Siemianowice Śląskie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
1178
Konarski (dyskusja | edycje)
11 504 edycje
→‎Toponimia: ilustracja
Linia 92: Linia 92:


== Toponimia ==
== Toponimia ==
[[File:Katowice 1792.jpg|thumb|Nazwa "Siemianowice" na mapie z 1792 r.]]
{{fakt|Pochodzenie nazwy Siemianowice nie jest do końca wyjaśnione. Najbardziej prawdopodobne są:
{{fakt|Pochodzenie nazwy Siemianowice nie jest do końca wyjaśnione. Najbardziej prawdopodobne są:
* od siedmiu chat, które nazwano Siedminowice/Siedmionowice
* od siedmiu chat, które nazwano Siedminowice/Siedmionowice

Wersja z 15:03, 12 lip 2012

Szablon:POL miasto infobox Siemianowice Śląskie (śl. Śymjanowicy, niem. Siemianowitz, Laurahütte; 1923-27 Huta Laura-Siemianowice[1]) – miasto na prawach powiatu w południowej Polsce, w województwie śląskim, położone nad rzeką Brynicą, na Wyżynie Śląskiej, w centrum Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego (GOP). Jest jednym z ośrodków centralnych konurbacji górnośląskiej.

Geografia

Położenie

Położenie Siemianowic Śląskich pośród pozostałych członków Górnośląskiego Związku Metropolitalnego

Siemianowice Śląskie leżą na garbie chorzowsko-bytomskim, który leży na Wyżynie Katowickiej będącej częścią Wyżyny Śląskiej, na terenie Górnego Śląska. Miasto położone jest na terenie charakteryzującym się słabym naturalnym rozwinięciem rzeźby, jednak jest dość urozmaicona. Znajdują się liczne niecki, rowy, doliny rzeczne oraz łagodne wzgórza. Przez miasto przepływa Brynica oraz kilka mniejszych rzek[2].

Najwyższe wzniesienie znajduje się w Bytkowie – 320 m n.p.m., a najniższe punkty Siemianowic leżą na terenie dawnych Sadzawek oraz w dolinie Brynicy – najniższy punkt wysokości 260 m n.p.m.[3] W topografii Siemianowic znaczna rolę odgrywają obok form naturalnych także formy będące rezultatem działalności człowieka. Są to hałdy, zwałowiska skały płonnej. Istnieją również zagłębienia powierzchni będące rezultatem: eksploatacji piasku i węgla. Pod względem geologicznym Siemianowice położone są w Górnośląskim Zagłębiu Węglowym obejmującym cały Górnośląski Okręg Przemysłowy oraz Rybnicki Okręg Węglowy. Siemianowice graniczą z: Katowicami, Chorzowem, Czeladzią, Będzinem, Piekarami Śląskimi i Wojkowicami.

Jest jednym z ośrodków centralnych konurbacji górnośląskiej.

W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa katowickiego.

Klimat

Klimat miasta cechuje się pewną przewagą klimatu oceanicznego nad kontynentalnym. Maksymalna temperatura występuje najczęściej w lipcu i o kilka stopni przekracza 30 °C.[3] Minimalna temperatura zdarza się w styczniu lub lutym i sięga około –20 °C. Średnia roczna temperatura oscyluje wokół 8 °C.[3] Opady w mieście wynoszą przeciętnie 660-700 mm rocznie[3], a najbardziej deszczowym miesiącem jest lipiec. W mieście dominuje wiatr o kierunku południowo-zachodnim i zachodnim. Klimat Siemianowic był na przestrzeni XIX i XX zachwiany przez zanieczyszczenia atmosfery, zadymienia i zapylenia. Po upadku przemysłu ciężkiego, powietrze oczyściło się.

Gleba

Gleby w Siemianowicach Śląskich najczęściej wykształcone są na podłożu czwartorzędowych osadów wodno-lodowcowych czyli piasków, gliny oraz iłów. Podglebie utworzone z glin, glin piaszczystych, rzadziej z iłów, stanowi warstwę nieprzepuszczalną dla wód opadowych infiltrujących w głąb. W takich miejscach powstają stałe lub czasowo występujące strefy zawilgoceń i podtopień warstwy glebowej. Na podłożu holoceńskich osadów rzecznych (piaski, żwiry) na tarasie rzeki Brynicy w okolicach Bańgowa i Przełajki wykształciły się mady. Na podłożu triasowych skał węglanowych (wapienie, dolomity, margle) wykształciły się rędziny. Na północ od Parku Pszczelnik, w Bańgowie i Przełajce na podłożu triasowych skał węglanowych (wapienie, dolomity, margle) wykształciły się również rędziny. Natomiast w Michałkowicach jest gleba triasu środkowego czyli wapień muszlowy oraz triasu dolnego czyli ret. Rędziny są najbardziej urodzajnymi glebami w Siemianowicach, generalnie przeważają w nim jednak gleby gliniasto-piaszczyste średniej i gorszej jakości. Na znacznej powierzchni miasta, a przede wszystkim na południu gleba jest zdegradowana w wyniku działalności przemysłu ciężkiego. Głównymi źródłami skażeń gleb są: składowiska odpadów komunalnych i przemysłowych, emisje gazów i pyłów oraz ścieki przemysłowe. Największym problemem Siemianowickich gleb są skażenia metalami ciężkimi (kadmem, ołowiem i cynkiem).

Głównym surowcem mineralnym wydobywanym w mieście był węgiel kamienny, a na północy rudy cynku i ołowiu. Oba surowce eksploatowane były metodą podziemną. Metodą odkrywkową wydobywane były gliny, piasek oraz wapienie. W złożu, w pokładach pozostało 51,3 mln ton węgla zasobów pozabilansowych, w tym grupy A – 29,6 mln ton i B – 21,7 mln ton.[3]

Hydrologia

Miasto w całości zlokalizowane jest w dorzeczu Wisły, oprócz północno-zachodniej części Michałkowic gdzie niewielki fragment dorzecza rzeki Odry (zlewnia Bytomki). Dział wodny I rzędu rozgraniczający oba dorzecza w Siemianowicach ma jednak przebieg niepewny, z powodu deformacji wywołanych działalnością górniczą. Dorzecze rzeki Wisły w granicach miasta to prawie wyłącznie fragment zlewni rzeki Brynicy, która stanowi północno-wschodnią granicę miasta na Przełajce i częściowo na Bańgowie. W całym mieście uchodzi do Brynicy tylko jeden ciek wodny – Rów Michałkowicki, który stanowi prawy dopływ rzeki. W południowo-wschodniej części miasta istnieje, również prawobrzeżny, dopływ rzeki Brynicy – Rów Siemianowicki, który uchodzi do tej rzeki już na terenie sąsiedniego miasta Katowice. Niestety, wymienione cieki wodne są bardzo zanieczyszczone z powodu wpuszczania do nich ścieków przemysłowych i komunalnych.

Michałkowice – staw w parku "Górnik"

Na terenie Siemianowic Śląskich znajduje się kilkadziesiąt zbiorników wody stojącej. Są to jednak zbiorniki sztuczne. W większości są to zbiorniki podpoziomowe o konstrukcji ziemnej, w których utrzymywanie się wody jest możliwe na skutek zalegania w podłożu warstw gleby słabo przepuszczalnych i nieprzepuszczalnych. Znaczna część zalewisk powstała w wyniku prowadzonego wydobycia węgla. Ważnym problemem tychże zbiorników jest niedobór wody i wysychanie. Jest to często spowodowane zaprzestaniem dostarczania wód podziemnych z zamkniętych kopalni. Liczba bakterii coli, coli typu kałowego, paciorkowców kałowych i innych niebezpiecznych dla zdrowia jest w siemianowickich zbiornikach często znacznie przekroczona i nie ma możliwości kąpieli i korzystania z wód w celach rekreacyjnych.

Fauna i flora

Udział terenów zielonych szacuje się na 45% powierzchni miasta, co stawia Siemianowice Śląskie pod tym względem na jednym z czołowych pozycji w aglomeracji katowickiej. W mieście żyje 10 gatunków płazów zaliczanych do grupy bioindykatorów. Do najczęściej spotykanych należą m.in. traszka grzebieniasta, kumak nizinny, ropucha szara, rzekotka drzewna i żaba wodna. Jedynym występującym w mieście przedstawicielem gadów jest jaszczurka zwinka. Najpospolitsze ptaki to m.in. kaczka krzyżówka, bażant, łyska, gołąb miejski i sierpówka (łącznie 90 gatunków ptaków). Z ssaków owadożernych spotkać można jeża, kreta oraz ryjówkę aksamitną. Ponadto w mieście żyją również nietoperze oraz łasice. Najliczniej reprezentowany jest rząd gryzoni – występują ssaki takie jak: mysz polna, szczur wędrowny, nornik, wiewiórka, karczownik, piżmak czy chomik europejski. Na terenie Siemianowic Śląskich można spotkać także zająca szaraka i sarnę – jako jedynego ssaka średniej wielkości[3].

W Siemianowicach występuje 21 okazów roślin chronionych[3].

Podział administracyjny

Siemianowice Śląskie zajmują powierzchnię 25,5 km² i podzielone są na 5 dzielnic administracyjnych:

Demografia[4]

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 72 869 100 37 823 52% 35 046 48%
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)		 2857,6 1483,3 1374,4

Toponimia

Nazwa "Siemianowice" na mapie z 1792 r.
Pochodzenie nazwy Siemianowice nie jest do końca wyjaśnione. Najbardziej prawdopodobne są:
  • od siedmiu chat, które nazwano Siedminowice/Siedmionowice
  • od legendy o Siemionie/Siemianie, Michale i Macieju lub Siemionie/Siemianie, Michale i Jakubie
  • od nazwy "ziemia nawa" czyli ziemia wydarta wodzie

[potrzebny przypis]

W 1923 r. utworzono gminę Huta Laura-Siemianowice, łącząc gminy: Siemianowice i Huta Laura[5]. Nazwę gminy zmieniono 23 lutego 1927 na Siemianowice Śląskie[1].

Historia

 Osobny artykuł: Historia Siemianowic Śląskich.
 Osobny artykuł: Kalendarium historii Siemianowic Śląskich.
Położenie Siemianowic w powiecie katowickim (1946)

Siemianowice Śląskie uzyskały prawa miejskie w 1932, gmina miała wówczas 43 tys. mieszkańców i uchodziła za największą wieś w Europie. Dzieje miasta sięgają jednak średniowiecza. Były wówczas niewielką osadą rybacką. Pod koniec XVIII wieku zaczął się rozwijać przemysł kopalniany. Później powstawały huty i inne zakłady przemysłowe. Z czasem bardzo rozwinięta miejscowość Siemianowice była jedną z największych wsi Europy, aż do momentu uzyskania praw miejskich. Po II wojnie światowej nadal trwał szybki rozwój miasta, zaczęły powstawać nowe osiedla i ciągle rozwijały się kopalnie i huty. Obecnie przemysł ciężki w mieście prawie upadł i panuje spore bezrobocie.

Gospodarka

Siemianowice (Laurahütte) w 1840 r.

Gospodarka w Siemianowicach Śląskich zaczęła się rozwijać na dużą skalę na początku XIX, wcześniej miejscowość żyła przede wszystkim z hodowli ryb i uprawy kwiatów. Przełomowym momentem w siemianowickiej gospodarce była pierwsza kopalnia węgla kamiennego "Leśna" w 1786 roku i pierwsza huta "Hohenlohe" w 1804 roku. W następnych dziesięcioleciach zaczęły powstawać kolejne huty, także cynku oraz kopalnie. W 1835 ukończono budowę huty Laura. Dzięki rozwijającemu się przemysłowi zaczęła wzrastać liczba ludności w okolicy, a Siemianowice i jej dzisiejsze dzielnice dynamicznie się rozwijały. W latach 1853-1855 powstała kolej wąskotorowa z Tarnowskich Gór i Bytomia przez: Bytków, Hutę Laura, Hutę Jerzego aż do Brzęczkowic. W kolejnych latach XIX wieku na terenie dzisiejszych Siemianowic powstawały koleje linie kolejowe, a przemysł dalej się rozwijał, powstała wówczas Fabryka Śrub i Nitów Fitznera, której część obecnie jest Wojskowymi Zakładami Mechanicznymi. Po II wojnie światowej miasto posiadało ponad 82 000 mieszkańców, działające kopalnie, huty i inne zakłady.Przełom XX i XXI przyniósł w Siemianowicach, podobnie jak w okolicznych miastach GOP szereg niekorzystnych zmian i strat materialnych. Zamknięta została i zlikwidowana jedna z największych w kraju kopalnia "Siemianowice", pomimo że niezależne ekspertyzy dawały podstawy do jej dalszej eksploatacji. Nastąpił upadek większości państwowych zakładów przemysłowych, których nieudana restrukturyzacja przebiegała w atmosferze skandali i korupcji. Czarną kartą w historii miasta zapisały się niespełnione obietnice rządu premiera Leszka Millera, doprowadzając najpierw do licznych manifestacji pracowniczych, a w końcu bankructwa Huty Jedność przekształconej w spółkę Skarbu Państwa, który nie zapewnił środków na ukończenie zaawansowanej już inwestycji w nową walcownię. W mieście wystąpiły liczne problemy społeczne – spadek zaludnienia, wysokie bezrobocie strukturalne, emigracja zarobkowa młodych, wykształconych ludzi, masowe grabieże mienia na terenach przemysłowych i kolejowych. Niekorzystnym zmianom społecznym miasto stara się przeciwdziałać, organizując dodatkowe kursy edukacyjne dla młodzieży, szkolenia dla bezrobotnych oraz budując nowe obiekty sportowe i zachęcając inwestorów. W ostatnim okresie w mieście zainwestowały firmy Johnson Controls (producent części samochodowych) i Ugine & Alz (obecnie ArcelorMittal Stainless Service), dzięki czemu bezrobocie spadło z 29% do 16%.[potrzebny przypis]

Infrastruktura

Drogowa

Siemianowice posiadają w miarę dogodne połączenia drogowe z resztą kraju dzięki położeniu w centrum Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego. W odległości około 30 km położony jest port lotniczy Katowice-Pyrzowice. W Siemianowicach wzrasta natężenie ruchu samochodowego. Od kilku lat planuje się budowę obwodnicy wschodniej, która będzie elementem drogi z Katowic do Pyrzowic i zachodniej – wspólnie z Chorzowem.

Przez miasto przebiega droga krajowa nr 94 z Wrocławia do Krakowa.

W mieście jest 225 nazwanych ulic,które dają sieć 103 km dróg.[potrzebny przypis]

Tramwaje i autobusy

Tramwajem do Siemianowic można się dostać z Katowic do pętli przy Placu Skargi w centrum miasta. W latach 1899 - 2009 funkcjonowało również połączenie tramwajowe z Chorzowem. Pierwszy międzymiastowy parowy tramwaj uruchomiono na trasie Siemianowice - Katowice w roku 1896, a w 1898 uruchomiono na tej trasie tramwaj elektryczny (jako pierwsze połączenie zelektryfikowane w aglomeracji). Na przełomie XIX i XX wieku w mieście funkcjonowała zajezdnia. Wielokrotnie planowano budowę połączeń tramwajowych z Siemianowic w kierunku Bytomia przez Michałkowice i Czeladź, niestety planów nie zrealizowano. Obecnie w mieście istnieją połączenia komunikacji autobusowej i tramwajowej. Koordynatorem przewoźników komunikacji zbiorowej jest KZK GOP, dla którego usługi na terenie Siemianowic Śląskich wykonują:

Przez miasto przebiega 28 linii autobusowych (0, 5, 22, 27, 30, 42, 43, 50, 72, 74, 91, 96, 98, 110, 119, 133, 168, 170, 190, 196, 222, 296, 662, 663, 664, 665, 860, 974) oraz jedna tramwajowa (13).

Kolejowa

Przez centrum miasta i Bytków przebiega dwutorowa linia kolejowa nr 161 Katowice Szopienice Południowe-Chorzów Stary, na której znajduje się dworzec, od 1969 wykorzystywana jedynie w ruchu towarowym. W 2005 PKP wyburzyły zabytkowy budynek dworcowy z 1870. W północnej części miasta przebiegają linie dawnej kolei piaskowej z Jaworzna i Łagiszy w kierunku Bytomia. Najbliższy dworzec kolejowy czynny dla ruchu pasażerskiego znajduje się obecnie w Katowicach, w odległości 8 km od centrum miasta. W latach 1870-1968 miasto posiadało pasażerskie połączenia kolejowe.

W latach 1855-2002 miasto posiadało także kolej wąskotorową, która została zlikwidowana a jej tory później rozkradzione.

Infrastruktura techniczna

W mieście istnieją wodociągi, z których korzysta 98,8% mieszkańców; sieć kanalizacyjna i sieć gazownicza, z której korzysta 68,7% siemianowiczan; oczyszczalnia ścieków "Centrum" i zakład składowania definitywnego i utylizacji odpadów "Landeco"[3].

Edukacja

 Osobny artykuł: Edukacja w Siemianowicach Śląskich.

Pierwsza przykościelna szkoła w Siemianowicach Śląskich i okolicy powstała w 1421 roku w Michałkowicach w miejscu dzisiejszego skrzyżowania ulicy Kościelnej i ulicy Elizy Orzeszkowej. Obecnie w mieście istnieje 12 szkół podstawowych, 10 gimnazjów i 10 szkół średnich. Większość siemianowickich placówek edukacyjnych to zespoły szkół.

Kluby sportowe działające w mieście

  1. Miejski Klub Sportowy Siemianowice Śląskie, założony 20 marca 1945 r. obejmuje sekcję piłki ręcznej (obecnie bez drużyny seniorskiej), piłki nożnej, hokeja na trawie, tenisa stołowego. Hala sportowa (Hala Kompleksu "Michał") znajduje się przy ul. Elizy Orzeszkowej 1, a stadion MOSiR mieszczący 1000 osób (136 siedzących) w parku Pszczelnik.
  2. Futsal Club Siemianowice Śląskie to klub Futsalowy założony w 1995 r. pod nazwą "Zryw".
  3. Mustangi Michałkowickie to klub hokeja na trawie założony w 1993 r., korzystający ze stadionu kompleksu "Siemion" ze sztuczną nawierzchnią.
  4. Uczniowski Klub Sportowy "Jedność" Siemianowice Śląskie założony w 2007 roku.
  5. W mieście działa również Uczniowski Klub Sportowy "Wodnik" Siemianowice Śląskie
  6. Volley Club "Górnik" Siemianowice Śląskie to klub Siatkarski trenuje i gra na hali sportowej kompleksu "Michał"
  7. Międzyszkolny Uczniowski Klub Sportowy "Michałkowice" to klub siatkarski zajmujący się szkoleniem dzieci i młodzieży, grający w hali sportowej Kompleksu Sportowego "Michał".

Kultura i rozrywka

Muzeum w Siemianowicach
Siemianowicki amfiteatr

Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji "Pszczelnik" oferuje: korty tenisowe, boiska piłkarskie, basen odkryty, halę sportową. MOSiR "Michał" oferuje: basen kryty ze zjeżdżalnią o długości 86 m, sauną i jacuzzi oraz halę sportowo-widowiskową. Miasto posiada również boisko do hokeja na trawie, strzelnicę myśliwską, pole golfowe, kręgielnie i centrum rozrywki, amfiteatr w Parku Miejskim i 100-letnią pływalnię. Od 1966 roku w Siemianowicach działa Muzeum Miejskie znajdujące się w zabytkowym budynku z XVIII wieku, ze stałą wystawą rzeźb w węglu i innymi przedstawiającymi historię, kulturę miasta i Górnego Śląska.

Muzea i ośrodki kultury:

  • Muzeum Miejskie
  • Siemianowickie Centrum Kultury, ul. Niepodległości 45
  • Siemianowickie Centrum Kultury "Willa Fitznera"
  • Młodzieżowy Dom Kultury im. Jordana
  • Siemianowickie Centrum Kultury "Jarzębina"
  • Dom Kultury "Chemik"
  • Miejska Biblioteka Publiczna

Ośrodki sportowe:

  • Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji "Pszczelnik"
  • Kompleks Sportowy "Siemion"
  • Kompleks Sportowy "Michał"

Parki:

Trasy rowerowe:

  • W Parku "Górnik"
  • W okolicach stawu pod Chorzowem
  • W Lasku Bytkowskim
  • W "Alpach Wełnowieckich"
  • W Parku Miejskim
  • W okolicach Bażantarni
  • W Pszczelniku
  • Na Przełajce, w okolicy Brynicy

Inne:

  • Pole golfowe
  • Kręgielnia Renoma
  • Strzelnica myśliwska

Lokalne media

Architektura

Miasto ma dużo familoków czy kamienic w centrum i Michałkowicach. W Centrum, Michałkowicach, Bytkowie i częściowo Bańgowie znajdują się osiedla bloków mieszkalnych wybudowanych przed 1990. Rolniczy charakter nieznacznie zachował się w Michałkowicach, w dużej mierze na Bańgowie i zupełnie w Przełajce.

Zabytki

Michałkowice – Zameczek
  • Pałac w Siemianowicach (Zespół Pałacowo-Parkowy) – jeden z największych pałaców w Polsce (największy na terenie woj. śląskiego), obecnie mocno zaniedbany.
  • Pałac w Michałkowicach (Dom Technika "Zameczek" w Parku Górnik) – dawny pałac Mieroszewskich, później Rheinbabenów. Miejsce w których odbywają się imprezy kulturalne i koncerty.
  • Spichlerz – XVIII-wieczny budynek spichlerza wybudowany przez hrabiego Henckel von Donnersmarcka obecnie służy jako siedziba Muzeum Miejskiego.
  • Pałacyk romantyczny z XIX wieku w Parku Górnik – przypominający zamek budynek w którym mieszkał ogrodnik opiekujący się parkiem otaczającym Pałac w Michałkowicach.
  • Kościół pw. św. Krzyża z XIX wieku.
  • Kościół pw. św. Michała Archanioła.
  • Kościół Marcina Lutra.
  • Kościół pw. św. Antoniego Padewskiego
  • Figura św. Jana Nepomucena.
  • Krzyż na ul. Watoły.
  • Cmentarz choleryczny na Sośniej Górze.
  • Ratusz w Siemianowicach Śl.
  • Ratusz w Hucie Laura.
  • Willa przemysłowca Wilhelma Fitznera.
  • Biurowiec fabryki kotłów parowych Fitznera.
  • Tzw. willa burmistrza Huty Laura.
  • Centrum Leczenia Oparzeń.
  • Budynek poczty głównej.
  • Pływalnia na ul. J. Śniadeckiego.
  • Centrum kultury na ul. Niepodległości (dawna gospoda Adolfa Geislera).
  • Browar.
  • Willa dyrektora kopalni na ul. Oświęcimskiej.
  • Budynek dyrekcji kopalni na ul. Olimpijskiej.

Miejsca Pamięci Narodowej

Grób Nieznanego Żołnierza
  • Grób Nieznanego Żołnierza – znajduje się na Placu Wolności. Widnieje na nim napis: "Nieznanemu żołnierzowi poległemu w walkach o wolność Polski w hołdzie wdzięczni mieszkańcy Siemianowic Śl. 1 XI 1945 r."
  • Pomnik Czynu Powstańczego – znajduje się również na Placu Wolności. Wyryte jest na nim 27 nazwisk ludzi poległych w Powstaniach Śląskich.
  • Pomnik Wojciecha Korfantego – usytuowany przy zbiegu ulic Chopina i Sportowców. Został ofiarowany dyktatorowi III powstania śląskiego w jego 65. rocznicę.
  • Pomnik Obrońców Kopalni "Michał" – ustawiony jest przy murach kopalni "Michał" w Michałkowicach. Wyryte są na nim słowa: "Chwała poległym bohaterom", a także 11 nazwisk poległych obrońców.
  • Tablica Patriotów – wmurowana jest w ścianę dawnego budynku dyrekcji Huty "Jedność" przy ulicy 27 Stycznia. Wyryty napis na tablicy głosi: "Na wieczną chwałę patriotom polskim zamordowanym i katowanym przez zbirów hitlerowskich w latach 1939-1944".
  • Pomnik Czynu Niepodległościowego – mieści się on na Placu Skargi, upamiętnia on czterech wybitnych siemianowickich dowódców: pułkownika Jana Emila Stanka, podpułkownika Tadeusza Majcherczyka-Zdana oraz podporuczników Karola Gajdzika i Walentego Fojkisa .

Administracja

Siemianowicki Ratusz

Siemianowice Śląskie są miastem na prawach powiatu. Mieszkańcy wybierają do Rady Miasta Siemianowic Śląskich 23 radnych[6]. Organem wykonawczym samorządu jest prezydent miasta, którym obecnie jest Jacek Guzy. Siedzibą władz miasta jest Urząd Miasta przy ul. Jana Pawła II.

Miasto jest członkiem Górnośląskiego Związku Metropolitalnego, Śląskiego Związku Gmin i Powiatów i Związku Miast Polskich.

Miasta partnerskie:

Miasto Kraj Data podpisania umowy
Köthen Niemcy 1993
Wattrelos Francja 1993
Jabłonków Czechy 1998
Mohacz Węgry 1999
Câmpia Turzii Rumunia 2001

Kościoły i związki wyznaniowe

Kościół pw. Świętego Krzyża

Służba zdrowia

Centrum Leczenia Oparzeń
Szpital Miejski w Siemianowicach Śląskich

Siemianowicki Szpital Miejski powstał na bazie szpitali, które uruchomiono w latach międzywojennych. Szpital nr 1 przy ul. Jana Pawła II 1a – powstał na bazie szpitala Spółki brackiej, Szpital Miejski przy ul. 1 Maja 9 – na bazie zakładu leczniczego ówczesnej huty "Laura" (obecna Huta "Jedność").

W mieście znajduje się również jedna z najnowocześniejszych w Europie i najnowocześniejsza w Polsce klinika leczenia oparzeń, która powstała w zabytkowym budynku szpitala Spółki brackiej, tuż obok Szpitala Miejskiego.

W skład szpitala wchodzą:

  • Izba przyjęć z ambulatorium
  • Oddział anestezjologii i intensywnej opieki medycznej
  • Oddział Chirurgii Plastycznej i Rekonstrukcyjnej
  • Oddział leczenia oparzeń
  • Oddział Rehabilitacji
  • Poradnia chirurgii ogólnej
  • Poradnia chirurgii plastycznej i rekonstrukcyjnej
  • Poradnia chorób wewnętrznych
  • Poradnia leczenia oparzeń
  • Pracownia hiperbarii tlenowej

Siemianowiczanie

 Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani z Siemianowicami Śląskimi.

Urodzeni w Siemianowicach

Artyści:

Sportowcy:

Kapłani:

Ważne osobistości:

Pomnik Wojciecha Korfantego

Inni:


  1. ↑ a b Dz.U. Śl. 1927 Nr 5 poz. 9
  2. ↑ Anna WANTUCH Joanna CUDAK Igor BRODZIŃSKI Lidia RAZOWSKA-JAWOREK: Siemianowice Śląskie. [dostęp 2011-12-19].
  3. ↑ a b c d e f g h Opis stanu poszczególnych elementów środowiska. Urząd Miasta Siemianowice Śląskie. [dostęp 2012-04-16].
  4. ↑ dane na 30 czerwca 2005 r.
  5. ↑ http://bip.msiemianowicesl.finn.pl/res/serwisy/bip-siemianowicesl/komunikaty/_012_227593.pdf
  6. ↑ Zarządzenie Nr 111 Wojewody Śląskiego z dnia 8 kwietnia 2010 r. (Dz. Urz. Woj. Śląskiego z 2010 r., Nr 64, poz. 1062)

Bibliografia

  • Antoni Halor: "Przewodnik Siemianowicki, wędrówki po mieście i okolicy". Siemianowice Śląskie 2000
  • praca zbiorowa "Siemianowice Zarys rozwoju miasta". Katowice 1969
  • Krzysztof Soida: "Koleje wąskotorowe na Górnym Śląsku" T1 Katowice 1996

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Województwo śląskie
Miasta na prawach powiatu
Powiaty
Inne zagadnienia

Gminy górnicze

Symbol Górnictwa

Powiat Kattowitz (1873–1922) / Powiat katowicki (1922–1951)
Przynależność wojewódzka
Miasta (1873–1951)
Gminy wiejskie zbiorowe
(1945–1951)
Gminy wiejskie jednostkowe
(1873–1945)
Obszary dworskie
(1873–1924)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Siemianowice_Śląskie&oldid=31983225”