Grzegorz Ryś

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Szymon71 (dyskusja | edycje) o 20:19, 9 kwi 2020. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Grzegorz Ryś
Ilustracja
Grzegorz Ryś (2016)
Herb duchownego Virtus in infirmitate
Moc w słabości
Data i miejsce urodzenia

9 lutego 1964
Kraków

Arcybiskup metropolita łódzki
Okres sprawowania

od 2017

Biskup pomocniczy krakowski
Okres sprawowania

2011–2017

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

22 maja 1988

Nominacja biskupia

16 lipca 2011

Sakra biskupia

28 września 2011

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

28 września 2011

Miejscowość

Kraków

Miejsce

bazylika archikatedralna
św. Stanisława
i św. Wacława

Konsekrator

Stanisław Dziwisz

Współkonsekratorzy

Franciszek Macharski
Stanisław Ryłko

Grzegorz Ryś w czasie modlitwy ekumenicznej podczas obchodów 75 rocznicy likwidacji getta łódzkiego (2019)

Grzegorz Ryś (ur. 9 lutego 1964 w Krakowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor habilitowany nauk humanistycznych specjalizujący się w dziedzinie historii Kościoła, rektor Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej w latach 2007–2011, biskup pomocniczy krakowski w latach 2011–2017, arcybiskup metropolita łódzki od 2017.

Życiorys

Urodził się 9 lutego 1964 w Krakowie[1]. Ochrzczony został w bazylice Mariackiej w Krakowie przez księdza Ferdynanda Machaya[2]. W latach 1982–1988 studiował na Wydziale Teologicznym oraz na Wydziale Historii Kościoła Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, a także w Wyższym Seminarium Duchownym Archidiecezji Krakowskiej[1]. Święceń prezbiteratu udzielił mu 22 maja 1988 w katedrze na Wawelu kardynał Franciszek Macharski[1], arcybiskup metropolita krakowski[3]. W 1994 na podstawie dysertacji Średniowieczna pobożność ludowa na ziemiach polskich. Próba typologii uzyskał doktorat z nauk teologicznych, natomiast w 2000 na podstawie rozprawy Jan Hus wobec kryzysu Kościoła doby Wielkiej Schizmy uzyskał habilitację z nauk humanistycznych w zakresie historii[4].

W latach 1988–1989[5] pracował jako wikariusz w parafii Świętych Małgorzaty i Katarzyny w Kętach[6]. Od 2004 do 2007 pełnił funkcję dyrektora Archiwum Kapituły Metropolitalnej w Krakowie[7]. Był komentatorem pielgrzymek Jana Pawła II w Telewizji Polskiej i Polskim Radiu. Po jego śmierci współorganizował czuwania, natomiast podczas procesu beatyfikacyjnego zasiadał w komisji historycznej działającej przy Trybunale Rogatoryjnym[8]. Przez wiele lat był przewodnikiem grupy 6 Pieszej Pielgrzymki Krakowskiej na Jasną Górę.

Został kierownikiem Katedry Historii Kościoła w Średniowieczu[4][8] oraz Katedry Historii Starożytnej i Średniowiecznej w Instytucie Historii na Wydziale Historii i Dziedzictwa Kulturowego Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II (wcześniej Papieskiej Akademii Teologicznej)[4]. W latach 2007–2011 piastował urząd rektora Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej, ponadto w latach 2010–2011 był przewodniczącym Konferencji Rektorów Seminariów Duchownych w Polsce[1].

16 lipca 2011 papież Benedykt XVI mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji krakowskiej ze stolicą tytularną Arcavica[9][10]. Święcenia biskupie otrzymał wraz z Damianem Muskusem 28 września 2011 w katedrze na Wawelu[11]. Konsekratorem był kardynał Stanisław Dziwisz, arcybiskup metropolita krakowski, a współkonsekratorami kardynałowie Franciszek Macharski, arcybiskup senior krakowski, i Stanisław Ryłko, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Świeckich[3]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Virtus in infirmitate” (Moc w słabości)[12]. W archidiecezji krakowskiej objął urząd wikariusza generalnego[1]. Przygotował rozważania drogi krzyżowej odprawionej podczas Światowych Dni Młodzieży w Krakowie w 2016[13].

14 września 2017 papież Franciszek powołał go na urząd arcybiskupa metropolity łódzkiego[14][15]. Ingres do bazyliki archikatedralnej św. Stanisława Kostki w Łodzi odbył 4 listopada 2017[16]. 29 czerwca 2018 na placu św. Piotra w Rzymie odebrał od papieża Franciszka paliusz[17], który uroczyście został mu nałożony 5 października 2018 w katedrze łódzkiej przez arcybiskupa Salvatore Pennacchia, nuncjusza apostolskiego w Polsce[18]. W 2018 zwołał czwarty w historii archidiecezji synod[19]. W 2019 wprowadził w archidiecezji diakonat stały[20], a także utworzył Międzynarodowe Diecezjalne Seminarium Misyjne dla nowej Ewangelizacji Redemptoris Mater[21].

W ramach Konferencji Episkopatu Polski został w 2011 przewodniczącym Zespołu ds. Nowej Ewangelizacji działającego przy Komisji Duszpasterstwa[22][23]. Wszedł także w skład Ogólnopolskiego Komitetu Organizacyjnego Obchodów 1050. Rocznicy Chrztu Polski w 2016 roku[24] i Rady ds. Kultury i Ochrony Dziedzictwa Kulturowego[23]. W 2017 został wybrany do Rady Stałej[25]. W 2018 wziął udział w sesji Synodu Biskupów o młodzieży[26].

Zaangażowany na rzecz ekumenizmu i dialogu międzyreligijnego. Był pomysłodawcą zorganizowanego w 2011 spotkania chrześcijan, żydów i muzułmanów w intencji pokoju pod nazwą „Echo Asyżu w Krakowie”. Wszedł w skład Międzynarodowej Rady Oświęcimskiej, a także kapituły Nagrody im. Ks. Stanisława Musiała przyznawanej przez Klub Chrześcijan i Żydów „Przymierze”[7].

Tytuły, wyróżnienia

Otrzymał tytuł Małopolanina Roku 2017 przyznawany przez Stowarzyszenie Gmin i Powiatów Małopolski[27].

W 2017 został uhonorowany Nagrodą im. Klemensa Bąkowskiego nadaną przez Towarzystwo Miłośników Historii i Zabytków Krakowa[28], a w 2019 Medalem 75-lecia Misji Jana Karskiego przyznaną przez Towarzystwo Jana Karskiego[29].

Książki

  • Rekolekcje. Modlitwa, post, jałmużna (Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak”, Kraków 2013)
  • Kościelna wiosna. Razem z Krystyną Strączek (Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak”, Kraków 2013)
  • Franciszek. Życie – miejsca – słowa (Wydawnictwo św. Stanisława BM, Kraków 2013)
  • Kościelna wiosna. Razem z Krystyną Strączek (Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak”, Kraków 2013)
  • Skandal miłosierdzia. Rozważania dla każdego (Wydawnictwo WAM, Kraków 2014)
  • Wiara z lewej, prawej i Bożej strony (Wydawnictwo WAM, Kraków 2014)
  • Moc słowa (Wydawnictwo WAM, Kraków 2016)
  • Jeden święty, powszechny, apostolski. Spotkania z historią Kościoła (Wydawnictwo WAM, Kraków 2016)
  • Moc wiary (Wydawnictwo WAM, Kraków 2017)

Przypisy

  1. a b c d e Nota biograficzna Grzegorza Rysia na stronie archidiecezji krakowskiej. diecezja.pl (arch.). [dostęp 2017-11-11].
  2. Maskacjusz TV: Świętość – bp Grzegorz Ryś. youtube.com, 2016-07-23. [dostęp 2019-05-15].
  3. a b Grzegorz Ryś. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2012-07-14].
  4. a b c Dr hab. Grzegorz Ryś, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-08-31].
  5. Duszpasterze. parafiakety.pl (arch.). [dostęp 2018-10-20].
  6. K. Szyjka: Przygodę z Winnicą Pańską rozpoczął w Kętach. faktyoswiecim.pl, 2011-10-04. [dostęp 2018-10-20].
  7. a b Nota biograficzna Grzegorza Rysia na stronie archidiecezji łódzkiej. archidiecezja.lodz.pl. [dostęp 2017-11-11].
  8. a b Ks. prałat Grzegorz Ryś biskupem pomocniczym arch. krakowskiej. ekai.pl (arch.), 2011-07-16. [dostęp 2017-05-16].
  9. Nomina di Ausiliari di Kraków (Polonia). press.vatican.va, 2011-07-16. [dostęp 2015-12-21]. (wł.).
  10. Komunikat Nuncjatury – nominacje w arch. krakowskiej. episkopat.pl (arch.), 2011-07-16. [dostęp 2012-08-14].
  11. Ks. Ryś i o. Muskus wyświęceni na biskupów. krakow.tvp.pl (arch.), 2011-09-26. [dostęp 2017-12-10].
  12. Konsekracja nowych biskupów archidiecezji krakowskiej. episkopat.pl (arch.), 2011-09-27. [dostęp 2013-08-14].
  13. S. Karnacewicz: Biskup Grzegorz Ryś nowym metropolitą łódzkim. pap.pl, 2017-09-14. [dostęp 2017-11-11].
  14. Nomina dell’Arcivescovo Metropolita di Łodź (Polonia). press.vatican.va, 2017-09-14. [dostęp 2017-09-14]. (wł.).
  15. Łódź: bp Grzegorz Ryś – metropolitą łódzkim. nuncjatura.pl, 2017-09-14. [dostęp 2017-09-14].
  16. Ingres abp. Grzegorza Rysia do łódzkiej bazyliki archikatedralnej. ekai.pl, 2017-11-04. [dostęp 2017-11-05].
  17. Arcybiskup Grzegorz Ryś dostał paliusz od papieża Franciszka. dzienniklodzki.pl, 2018-06-30. [dostęp 2018-06-30].
  18. Abp Ryś przyjął paliusz – oznakę posługi metropolity i symbol łączności z papieżem. ekai.pl, 2018-10-06. [dostęp 2018-10-20].
  19. Łódź: rozpoczął się IV Synod Archidiecezji Łódzkiej [dokument]. ekai.pl, 2018-01-27. [dostęp 2018-10-20].
  20. Dekret o diakonacie stałym w Archidiecezji Łódzkiej. archidiecezja.lodz.pl, 2019-02-03. [dostęp 2019-02-03].
  21. Abp Ryś utworzył nowe seminarium duchowne. ekai.pl, 2019-09-22. [dostęp 2019-09-22].
  22. Bp Grzegorz Ryś na czele Zespołu ds. Nowej Ewangelizacji. ekai.pl (arch.), 2011-10-15. [dostęp 2017-05-16].
  23. a b Grzegorz Ryś na stronie Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl. [dostęp 2016-11-09].
  24. Grzegorz Ryś na stronie Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl (arch.). [dostęp 2016-11-09].
  25. Historyczne spotkanie Episkopatu Polski w Lublinie. ekai.pl, 2017-10-14. [dostęp 2017-11-06].
  26. Podsumowujemy Synod Biskupów o młodzieży. ekai.pl, 2018-10-28. [dostęp 2018-12-31].
  27. Kraków: abp Jędraszewski i abp Ryś odebrali tytuły Małopolan Roku 2017. ekai.pl, 2018-05-14. [dostęp 2018-05-15].
  28. B. Gancarz: Jubileuszowa nagroda dla biskupa Rysia. gosc.pl, 2017-04-04. [dostęp 2019-05-19].
  29. Medal Misji Jana Karskiego dla abp. Grzegorza Rysia. ekai.pl, 2019-04-15. [dostęp 2019-07-09].

Linki zewnętrzne