Zwycięzcy Konkursu Piosenki Eurowizji

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Od lewej: Lys Assia (pierwsza w historii zwyciężczyni Konkursu Piosenki Eurowizji), Dima Biłan (zwycięzca konkursu w 2008 roku), trzykrotny laureat konkursu – Johnny Logan (na środkowym zdjęciu), oraz zespół ABBA (na prawym zdjęciu), który po wygraniu konkursu w 1974 roku rozpoczął międzynarodową karierę muzyczną.

Zwycięzcy Konkursu Piosenki Eurowizji – zdobywcy pierwszego miejsca podczas corocznego Konkursu Piosenki Eurowizji, paneuropejskiego widowiska muzycznego organizowanego od 1956 roku przez Europejską Unię Nadawców (EBU). Konkurs wygrały łącznie 63 piosenki, zwycięzcy finału wybierani byli za pomocą różnych metod głosowania na przestrzeni lat, laureatem każdej imprezy jest kraj, który otrzymał największą liczbę punktów od innych państw. Inauguracyjny, 1. Konkurs Piosenki Eurowizji wygrała reprezentantka Szwajcarii – Lys Assia z utworem „Refrain”[1].

Céline Dion – zwyciężczyni 33. Konkursu Piosenki Eurowizji w 1988 roku

Od 1956 roku zorganizowano 62 konkursy, a każdy koncert finałowy wygrywał jeden reprezentant, z wyjątkiem widowiska w 1969 roku, kiedy to pierwsze miejsce z taką samą liczbą punktów zajęły aż cztery reprezentacje: Francji, Holandii, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii[2]. Krajem, który wygrał największą liczbę konkursów, jest Irlandia, którego reprezentanci siedem razy zdobywali statuetkę zwycięstwa[3]. Jedynym artystą, który wygrał konkurs więcej niż raz, jest irlandzki wokalista Johnny Logan, który zajął pierwsze miejsce w 1980 (z utworem „What's Another Year”)[4] i 1987 (z „Hold Me Now”)[5]. Muzyk jest także autorem piosenki „Why Me?” Lindy Martin, która wygrała 37. Konkurs Piosenki Eurowizji w 1992 roku[6]. Tym samym Logan został jedynym trzykrotnym zwycięzcą widowiska w historii[3]. Oprócz niego, tylko czterech innych kompozytorów napisało więcej niż jedną zwycięską piosenkę konkursową: Willy van Hemert (utwory „Net als toen” i „Een beetje” reprezentujące Holandię podczas konkursów w 1957 i 1959 roku)[7] (monakijska propozycja „Un banc, un arbre, une rue” z 1971 i luksemburska – „Après toi” z 1972 roku)[8], Rolf Løvland (norweskie piosenki z 1985 i 1995 roku) – „La det swinge” i „Nocturne”) i Brendan Graham (irlandzkie utwory z 1994 i 1996 roku – „Rock ’n’ Roll Kids” i „The Voice”).

Wygranie Konkursu Piosenki Eurowizji zapewniło międzynarodową karierę i rozgłos wielu wykonawcom. W 1974 roku finał imprezy wygrał szwedzki zespół ABBA z utworem „Waterloo”[9], który trafił na czołowe miejsca na listach przebojów w wielu krajach, m.in. w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Australii[10] oraz Stanach Zjednoczonych, gdzie grupa wyruszyła w swoją pierwszą światową trasę koncertową[11]. W 1988 roku konkurs wygrała reprezentantka Szwajcarii, Céline Dion (z piosenką „Ne pas partez sans moi”), która dzięki zwycięstwu otrzymała możliwość nagrywania utworów poza granicami swojego kraju, a kilka lat później rozpoczęła swoją międzynarodową karierę muzyczną[12][3]. W najnowszej historii konkursu odnotować można zwycięstwa także takich artystów, jak m.in. Lena Meyer-Landrut (zwyciężczyni 55. Konkursu Piosenki Eurowizji z utworem „Satellite”), Loreen (zwyciężczyni 57. Konkursu Piosenki Eurowizji z singlem „Euphoria”) czy drag queen Conchita Wurst, który wygrał 59. Konkurs Piosenki Eurowizji z utworem „Rise Like a Phoenix”.

Spis wszystkich zwycięzców konkursu[edytuj]

Od 1956 roku zorganizowano 62 konkursy, a każdy koncert finałowy wygrywał jeden reprezentant, z wyjątkiem widowiska w 1969 roku, kiedy to pierwsze miejsce z taką samą liczbą punktów zajęły aż cztery reprezentacje: Francji, Holandii, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii[2].

Sertab Erener z Turcji i Rusłana z Ukrainy – zwyciężczynie konkursu w 2003 i 2004 roku
Alexander Rybak z Norwegii – zwycięzca konkursu w 2009 roku
Lena Meyer-Landrut z Niemiec – zwyciężczyni 55. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2010 roku
Szwedzka reprezentantka Loreen – zwyciężczyni konkursu w 2012 roku
Emmelie de Forest z Danii – zwyciężczyni konkursu w 2013 roku
Austriacka drag queen Conchita Wurst – zwyciężczyni konkursu w 2014 roku
Ukraińska reprezentantka Dżamała – zwyciężczyni konkursu w 2016 roku
Rok Data
finału		 Miasto Artysta Piosenka Punkty Zwycięski kraj L.p.
1956 24 maja Szwajcaria Lugano Lys Assia „Refrain” N/A  Szwajcaria 9.
1957 3 marca Niemcy Frankfurt Corry Brokken „Net als toen” 31  Holandia 6.
1958 12 marca Holandia Hilversum André Claveau „Dors, mon amour” 27  Francja 3.
1959 11 marca Francja Cannes Teddy Scholten „Een beetje” 21  Holandia 5.
1960 25 marca Wielka Brytania Londyn Jacqueline Boyer „Tom Pillibi” 32  Francja 13.
1961 18 marca Francja Cannes Jean-Claude Pascal „Nous, les amoureux” 31  Luksemburg 14.
1962 18 marca Luksemburg Luksemburg Isabelle Aubret „Un premier amour” 26  Francja 9.
1963 23 marca Wielka Brytania Londyn Grethe i Jørgen Ingmannowie „Dansevise” 42  Dania 8.
1964 21 marca Dania Kopenhaga Gigliola Cinquetti „Non ho l’età” 35  Włochy 12.
1965 20 marca Włochy Neapol France Gall „Poupée de cire, poupée de son” 32  Luksemburg 15.
1966 5 marca Luksemburg Luksemburg Udo Jürgens „Merci, Chérie” 31  Austria 9.
1967 8 kwietnia Austria Wiedeń Sandie Shaw „Puppet on a String” 47  Wielka Brytania 11.
1968 6 kwietnia Wielka Brytania Londyn Massiel „La La La” 29  Hiszpania 15.
1969 29 marca Hiszpania Madryt Frida Boccara „Un jour, un enfant” 18  Francja 14.
Salomé „Vivo cantando”  Hiszpania 3.
Lenny Kuhr „De troubadour”  Holandia 8.
Lulu „Boom Bang-a-Bang”  Wielka Brytania 7.
1970 21 marca Holandia Amsterdam Dana „All Kinds of Everything” 32  Irlandia 12.
1971 3 kwietnia Irlandia Dublin Séverine „Un banc, un arbre, une rue” 128  Monako 3.
1972 25 marca Wielka Brytania Edynburg Vicky Leandros „Après toi” 128  Luksemburg 17.
1973 7 kwietnia Luksemburg Luksemburg Anne-Marie David „Tu te reconnaîtras” 129 11.
1974 6 kwietnia Wielka Brytania Brighton ABBA „Waterloo” 24  Szwecja 8.
1975 22 marca Szwecja Sztokholm Teach-In „Ding-a-dong” 152  Holandia 1.
1976 3 kwietnia Holandia Haga Brotherhood of Man „Save Your Kisses for Me” 164  Wielka Brytania 1.
1977 7 maja Wielka Brytania Londyn Marie Myriam „L´oiseau et l´enfant” 136  Francja 18.
1978 22 kwietnia Francja Paryż Izhar Cohen i Alphabeta „A-Ba-Ni-Bi” 157  Izrael 18.
1979 31 marca Izrael Jerozolima Gali Atari i Milk and Honey „Hallelujah” 125 10
1980 19 kwietnia Holandia Haga Johnny Logan „What´s Another Year” 143  Irlandia 17.
1981 4 kwietnia Irlandia Dublin Bucks Fizz „Making Your Mind Up” 136  Wielka Brytania 14.
1982 24 kwietnia Wielka Brytania Harrogate Nicole „Ein bißchen Frieden” 161  RFN 18.
1983 23 kwietnia Niemcy Monachium Corinne Hermès „Si la vie est cadeau” 142  Luksemburg 20.
1984 5 maja Luksemburg Luksemburg Herreys „Diggi-Loo Diggi-Ley” 145  Szwecja 1.
1985 4 maja Szwecja Göteborg Bobbysocks „La det swinge” 123  Norwegia 13.
1986 3 maja Norwegia Bergen Sandra Kim „J’aime la vie” 176  Belgia 13.
1987 9 maja Belgia Bruksela Johnny Logan „Hold Me Now” 172  Irlandia 20.
1988 30 kwietnia Irlandia Dublin Céline Dion „Ne partez pas sans moi” 137  Szwajcaria 9.
1989 6 maja Szwajcaria Lozanna Riva „Rock Me” 137  Jugosławia 22.
1990 5 maja Socjalistyczna Federacyjna Republika Jugosławii Zagrzeb Toto Cutugno „Insieme: 1992” 149  Włochy 19.
1991 4 maja Włochy Rzym Carola „Fångad av en stormvind” 146  Szwecja 8.
1992 9 maja Szwecja Malmö Linda Martin „Why Me?” 155  Irlandia 17.
1993 15 maja Irlandia Millstreet Niamh Kavanagh „In Your Eyes” 187 14.
1994 30 kwietnia Irlandia Dublin Paul Harrington
Charlie McGettigan		 „Rock ’n’ Roll Kids” 226 3.
1995 13 maja Secret Garden „Nocturne” 148  Norwegia 5.
1996 18 maja Norwegia Oslo Eimear Quinn „The Voice” 162  Irlandia 17.
1997 3 maja Irlandia Dublin Katrina & The Waves „Love Shine a Light” 227  Wielka Brytania 24.
1998 9 maja Wielka Brytania Birmingham Dana International „Diva” 172  Izrael 8.
1999 29 maja Izrael Jerozolima Charlotte Nilsson „Take Me to Your Heaven” 163  Szwecja 15.
2000 13 maja Szwecja Sztokholm Olsen Brothers „Fly on the Wings of Love” 195  Dania 14.
2001 12 maja Dania Kopenhaga Tanel Padar, Dave Benton i 2XL „Everybody” 198  Estonia 20.
2002 25 maja Estonia Tallinn Marie N „I Wanna” 176  Łotwa 23.
2003 24 maja Łotwa Ryga Sertab Erener „Everyway That I Can” 167  Turcja 4.
2004 15 maja Turcja Stambuł Rusłana „Wild Dances” 280  Ukraina 10.
2005 21 maja Ukraina Kijów Elena Paparizou „My Number One” 230  Grecja 19.
2006 20 maja Grecja Ateny Lordi „Hard Rock Hallelujah” 292  Finlandia 17.
2007 12 maja Finlandia Helsinki Marija Šerifović „Molitva” 268  Serbia 17.
2008 24 maja Serbia Belgrad Dima Biłan „Believe” 272  Rosja 24.
2009 16 maja Rosja Moskwa Alexander Rybak „Fairytale” 387  Norwegia 20.
2010 29 maja Norwegia Oslo Lena Meyer-Landrut „Satellite” 246  Niemcy 22.
2011 14 maja Niemcy Düsseldorf Ell & Nikki „Running Scared” 221  Azerbejdżan 19.
2012 26 maja Azerbejdżan Baku Loreen „Euphoria” 372  Szwecja 17.
2013 18 maja Szwecja Malmö Emmelie de Forest „Only Teardrops” 281  Dania 18.
2014 10 maja Dania Kopenhaga Conchita Wurst „Rise Like a Phoenix” 290  Austria 11.
2015 23 maja Austria Wiedeń Måns Zelmerlöw „Heroes” 365  Szwecja 10.
2016 14 maja Szwecja Sztokholm Dżamała „1944” 534  Ukraina 21.
2017 13 maja Ukraina Kijów Salvador Sobral „Amar pelos dois” 758  Portugalia 11.

Kraje zwycięskie[edytuj]

W całej historii Konkursu Piosenki Eurowizji wygrało łącznie 27 krajów. Największą liczbę zwycięstw odniosła Irlandia, której reprezentanci siedmiokrotnie zajmowali pierwsze miejsce w finałowej klasyfikacji: w 1970, 1980, 1987, 1992, 1993, 1994, 1996 roku. W 1969 roku finał konkursu wygrały cztery kraje: Francja, Hiszpania, Holandia i Wielka Brytania[3][13].

Mapa uwzględniająca wszystkie zwycięskie państwa oraz liczbę zdobytych przez nich wygranych
Wygrane Kraj Rok
7  Irlandia 1970, 1980, 1987, 1992, 1993, 1994, 1996
6  Szwecja 1974, 1984, 1991, 1999, 2012, 2015
5  Francja 1958, 1960, 1962, 1969, 1977
 Luksemburg 1961, 1965, 1972, 1973, 1983
 Wielka Brytania 1967, 1969, 1976, 1981, 1997
4  Holandia 1957, 1959, 1969, 1975
3  Izrael 1978, 1979, 1998
 Norwegia 1985, 1995, 2009
 Dania 1963, 2000, 2013
2  Hiszpania 1968, 1969
 Szwajcaria 1956, 1988
 Włochy 1964, 1990
 Niemcy/RFN 1982, 2010
 Austria 1966, 2014
 Ukraina 2004, 2016
1  Monako 1971
 Belgia 1986
 Jugosławia 1989
 Estonia 2001
 Łotwa 2002
 Turcja 2003
 Grecja 2005
 Finlandia 2006
 Serbia 2007
 Rosja 2008
 Azerbejdżan 2011
 Portugalia 2017

Języki zwycięskich piosenek[edytuj]

„Molitva” Mariji Šerifović z Serbii została pierwszą piosenką w języku serbskim, która wygrała konkurs

W latach 1966–1973 i 1977–1998 utwory reprezentujące wszystkie uczestniczące w konkursie kraje musiały być zaprezentowane w języku ojczystym danego państwa. Na 62 zwycięskie piosenki aż 28 zostało napisanych w języku angielskim. W 2007 konkurs wygrał serbskojęzyczny utwór „Molitva” Mariji Šerifović, stając się tym samym pierwszą (od 1998 roku) zwycięską kompozycją w całości wykonaną w innym języku, niż angielski[3].

Liczba Język Lata Kraje
29 angielski 1967, 1969, 1970, 1974–1976, 1980, 1981, 1987, 1992–1994, 1996, 1997, 1999–2003, 2005, 2006, 2008–2016 Wielka Brytania, Irlandia, Szwecja, Holandia, Dania, Estonia, Łotwa, Turcja, Ukraina, Grecja, Finlandia, Rosja, Norwegia, Niemcy, Azerbejdżan, Austria
14 francuski 1956, 1958, 1960–1962, 1965, 1969, 1971–1973, 1977, 1983, 1986, 1988 Szwajcaria, Francja, Luksemburg, Monako, Belgia
3 niderlandzki 1957, 1959, 1969 Holandia
hebrajski 1978, 1979, 1998 Izrael
2 norweski 1985, 1995 Norwegia
szwedzki 1984, 1991 Szwecja
włoski 1964, 1990 Włochy
niemiecki 1966, 1982 Austria, Niemcy
hiszpański 1968, 1969 Hiszpania
1 ukraiński 2004 Ukraina
duński 1963 Dania
serbsko-chorwacki 1989 Jugosławia
serbski 2007 Serbia
krymskotatarski 2016 Ukraina
portugalski 2017 Portugalia

Przypisy

  1. ↑ Eurovision Song Contest 1956 (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2014-09-18].
  2. ↑ a b Eurovision Song Contest 1969 (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2014-09-18].
  3. ↑ a b c d e Facts & Trivia (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2014-09-18].
  4. ↑ Eurovision Song Contest 1980 (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2014-09-18].
  5. ↑ Eurovision Song Contest 1987 (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2014-09-18].
  6. ↑ Eurovision Song Contest 1992 (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2014-09-18].
  7. ↑ Eurovision Song Contest 1959, Yves Dessca (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2014-09-18].
  8. ↑ Eurovision Song Contest 1972 (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2014-09-18].
  9. ↑ Eurovision Song Contest 1974 (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2014-09-18].
  10. ↑ Abba - The Worldwide Chart Lists. [dostęp 2013-09-18].
  11. ↑ ARTISTS / ABBA / CHARTS HISTORY. [dostęp 2013-02-27].
  12. ↑ Eurovision Song Contest 1988 (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2014-09-18].
  13. ↑ on map Eurovision Song Contest → Winners on map (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2014-09-18].

Bibliografia[edytuj]

  • John Kennedy O’Connor (2005). The Eurovision Song Contest 50 Years The Official History. London: Carlton Books Limited. ​ISBN 1-84442-586-X​.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zwycięzcy_Konkursu_Piosenki_Eurowizji&oldid=49360268”