Przejdź do zawartości

Kamala Harris

Edytuj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamala Harris
Ilustracja
Kamala Harris (2021)
Data i miejsce urodzenia

20 października 1964
Oakland

49. wiceprezydent Stanów Zjednoczonych
Okres

od 20 stycznia 2021
do 20 stycznia 2025

Przynależność polityczna

Partia Demokratyczna

Małżonek

Douglas Emhoff

Poprzednik

Mike Pence

Następca

J.D. Vance

Senator Stanów Zjednoczonych z Kalifornii
Okres

od 3 stycznia 2017
do 18 stycznia 2021

Przynależność polityczna

Partia Demokratyczna

Poprzednik

Barbara Boxer

Następca

Alex Padilla

32. prokurator generalna Kalifornii(inne języki)
Okres

od 3 stycznia 2011
do 3 stycznia 2017

Poprzednik

Jerry Brown

Następca

Xavier Becerra

Pełniąca obowiązki prezydenta Stanów Zjednoczonych
Okres

od 19 listopada 2021
do 19 listopada 2021

Faksymile
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Wiadomości w Wikinews

Kamala Devi Harris (wym.: [ˈkɑːmələ ˈhæɹɪs]; ur. 20 października 1964 w Oakland) – amerykańska polityk i prawniczka, w latach 2021–2025 wiceprezydent USA. Wraz z Joe Bidenem została Człowiekiem Roku tygodnika „Time” za rok 2020.

Zastępczyni prokuratora okręgowego hrabstwa Alameda w latach 1990–1998, prokurator okręgowa San Francisco w latach 2004–2011, prokurator generalna Kalifornii w latach 2011–2017, a w latach 2017–2021 senator reprezentująca Kalifornię. 19 listopada 2021 pełniąca obowiązki prezydenta Stanów Zjednoczonych[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Młodość i edukacja

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się 20 października 1964 w Oakland w Kalifornii w rodzinie imigrantów z Indii i Jamajki[2] – lekarki Shyamali Gopalan(inne języki) (1938–2009) i ekonomisty Donalda J. Harrisa(inne języki) (ur. 1938)[3]. Imię Kamala w sanskrycie oznacza lotos[4]. Była wychowywana w wierze baptystycznej i hinduskiej[3]. Ma młodszą siostrę, Mayę Harris(inne języki), która była szefową jej kampanii prezydenckiej[5].

Jej rodzice rozwiedli się, gdy miała 7 lat, a prawo opieki nad nią i jej siostrą powierzone zostało jej matce[6]. Po rozwodzie, w weekendy odwiedzała swojego ojca, wspólnie ze swoją siostrą, w Palo Alto. Twierdzi, że z powodu koloru ich skóry, dzieci sąsiadów nie mogły się z nimi bawić[7]. Kiedy Harris miała 12 lat, wspólnie z matką i siostrą przeprowadziła się do Montrealu. Jej matka zajmowała się tam pracą badawczą w Żydowskim Szpitalu Ogólnym (Jewish General Hospital) oraz nauczaniem na Uniwersytecie McGilla[8]. Jako nastolatka, współtworzyła małą grupę taneczną składającą się z sześciu tancerzy, którzy występowali w domach kultury i na zbiórkach pieniędzy[9]. Liceum ukończyła w 1981 r.[10]

W 1986 r. ukończyła studia na Uniwersytecie Howarda, zdobywając stopień bachelor’s degree z politologii i ekonomii[3]. Podczas studiów była członkinią rady studentów sztuk wyzwolonych, brała udział w debatach, organizowała programy mentorskie dla miejscowej młodzieży, protestowała przeciwko segregacji rasowej i wstąpiła do korporacji studentek Alpha Kappa Alpha(inne języki), która była pierwszym tego typu afroamerykańskim studenckim bractwem[11]. Następnie w 1989 na Uniwersytecie Kalifornijskim ukończyła prawo i zdobyła stopień juris doctor(inne języki)[3]. Jako główny powód podjęcia pracy w organach ścigania, Harris podała potrzebę „siedzenia przy stole, przy którym podejmowane są decyzje” oraz to, że „świat potrzebuje więcej prokuratorów, którzy są świadomi społecznie”[12].

Kariera prawnicza

[edytuj | edytuj kod]

Kariera przed 2011

[edytuj | edytuj kod]

W 1990 roku Harris została przyjęta do State Bar of California, otrzymując licencję do wykonywania zawodu prawnika[13][14]. Specjalizowała się w sprawach dotyczących molestowania seksualnego dzieci[15]. Karierę prawniczą kontynuowała jako zastępczyni prokuratora okręgowego w hrabstwie Alameda od roku 1990 do 1998[3]. W 1998 roku została powołana[3] przez prokuratora miasta San Francisco, Louise Renne(inne języki), na stanowisko szefowej Wydziału Społeczności i Sąsiedztwa[15].

Od 2004 do 2010 r. była prokurator okręgową San Francisco i pierwszą w historii kobietą o innym niż biały kolorze skóry pełniącą ten urząd[15].

Kamala Harris podczas składania przysięgi prokuratorskiej

Prokurator generalny Kalifornii

[edytuj | edytuj kod]

Od 2011 do 2017 r. była prokurator generalną Kalifornii(inne języki). Była pierwszą kobietą, pierwszą osobą kolorową i pierwszą osobą azjatyckiego pochodzenia, która pełniła ten urząd[15]. Nazywała siebie progresywną prokurator[15].

Jest zdeklarowaną przeciwniczką kary śmierci, ale w czasie pełnienia urzędu prokurator generalnej Kalifornii zobowiązała się jej bronić[15]. W 2014 złożyła apelację przeciwko decyzji sędziego federalnego, który uznał karę śmierci za niekonstytucyjną[15].

Wygrała ugodę w wysokości 25 miliardów dolarów amerykańskich dla właścicieli domów w Kalifornii dotkniętych kryzysem wykluczenia, ale odmówiła wszczęcia postępowania przeciwko firmie OneWest Bank(inne języki) Stevena Mnuchina za naruszenia związane z wykluczeniami w 2013 roku[15].

Kariera polityczna

[edytuj | edytuj kod]

Senator Stanów Zjednoczonych

[edytuj | edytuj kod]

W 2016 r. została wybrana na senator ze stanu Kalifornia z ramienia Partii Demokratycznej[15]. Stała się drugą kolorową kobietą i pierwszą osobą południowoazjatyckiego pochodzenia, która została wybrana do Senatu USA[15]. Pracowała w Komisji ds. Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Spraw Rządowych, Komisji ds. Wywiadu, Komisji ds. Sądownictwa i Komisji ds. Budżetu[15]. Skutkiem wyboru na wiceprezydent, Harris zrezygnowała z mandatu senatorskiego z dniem 18 stycznia 2021 roku[16].

Wybory prezydenckie w 2020 roku

[edytuj | edytuj kod]
Kobieta z ciemnobrązowymi włosami do ramion ubrana w białą koszulę i trzymająca mikrofon na tle diabelskiego młyna
Kamala Harris prowadząca kampanię wyborczą w stanie Iowa
Kamala Harris, składająca przysięgę, 20 stycznia 2021

21 stycznia 2019 w programie telewizyjnym Good Morning America telewizji ABC News ogłosiła rozpoczęcie swojej kampanii wyborczej w prawyborach Partii Demokratycznej przed wyborami prezydenckimi zaplanowanymi na następny rok[15]. Zdecydowała się ogłosić swoją kandydaturę w Dzień Martina Luthera Kinga, ponieważ uważa Kinga za swojego inspiratora[15].

Swoją kampanią wyborczą nawiązywała do Shirley Chisholm – pierwszej czarnoskórej osoby z jednej z głównych partii politycznych, kandydującej w wyborach prezydenckich w Stanach Zjednoczonych[15]. Odzwierciedleniem tego były między innymi kolory jej kampanii: żółty, czerwony i niebieski[15].

Na początku kampanii wyborczej miała dobre wyniki w sondażach[17]. Po drugiej debacie Partii Demokratycznej w lipcu jej notowania zaczęły jednak spadać[17]. Część analityków spekulowała, że może to wynikać z prezentowanej postawy, która nie była jednoznacznie progresywna lub umiarkowana[17].

3 grudnia 2019 wycofała swoją kandydaturę z powodu wyczerpania środków finansowych na prowadzenie kampanii[18].

11 sierpnia 2020 Joe Biden ogłosił Harris swoją kandydatką na urząd wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych w wyborach prezydenckich w Stanach Zjednoczonych w 2020 roku[19]. Jest trzecią kobietą w historii wyznaczoną na kandydata na wiceprezydenta przez jedną z dwóch głównych sił politycznych w Stanach Zjednoczonych, wcześniej były to Geraldine Ferraro w 1984 i Sarah Palin w 2008[20].

Wiceprezydent Stanów Zjednoczonych

[edytuj | edytuj kod]
Wiceprezydent Kamala Harris i premier Polski Mateusz Morawiecki podczas wizyty w Polsce, 2022

20 stycznia 2021 jako pierwsza osoba kolorowa i pierwsza kobieta została zaprzysiężona na 49. wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych[21]. W efekcie wyboru na stanowisko wiceprezydent Stanów Zjednoczonych Kamali Harris przysługuje tytuł przewodniczącej Senatu Stanów Zjednoczonych, w głosowaniu bierze ona udział jedynie w wypadku równego podziału głosów w celu przełamania remisu[22].

Harris zrezygnowała z mandatu w Senacie 18 stycznia 2021, dwa dni przed zaprzysiężeniem na wiceprezydenta. Jej pierwszym aktem jako wiceprezydenta było zaprzysiężenie jej następcy Alexa Padilli i senatorów ze stanu Georgia Raphaela Warnocka i Jona Ossoffa, którzy zostali wybrani w drugiej turze wyborów w stanie Georgia w 2021 r.[23]

Harris oddała swoje pierwsze z dwóch głosów w dogrywce 5 lutego 2021 r. W lutym i marcu głosy Harris w jej roli jako przewodniczącej Senatu miały kluczowe znaczenie dla uchwalenia pakietu stymulacyjnego American Rescue Plan Act w 2021(inne języki), zaproponowanego przez prezydenta Bidena, ponieważ żaden republikanin w Senacie nie głosował za pakietem[24][25].

19 listopada 2021 Kamala Harris pełniła obowiązki prezydenta, podczas gdy Joe Biden przeszedł pod narkozą zabieg kolonoskopii. Stała się pierwszą kobietą w historii, która sprawowała władzę prezydenta Stanów Zjednoczonych Ameryki[26].

Wybory prezydenckie w 2024

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 2024 roku.
Kamala Harris i Tim Walz na wiecu wyborczym w Glendale w Arizonie

Jako urzędujący pierwszą kadencję prezydent Biden był naturalnym kandydatem dla Demokratów. Początkowo uzyskał poparcie większości delegatów partii, którzy mieli nominować jego i Harris podczas wirtualnego głosowania na początku sierpnia[27]. Jednak po bardzo słabym występie w debacie z Donaldem Trumpem (27 czerwca 2024) zaczęły narastać naciski, by prezydent sam zrezygnował z kandydowania[28].

Media obiegały kolejne wpadki prezydenta, które przypisywano jego zaawansowanemu wiekowi i zmęczeniu. Biden długo zaprzeczał plotkom o rezygnacji i publicznie nadal wyrażał wolę kandydowania[29][30]. Dopiero po nieudanym zamachu na Trumpa podczas wiecu w Pensylwanii, po którym sondaże stały się jeszcze mniej korzystne dla kandydata Demokratów, ogłosił rezygnację ze startu w wyborach prezydenckich argumentując swoją decyzję „dobrem partii demokratycznej oraz całego państwa”[31][32][33]; na swoją następczynię zaproponował Harris jako kandydatkę Partii Demokratycznej na urząd prezydenta[34].

Decyzja Joego Bidena nastąpiła 29 dni przed rozpoczęciem Narodowej Konwencji Demokratów[35][36]. Dzień później Kamala Harris zapewniła sobie wystarczającą liczbę delegatów, aby zostać kandydatem demokratów[37].

Ze względu na obawy dotyczące terminów głosowania w Ohio partia przeprowadziła wirtualne głosowanie delegatów w celu wybrania kandydata partii przed osobistą konwencją, na której Harris zapewniła sobie większość głosów delegatów 2 sierpnia[38]. Harris zapewniła sobie nominację po zamknięciu głosowania 6 sierpnia[39]. Tego samego dnia ogłosiła wybór Tima Walza na swojego kandydata na wiceprezydenta w tychże wyborach[40][41], co zostało potwierdzone tej nocy[42][43].

22 sierpnia 2024 podczas ostatniego dnia Krajowej Konwencji Demokratów przyjęła oficjalnie nominację partii na prezydenta Stanów Zjednoczonych Ameryki podczas czwartego dnia[44]. Jest pierwszą czarnoskórą kobietą nominowaną na prezydenta w wyborach oraz drugą kobietą (ostatnią była Hillary Clinton w 2016) nominowaną przez jedną z dwóch głównych sił politycznych w Stanach Zjednoczonych[45] i pierwszą nominowaną, która nie brała udziału w prawyborach jako kandydat na prezydenta od czasu Huberta Humphreya w 1968 roku[46].

W wyborach, które odbyły się 5 listopada 2024, Harris przegrała w Kolegium Elektorów, zdobywając 226 głosów elektorskich wobec 312 głosów Trumpa. Trump wygrał we wszystkich kluczowych stanach, a także utrzymał wszystkie stany, w których wygrał w 2020 roku[47][48][49]. Harris przegrała w głosowaniu powszechnym zdobywając 75 009 338 (48,3%), przy czym Trump otrzymał 77 297 721 (49,8%)[50]. Wygrała w m.in. w Kalifornii, Massachusetts, Illinois, Nowym Jorku, Waszyngtonie i Wirginii[51].

Wyniki wyborcze

[edytuj | edytuj kod]
Logo kampanii wyborczej do Senatu Stanów Zjednoczonych (2016)
Logo kampanii prezydenckiej (2020)
Logo kampanii prezydenckiej (2024)
Rok Organ Partia Wynik[52]
2003 Prokurator okręgowa San Francisco bezpartyjna 66 248 (33,6%)T[a]
137 111 (56,5%)T[b]
2007 114 561 (98,5%)T
2010 Prokurator generalna Kalifornii Partia Demokratyczna 4 442 781 (46,1%)T
2014 2 177 480 (53,2%)T[a]
4 102 649 (57,5%)T[b]
2016 Senator Stanów Zjednoczonych 3 000 689 (39,9%)T[a]
7 542 753 (61,6%)T[b]
2020 Prawybory prezydenckie Partii Demokratycznej 844 (0,00%)N[c]
Prawybory wiceprezydenckie Partii Demokratycznej T[d]
wiceprezydent Stanów Zjednoczonych 306 (56,88%)T
2024 prezydent Stanów Zjednoczonych 226 (48,3%)N

Poglądy polityczne

[edytuj | edytuj kod]
Kamala Harris z członkiniami Planned Parenthood

Harris wspiera ruch pro-choice[53]. W czasie kampanii prezydenckiej w 2019 roku opowiedziała się za tym, aby poszczególne stany przed ograniczeniem dostępu kobiet do aborcji, musiały uzyskać zgodę władz federalnych[54]. Uważa, że należy walczyć z dyskryminacją rasową, zreformować policję i wymiar sprawiedliwości[55][56][57]. Poparła zaproponowaną przez progresywnego senatora Berniego Sandersa ustawę Medicare for All oraz podniesienie płacy minimalnej do $15 na godzinę na poziomie federalnym[54]. Wspiera małżeństwa osób tej samej płci[58]. Uważa, że „wierność praworządności stanowi podstawę amerykańskiej demokracji”[59].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jest baptystką[3]. Jej mężem od 2014 roku jest Douglas Emhoff, prawnik[60]. Jest macochą dwojga dzieci, w tym artystki Elli Emhoff[61].

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
Kamala Harris na Uniwersytecie Howarda (2017)

W 2005 roku National Black Prosecutors Association przyznało Kamali Harris Nagrodę Thurgooda Marshalla[62]. W tym samym roku Newsweek umieścił ją na liście „20 najpotężniejszych kobiet w Stanach Zjednoczonych”[63]. W 2006 roku Uniwersytet Howarda nagrodził ją „za wybitną pracę na polach prawa i służby publicznej[64]. W 2008 roku miesięcznik California Lawyer(inne języki) uznał ją za jedną z 34 prawników roku[65]. W 2008 reporterka The New York Times wymieniła, ją jako potencjalną przyszłą prezydent Stanów Zjednoczonych[66].

W 2010 roku The Daily Journal(inne języki) uznał Kamalę Harris za jedną ze 100 najlepszych prawników w Kalifornii[67]. W 2013 roku tygodnik Time nazwał ją jedną ze 100 najbardziej wpływowych osób na świecie[68]. W 2018 r. uzyskała ECOS Environmental Award[69]. Razem z Joem Bidenem została uhonorowana nagrodą Człowiek Roku 2020 magazynu „Time”[70].

Tytuły honorowe

[edytuj | edytuj kod]
Stan Data Uniwersytet Tytuł naukowy Źr.
Kalifornia Kalifornia 15 maja 2015 Uniwersytet Południowej Kalifornii Doctor of Laws [71]
Dystrykt Kolumbii 13 maja 2017 Uniwersytet Howarda Doctor of Humane Letters [72]

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Nie zdobyła mandatu w pierwszej turze i awansowała do drugiej.
  2. ↑ a b c Zdobyła mandat w drugiej turze.
  3. ↑ Głosowanie powszechne.
  4. ↑ Nominacja przez aklamację.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Joe Biden na 85 minut przekazał władzę Kamali Harris [online], rmf24.pl [dostęp 2021-12-02] (pol.).
  2. ↑ Monica Chon, Sen. Kamala Harris’s Parents Met During the Civil Rights Movement [online], oprahmag.com, 12 sierpnia 2020 [dostęp 2020-09-23] (ang.).
  3. ↑ a b c d e f g Kamala Harris Fast Facts [online], cnn.com, 3 lipca 2019 [dostęp 2019-10-05] (ang.).
  4. ↑ Hayley Maitland, 9 Things You Need To Know About Vice Presidential Candidate Kamala Harris [online], vogue.co.uk, 12 sierpnia 2020 [dostęp 2020-09-23] (ang.).
  5. ↑ Ben Terris, Who is the real Kamala Harris? Her sister, Maya, knows the answer. [online], washingtonpost.com, 23 lipca 2019 [dostęp 2020-08-12] (ang.).
  6. ↑ Catherine Kim, Zack Stanton, 55 Things You Need to Know About Kamala Harris [online], politico.com, 11 sierpnia 2020 [dostęp 2020-08-12] (ang.).
  7. ↑ Michael Finnegan, How race helped shape the politics of Senate candidate Kamala Harris [online], latimes.com, 30 września 2015 [dostęp 2020-08-12] (ang.).
  8. ↑ Sam Whitting, Kamala Harris grew up idolizing lawyers [online], sfgate.com, 14 maja 2009 [dostęp 2020-08-12] (ang.).
  9. ↑ Stéphane Blais, Will ex-Montrealer Kamala Harris be the one to unseat Donald Trump? [online], montrealgazette.com [dostęp 2020-08-12] (ang.).
  10. ↑ Rising Democratic party star Kamala Harris has Montreal roots [online], ctvnews.ca, 9 października 2017 [dostęp 2020-08-12] (ang.).
  11. ↑ Peter Byrne, Kamala’s Karma [online], sfweekly.com, 24 września 2003 [dostęp 2020-08-12] (ang.).
  12. ↑ Jolanta Pawnik, Kamala Harris: chciałam siedzieć przy stole, przy którym podejmowano decyzje [online], hellozdrowie.pl, 16 lutego 2019 [dostęp 2020-08-12] (pol.).
  13. ↑ Attorney Licensee Profile [online], members.calbar.ca.gov [dostęp 2021-04-19] (ang.).
  14. ↑ Kamala Devi Harris [online], bioguide.congress.gov [dostęp 2021-04-19] (ang.).
  15. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Tessa Weinberg, Sruthi Palaniappan, Kamala Harris: Everything you need to know about the new vice president [online], abcnews.go.com, 19 kwietnia 2021 [dostęp 2021-04-19] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-19] (ang.).
  16. ↑ Felicia Sonmez, Amy B. Wang, John Wagner, Harris resigns Senate seat; Biden to roll out sweeping immigration overhaul [online], washingtonpost.com, 19 stycznia 2021 [dostęp 2021-04-09] (ang.).
  17. ↑ a b c Can Kamala Harris recover from her slump? [online], economist.com, 12 września 2019 [dostęp 2019-10-06] (ang.).
  18. ↑ Ginger Gibson, Sharon Bernstein, Former top-tier presidential candidate Kamala Harris ends 2020 White House bid [online], reuters.com, 4 grudnia 2019 [dostęp 2020-08-12] (ang.).
  19. ↑ Christopher Cadelago, Caitlin Oprysko, Biden picks Kamala Harris as VP nominee [online], politico.com, 11 sierpnia 2020 [dostęp 2020-08-12] (ang.).
  20. ↑ Stuart Emmrich, Kim jest Kamala Harris, która ma szansę zostać wiceprezydentką Stanów Zjednoczonych? [online], vogue.pl, 13 sierpnia 2020 [dostęp 2021-04-19] (pol.).
  21. ↑ Pierwsza kobieta wiceprezydentem USA. Kamala Harris zaprzysiężona [online], polsatnews.pl, 20 stycznia 2021 [dostęp 2021-04-19] (pol.).
  22. ↑ Beatrice Peterson, Kamala Harris set to resign from US Senate so she can preside over it [online], abcnews.go.com, 17 stycznia 2021 [dostęp 2021-04-19] (ang.).
  23. ↑ Democrats officially take control of Senate after Harris swears in Ossoff, Warnock and Padilla. eu.usatoday.com. [dostęp 2021-11-20].
  24. ↑ Senate passes $1.9 trillion COVID relief resolution after all-night „vote-a-rama”. cbsnews.com, 5 lutego 2021. [dostęp 2021-11-20]. (ang.).
  25. ↑ Kamala Harris breaks Senate tie to begin Covid relief package debate – as it happened. theguardian.com, 5 marca 2021. [dostęp 2021-11-20].
  26. ↑ Biden tymczasowo przekazał władzę w USA. Podano powód [online], Do Rzeczy, 19 listopada 2021 [dostęp 2021-11-19] (pol.).
  27. ↑ Lauren Egan: Biden to be nominated virtually before the convention in order to get on Ohio’s ballot. Politico, 28 maja 2024. [dostęp 2024-07-28]. (ang.).
  28. ↑ REN: Debata w USA. Joe Biden wyraźnie przegrał, te nagrania pokazują problem. Business Insider, 27 czerwca 2024. [dostęp 2024-07-28]. (pol.).
  29. ↑ ‘I’m not leaving,' Biden says in a fundraising email. npr.org. [dostęp 2024-07-23].
  30. ↑ Joe Biden ignoruje apele o wycofanie się. Demokraci wybrali datę. money.pl, 21 lipca 2024. [dostęp 2024-07-28]. (pol.).
  31. ↑ David Millward, Joe Biden quits election race: Statement in full [online], The Telegraph, 21 lipca 2024 [dostęp 2024-07-21] (ang.).
  32. ↑ COLLEEN LONG, ZEKE MILLER AND DARLENE SUPERVILLE, Biden drops out of 2024 race after disastrous debate inflamed age concerns. VP Harris gets his nod [online], The Associated Press, 21 lipca 2024 [dostęp 2024-07-21] (ang.).
  33. ↑ Biden ends his presidential re-election campaign. upi.com. [dostęp 2024-07-23].
  34. ↑ Biden endorses Harris as Democratic nominee after ending his candidacy. thehill.com, 21 lipca 2024. [dostęp 2024-07-23].
  35. ↑ Biden ends failing reelection campaign, backs Harris as nominee. reuters.com. [dostęp 2024-07-23].
  36. ↑ After dropping out of race, Biden endorses Kamala Harris for president. upi.com. [dostęp 2024-07-23].
  37. ↑ Kamala Harris wins enough support to clinch Democratic nomination. bbc.com. [dostęp 2024-07-23].
  38. ↑ Harris has secured enough Democratic delegate votes to become their party’s nominee, chair says [online], Associated Press, 2 sierpnia 2024 (ang.).
  39. ↑ Kamala Harris is now Democratic presidential nominee, will face off against Donald Trump this fall [online], Associated Press, 6 sierpnia 2024 (ang.).
  40. ↑ Harris wybiera gubernatora Minnesoty Tima Walza na swojego kandydata na wiceprezydenta. npr.org, 6 sierpnia 2024. [dostęp 2024-08-07].
  41. ↑ Kamala Harris wybrała Tima Walza kandydatem na wiceprezydenta USA. tvn24.pl, 6 sierpnia 2024. [dostęp 2024-08-07].
  42. ↑ Harris, Walz officially certified as Democratic nominees for president, vice president. thehill.com. [dostęp 2024-08-07].
  43. ↑ Kamala Harris wystąpiła wspólnie z Timem Walzem. tvn24.pl. [dostęp 2024-08-07].
  44. ↑ Kamala Harris przyjęła nominację. „To najważniejsze wybory w historii”. wiadomosci.onet.pl. [dostęp 2024-08-23].
  45. ↑ Kamala Harris is now Democratic presidential nominee, will face off against Donald Trump this fall. apnews.com, 6 sierpnia 2024. [dostęp 2024-08-23].
  46. ↑ Party like it’s 1968? History repeats itself, Biden decision throws Chicago DNC into uncertain future. nbcchicago.com, 21 lipca 2024. [dostęp 2024-08-09].
  47. ↑ Election takeaways: Trump’s decisive victory in a deeply divided nation. apnews.com, 6 listopada 2024. [dostęp 2024-12-18].
  48. ↑ Trump wins Arizona, sweeping all seven battleground states, Edison Research says. reuters.com, 10 listopada 2024. [dostęp 2024-12-18].
  49. ↑ Politics See which states Trump won in the 2024 election that he didn't win in 2020. cbsnews.com, 9 listopada 2024. [dostęp 2024-12-18].
  50. ↑ 2024 National Popular Vote Tracker. cookpolitical.com. [dostęp 2024-12-18].
  51. ↑ Kamala Harris. W których stanach wygrywa? [WYNIKI]. wiadomosci.onet.pl, 6 listopada 2024. [dostęp 2024-12-22].
  52. ↑ Harris, Kamala [online], ourcampaigns.com [dostęp 2020-08-12] (ang.).
  53. ↑ Kamala Harris on the Issues [online], ontheissues.org [dostęp 2021-01-11] (ang.).
  54. ↑ a b Kamala Harris. Kim jest kandydatka na wiceprezydentkę USA? [online], wiadomosci.onet.pl, 28 października 2020 [dostęp 2021-01-11] (pol.).
  55. ↑ Rozina Sabur, Kamala Harris vows to fight racism as she makes history as first woman of colour to accept VP nomination [online], telegraph.co.uk, 20 sierpnia 2020 [dostęp 2021-01-11] (ang.).
  56. ↑ Harris draws on her past as US faces reckoning on police [online], apnews.com, 15 września 2020 [dostęp 2021-01-11] (ang.).
  57. ↑ Deepa Shivaram, Vaughn Hillyard, Harris releases her criminal justice reform plan [online], nbcnews.com [dostęp 2021-01-11] (ang.).
  58. ↑ Roey Hadar, Sen. Kamala Harris: 7 things you need to know about Joe Biden’s vice presidential pick [online], pbs.org, 11 sierpnia 2020 [dostęp 2021-01-11] [zarchiwizowane z adresu 2022-06-28] (ang.).
  59. ↑ Kamala Harris, Fidelity to the rule of law forms the bedrock of our democracy. [online], twitter.com, 7 stycznia 2020 [dostęp 2020-01-11] (ang.).
  60. ↑ McKenzie Jean-Philippe, Doug Emhoff Says „I May Be the First Second Gentleman, but I Know I Won’t Be the Last” [online], oprahdaily.com, 20 stycznia 2021 [dostęp 2021-04-19] (ang.).
  61. ↑ Ella Emhoff zostanie pierwszą córką Stanów Zjednoczonych? Kim jest pasierbica Kamali Harris. Vogue. [dostęp 2025-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
  62. ↑ Indian-American Kamala Harris wins California AG poll [online], economictimes.indiatimes.com, 4 listopada 2010 [dostęp 2020-11-29] (ang.).
  63. ↑ Deborah Reber, In Their Shoes: Extraordinary Women Describe Their Amazing Careers, Nowy Jork 2015 (ang.).
  64. ↑ Charter Day Orator Challenges Howard Students to Reject Barriers [online], howard.edu, 9 marca 2012 [dostęp 2020-11-29] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-04] (ang.).
  65. ↑ California Lawyer Attorneys of the Year Awards [online], dailyjournal.com, 2 marca 2008 [dostęp 2020-11-29] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-04] (ang.).
  66. ↑ Kate Zernike, She Just Might Be President Someday, „The New York Times”, 18 maja 2008, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-11-19] [zarchiwizowane z adresu 2017-04-06], Cytat: „On one list was Kamala Harris, an African-American who is the district attorney in San Francisco.” (ang.).
  67. ↑ Kamala Harris wins Dem nomination for California AG [online], zeenews.india.com, 9 czerwca 2010 [dostęp 2020-11-29] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-09] (ang.).
  68. ↑ Nancy Pelosi, Kamala Harris: The World’s 100 Most Influential People [online], time.com, 18 kwietnia 2013 [dostęp 2020-11-29] (ang.).
  69. ↑ U.S. Senator Kamala Harris Receives the 2018 ECOS® Environmental Award [online], ecos.com, 27 grudnia 2018 [dostęp 2020-11-29] (ang.).
  70. ↑ Charlotte Alter, Joe Biden and Kamala Harris Are TIME’s 2020 Person of the Year [online], time.com, 11 grudnia 2020 [dostęp 2020-12-11] (ang.).
  71. ↑ Past Recipients – Honorary Degrees [online], honorarydegrees.usc.edu [dostęp 2020-11-29] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-05] (ang.).
  72. ↑ Recipients of Honorary Degrees and Other University Honors (by year) [online], howard.edu [dostęp 2020-11-29] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-28] (ang.).
Gabinet Joego Bidena (2021–2025)

Prezydent
Wiceprezydent
Szefowie departamentów
Pozostali członkowie gabinetu

Pieczęć prezydenta USA

Wiceprezydenci Stanów Zjednoczonych

Pieczęć wiceprezydencka

Kandydaci demokratów na urząd prezydenta USA

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l zwycięzca
  2. ↑ a b c zwycięzca później przegrany
  3. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v przegrany
Kandydaci demokratów na urząd wiceprezydenta USA

Kandydaci demokratów na urząd prezydenta USA

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r zwycięzca
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y przegrany
  3. ↑ zwycięzca później przegrany
Lista obecnych senatorów Stanów Zjednoczonych
Senatorowie z Kalifornii
1. klasa
3. klasa

Kalifornia

Ludzie roku tygodnika „Time”
XX wiek
XXI wiek
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kamala_Harris&oldid=76650251”