Zwycięzcy Konkursu Piosenki Eurowizji

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Od lewej: Lys Assia (pierwsza w historii zwyciężczyni Konkursu Piosenki Eurowizji), Dima Biłan (zwycięzca konkursu w 2008 roku), trzykrotny laureat konkursu – Johnny Logan (na środkowym zdjęciu), oraz zespół ABBA (na prawym zdjęciu), który po wygraniu konkursu w 1974 roku rozpoczął międzynarodową karierę muzyczną.

Zwycięzcy Konkursu Piosenki Eurowizji – zdobywcy pierwszego miejsca podczas corocznego Konkursu Piosenki Eurowizji, paneuropejskiego widowiska muzycznego organizowanego od 1956 roku przez Europejską Unię Nadawców (EBU). Konkurs wygrały łącznie 66 piosenki, zwycięzcy finału wybierani byli za pomocą różnych metod głosowania na przestrzeni lat, laureatem każdej imprezy jest kraj, który otrzymał największą liczbę punktów od innych państw. Inauguracyjny, 1. Konkurs Piosenki Eurowizji wygrała reprezentantka Szwajcarii – Lys Assia z utworem „Refrain”[1].

Céline Dion – zwyciężczyni 33. Konkursu Piosenki Eurowizji w 1988 roku

Od 1956 roku zorganizowano 63 konkursy, a każdy koncert finałowy wygrywał jeden reprezentant, z wyjątkiem widowiska w 1969 roku, kiedy to pierwsze miejsce z taką samą liczbą punktów zajęły aż cztery reprezentacje: Francji, Holandii, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii[2]. Krajem, który wygrał największą liczbę konkursów, jest Irlandia, którego reprezentanci siedem razy zdobywali statuetkę zwycięstwa[3]. Jedynym artystą, który wygrał konkurs więcej niż raz, jest irlandzki wokalista Johnny Logan, który zajął pierwsze miejsce w 1980 (z utworem „What's Another Year”)[4] i 1987 (z „Hold Me Now”)[5]. Muzyk jest także autorem piosenki „Why Me?” Lindy Martin, która wygrała 37. Konkurs Piosenki Eurowizji w 1992 roku[6]. Tym samym Logan został jedynym trzykrotnym zwycięzcą widowiska w historii[3]. Oprócz niego, tylko czterech innych kompozytorów napisało więcej niż jedną zwycięską piosenkę konkursową: Willy van Hemert (utwory „Net als toen” i „Een beetje” reprezentujące Holandię podczas konkursów w 1957 i 1959 roku)[7] (monakijska propozycja „Un banc, un arbre, une rue” z 1971 i luksemburska – „Après toi” z 1972 roku)[8], Rolf Løvland (norweskie piosenki z 1985 i 1995 roku) – „La det swinge” i „Nocturne”) i Brendan Graham (irlandzkie utwory z 1994 i 1996 roku – „Rock ’n’ Roll Kids” i „The Voice”).

Wygranie Konkursu Piosenki Eurowizji zapewniło międzynarodową karierę i rozgłos wielu wykonawcom. W 1974 roku finał imprezy wygrał szwedzki zespół ABBA z utworem „Waterloo”[9], który trafił na czołowe miejsca na listach przebojów w wielu krajach, m.in. w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Australii[10] oraz Stanach Zjednoczonych, gdzie grupa wyruszyła w swoją pierwszą światową trasę koncertową[11]. W 1988 roku konkurs wygrała reprezentantka Szwajcarii, Céline Dion (z piosenką „Ne pas partez sans moi”), która dzięki zwycięstwu otrzymała możliwość nagrywania utworów poza granicami swojego kraju, a kilka lat później rozpoczęła swoją międzynarodową karierę muzyczną[12][3]. W najnowszej historii konkursu odnotować można zwycięstwa także takich artystów, jak m.in. Lena Meyer-Landrut (zwyciężczyni 55. Konkursu Piosenki Eurowizji z utworem „Satellite”), Loreen (zwyciężczyni 57. Konkursu Piosenki Eurowizji z singlem „Euphoria”) czy drag queen Conchita Wurst, który wygrał 59. Konkurs Piosenki Eurowizji z utworem „Rise Like a Phoenix”.

Spis wszystkich zwycięzców konkursu[edytuj | edytuj kod]

Od 1956 roku zorganizowano 63 konkursy, a każdy koncert finałowy wygrywał jeden reprezentant, z wyjątkiem widowiska w 1969 roku, kiedy to pierwsze miejsce z taką samą liczbą punktów zajęły aż cztery reprezentacje: Francji, Holandii, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii[2].

Sertab Erener z Turcji i Rusłana z Ukrainy – zwyciężczynie konkursu w 2003 i 2004 roku
Alexander Rybak z Norwegii – zwycięzca konkursu w 2009 roku
Lena Meyer-Landrut z Niemiec – zwyciężczyni 55. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2010 roku
Szwedzka reprezentantka Loreen – zwyciężczyni konkursu w 2012 roku
Emmelie de Forest z Danii – zwyciężczyni konkursu w 2013 roku
Austriacka drag queen Conchita Wurst – zwyciężczyni konkursu w 2014 roku
Ukraińska reprezentantka Dżamała – zwyciężczyni konkursu w 2016 roku
Rok Data
finału		 Miasto Artysta Piosenka Punkty Zwycięski kraj
1956 24 maja Lugano Lys Assia „Refrain” N/A  Szwajcaria
1957 3 marca Frankfurt Corry Brokken „Net als toen” 31  Holandia
1958 12 marca Hilversum André Claveau „Dors, mon amour” 27  Francja
1959 11 marca Cannes Teddy Scholten „Een beetje” 21  Holandia
1960 25 marca Londyn Jacqueline Boyer „Tom Pillibi” 32  Francja
1961 18 marca Cannes Jean-Claude Pascal „Nous, les amoureux” 31  Luksemburg
1962 18 marca Luksemburg Isabelle Aubret „Un premier amour” 26  Francja
1963 23 marca Londyn Grethe i Jørgen Ingmannowie „Dansevise” 42  Dania
1964 21 marca Kopenhaga Gigliola Cinquetti „Non ho l’età” 35  Włochy
1965 20 marca Neapol France Gall „Poupée de cire, poupée de son” 32  Luksemburg
1966 5 marca Luksemburg Udo Jürgens „Merci, Chérie” 31  Austria
1967 8 kwietnia Wiedeń Sandie Shaw „Puppet on a String” 47  Wielka Brytania
1968 6 kwietnia Londyn Massiel „La La La” 29  Hiszpania
1969 29 marca Madryt Frida Boccara „Un jour, un enfant” 18  Francja
Salomé „Vivo cantando”  Hiszpania
Lenny Kuhr „De troubadour”  Holandia
Lulu „Boom Bang-a-Bang”  Wielka Brytania
1970 21 marca Amsterdam Dana „All Kinds of Everything” 32  Irlandia
1971 3 kwietnia Dublin Séverine „Un banc, un arbre, une rue” 128  Monako
1972 25 marca Edynburg Vicky Leandros „Après toi” 128  Luksemburg
1973 7 kwietnia Luksemburg Anne-Marie David „Tu te reconnaîtras” 129
1974 6 kwietnia Brighton ABBA „Waterloo” 24  Szwecja
1975 22 marca Sztokholm Teach-In „Ding-a-dong” 152  Holandia
1976 3 kwietnia Haga Brotherhood of Man „Save Your Kisses for Me” 164  Wielka Brytania
1977 7 maja Londyn Marie Myriam „L´oiseau et l´enfant” 136  Francja
1978 22 kwietnia Paryż Jizhar Kohen i Alphabeta „A-Ba-Ni-Bi” 157  Izrael
1979 31 marca Jerozolima Gali Atari i Milk and Honey „Hallelujah” 125
1980 19 kwietnia Haga Johnny Logan „What´s Another Year” 143  Irlandia
1981 4 kwietnia Dublin Bucks Fizz „Making Your Mind Up” 136  Wielka Brytania
1982 24 kwietnia Harrogate Nicole „Ein bißchen Frieden” 161  RFN
1983 23 kwietnia Monachium Corinne Hermès „Si la vie est cadeau” 142  Luksemburg
1984 5 maja Luksemburg Herreys „Diggi-Loo Diggi-Ley” 145  Szwecja
1985 4 maja Göteborg Bobbysocks „La det swinge” 123  Norwegia
1986 3 maja Bergen Sandra Kim „J’aime la vie” 176  Belgia
1987 9 maja Bruksela Johnny Logan „Hold Me Now” 172  Irlandia
1988 30 kwietnia Dublin Céline Dion „Ne partez pas sans moi” 137  Szwajcaria
1989 6 maja Lozanna Riva „Rock Me” 137  Jugosławia
1990 5 maja Zagrzeb Toto Cutugno „Insieme: 1992” 149  Włochy
1991 4 maja Rzym Carola „Fångad av en stormvind” 146  Szwecja
1992 9 maja Malmö Linda Martin „Why Me?” 155  Irlandia
1993 15 maja Millstreet Niamh Kavanagh „In Your Eyes” 187
1994 30 kwietnia Dublin Paul Harrington
Charlie McGettigan		 „Rock ’n’ Roll Kids” 226
1995 13 maja Secret Garden „Nocturne” 148  Norwegia
1996 18 maja Oslo Eimear Quinn „The Voice” 162  Irlandia
1997 3 maja Dublin Katrina & The Waves „Love Shine a Light” 227  Wielka Brytania
1998 9 maja Birmingham Dana International „Diva” 172  Izrael
1999 29 maja Jerozolima Charlotte Nilsson „Take Me to Your Heaven” 163  Szwecja
2000 13 maja Sztokholm Olsen Brothers „Fly on the Wings of Love” 195  Dania
2001 12 maja Kopenhaga Tanel Padar, Dave Benton i 2XL „Everybody” 198  Estonia
2002 25 maja Tallinn Marie N „I Wanna” 176  Łotwa
2003 24 maja Ryga Sertab Erener „Everyway That I Can” 167  Turcja
2004 15 maja Stambuł Rusłana „Wild Dances” 280  Ukraina
2005 21 maja Kijów Elena Paparizou „My Number One” 230  Grecja
2006 20 maja Ateny Lordi „Hard Rock Hallelujah” 292  Finlandia
2007 12 maja Helsinki Marija Šerifović „Molitva” 268  Serbia
2008 24 maja Belgrad Dima Biłan „Believe” 272  Rosja
2009 16 maja Moskwa Alexander Rybak „Fairytale” 387  Norwegia
2010 29 maja Oslo Lena Meyer-Landrut „Satellite” 246  Niemcy
2011 14 maja Düsseldorf Ell i Nikki „Running Scared” 221  Azerbejdżan
2012 26 maja Baku Loreen „Euphoria” 372  Szwecja
2013 18 maja Malmö Emmelie de Forest „Only Teardrops” 281  Dania
2014 10 maja Kopenhaga Conchita Wurst „Rise Like a Phoenix” 290  Austria
2015 23 maja Wiedeń Måns Zelmerlöw „Heroes” 365  Szwecja
2016 14 maja Sztokholm Jamala „1944” 534  Ukraina
2017 13 maja Kijów Salvador Sobral „Amar pelos dois” 758  Portugalia
2018 12 maja Lizbona Netta „Toy” 529  Izrael

Kraje zwycięskie[edytuj | edytuj kod]

W całej historii Konkursu Piosenki Eurowizji wygrało łącznie 27 krajów. Największą liczbę zwycięstw odniosła Irlandia, której reprezentanci siedmiokrotnie zajmowali pierwsze miejsce w finałowej klasyfikacji: w 1970, 1980, 1987, 1992, 1993, 1994, 1996 roku. W 1969 roku finał konkursu wygrały cztery kraje: Francja, Hiszpania, Holandia i Wielka Brytania[3][13].

Mapa uwzględniająca wszystkie zwycięskie państwa oraz liczbę zdobytych przez nich wygranych
Wygrane Kraj Rok
7  Irlandia 1970, 1980, 1987, 1992, 1993, 1994, 1996
6  Szwecja 1974, 1984, 1991, 1999, 2012, 2015
5  Francja 1958, 1960, 1962, 1969, 1977
 Luksemburg 1961, 1965, 1972, 1973, 1983
 Wielka Brytania 1967, 1969, 1976, 1981, 1997
4  Holandia 1957, 1959, 1969, 1975
 Izrael 1978, 1979, 1998, 2018
3  Norwegia 1985, 1995, 2009
 Dania 1963, 2000, 2013
2  Hiszpania 1968, 1969
 Szwajcaria 1956, 1988
 Włochy 1964, 1990
 Niemcy/RFN 1982, 2010
 Austria 1966, 2014
 Ukraina 2004, 2016
1  Monako 1971
 Belgia 1986
 Jugosławia 1989
 Estonia 2001
 Łotwa 2002
 Turcja 2003
 Grecja 2005
 Finlandia 2006
 Serbia 2007
 Rosja 2008
 Azerbejdżan 2011
 Portugalia 2017

Języki zwycięskich piosenek[edytuj | edytuj kod]

„Molitva” Mariji Šerifović z Serbii została pierwszą piosenką w języku serbskim, która wygrała konkurs

W latach 1966–1973 i 1977–1998 utwory reprezentujące wszystkie uczestniczące w konkursie kraje musiały być zaprezentowane w języku ojczystym danego państwa. Na 66 zwycięskie piosenki aż 32 zostało napisanych w języku angielskim. W 2007 konkurs wygrał serbskojęzyczny utwór „Molitva” Mariji Šerifović, stając się tym samym pierwszą (od 1998 roku) zwycięską kompozycją w całości wykonaną w innym języku, niż angielski[3].

Liczba Język Lata Kraje
32 angielski 1967, 1969, 1970, 1974–1976, 1980, 1981, 1987, 1992–1994, 1996, 1997, 1999–2003, 2004[a], 2005, 2006, 2008–2015, 2016[b], 2018[c] Wielka Brytania, Irlandia, Szwecja, Holandia, Dania, Estonia, Łotwa, Turcja, Ukraina, Grecja, Finlandia, Rosja, Norwegia, Niemcy, Azerbejdżan, Austria, Izrael
14 francuski 1956, 1958, 1960–1962, 1965, 1969, 1971–1973, 1977, 1983, 1986, 1988 Szwajcaria, Francja, Luksemburg, Monako, Belgia
4 hebrajski 1978, 1979, 1998, 2018[c] Izrael
3 niderlandzki 1957, 1959, 1969 Holandia
2 norweski 1985, 1995 Norwegia
szwedzki 1984, 1991 Szwecja
włoski 1964, 1990 Włochy
niemiecki 1966, 1982 Austria, Niemcy
hiszpański 1968, 1969 Hiszpania
1 ukraiński 2004[a] Ukraina
duński 1963 Dania
serbsko-chorwacki 1989 Jugosławia
serbski 2007 Serbia
krymskotatarski 2016[b] Ukraina
portugalski 2017 Portugalia

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Ta piosenka została zaśpiewana częściowo w języku ukraińskim
  2. ↑ a b Ta piosenka została zaśpiewana częściowo w języku krymskotatarskim
  3. ↑ a b Ta piosenka została zaśpiewana częściowo w języku hebrajskim

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Eurovision Song Contest 1956 (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2014-09-18].
  2. ↑ a b Eurovision Song Contest 1969 (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2014-09-18].
  3. ↑ a b c d e Facts & Trivia (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2014-09-18].
  4. ↑ Eurovision Song Contest 1980 (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2014-09-18].
  5. ↑ Eurovision Song Contest 1987 (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2014-09-18].
  6. ↑ Eurovision Song Contest 1992 (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2014-09-18].
  7. ↑ Eurovision Song Contest 1959, Yves Dessca (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2014-09-18].
  8. ↑ Eurovision Song Contest 1972 (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2014-09-18].
  9. ↑ Eurovision Song Contest 1974 (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2014-09-18].
  10. ↑ Abba - The Worldwide Chart Lists. [dostęp 2013-09-18].
  11. ↑ ARTISTS / ABBA / CHARTS HISTORY. [dostęp 2013-02-27].
  12. ↑ Eurovision Song Contest 1988 (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2014-09-18].
  13. ↑ on map Eurovision Song Contest → Winners on map (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2014-09-18].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • John Kennedy O’Connor (2005). The Eurovision Song Contest 50 Years The Official History. London: Carlton Books Limited. ​ISBN 1-84442-586-X​.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zwycięzcy_Konkursu_Piosenki_Eurowizji&oldid=53493561”