo Veiga: Los intereses de Messi. Página/12. [dostęp 2012-08-16]. (hiszp.).
  8. ↑ a b c Ian Hawkey: Lionel Messi on a mission. Times Online, 2008-04-30. [dostęp 2009-05-30]. (ang.).
  9. ↑ Alexander Aguilar: El origen de los Messi está en Italia. Al Día, 2006-02-24. [dostęp 2009-07-07]. (hiszp.).
  10. ↑ Lionel Messi bio. NBC. [dostęp 2009-05-30]. (ang.).
  11. ↑ a b c d e Richard Williams: Messi has all the qualities to take world by storm. The Guardian, 2006-02-26. [dostęp 2008-05-03]. (ang.).
  12. ↑ Duncan White: Franck Ribery the man to challenge Lionel Messi and Barcelona. Daily Telegraph, 2009-04-04. [dostęp 2009-07-07]. (ang.).
  13. ↑ a b c d The new messiah. FIFA, 2006-03-05. [dostęp 2006-06-26]. (ang.).
  14. ↑ Sandra Sarmiento i Jaume Marcet: From “Infantil B” to World number one. FC Barcelona, 2009-09-18. [dostęp 2012-08-19]. (ang.).
  15. ↑ Messi estará en el stage de Peralada. El Mundo Deportivo, 2004-05-27. [dostęp 2012-08-19]. (hiszp.).
  16. ↑ a b c Lionel Andres Messi – FCBarcelona and Argentina. Football Database. [dostęp 2012-08-19]. (ang.).
  17. ↑ Mark Tutton i Greg Duke: Profile: Lionel Messi. CNN, 2009-05-22. [dostęp 2012-08-19]. (ang.).
  18. ↑ Lionel Andrés Messi at Soccerway. Soccerway. [dostęp 2012-08-19]. (ang.).
  19. ↑ Berta Brau: Meteoric rise in three years. FC Barcelona, 2007-10-16. [dostęp 3 maja 2008]. (ang.).
  20. ↑ Sergi Nogueras: Krkic enters the record books. FC Barcelona, 2007-10-21. [dostęp 2012-08-19]. (ang.).
  21. ↑ Good news for Barcelona as Messi gets his Spanish passport. The Star, 2005-05-28. [dostęp 2012-08-19]. (ang.).
  22. ↑ Ronaldinho scores the goals, Messi takes the plaudits. Rediff, 2005-09-28. [dostęp 2012-08-19]. (ang.).
  23. ↑ Frustrated Messi suffers another injury setback. ESPN Soccernet, 2006-04-26. [dostęp 2012-08-19]. (ang.).
  24. ↑ Sam Wallace: Arsenal 1 Barcelona 2: Barcelona crush heroic Arsenal in space of four brutal minutes. The Independent, 2006-05-18. [dostęp 2012-08-19]. (ang.).
  25. ↑ Barca retain Spanish league title. BBC Sport, 2006-05-03. [dostęp 2012-08-19]. (ang.).
  26. ↑ Player – Lionel Messi. National Football Teams. [dostęp 2012-08-21]. (ang.).
  27. ↑ Doctors happy with Messi op. FC Barcelona, 2006-11-14. [dostęp 2012-08-21]. (ang.).
  28. ↑ Ben Hayward: Magical Messi is Barcelona’s hero. The Independent, 2007-03-11. [dostęp 2012-08-21]. (ang.).
  29. ↑ Inter beat AC, Messi headlines derby. FIFA, 2007-03-11. [dostęp 2012-08-21]. (ang.).
  30. ↑ Lionel Messi Bio, Stats, News. ESPN Soccernet. [dostęp 2012-08-21]. (ang.).
  31. ↑ a b Sid Lowe: The greatest goal ever?. Daily Telegraph, 20 kwietnia 2007. [dostęp 7 lipca 2009]. (ang.).
  32. ↑ Messi dazzles as Barça reach Copa Final. ESPN Soccernet, 18 kwietnia 2007. (ang.).
  33. ↑ Can ‘Messidona’ beat Maradona?. The Hindu, 14 lipca 2007. (ang.).
  34. ↑ Sid Lowe: The greatest goal ever?. Daily Telegraph, 20 kwietnia 2007. [dostęp 7 maja 2007]. (ang.).
  35. ↑ Andy Mitten: Hand of Messi saves Barcelona. Times Online, 10 czerwca 2007. [dostęp 12 stycznia 2008]. (ang.).
  36. ↑ Barcelona vs. Sevilla. Soccerway, 22 września 2007. [dostęp 29 maja 2009]. (ang.).
  37. ↑ Barcelona 3-0 Lyon: Messi orchestrates win. ESPN Soccernet, 19 września 2007. [dostęp 27 maja 2009]. (ang.).
  38. ↑ Isaiah: Barcelona 4-1 Zaragoza. The Offside, 26 września 2007. [dostęp 27 maja 2009]. (ang.).
  39. ↑ FIFA: Xavi late show saves Barca. FIFA, 27 lutego 2008. [dostęp 27 maja 2009]. (ang.).
  40. ↑ FIFPro World XI. FIFPro. [dostęp 30 maja 2009]. (ang.).
  41. ↑ Fran Villalobos: El fútbol a sus pies. Marca, 10 kwietnia 2007. [dostęp 7 lipca 2009]. (hiszp.).
  42. ↑ Leandro Fest: Si Messi sigue trabajando así, será como Maradona y Pelé. Sport.es. [dostęp 7 lipca 2009]. (hiszp.).
  43. ↑ Fran Villalobos: La afición corona a Messi como el mejor. Marca, 27 września 2007. [dostęp 7 lipca 2009]. (hiszp.).
  44. ↑ Totti le daría el Balón de Oro a Messi antes que a Kaká. Marca, 29 listopada 2007. [dostęp 7 lipca 2009]. (hiszp.).
  45. ↑ Barcelona’s Lionel Messi sidelined with thigh injury. CBC.ca, 5 marca 2008. [dostęp 14 czerwca 2009]. (ang.).
  46. ↑ Gregory Sica: Messi Inherits Ronaldinho’s No. 10 Shirt. Goal.com, 4 sierpnia 2008. [dostęp 2 czerwca 2009]. (ang.).
  47. ↑ Late Messi brace nicks it. ESPN Soccernet, 1 października 2008. [dostęp 29 maja 2009]. (ang.).
  48. ↑ Efosa Osaghae: Barcelona 6-1 Atletico Madrid. Bleacher Report, 4 października 2008. [dostęp 31 maja 2009]. (ang.).
  49. ↑ Goal rush for Barcelona. ESPN Soccernet, 4 października 2008. [dostęp 31 maja 2009]. (ang.).
  50. ↑ Messi magical, Real miserable. FIFA.com, 29 listopada 2008. [dostęp 2 czerwca 2009]. (ang.).
  51. ↑ Barcelona 2-0 Real Madrid. BBC Sport, 13 grudnia 2008. [dostęp 29 maja 2009]. (ang.).
  52. ↑ FIFA World Player Gala 2008. FIFA.com. [dostęp 7 lipca 2009]. (ang.).
  53. ↑ Messi scores hat trick in Barca’s 3-1 win over Atletico. Shanghai Daily, 7 stycznia 2009. [dostęp 29 maja 2009]. (ang.).
  54. ↑ Supersub Messi fires 5,000-goal Barcelona to comeback victory. AFP (1 lutego 2009). [dostęp 1 lutego 2009].
  55. ↑ Barcelona hit Malaga for six. Al Jazeera English, 23 marca 2009. [dostęp 2 czerwca 2009]. (ang.).
  56. ↑ Paul Logothetis: Barcelona returns to earth with league match. USA Today, 9 kwietnia 2009. [dostęp 7 lipca 2009]. (ang.).
  57. ↑ Messi leads Barcelona to 1-0 win over Getafe. Shanghai Daily, 19 kwietnia 2009. [dostęp 2 czerwca 2009]. (ang.).
  58. ↑ Sid Lowe: Barcelona run riot at Real Madrid and put Chelsea on notice. The Guardian, 2 maja 2009. [dostęp 31 maja 2009]. (ang.).
  59. ↑ Real Madrid Fan Poll Says Barcelona Loss Is Most Painful In Club History. Goal.com, 2 maja 2009. [dostęp 31 maja 2009]. (ang.).
  60. ↑ Ewan Macdonald: What Lionel Messi’s T-Shirt At The Bernabeu Meant. Goal.com, 2 maja 2009. [dostęp 2 czerwca 2009]. (ang.).
  61. ↑ Barcelona defeat Athletic Bilbao to win Copa del Rey. Daily Telegraph, 14 maja 2009. [dostęp 28 maja 2009]. (ang.).
  62. ↑ a b Messi sweeps up goalscoring honours. uefa.com, 27 maja 2009. [dostęp 4 czerwca 2009]. (ang.).
  63. ↑ Barcelona win treble in style. Gulf Daily News, 28 maja 2009. [dostęp 28 maja 2009]. (ang.).
  64. ↑ Barcelona eclipse dream team with historic treble. UK Eurosport, 1 czerwca 2009. [dostęp 3 czerwca 2009]. (ang.).
  65. ↑ Barcelona agree improved Messi contract. Yahoo! News, 25 sierpnia 2009. [dostęp 10 sierpnia 2009]. (ang.).
  66. ↑ Messi signs new deal at Barcelona. BBC Sport, 18 września 2009. [dostęp 15 listopada 2009]. (ang.).
  67. ↑ Superpuchar Europy dla Barcelony, kolejne trofeum Katalończyków. onet.pl, 28 sierpnia 2009. [dostęp 28 sierpnia 2009]. (ang.).
  68. ↑ 'Messi es el mejor jugador que veré jamás’. El Mundo, 29 sierpnia 2009. [dostęp 15 listopada 2009]. (hiszp.).
  69. ↑ 'Superpuchar Hiszpanii dla Barcelony. Barca wygrywa z Realem 3:2'. Polska Times, 17 września 2011. [dostęp 8 maja 2012]. (pol.).
  70. ↑ a b 'Superpuchar Europy. Barcelona pokonała Porto’. Sport.pl, 26 września 2011. [dostęp 8 maja 2012]. (pol.).
  71. ↑ 'Duma Katalonii gromi, Blaugrana mistrzem świata’. Onet.pl, 18 grudnia 2011. [dostęp 8 maja 2012]. (pol.).
  72. ↑ a b 'Złota Piłka FIFA dla Lionela Messiego’. Wp.pl, 9 stycznia 2012. [dostęp 8 maja 2012]. (pol.).
  73. ↑ Lionel Messi Biography. Lionel Messi. [dostęp 7 lipca 2009]. (ang.).
  74. ↑ FIFA World Youth Championship Netherlands 2005. FIFA.com. [dostęp 7 lipca 2009]. (ang.).
  75. ↑ Tim Vickery: Messi handles ‘new Maradona’ tag. BBC Sport, 22 sierpnia 2005. [dostęp 7 lipca 2009]. (ang.).
  76. ↑ Argentine striker Messi recalled for World Cup qualifier. People’s Daily Online, 20 sierpnia 2005. [dostęp 7 lipca 2009]. (ang.).
  77. ↑ Messi tries again as Argentina face Paraguay. ESPN Soccernet, 2 września 2005. [dostęp 7 lipca 2009]. (ang.).
  78. ↑ Brian Homewood: Messi is a jewel says Argentina coach. Rediff, 10 października 2005. [dostęp 7 lipca 2009]. (ang.).
  79. ↑ Argentina 4-0 Venezuela: Messi the star turn. Allaboutfcbarcelona.com, 28 marca 2009. [dostęp 7 lipca 2009]. (ang.).
  80. ↑ Tim Vickery: Messi comes of age. BBC Sport, 5 czerwca 2006. [dostęp 7 lipca 2009]. (ang.).
  81. ↑ Argentina allay fears over Messi. BBC Sport, 30 maja 2006. [dostęp 7 lipca 2009]. (ang.).
  82. ↑ Messi weiter auf der Bank. Kicker.de, 13 czerwca 2006. [dostęp 7 lipca 2009]. (niem.).
  83. ↑ Argentina 6-0 Serbia & Montenegro. BBC Sport, 16 czerwca 2006. [dostęp 7 lipca 2009]. (ang.).
  84. ↑ Holland 0-0 Argentina. BBC Sport, 21 czerwca 2006. [dostęp 7 lipca 2009]. (ang.).
  85. ↑ Michael Walker: Rodríguez finds an answer but many questions still remain. The Guardian, 26 czerwca 2006. [dostęp 7 lipca 2009]. (ang.).
  86. ↑ Argentina 2-1 Mexico (aet). The Guardian, 24 czerwca 2006. [dostęp 7 lipca 2009]. (ang.).
  87. ↑ Germany 1-1 Argentina. BBC Sport, 30 czerwca 2006. [dostęp 7 lipca 2009]. (ang.).
  88. ↑ Tevez Nets In Argentina Victory. BBC Sport, 29 czerwca 2007. [dostęp 11 października 2008]. (ang.).
  89. ↑ Argentina into last eight of Copa. BBC Sport, 3 lipca 2007. [dostęp 11 października 2008]. (ang.).
  90. ↑ Argentina-Paraguay. Conmebol, 5 lipca 2007. [dostęp 28 maja 2009]. (ang.).
  91. ↑ Argentina and Mexico reach semis. BBC Sport, 9 lipca 2007. [dostęp 11 października 2008]. (ang.).
  92. ↑ Messi’s Magic Goal. BBC Sport, 12 lipca 2007. [dostęp 11 października 2008]. (ang.).
  93. ↑ Brazil victorious in Copa America. BBC Sport, 16 lipca 2007. [dostęp 28 maja 2009]. (ang.).
  94. ↑ Lionel Messi out of Olympics after Barcelona win court appeal against Fifa. Daily Telegraph, 6 sierpnia 2008. [dostęp 27 maja 2009]. (ang.).
  95. ↑ a b Barcelona give Messi Olympics thumbs-up. AFP, 7 sierpnia 2008. [dostęp 27 maja 2009]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-11)]. (ang.).
  96. ↑ Messi sets up Brazil semi. FIFA, 16 sierpnia 2008. [dostęp 27 maja 2009]. (ang.).
  97. ↑ Jesse Baumgartner: Argentina Takes Down Brazil 3-0. Examiner, 19 sierpnia 2008. [dostęp 27 maja 2009]. (ang.).
  98. ↑ Robert Millward: Argentina beats Nigeria 1-0 for Olympic gold. USA Today, 23 sierpnia 2008. [dostęp 27 maja 2009]. (ang.).
  99. ↑ Copa America. Messi rezygnuje z kadry. Ostatni szloch argentyny. sport.pl, 2016-06-27. [dostęp 2016-07-06].
  100. ↑ Leonel Messi, el prototipo del jugador total. El Mundo Deportivo, 2004-07-12. [dostęp 2012-08-21]. (hiszp.).
  101. ↑ ‘Pichichi’ y centenario. El Mundo Deportivo, 2011-01-17. [dostęp 2012-08-21]. (hiszp.).
  102. ↑ Lionel Messi Bio, Stats, News. ESPN Soccernet. [dostęp 2012-08-21]. (ang.).
  103. ↑ LFP: La Liga 2011/12 – Estadisticas Jugadores. LFP. [dostęp 2012-08-21]. (hiszp.).
  104. ↑ W Hiszpanii zespoły rezerw biorą udział w seniorskich rozgrywkach ligowych, ale nie mogą grać przeciwko macierzystemu klubowi, więc nie grają w Pucharze Króla.
  105. ↑ Lionel Messi Statistics. lionel-messi.co.uk. [dostęp 14 lipca 2009]. (ang.).
  106. ↑ Lionel Messi. soccernet.espn.go.com. [dostęp 14 lipca 2009]. (ang.).
  107. ↑ Lionel Messi. FIFA.com. (ang.).
  108. ↑ Auca en Cayo Hueso – Evo distingue a Messi con la Medalla al Mérito Deportivo (hiszp.) [dostęp 2013-04-26].
  109. ↑ Messi i jego ojciec skazani. 21 miesięcy więzienia i wielomilionowe grzywny. tvn.24.pl, 2016-07-06. [dostęp 2016-07-06].
  110. ↑ Messi skazany na 21 miesięcy więzienia! Jest prawomocny wyrok.
  111. ↑ Konami names Messi as face of PES 2009. Gamezine.co.uk, 1 sierpnia 2008. [dostęp 9 czerwca 2009]. (ang.).
  112. ↑ PES Unites – Messi. PESunites.com. [dostęp 9 czerwca 2009]. (ang.).
  113. ↑ James Orry: Torres signs for PES 2010. Videogamer.com, 23 czerwca 2009. [dostęp 7 lipca 2009]. (ang.).

Linki zewnętrzne

http://ofsajd.onet.pl/faceci/10-rzeczy-ktorych-nie-wiesz-o-messim/l31jg- ciekawostki o Leo

Skład FC Barcelona
  • Aktualny na 27 lutego 2024
Składy reprezentacji Argentyny
Skład reprezentacji Argentyny na Mundialu U-20 2005

Argentyna

Skład reprezentacji Argentyny na Mundialu 2006

Argentyna

Skład reprezentacji Argentyny na Copa América 2007

Argentyna

Skład reprezentacji Argentyny na Igrzyskach Olimpijskich 2008

Argentyna

Skład reprezentacji Argentyny na Mundialu 2010

Skład reprezentacji Argentyny na Copa América 2011

Argentyna

Skład reprezentacji Argentyny na Mundialu 2014

Argentyna

Skład reprezentacji Argentyny na Copa América 2015

Argentyna

Skład reprezentacji Argentyny na Copa América 2016

Argentyna

Osiągnięcia i nagrody
Laureaci Złotej Piłki

Szablon:Piłkarz roku FIFA Szablon:Piłkarz roku UEFA

Laureaci Europejskiego Złotego Buta
Bravo Award
Nagroda Złotego Chłopca
Królowie strzelców Primera División
1929–1930
1931–1940
1941–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
2001–2010
2011–2020
od 2021
Królowie strzelców Pucharu Europy i Ligi Mistrzów
Puchar Europy
Liga Mistrzów


złoto

Jedenastka gwiazd Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2014


Błąd w przypisach: Istnieje znacznik <ref> dla grupy o nazwie „infobox”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="infobox"/>
BŁĄD PRZYPISÓW
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lionel_Messi&oldid=53352930”